Sygn. akt I ACz 115/13
Dnia 7 lutego 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach w I Wydziale Cywilnym
w składzie :
Przewodniczący: |
SSA Roman Sugier |
Sędziowie: |
SA Ewa Tkocz SA Piotr Wójtowicz (spr.) |
` |
po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2013 r. w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa R. W.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanej
na zawarte w wydanym w sprawie o sygnaturze I C 796/10 wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 4 grudnia 2012 r. rozstrzygnięcie o kosztach
p o s t a n a w i a :
1) zmienić zaskarżony punkt 4. opisanego wyżej wyroku w ten sposób, że zasądzić od pozwanej na rzecz powoda 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;
2) w pozostałej części zażalenie oddalić;
3) zasądzić od powoda na rzecz pozwanej 465 (czterysta sześćdziesiąt pięć) złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Wyrokiem z dnia 23 lutego 2011 r. Sąd Okręgowy zasądził od pozwanej na rzecz powoda 53000,-zł i oddalił powództwo o zapłatę dalszych 10700,-zł, nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa od powoda 4703,49 zł, od pozwanej zaś – 1483,32 zł, a nadto zasądził od pozwanej na rzecz powoda na podstawie art. 100 k.p.c. 4669,76 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, przyjmując, że powód ze swym roszczeniem utrzymał się w 24%.
W zażaleniu na zawarte w punkcie 4. wyroku rozstrzygnięcie o zwrocie kosztów procesu pozwana zarzuciła błędne zastosowanie 100 k.p.c. i przedstawiła własne oparte na tej normie rozliczenie, po czym wniosła o zmianę tego rozstrzygnięcia przez zasądzenie na jej rzecz od powoda tytułem zwrotu kosztów procesu 1540,84 zł.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, ale jedynie częściowo.
Trafnie skarżąca, w świetle płynącej z art. 100 k.p.c. zasady stosunkowego rozdzielenia kosztów, zwraca uwagę na niewłaściwe ich rozliczenie. Przedstawione przez nią rozliczenie jest jednak wadliwe i nie może zostać przez Sąd Apelacyjny zaakceptowane, sposób jego przeprowadzenia także bowiem nie odpowiada normie art. 100 k.p.c. Zwrócić nadto należy uwagę, że pozwana w zażaleniu powiela błąd Sądu Okręgowego, który wadliwie przyjął, że powód ze swym roszczeniem utrzymał się zaledwie w 24%, podczas gdy udział zasądzonej kwoty (53000,-zł) w kwocie żądanej (150000,-zł) wynosi 35,33%. Przy uwzględnieniu takiego stosunku utrzymania się przez powoda z jego żądaniem w procesie prawidłowe rozliczenie kosztów przedstawia się następująco:
Suma kosztów poniesionych przez obie strony i wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa wynosi 16992,81 zł, a 35,33% tej sumy wynosi 5978,88 zł, do tej zatem kwoty koszty winna była ponieść pozwana. W toku postępowania poniosła ona koszty zastępstwa procesowego oraz wpłaciła zaliczkę na koszty opinii, wydatkowała więc łącznie 4117,-zł; do kwoty tej doliczyć należy prawomocnie podlegającą w myśl punktu 3. wyroku pobraniu od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1483,32 zł. W sumie zatem koszty pozwanej zamknęły się w kwocie 5600,32 zł, czyli niższej od przypadającej na nią. W tej sytuacji winna ona zwrócić powodowi wynoszącą (w zaokrągleniu) 380,-zł różnicę, nie powinna natomiast była być obciążona kosztami większymi ani nie mogła skutecznie domagać się zasądzenia na jej rzecz z tytułu kosztów jakiejkolwiek kwoty.
Z powyższych względów na podstawie art. 397§2 k.p.c. w związku z art. 386§1 k.p.c. i w związku z art. 385 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego podstawę znajduje w normie art. 100 k.p.c. Pozwana poniosła koszty tego postępowania w wysokości 663,-zł, a ze swoim stanowiskiem utrzymała się w około 70%, powód zatem winien jej zwrócić 465,-zł.