Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2024 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Łukaszewicz

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anita Topa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2024 roku

sprawy z powództwa W.Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko K. W.

o zapłatę

o r z e k a:

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

W..pl (...) z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wytoczyła powództwo przeciwko K. W. o zapłatę kwoty 18 338,81 złotych z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 14 470,54 złotych od dnia 16 listopada 2023 roku do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że roszczenie dochodzone pozwem powstało w związku z zawarciem przez strony umowy pożyczki o numerze (...). Umowa zawarta została w sposób elektroniczny, za pośrednictwem indywidualnego konta, które pozwana założyła na stronie internetowej powoda: (...) . Zgodnie z umową powódka zobowiązała się udzielić pozwanej pożyczki na cele konsumpcyjne, a pozwana zobowiązała się do spłaty pożyczki na warunkach określonych w umowie. Powódka wskazała, że udzieliła pozwanej pożyczki w kwocie 8 517,77 złotych, z czego kwota 7 000 złotych została przeznaczona na spłatę dotychczasowego zobowiązania pozwanej względem powódki, a pozostała część w kwocie 1 517,77 złotych została w dniu 12 marca 2022 roku wypłacona na wskazany przez pozwaną rachunek bankowy. Na skutek niedokonywania przez pozwaną spłat pożyczki we wskazanych w umowie terminach i na umówionych warunkach, powódka wypowiedziała umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Powódka wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się:

- 6 774,74 zł – niespłacony kapitał pożyczki,

- 7 695,80 zł – niespłacone opłaty i prowizja,

- 2 255,25 zł – skapitalizowane umowne odsetki karne,

- 1 613,02 zł – skapitalizowane odsetki umowne.

W piśmie procesowym z dnia 17 kwietnia 2024 roku powódka wskazała, że na poczet spłaty pożyczki pozwana dokonała wpłat w łącznej wysokości 3 068,62 zł.

Pozwana K. W. nie złożyła odpowiedzi na pozew i mimo należytego powiadomienia jej o terminie, nie stawiła się na rozprawie i nie żądała przeprowadzenia rozprawy w jej nieobecności.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W związku z niezłożeniem przez pozwaną odpowiedzi na pozew, niestawieniem się na rozprawie i brakiem jakichkolwiek wyjaśnień, Sąd zobligowany był do wydania w przedmiotowej sprawie wyroku zaocznego (art. 340 § 1 k.p.c.).

W takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda dotyczące okoliczności faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości, albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 k.p.c. w zw. z art. 340 § 1 k.p.c.).

Podkreślić przy tym jednak należy, że wydanie wyroku zaocznego może nastąpić tylko wówczas, gdy Sąd rozpoznający sprawę, nie ma żadnych uzasadnionych wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie. Niezależnie od ustalenia podstawy faktycznej Sąd jest zawsze zobowiązany rozważyć, czy żądanie pozwu jest zasadne w świetle norm prawa materialnego. Negatywny natomiast wynik takiej analizy powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwa, gdyż w tym zakresie nie obowiązuje domniemanie z art. 339 § 2 k.p.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1972 roku, III CRN 30/72; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 1973, III CRN 59/73).

Powódka wskazała, że swoje roszczenie wywodzi z umowy pożyczki o numerze (...), zawartej przez strony w sposób elektroniczny, za pośrednictwem indywidualnego konta, które pozwana założyła na stronie internetowej powódki. Wskazała, że zgodnie z umową udzieliła pozwanej pożyczki w kwocie 8 517,77 złotych, z czego kwota 7 000 złotych została przeznaczona na spłatę dotychczasowego zobowiązania pozwanej względem powódki, a pozostała część w kwocie 1 517,77 złotych została w dniu 12 marca 2022 roku wypłacona na wskazany przez pozwaną rachunek bankowy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż powódka nie udowodniła ani posiadania przez pozwaną indywidualnego konta na stronie internetowej powódki (...) ani złożenia przez pozwaną za pośrednictwem tego konta wniosku o udzielenie przedmiotowej pożyczki.

Ponadto, przedstawione przez powódkę dowody z dokumentów nie pozwoliły Sądowi na poczynienie niebudzących żadnych wątpliwości ustaleń faktycznych w sprawie, w szczególności treści umowy pożyczki o numerze (...).

Z przedłożonej przez powódkę (...) umowy pożyczki numer (...) (k. 13-15v) wynika jedynie tyle, że umowa pożyczki o numerze (...) zawarta została w dniu 18 stycznia 2022 roku pomiędzy powódką, a pozwaną K. W.. Nie wynikają z niej szczegóły pożyczki, tj. kwota kapitału, prowizji i innych opłat, wysokość oprocentowania, całkowity koszt pożyczki, całkowita kwota do zapłaty, czas obowiązywania umowy, warunki spłaty pożyczki. Informacji tych nie dostarczają również trzy załączniki do umowy znajdujące się na karcie 16-18 akt sprawy.

Z przedłożonego „potwierdzenia wypłaty pożyczki” (k. 19-19v) wynika natomiast, że na podstawie zawartej w dniu 18 stycznia 2022 roku umowy pożyczki o numerze (...), W. udziela K. W. pożyczki w kwocie 3 171,40 złotych, w tym kapitał w kwocie 2 000 złotych i prowizja w kwocie 1 171,40 złotych. Liczba rat wynosi 30, w wysokości po 122,13 złote każda, płatne do 19-ego dnia każdego kolejnego miesiąca, począwszy od lutego 2022 roku.

Z kolei z Formularza informacyjnego dotyczącego pożyczki konsumenckiej (k. 21-24) wynika, że całkowita kwota udzielonej przez W. Sp. z o.o. pożyczki wynosi 8 517,77 złotych (z czego kwota 7 000 złotych będzie zaliczona na spłatę dotychczasowego zobowiązania w W., a pozostała część w kwocie 1 517,77 złotych zostanie wypłacona na wskazany przez klienta rachunek bankowy), kwota prowizji wynosi 7 695,80 złotych, zaś całkowita kwota do zapłaty wynosi 20 699,44 złotych i podlega spłacie w 48 równych miesięcznych ratach w wysokości po 430,95 złotych, płatnych do 12-ego dnia miesiąca, począwszy od kwietnia 2022 roku. Z formularza tego nie wynikają żadne dane umowy, której formularz ten dotyczy (numer umowy, data zawarcia umowy) ani dane pożyczkobiorcy. Dopiero w oparciu o Potwierdzenie wypłaty kwoty podwyższenia i/lub zmiany harmonogramu rat dla pożyczki ratalnej (k. 26-28) można wnioskować, że wspomniany wyżej formularz dotyczy umowy pożyczki o numerze (...) zawartej z K. W..

Przy czym, jak wskazano wyżej, z przedłożonych przez powódkę dokumentów wynika, że umowa pożyczki zawarta została w dniu 18 stycznia 2022 roku, a tymczasem z potwierdzenia przelewu (k. 25) wynika, że kwotę 1 517,77 złotych przelano pozwanej dopiero w dniu 12 marca 2022 roku. Ponadto, jak wspomniano wyżej, z „potwierdzenia wypłaty pożyczki” (k. 19-19v) wynika, że umowa pożyczki o numerze (...) zawarta w dniu 18 stycznia 2022 roku opiewała na kwotę 3 171,40 złotych (kapitał + prowizja), nie zaś na kwotę 16 213,57 złotych (kapitał + prowizja).

Niezależnie od powyższego podnieść należy, iż powódka nie udowodniła również faktu posiadania przez pozwaną względem W. nieuregulowanego dotychczas zobowiązania w wysokości 7 000 złotych, na spłatę którego przeznaczona została rzekomo część kwoty pożyczki pochodzącej z umowy o numerze (...).

Mając powyższe na uwadze, uznając roszczenie powódki za nieudowodnione, Sąd powództwo oddalił.