Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2023 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2023 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa R. G.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

zasądza od (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz R. G. kwotę 1.000 zł (jeden tysiąc złotych);

oddala powództwo w pozostałym zakresie;

zasądza od R. G. na rzecz (...) sp. z o.o. w W. tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 3.122,96 zł (trzy tysiące sto dwadzieścia dwa złote 96/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty;

nadaje wyrokowi w pkt 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

sędzia Robert Opas

Sygn. akt I C 798/22

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 kwietnia 2022 roku Rober G. skierowanym przeciwko (...) Sp. z o.o. w W. o zapłatę na jego rzecz kwoty 17.225,80 złotych oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przypisanych oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwy wskazano, że powód wraz ze swoją wziął udział w imprezie turystycznej organizowanej przez pozwaną. Zawierając umowę dokupił on dodatkową usługę indywidualnego transportu powoda i członków jego rodziny na lotnisko. Usługa ta nie została prawidłowo zrealizowana. W dniu wyjazdu R. G. i jego rodziny z hotelu umówiony transport nie przyjechał. Usługa została zrealizowana z dużym opóźnieniem i tylko w wyniku interwencji ze strony powoda. W tym czasie powód zorganizował również osobny transport w postaci miejscowych taksówek. Sytuacja ta była dla R. G. i jego rodziny bardzo strersująca. (k. 3-5)

W odpowiedzi na pozew (...) Sp. z o.o. uznała roszczenie strony powodowej do kwoty 1000 złotych i wniosła o oddalenie powództwa w pozostałej części oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego w tym opłaty od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu strona pozwana podniosła, że podjęła próby ugodowego rozwiązania sporu poprzez wręczenie powodowi bonu na kwotę 500 złotych. Ponadto zaznaczono, że indywidualny transfer pomiędzy hotelem a lotniskiem był dodatkowo dokupioną przez powoda usługą i wysokość rekompensaty w przypadku nieprawidłowego wykonania tylko tego elementu, nie może być rozpatrywana w kontekście całego kosztu poniesionego przez powoda w związku z udziałem w imprezie turystycznej. Pozwana podniosła, że usługa została wykonana poprawnie, jednak mając na uwadze okoliczności realizacji transportu powrotnego, postanowiła uznać powództwo we wskazanej wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

R. G. w dniu 17 maja 2021 roku zawarł z (...) Sp. z o. o. w W. umowę o udział w imprezie turystycznej o numerze rezerwacji (...). Umowa dotyczyła tygodniowego pobytu w Turcji dla R. G. i siedmiorga członków jego rodziny, w tym jednego dziecka. Rezerwacja powoda składała się z poszczególnych elementów – przelotów, pobytu w hotelu oraz transferu indywidualnego na odcinku lotnisko-hotel-lotnisko

Dowód: fakt bezsporny oraz umowa o udział w imprezie turystycznej (k. 9-11), potwierdzenie rezerwacji (k. 34), zeznania R. G. (k.68-69)

W dniu 13 lipca 2021 roku R. G. i jego rodzina rozpoczęli udział w imprezie turystycznej. Transport indywidualny na trasie lotnisko – hotel został zrealizowany prawidłowo Powrót zaplanowano na 20 lipca 2021 roku. Cały pobyt w hotelu przebiegł bez żadnych problemów. Na dwa dni i jeden dzień przed zakończeniem pobytu za pośrednictwem aplikacji TUI dedykowanej dla uczestników imprez turystycznych poinformowano R. G. o godzinach, w jakich odbywać się będzie transport zbiorowy i indywidualny na lotnisko. Lot powrotny zaplanowany był na godzinę 10:35

Dowód: fakt bezsporny oraz informacja z (...) (k. 25), zeznania R. G. (k. 68-69)

Około godziny 8 uczestnicy imprezy turystycznej wykupionej przez powoda czekali przed hotelem na transport. Pod hotel przyjechał autokar TUI, jednak był to transport dla innych uczestników, korzystających z usług biura podróży, niespełniający wymogów transportu indywidualnego dodatkowo wykupionego przez R. G.. Kierowca autokaru nie miał na liście podróżujących całej rodziny powoda.

Dowód: zeznania R. G. (k. 68-69)

R. G. próbował zawiadomić organizatora imprezy o powstałym utrudnieniu, jednak pod dedykowanym, całodobowym numerem telefonu nie udzielono mu żadnej pomocy. Przy pomocy pracowników hotelu, niezwiązanych z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., powód zorganizował transport w postaci dwóch lokalnych taksówek. Jednocześnie z przyjazdem taksówek pod hotelem pojawił się bus organizatora imprezy, który umożliwiał indywidualny transport na lotnisko.

Dowód: zeznania R. G. (k. 68-69)

Pismem z dnia 29 czerwca 2021 roku R. G. zgłosił do (...) Sp. z o.o. reklamację dotyczącą wykonania usługi indywidualnego transportu. W odpowiedzi zaproponowano mu bon w wysokości 500 złotych, którego R. G. nie przyjął z uwagi na fakt, że nie chciał już ponownie korzystać z oferty pozwanego biura podróży. Od tej decyzji powód złożył odwołanie, jednak pozwana podtrzymała swoje stanowisko w sprawie.

Dowody: reklamacja R. G. (k. 12), pismo (...) Sp z o.o. z siedzibą w W. (k. 13 i 16 ), odwołanie reklamacyjne (k. 14)

Stan faktyczny w niniejszej sprawie był bezsporny w zakresie zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej przez strony oraz elementów tej umowy. Strony pozostawały również zgodne co do ostatecznego wykonania wszystkich usług przewidzianych przez powyższą umowę. Spornym były okoliczności wykonania powrotnego transportu indywidualnego pomiędzy hotelem a lotniskiem i zakres odpowiedzialności pozwanej za powstałe niedogodności po stronie pozwanego i jego rodziny. W pozostałym zakresie Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów przedłożonych w toku postepowania przez strony na poparcie swoich twierdzeń. Dokumenty te nie były podważane przez strony, a Sąd dał im wiarę nie znajdując okoliczności, które wypływałyby na ich wiarygodność Ponadto przeprowadzono dowód z przesłuchania stron, ograniczony do strony powodowej. Zeznania R. G. częściowo znajdowały potwierdzenie w dowodach niematerialnych w postaci dokumentów. Potwierdzenia nie znalazły zeznania powoda w zakresie jakim wskazywał on na wysokość kwoty pieniężnej przekazaną pracownikom hotelu na poczet zamówionych taksówek. W ocenie Sądu zeznania powoda w tym zakresie nie zasługiwały na wiarę.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W świetle ustalonego wyżej stanu faktycznego sprawy, żądanie powoda w ocenie Sądu było zasadne, w zakresie, w jakim zostało uznane przez pozwaną.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż przedmiotowa umowa o świadczenie usług turystycznych zawarta została między stronami 17 maja 2021 roku., a więc dla oceny skutków wynikających z jej zawarcia zastosowanie miały przepisy ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych z dnia 24 listopada 2017 roku (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 511 z późn. zm.) (dalej: u.i.t).

Zgodnie z treścią art. 48 ust. 1 u.i.t organizator turystyki ponosi odpowiedzialność za wykonanie usług turystycznych objętych umową o udział w imprezie turystycznej, bez względu na to, czy usługi te mają być wykonane przez organizatora turystyki, czy przez innych dostawców usług turystycznych. Ponadto art. 50 ust. 2 stanowi, że podróżnemu przysługuje odszkodowanie lub zadośćuczynienie za poniesione szkody lub krzywdy, których doznał w wyniku niezgodności. Organizator turystyki niezwłocznie wypłaca odszkodowanie lub zadośćuczynienie, zaś zgodnie z ust. 1 przywołanego przepisu w razie stwierdzenia niezgodności, podróżnemu przysługuje obniżenie ceny za czas trwania takiej niezgodności. Zatem w przypadku, gdy podczas imprezy turystycznej wystąpią niezgodności ustaleniami wynikającymi z umowy o udział w imprezie turystycznej organizator zobowiązany jest do obniżenia ceny usługi, a jeśli po stronie podróżnego dodatkowo wystąpiła szkoda lub krzywda, obowiązany jest on do wypłaty odszkodowania lub zadośćuczynienia.

Ponadto w przypadku gdy nieprawidłowości są zgłaszane jeszcze w czasie trwania imprezy turystycznej organizator, zgodnie z treścią art. 48 ust.3 u.i.t, powinien takie nieprawidłowości usunąć, a gdy nie uczyni tego w rozsądnym terminie wskazanym przez podróżującego, podróżujący może dokonać tego sam i wystąpić o zwrot poniesionych, niezbędnych wydatków (art. 48 ust 4 u.i.t).

Treść art. 4 pkt 16 u.i.t. wskazuje w sposób ogólny, ze przez niezgodność należy rozumieć niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług turystycznych objętych imprezą turystyczną. Z uwagi na nieprecyzyjność tej definicji, pojęcie powinno być interpretowane przede wszystkim w oparciu o kryteria subiektywne, odnoszące się do konkretnego podróżnego. Należy przy tym brać pod uwagę takie elementy jak: jakość danej usługi turystycznej (jak np. wielkość pokoju, model wypożyczonego samochodu itd.) czy też jej części (np. jakość kolacji w przypadku, gdy umowa przewiduje śniadania i kolacje), punktualność świadczonych usług oraz czynniki związane z lokalizacją (np. dostęp do plaży, pokój z oknem wychodzącym na ulicę itd.). Na ocenę zgodności wpływ mają informacje przekazywane podróżującemu przez organizatora i składane przez niego zapewnienia w tym zakresie. Odpowiedzialność organizatora uzależniona jest od jego wiedzy o istniejących nieprawidłowościach, zatem konieczne jest niezwłoczne poinformowanie go o nich przez podróżującego, który jednocześnie powinien wyznaczyć termin do ich usunięcia. Niedopełnienie przez podróżnego tego obowiązku w sytuacji, gdy takie zawiadomienie pozwoliłoby uniknąć szkody lub ją ograniczyć, jest uznawane za przyczynienie się poszkodowanego (art. 362 k.c.) i może prowadzić do obniżenia wysokości należnego odszkodowania.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w zakresie realizacji umowy łączącej R. G. z pozwaną doszło do powstania nieprawidłowości w zakresie opóźniania wykonania usługi dodatkowej, w postaci transportu indywidualnego na lotnisko. Z treści art. 48 ust. 1 u.i.t. wynika jednoznacznie, że odpowiedzialność organizatora dotyczy usług objętych umową, a zatem nie w zakresie całej umowy. Znajduje to potwierdzenie w orzecznictwie sądów krajowych oraz Trybunału Sprawiedliwości, gdzie wskazuje się, że aby obniżka ceny była odpowiednia, powinna ona zostać oceniona w odniesieniu do usług objętych daną imprezą turystyczną i odpowiadać wartości usług, których niezgodność została stwierdzona.

R. G. zgłosił zaistnienie nieprawidłowości jedynie w zakresie organizacji transportu indywidualnego z hotelu na lotnisko w dniu jego powrotu do Polski. Usługa ta została wyszczególniona w umowie o udział w imprezie turystycznej jako jej oddzielny element, gdyż była to usługa dodatkowa, na której wykupienie indywidualnie zdecydował się sam powód. Koszt zapewnienia transportu indywidualnego wyniósł 1.600 złotych i zgodnie z przytoczonymi powyżej rozważaniami, kwota ta stanowi górną granicę odpowiedzialności organizatora turystycznego za nieprawidłowości które wyniknęły w związku ze świadczeniem tej usługi w ramach umowy. Obliczenia poczynione przez powoda, uzależniające wysokość żądanej pozwem kwoty od całości kosztów poniesionych w związku z udziałem w imprezie turystycznej trzeba było zatem uznać za nieuzasadnione. Nienależyte wykonanie usługi w niniejszej sprawie polegać miało na opóźnieniu w realizacji transportu. Powód zgłaszał te okoliczności do organizatora poprzez dedykowany do tego numer. Za rozsądny czas do usunięcia tej niezgodności przyjąć należy czas, jaki pozwalał powodowi i jego rodzinie zdążyć na samolot powrotny do kraju. Po dokonaniu zgłoszenia R. G. powinien zatem poczekać na realizację usługi przez (...) Sp. z o.o. Jak wskazywał powód w swoich zeznaniach do sytuacji organizowania zastępczych taksówek na własną rękę doszło bezpośrednio po kontakcie z infolinią organizatora, nie dając czasu na reakcję i podstawienie odpowiedniego transportu, odpowiadającego warunkom umowy. Należy mieć również na uwadze, że zgodnie ze wskazaniami powoda, cała sytuacja miała miejsce około godziny 8, a zatem na ponad 2 godziny przed planowanym odlotem samolotu. Samowolna decyzja powoda o zamówieniu lokalnych taksówek w powyższych okolicznościach uznana powinna zostać za nieuzasadnioną. Zatem nie znajduje tu zastosowania art. 48 ust 4 u.i.t., uprawniający podróżującego do uzyskania zwrotu kosztów usunięcia nieprawidłowości. Ponadto powód nie skorzystał z zamówionych przez hotel taksówek, deklarowana przez powoda decyzja o nieodbieraniu od pracowników hotelu pieniędzy przeznaczonych na zamówienie taksówek, z których w efekcie nie skorzystał była jego suwerenną decyzją. Nie sposób uznać pomocy pracownika recepcji hotelu przy zamawianiu taksówki za czynność niecodzienną i wyjątkową, za której wykonanie nie wypada zażądać zwrotu choć części kwoty przeznaczonej na opłacenie taksówek.

Na marginesie należy wskazać, że powód nie sprostał również spoczywającym na nim zgodnie z treścią art. 6 k.p.c. ciężarowi dowodowemu w zakresie wykazania sumy, którą przekazał pracownikom hotelu na zamówienie taksówek. Zeznania R. były jedynym dowodem powołanym przez powoda, wskazującą na tę okoliczność, które w ocenie Sądu, w tym zakresie nie miały wystarczającej mocy dowodowej. Należy przy tym wskazać, że powód samodzielnie zrezygnowała z przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka – M. G.. Mając na uwadze rzeczywiste opóźnienie w realizacji transportu indywidualnego na trasie hotel-lotnisko, pozwana uznała powództwo do kwoty 1 000 złotych. Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Sąd nie stwierdził w niniejszej sprawie przeciwskazań do uznania powództwa przez pozwaną, wskazanych w treści przywołanego przepisu, a zatem uznanie zostało uznane za skuteczne. Konsekwencją skutecznego dokonania czynności-materialno prawnej przewidzianej w art. 213 § 2 k.p.c. jest zaniechanie prowadzenia przez sąd dalszego postępowania dowodowego i wydanie wyroku uwzględniającego powództwo w całości lub w uznanej części. Wynika to z faktu, że uznanie powództwa obejmuje swoim zakresem zarówno okoliczności faktyczne, jak i podstawę prawną danej sprawy.

Jak wskazano koszt usługi indywidualnego transportu wyniósł 1.600 złotych i obejmował przewiezienie powoda i jego rodziny z lotniska do hotelu w dniu przyjazdu i z hotelu na lotnisko ostatniego dnia pobytu. Do nieprawidłowości doszło jedynie w realizacji tej drugiej części usługi. W ocenie Sądu uznanie przez pozwaną powództwa w kwocie przekraczającej połowę wartości usługi w pełni zaspokoiło roszczenie powoda i oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Zgodnie z treścią art. 333 § 1 pkt 2 Sąd z urzędu nadaje wyrokowi rygor natychmiastowe wykonalności w przypadku zasądzenia roszczenia uznanego przez pozwanego. W uwagi na dyspozycje wskazanej regulacji Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w zakresie w jakim zasądził na rzecz powoda kwotę uznaną przez pozwanego.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. Po stronie powoda powstały koszty procesu w kwocie złotych i złożyły się na nie:

- opłata od pozwu w kwocie 1.000 złotych obliczona na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1125 z późn. zm.).

- opłata za reprezentację powódki przez radcę prawnego w wysokości 3.600 złotych, obliczona na podstawie § 2 pkt 5 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015 poz. 1804).

- opłata skarbowa od udzielonego w sprawie pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych obliczona na podstawie części IV Wykazu przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia, stanowiącej załącznik do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2142),

Po stronie pozwanej powstały koszty procesu w kwocie 3.617 złotych i złożyły się na nie:

- opłata za reprezentację pozwanej przez radcę prawnego w wysokości 3.600 złotych, obliczona na podstawie § 2 pkt 5 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015 poz. 1804).

- opłata skarbowa od udzielonego w sprawie pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych obliczona na podstawie części IV Wykazu przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia, stanowiącej załącznik do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2142).

Powód przegrał proces w ≈ 94 % a zatem w takiej części powinien zwrócić koszty procesu poniesione przez pozwaną. Pozwana przegrała proces ≈ 6% i w tym zakresie powinna zwrócić koszty procesu poniesione przez pozwaną. Zgodnie z treścią art. 100 k.c. należne koszty stron zostały stosunkowo rozdzielone. Strona pozwana była uprawniona do żądania zwrotu kosztów procesu w kwocie 3.399,98 zł (94 % z kwoty 3.617 zł) a jednocześnie była zobowiązana do zwrotu na rzecz powoda kwoty 277,02 zł (6 % z kwoty 4.617 zł). Po wzajemnym potrąceniu tych kwot Sąd zasądził na rzecz strony pozwanej kwoty 3.122,96 zł.

sędzia Robert Opas

ZARZĄDZENIE

odpis uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi powoda wraz z odpisem wyroku.

sędzia Robert Opas