Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 6 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Barbara Mokras – spr.

SSO Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) S.A. z siedzibą we W.

z udziałem dłużnika Przedsiębiorstwa Budowlanego Usługowo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K., A. Ś. i W. J.

na skutek skargi dłużnika na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lesznie M. C.z dnia 27 listopada 2013 r., sygn. akt (...)

w przedmiocie zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt (...)

postanawia:

1.  oddalić zażalenie,

2.  zasądzić od (...) S.A. z siedzibą we W. na rzecz Przedsiębiorstwa Budowlanego Usługowo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. kwotę 450,00 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

Sygn. akt II Cz 143/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu, sygn. akt I Co 4233/13, zmienił punkt 1 postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lesznie M. C.z dnia 27 listopada 2013 r., sygn. akt (...), w ten sposób, że przyznał wierzycielowi reprezentowanemu w tym postępowaniu przez Kancelarię Adwokacką (...)koszty zastępstwa adwokackiego w postępowaniu egzekucyjnym na kwotę 1.800,00 zł, w miejsce kwoty 3.600, 00 zł (pkt 1), oddalił skargę w pozostałym zakresie (pkt 2) i obciążył dłużnika kosztami postępowania (pkt 3).

Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd Rejonowy wskazał m.in., że stosownie do § 11 ust. 7 w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (j.t. Dz.U. z 2013 r., poz. 461) w niniejszej sprawie stawka minimalna kosztów zastępstwa adwokackiego wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym wynosi 1.800,00 zł. W ocenie Sądu Rejonowego nie było podstaw do przyznania wierzycielowi kosztów zastępstwa procesowego w postulowanej wysokości – tj. dwukrotności stawki minimalnej, co implikowało Sąd do zmiany w tym zakresie zaskarżonego postanowienia Komornika Sądowego i przyznania wierzycielowi kosztów zastępstwa procesowego w wysokości stawki minimalnej.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł wierzyciel zaskarżając je w części, tj. w zakresie punktu 1 sentencji, wnosząc o jego uchylenie i oddalenie skargi dłużnika w tym zakresie oraz zasądzenie od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Skarżący zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie § 2 ust. 1 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 7 i § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (j.t. Dz.U. z 2013 r., poz. 461) poprzez przyjęcie, że nakład pracy pełnomocnika wierzyciela nie uzasadnia przyznanie jemu wynagrodzenia z tytułu zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym w podwójnej wysokości stawki minimalnej.

W odpowiedzi na zażalenie dłużnik wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew zarzutowi skarżącego, kontrola odwoławcza nie wykazała, aby Sąd Rejonowy dopuścił się błędów w ustaleniach faktycznych lub naruszenia prawa procesowego.

Stosownie do dyspozycji przepisu § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (j.t. Dz.U. z 2013 r., poz. 461), sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia, przy czym podstawę zasądzenia owej opłaty, stanowią stawki minimalne określone w stosownych przepisach. Opłata ta nie może być jednocześnie wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

Wysokość stawek minimalnych za poszczególne czynności lub za udział w poszczególnych postępowaniach została określona na podstawie precyzyjnego rozważenia i uwzględnienia wszelkich okoliczności charakterystycznych dla danego typu spraw, stanowi zatem odzwierciedlenie koniecznego nakładu pracy po stronie pełnomocnika związana ze specyfiką określonego rodzaju postępowań. Tym samym możliwość przyznania wyższego wynagrodzenia za poszczególne czynności dotyczy jedynie nadzwyczajnych, szczególnych okoliczności, które pojawiając się w danej sprawie zwiększają diametralnie nakład pracy niezbędnej do prawidłowej realizacji obowiązków profesjonalnego pomocnika procesowego. Brak jest więc przesłanek do zasądzania wynagrodzenia wyższego od stawek minimalnych w sprawie, w której żadne ekstraordynaryjne okoliczności nie wystąpiły, a skala aktywności profesjonalnego pełnomocnika pozostawała na przeciętnym poziomie, tj. gdy jego aktywność w wypełnianiu obowiązków w toku całego postępowania nie przekraczała granic zwykłej staranności (post. SA w K. z dnia 13 września 2006 r., II AKz 350/06, KZS 2006/10/21; SA w K. z dnia 30 września 2009 r., II AKz 643/09, LEX nr 553823; post. NSA w W. z dnia 17 października 2012 r., II FZ 878/12, LEX nr 1244413).

W ocenie Sądu Okręgowego, należy przyznać rację stanowisku Sądu I instancji, że w niniejszej sprawie nie ma podstaw do uznania, że nakład pracy pełnomocnika wierzyciela w niniejszej sprawie nie uzasadnia zasądzenia wynagrodzenia w kwocie przewyższającej minimalną stawkę. Wskazanie we wniosku egzekucyjnym wierzyciela, będącego kontrahentem dłużnika Przedsiębiorstwa Budowlanego Usługowo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. jego numerów bankowych, wskazanie podmiotów publicznych, dla których dłużnik ten świadczył usługi w celu zajęcia wierzytelności z tego tytułu, jak również wskazanie pracodawcy dłużników A. Ś. i W. J., w szczególności w osobie dłużnika Przedsiębiorstwa Budowlanego Usługowo (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K., nie można zaliczyć do nadzwyczajnych czynności zwiększających znacznie nakład pracy niezbędny do prawidłowej realizacji obowiązków profesjonalnego pomocnika procesowego oraz przyczyniających się do skutecznego przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego, w sposób przekraczający zwykłą staranność pełnomocnika działającego w tego rodzaju postępowaniach.

Mając to wszystko na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oraz art.13 § 2 k.p.c., orzekł jak w punkcie 1 sentencji postanowienia.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.