Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2023 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda 446,49 zł (czterysta czterdzieści sześć złotych czterdzieści dziewięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 30 kwietnia 2021 roku do dnia zapłaty;

II. w pozostałej części powództwo oddala;

III. zasądza od powoda na rzecz pozwanego 449,18 zł (czterysta czterdzieści dziewięć złotych osiemnaście groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt: I C 973/23 upr

UZASADNIENIE

sporządzone w zakresie określonym w art. 505[7] § 4 kpc

Żądanie pozwu opiewało na kwotę 1934,79 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 30 kwietnia 2021 r. oraz zwrotu kosztów procesu. Sprawa dotyczyła różnicy pomiędzy odszkodowaniem należnym poprzednikowi prawnemu powoda, a odszkodowaniem wypłaconym z tytułu najmu pojazdu zastępczego w związku z zdarzeniem z 13.02.2021 r.

Najem faktyczny – przez okres 13 dni po stawce 270,60 zł brutto / doba.

Pojazd uszkodzony – F. (...) należący do poszkodowanej B. K..

Pojazd zastępczy najęty przez poszkodowaną – V. s 60.

Pozwany ubezpieczyciel sprawcy zdarzenia zweryfikował dobową stawkę do 99 zł netto (121,77 zł brutto) i wypłacił bezsporną część odszkodowania w kwocie 1583,01 zł.

Najem pojazdu nastąpił bezpośrednio po szkodzie, przed jej zgłoszeniem ubezpieczycielowi. Czas najmu pojazdu zastępczego, objęty odpowiedzialnością ubezpieczyciela był bezsporny. W sprawie sporna była dobowa wysokość stawki najmu pojazdu zastępczego oraz zaoferowanie przez ubezpieczyciela pojazdu zastępczego poszkodowanej. Pozwany ubezpieczyciel sprawcy zdarzenia twierdził, że zweryfikował stawkę dobową do kwoty 99 zł netto zgodnie z przekazanymi poszkodowanemu informacjami. Poinformował poszkodowanego (umocowaną przez niego osobę) mailem, że może zapewnić pojazd zastępczy, zaś jeśli poszkodowany skorzysta z firmy zewnętrznej, zweryfikuje dobową stawkę najmu pojazdu zastępczego do akceptowalnego pułapu 99 zł netto. Działanie poszkodowanej doprowadziło do nieuzasadnionego powiększenia odszkodowania.

W ocenie sądu, odszkodowanie należne w związku z najmem pojazdu zastępczego z ubezpieczenia obowiązkowego OC sprawcy kolizji drogowej przedstawiało się następująco:

- 3 dni po 270,60 zł brutto / dobę tj. łącznie 811,80 zł,

- 10 dni po 99 zł netto + 23% VAT tj. 121,77 zł brutto / dobę łącznie 1217,70 zł.

Łącznie należne odszkodowanie wynosiło 1217,70 zł + 811,80 = 2029,50 zł. Wypłacono natomiast kwotę: 1583,01 zł. Z tej przyczyny sad przyznał powodowi kwotę: 446,49 zł. Ustalając odszkodowanie należne poszkodowanej (jej następcy prawnemu) na wyżej wskazaną sumę, sąd rejonowy zważył co następuje:

Odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych regulują przepisy kodeksu cywilnego (art. 822 § 1 k.c.) oraz ustawy z 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2060 z późn. zm., dalej jako ustawa). Ustalenie wysokości odszkodowania z ubezpieczenia OC następuje według ogólnych zasad, określonych w art. 361-363 k.c., z tym jedynie zastrzeżeniem, że zakład ubezpieczeń zobowiązany jest tylko do świadczenia pieniężnego, ograniczonego do wysokości, ustalonej w umowie, sumy gwarancyjnej (art. 822 § 1 k.c. i art. 36 ust. 1 ustawy).

Wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione (por. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r. sygn. akt III CZP 20/17, LEX nr 2340475). Sąd Najwyższy w przytoczonej uchwale stwierdził, że nie mogą być uznane za celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki, które nie są konieczne do wyeliminowania negatywnego następstwa majątkowego w postaci utraty możliwości korzystania z uszkodzonego (zniszczonego) pojazdu, gdyż następstwo to może być wyeliminowane - bez uszczerbku dla godnych ochrony interesów poszkodowanego - w inny, mniej uciążliwy dla dłużnika sposób. Jeżeli zatem ubezpieczyciel proponuje poszkodowanemu - we współpracy z przedsiębiorcą trudniącym się wynajmem pojazdów - skorzystanie z pojazdu zastępczego równorzędnego pod istotnymi względami pojazdowi uszkodzonemu albo zniszczonemu (zwłaszcza co do klasy i stanu pojazdu), zapewniając pełne pokrycie kosztów jego udostępnienia, a mimo to poszkodowany decyduje się na poniesienie wyższych kosztów najmu innego pojazdu, koszty te - w zakresie nadwyżki - będą podlegały indemnizacji tylko wtedy, gdy wykaże szczególne racje, przemawiające za uznaniem ich za "celowe i ekonomicznie uzasadnione". W tym kontekście istotne znaczenie ma nie tylko równorzędność samego pojazdu, ale także dodatkowych warunków umowy, takich jak np. czas i miejsce udostępnienia oraz zwrotu pojazdu zastępczego czy też obowiązek wpłaty kaucji.

W realiach sprawy do zdarzenia szkodzącego doszło w sobotę, poza miejscowością, w której poszkodowana miała miejsce zamieszkania (k. 89-89v.). Ubezpieczyciel, przy zgłoszeniu szkody, zaproponował poszkodowanej (jej przedstawicielowi) pojazd zastępczy, przy czym, zainteresowany najmem pojazdu mógł kontaktować się z ubezpieczycielem przez infolinię dostępną od poniedziałku do piątku od 8.30-16.00 (k. 40 akt). Ubezpieczyciel wcale nie oferował pojazdów zastępczych w weekendy. Konieczne i uzasadnione zatem było skorzystanie przez ubezpieczoną z łatwo dostępnej oferty najmu pojazdu zastępczego celem powrotu do miejsca zamieszkania i realizacji normalnych planów życiowych tj. wyjazdu do pracy po weekendzie. Dlatego sąd uznał, że najem pojazdu zastępczego przez 3 dni od zdarzenia po stawce 270,60 zł brutto / dobę tj. łącznie 811,80 zł był celowy i ekonomicznie uzasadniony. Pozostałe 10 dni najmu pojazdu zostało zasadnie zweryfikowane do stawki 99 zł netto + 23% VAT tj. 121,77 zł brutto / dobę. Łączne należne odszkodowanie za 10 dni najmu pojazdu zastępczego wynosiło zatem 1217,70 zł. Łącznie należne odszkodowanie wynosiło 1217,70 zł + 811,80 = 2029,50 zł. Sąd , mając na uwadze wyżej omówione przepisy prawa, przyznał powodowi – następcy prawnemu poszkodowanej różnicę pomiędzy odszkodowaniem należnym, a dotychczas wypłaconym. O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 §1 kc. Dalej idące roszczenia powoda oddalono.

O kosztach procesu orzeczono a podstawie art. 100 kpc. Żądanie pozwu opiewało na kwotę 1934,79 zł. Powód wygrał sprawę w 23% . Na koszty procesu poniesione przez powoda składało: 200 zł opłaty od pozwu, 900 zł koszty zastępstwa procesowego, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Refundacji przez pozwanego podlegało 23% tej kwoty tj. 256,91 zł. Na koszty procesu poniesione przez pozwanego składało się: 900 zł koszty zastępstwa procesowego, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Refundacji przez pozwanego podlegało 77% tej kwoty tj. 706,09. Potrącając powyższe kwoty sąd przyznał pozwanemu: 449,18 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia orzeczenia.