Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 maja 2024 roku

Sąd Rejonowy w Sopocie, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Potyraj

Protokolant: Kamila Grzybek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 maja 2024 roku

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

przeciwko pozwanej M. P.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  obciąża powoda kosztami procesu, uznając je za uiszczone.

Sygnatura akt I C 600/23

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna w G. domagała się zasądzenia od pozwanego J. P. (1) kwoty 697,97 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 72,87 zł za okres od dnia 28 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty

- 90,26 zł za okres od dnia 21 marca 2017 roku do dnia zapłaty

- 36,35 zł za okres od dnia 19 maja 2017 roku do dnia zapłaty

- 53,81 zł za okres od dnia 19 lipca 2017 roku do dnia zapłaty

- 49,59 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 49,59 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 47,88 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 42,21 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 15,25 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 44,46 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 75,37 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 48,72 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 1,18 zł za okres od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia zapłaty

- 20,04 zł za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Nadto, powód wniósł o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 30 marca 2016 roku powód zawarł z pozwanym umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej dla obiektu przy ul. (...) w S.. W związku z wykonywaniem umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej powód wystawiał stosowne faktury VAT za okres 2016-2019, które nie zostały opłacone. Łącznie powód dochodzi kwoty 697,97 zł wynikającej z tych faktur wraz z odsetkami od dat wskazanych w fakturach jako termin płatności do dnia zapłaty. Powód wezwał pozwanego do zapłaty pismem z dnia 31 marca 2019 roku i 20 sierpnia 2019 roku pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. dystrybucją paliw gazowych za pośrednictwem sieci gazowej bezpośrednio do odbiorców końcowych. Powód przesyłał gaz do lokalu strony pozwanej na podstawie umowy kompleksowej dostarczania paliwa gazowego zawartej z (...) Sp. z o.o. jako sprzedawcą gazu. Umowa dostarczania paliwa gazowego została rozwiązana. Z uwagi na różnicę stanów gazomierza na dzień rozwiązania umowy i dzień demontażu gazomierza - powód rozliczył tę różnicę , naliczając opłatę za nielegalny pobór gazu zgodnie z art. 3 pkt 18 oraz 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, § 43 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi (Dz.U. z 2013 r., poz. 820) oraz (...) Sp. z o.o. w T.. Z tego tytułu powód wystawił pozwanej notę obciążeniową nr (...) z dnia 03 lipca 2020 roku na kwotę dochodzoną pozwem i wysłał na adres strony pozwanej pisemne wezwanie do zapłaty należności z pominięciem drogi sądowej, jednak strona pozwana do dnia złożenia pozwu nie uregulowała należności.

(pozew – k. 3-5v)

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 20 lutego 2020 roku Starszy Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Sopocie uwzględnił żądanie pozwu w całości.

(nakaz zapłaty – k. 53)

Postanowieniem z dnia 14 lipca 2020 roku zawieszono postępowanie w sprawie na mocy art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. z uwagi na śmierć pozwanego z dniem 13 marca 2020 roku.

(postanowienie – k. 60)

Postanowieniem z dnia 28 marca 2023 roku postępowanie w sprawie zostało podjęte przeciwko M. P. i E. P. jako następcom prawnym J. P. (1).

(postanowienie – k. 79)

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 30 marca 2023 roku przeciwko M. P. i E. P. Starszy Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Sopocie uwzględnił żądanie pozwu w całości. Przedmiotowy nakaz zapłaty uprawomocnił się w stosunku do E. P. z dniem 06 października 2023 r.

(nakaz zapłaty – k. 81, zarządzenie – k. 117)

Od powyższego nakazu zapłaty sprzeciw wniosła pozwana M. P., zaskarżając ten nakaz w całości. Pozwana zgłosiła zarzut przedawnienia roszczenia, zarzut, iż żądana i zasądzona kwota przekracza aktywa dziedziczone po J. P. (1) oraz że żądana kwota nie dotyczy J. P. (1). W uzasadnieniu swego stanowiska pozwana M. P. wskazała, że w skład spadku po J. P. (1) wchodziły wyłącznie środki pieniężne, które zostały spożytkowane na pokrycie kosztów pogrzebu. Pozwana zarzuciła, że umowa z powodem nie została podpisana przez J. P. (1). Wskazała, że J. P. (1) nie zamieszkiwał w tamtym okresie pod wskazanym adresem i nie mógł pobierać stamtąd prądu. Punkt poboru energii na jaki wystawione są faktury dotyczy pustostanu przeznaczonego do rozbiórki. J. P. (1) dostał przydział z Urzędu Miasta S. na mieszkanie przy ul. (...) w S. i tam od 2016 roku do swojej śmierci w 2020 roku mieszkał.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 98-101)

W piśmie procesowym z dnia 14 marca 2024 roku powód wskazał, że podtrzymuje w całości powództwo i wskazał, że umowa z J. P. (1) została zawarta w trybie określonym w pkt D.1.2 Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej, zgodnie z którym sprzedawca energii elektrycznej z którym umowę zawarł odbiorca zawiera umowę dystrybucyjną z (...) w mieniu Odbiorcy. Tym samym mimo że umowa nie została podpisana osobiście przez J. P. (1), to została zawarta skutecznie, na podstawie złożonego oświadczenia, zgodnie z brzmieniem Umowy i ww. Instrukcji. Powód zakwestionował zgłoszony przez pozwaną M. P. zarzut przedawnienia. Wskazał, że przedmiotem umowy jest świadczenie usług dystrybucyjnych energii i przyłączania obiektów do sieci, a więc nie była to umowa o sprzedaż energii elektrycznej i art. 555 k.c. nie ma do niej zastosowania.

(pismo procesowe powoda – k. 129-129v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 marca 2016 roku została podpisana umowa o świadczenie usług dystrybucji z Odbiorcą energii elektrycznej o numerze (...). Umowa została podpisana przez powoda (...) S.A. w G. jako dostawcę usług dystrybucji. Jako odbiorcę usługi wskazano w umowie J. P. (1) zam. w S. przy ul. (...). Umowa nie została podpisana osobiście przez odbiorcę. W miejscu przeznaczonym na podpis odbiorcy w umowie zamieszczono zapis: „Zgodnie z oświadczeniem woli, o którym mowa w punkcie D.1.2 Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej”.

(dowód: umowa – k. 9-12)

(...) S.A. w G. wystawił J. P. (1) poniższe faktury za usługę dystrybucji energii elektrycznej:

1)  fakturę VAT (...) za okres od 1 listopada 2016 roku do 11 grudnia 2016 roku na kwotę 72,87 zł z terminem płatności do dnia 27 grudnia 2016 roku,

2)  fakturę VAT (...) za okres od 11 grudnia 2016 roku do 28 lutego 2017 roku na kwotę 163,13 zł z terminem płatności do dnia 20 marca 2017 roku,

3)  fakturę VAT (...) za okres od 28 lutego 2017 roku do dnia 30 kwietnia 2017 roku na kwotę 36,35 zł z terminem płatności do dnia 18 maja 2017 roku,

4)  fakturę VAT (...) za okres od 30 kwietnia 2017 roku do dnia 30 czerwca 2017 roku na kwotę 253,29 zł z terminem płatności do dnia 18 lipca 2017 roku,

5)  fakturę VAT (...) za okres od 30 czerwca 2017 roku do dnia 31 sierpnia 2017 roku na kwotę 302,88 zł z terminem płatności do dnia 18 września 2017 roku,

6)  fakturę VAT (...) za okres od 31 sierpnia 2017 roku do dnia 28 października 2017 roku na kwotę 347,34 zł z terminem płatności do dnia 20 listopada 2017 roku,

7)  fakturę VAT (...) za okres od 28 października 2017 roku do dnia 27 grudnia 2017 roku na kwotę 396,93 zł z terminem płatności do dnia 22 stycznia 2018 roku,

8)  fakturę VAT (...) za okres od 27 grudnia 2017 roku do dnia 22 lutego 2018 roku na kwotę 444,81 zł z terminem płatności do dnia 19 marca 2018 roku,

9)  fakturę VAT (...) za okres od 22 lutego 2018 roku do dnia 25 kwietnia 2018 roku na kwotę 497,68 zł z terminem płatności do dnia 21 maja 2018 roku,

10)  fakturę VAT (...) za okres od 25 kwietnia 2018 roku do dnia 21 czerwca 2018 roku na kwotę 542,45 zł z terminem płatności do dnia 18 lipca 2018 roku,

11)  fakturę VAT (...) za okres od 18 lipca 2018 roku do dnia 31 sierpnia 2018 roku na kwotę 560,94 zł z terminem płatności do dnia 18 września 2018 roku,

12)  fakturę VAT (...) za okres od 31 sierpnia 2018 roku do dnia 23 października 2018 roku na kwotę 639,74 zł z terminem płatności do dnia 19 listopada 2018 roku,

13)  fakturę VAT (...) za okres od 23 października 2018 roku do 22 grudnia 2018 roku na kwotę 692,74 zł z terminem płatności do dnia 21 stycznia 2019 roku,

14)  fakturę VAT (...) za okres od 22 grudnia 2018 roku do dnia 02 stycznia 2019 roku na kwotę 697,97 zł z terminem płatności do dnia 13 marca 2019 roku.

Faktury wymienione w pkt 1) – 7) wystawiono i wysyłano na adres P. J., ul. (...), (...)-(...) S.. Faktury pozostałe – na adres ul. (...), (...)-(...) S..

Powód wystawił również na J. P. (1) noty odsetkowe:

- o numerze (...) na kwotę 5,04 zł

- o numerze (...) na kwotę 2,56 zł

- o numerze (...) na kwotę 3,24 zł

- o numerze (...) na kwotę 3,43 zł

- o numerze (...) na kwotę 4,28 zł

- o numerze (...) na kwotę 4,05 zł.

(dowód: faktury – k. 13-26, noty odsetkowe – 27-33v)

Pismami z dnia 31 marca 2019 roku i 20 sierpnia 2019 roku wezwano J. P. (1) na adres Traugutta 5/5 w S. do zapłaty kwoty 697,97 zł w terminie 7 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. W systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej wskazano, iż powyższe wezwania zostały doręczone.

(dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty – k. 33, 36, wydruki śledzenia przesyłek – k. 34-35, 37-38)

J. P. (1) zmarł w dniu 13 marca 2020 roku w S..

(dowód: kopia aktu zgonu – k. 59)

Spadek po J. P. (1) zmarłym dnia 13 marca 2020 roku w S. na podstawie ustawy nabyły: żona E. P. oraz córka M. P. z dobrodziejstwem inwentarza.

(dowód: k. 74-77 – protokół dziedziczenia, k. 102-102v - akt poświadczenia dziedziczenia, k. 103 – wydruk z Rejestru Spadkowego)

J. P. (1) był zameldowany pod adresem S. ul. (...) w okresie od 13.10.1977 roku do dnia 12.12.2016 roku. Od 12.12.2016 roku do śmierci był zameldowany i zamieszkiwał pod adresem Wybickiego 4/3 w S.. Z lokalu komunalnego przy ul. (...) w S. J. P. (1) został wykwaterowany, ponieważ budynek był już pustostanem, przeznaczonym do rozbiórki. J. P. (1) został przekwaterowany do lokalu na ul. (...) w S., gdzie mieszkał do śmierci wraz z żoną.

M. P. aktualnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie księgowości, jednak z uwagi na poważne problemy zdrowotne, wykonuje usługi w bardzo ograniczonym zakresie, uzyskuje minimalny dochód i utrzymuje się z pomocą finansową swojej mamy.

(dowód: zaświadczenie – k. 123, zeznania M. P. – k. 147-147v, 148)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów i przesłuchania pozwanej M. P.. Dokumenty urzędowe w postaci aktu zgonu pierwotnego pozwanego, aktu poświadczenia dziedziczenia, zaświadczenie o zameldowaniu J. P. - stanowiły dowód okoliczności w nich stwierdzonych i korzystały z domniemania prawdziwości i autentyczności.

Dokumenty w postaci umowy, faktur, not odsetkowych, wezwań do zapłaty – nie budziły wątpliwości co do wiarygodności i nie była kwestionowana ich autentyczność. Były to jednak dokumenty wystawione przez powoda, jednostronne. Sąd zważył, że pozwana M. P. kwestionowała, by umowa załączona do pozwu była podpisana przez jej ojca. Umowa ta zawierała bowiem adnotację w miejscu przeznaczonym na podpis odbiorcy: „Zgodnie z oświadczeniem woli, o którym mowa w punkcie D.1.2 Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej”. Powód przedstawił w/w Instrukcję (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej. Jednak nie przedstawił oświadczenia woli, o którym mowa w pkt D 1.2 tej Instrukcji. Stąd w ocenie Sądu zachodziła wątpliwość, czy istotnie przedmiotowa umowa została zawarta z J. P. (1) jako odbiorcą. Sąd zważył, iż pierwszych 7 faktur załączonych do pozwu wystawiono i wysyłano na adres P. J., ul. (...), (...)-(...) S.. W fakturach nie wskazano numeru lokalu, zatem zachodzi również wątpliwość, czy faktury te zostały J. P. (1) dostarczone.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pozwanej M. P., bowiem znajdowały one potwierdzenie w przedstawionych przez nią dokumentach. W zakresie przekwaterowania jej ojca z lokalu przy ul. (...) na ul. (...) – w zaświadczeniu o okresach jego zameldowania, w zakresie jej sytuacji finansowej – w przedstawionej deklaracji podatkowej.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego powództwo podlegało oddaleniu.

Powód domagał się zasądzenia kwoty 697,97 zł z tytułu należności za usługę dystrybucji energii elektrycznej do lokalu przy ul. (...) w S.. Podstawą żądania była umowa o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej.

Sąd zważył, że pozwana M. P. zakwestionowała fakt zawarcia tej umowy przez J. P. (1). Powód załączył bowiem wyłącznie egzemplarz umowy podpisany przez pełnomocnika powoda i zawierający w rubryce przeznaczonej na podpis odbiorcy jedynie nadrukowaną adnotację: „Zgodnie z oświadczeniem woli, o którym mowa w punkcie D.1.2 Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej”. Powód w odpowiedzi na sprzeciw pozwanej przedstawił w/w Instrukcję (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej. Jednak nie przedstawił oświadczenia woli, o którym mowa w pkt D 1.2 tej Instrukcji. Stąd w ocenie Sądu zachodziła wątpliwość, czy istotnie przedmiotowa umowa została zawarta z J. P. (1) jako odbiorcą. Dlatego w ocenie Sądu źródło powstania wierzytelności dochodzonej pozwem nie zostało wykazane.

Sąd zważył również, że pozew dotyczy opłat za usługę dystrybucji energii elektrycznej za okres od 01 listopada 2016 roku do 02 stycznia 2019 roku. Z zeznań pozwanej M. P. oraz zaświadczenia Urzędu Miasta w S. w przedmiocie okresów zameldowania J. P. (1) wynika, że J. P. (1) był zameldowany i zamieszkiwał w lokalu przy ul. (...) w S. tylko do dnia 12 grudnia 2016 roku. Od 12 grudnia 2016 roku J. P. (1) był zameldowany pod adresem Wybickiego 4/3 w S.. J. P. (1) został wykwaterowany z lokalu przy ul. (...) w związku z jego złym stanem technicznym i przeznaczeniem do rozbiórki. Zatem co najmniej od 12 grudnia 2016 roku J. P. (1) nie korzystał z energii elektrycznej w punkcie poboru przy ul. (...) w S., ani z usług dystrybucji energii elektrycznej w tym zakresie. Sąd nie miał możliwości weryfikacji, czy J. P. (1) był powiadomiony o warunkach umowy z powodem, o ile rzeczywiście ją w jego imieniu zawarto, czy umowa sprzedaży energii elektrycznej została rozwiązana dla tego punktu poboru, czy zgłoszono to powodowi. Po pierwsze, odbiorca J. P. (1) zmarł przed przeprowadzeniem rozprawy w tej sprawie, a pozwana M. P. nie miała dostępu do żadnych dokumentów ojca i nie dysponowała wiedzą w tym zakresie. Niemniej Sąd ustalił, że J. P. (1) z usług dystrybucji energii elektrycznej pod adresem Traugutta 5/5 w S. nie korzystał co najmniej od 12 grudnia 2016 roku. Budynek przy ul. (...) w S. był pustostanem, a faktury wystawione za okres od 12 grudnia 2016 roku były oparte wyłącznie na szacunkowym odczycie zużycia energii. Zatem nie dokonano rzeczywistej weryfikacji, czy w tym punkcie dochodziło do pobrania energii elektrycznej, przy czym znaczna część opłat dystrybucyjnych była uzależniona od zużycia energii. W tej sytuacji w ocenie Sądu powód nie wykazał również, by rzeczywiście świadczył na rzecz J. P. (1) usługi dystrybucyjne na podstawie w/w umowy w spornym okresie.

Dodatkowo Sąd wziął pod uwagę, że 7 pierwszych faktur załączonych do pozwu wystawiono i wysyłano na adres P. J., ul. (...), (...)-(...) S.. W fakturach nie wskazano numeru lokalu, zatem zachodzi również wątpliwość, czy faktury te zostały J. P. (1) dostarczone, a zatem czy J. P. (1) wiedział o wystawionych wobec niego dokumentach płatniczych, co rodzi wątpliwości także co do wymagalności tych płatności, gdyby były one nawet należne.

Z tych względów w ocenie Sądu podstawa faktyczna żądania, a więc fakt zawarcia umowy i jej wykonania w spornym okresie na rzecz J. P. (1) nie zostały wykazane, dlatego powództwo podlegało oddaleniu na zasadzie art. 6 k.c.

W dalszej kolejności Sąd wziął pod uwagę, że pozwana M. P. jest spadkobierczynią zmarłego pierwotnego pozwanego J. P. (1). Nie miała kontaktu z ojcem, nie dysponowała dokumentami dot. przedmiotowego zobowiązania i nie miała możliwości ich zdobyć z uwagi na brak kontaktu z drugą żoną ojca. Sama znajduje się obecnie w trudnej sytuacji życiowej, zdrowotnej, z powodu bólu nie jest w stanie prowadzić swojej działalności gospodarczej, swoje dochody przeznacza na rehabilitację, a środki pieniężne uzyskane ze spadku przeznaczyła na pokrycie kosztów pogrzebu ojca. Z tych względów w ocenie Sądu żądanie powoda wobec córki pierwotnego pozwanego podlegało oddaleniu na zasadzie art. 5 k.c.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. uwzględniając ogólną zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Wobec oddalenia powództwa koszty te powinny obciążać powoda. W pkt II wyroku, Sąd zatem kosztami procesu obciążył powoda, uznając je za uiszczone.