Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 stycznia 2024 r. w K.

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w K.

przeciwko W. W.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 587/23 upr

UZASADNIENIE

Powódka Wspólnota Mieszkaniowa ul. (...) w K. wniosła o zasądzenie od pozwanej W. W. kwoty 10.051,93 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazała, że pozwana jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w K.. Jako właścicielka lokalu jest zobowiązana do ponoszenia opłat za dostarczane do jej lokalu media, jak i ponoszenia opłat na koszty funkcjonowania nieruchomości wspólnej w wysokości wynikającej z uchwał podjętych przez członków Wspólnoty Mieszkaniowej. Zadłużenie powstało z tytułu uchylania się przez pozwaną od wnoszenia opłat. Powód wzywał pozwaną do uregulowania zaległości i do dobrowolnej spłaty długu. Wysokie i stale rosnące zadłużenie pozwanej ma wpływ na płynność finansową Wspólnoty. Mimo dostarczonych pozwanej wezwań do dobrowolnej spłaty zadłużenia do dnia dzisiejszego dług nie został uregulowany.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie jako nieudowodnione.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Strony zobowiązane są w myśl przepisu art. 232 kpc wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar udowodnienia faktów uzasadniających objęte pozwem roszczenie spoczywał na powodzie, który winien wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu.

W niniejszej sprawie powód nie udowodnił, ani źródła ani wysokości dochodzonego roszczenia. Nie wykazał również okresu w jakim powstało sporne roszczenie.

Wskazać należy, iż pismem z dnia 4 grudnia 2023 r. pełnomocnik powódki został wezwany do:

- wskazania za jaki okres dochodzi należności od pozwanej,

- wskazania dokładnego sposobu wyliczenia dochodzonej pozwem należności,

- przedłożenia dowodów, na poparcie faktów wskazanych w pozwie (w tym uchwał członków Wspólnoty Mieszkaniowej, z których wynika wysokość opłat składających się na dochodzoną pozwem należność) w terminie 7 dni pod rygorem oddalenia powództwa.

Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi powoda w dniu 08.12.2023 r. , termin na wniesienie żądanych informacji i dokumentów upływał w dniu 15 grudnia 2023 r. W zakreślonym terminie powód nie przedłożył informacji i dokumentów, do których był wezwany.

Jak wskazano wyżej, ciężar dowodu w zakresie wysokości i wymagalności roszczenia, osoby pozwanej, terminów płatności, okresu jakiego dotyczy dochodzone roszczenie, źródła powstania roszczenia, stosownie do art. 6 kc obciąża powoda. Tymczasem powód, na dowód istnienia swojej należności, poza wezwaniem do zapłaty oraz odpisem księgi wieczystej należącego do pozwanej lokalu , nie przedstawił żadnego dowodu istnienia wierzytelności ani jej wysokości.

Nie można było również w przedmiotowej sprawie uznać, że pozwana nie przedstawiając swojego stanowiska w rzeczywistości uznała powództwo. Brak merytorycznego zaprzeczenia twierdzeń powoda przez pozwanego nie zwalniał go od wykazania podstawowych okoliczności wskazujących na zasadność żądania. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 7.11.2007 r. (II CSK 293/07), ciężar udowodnienia faktu należy rozumieć nie tylko jako obarczenie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń, ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności.

Wskazać też należy , iż Sądowi wiadomo z urzędu , iż po stronie pozwanej zachodzą okoliczności utrudniające obronę jej praw , w innej rozpoznawanej przez Sąd sprawie ( o sygn. akt I C 176/20 upr) wobec pozwanej zachodziły przesłanki wskazane w art. 82 kc, co dodatkowo obliguje Sąd do wnikliwej oceny zasadności powództwa.

Sąd jest zobligowany do uznania twierdzeń powoda przy bezczynności pozwanego jedynie w przypadku braku wątpliwości co do zasadności pozwu. W niniejszej sprawie istnieją natomiast uzasadnione wątpliwości, uniemożliwiające przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda odnoszących się do istnienia, wysokości oraz wymagalności dochodzonego pozwem roszczenia. W tej sytuacji, pomimo zaistnienia formalnych przesłanek do wydania w sprawie wyroku zaocznego wskutek niedziałania w sprawie pozwanej, Sąd oddalił powództwo.