Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

D. G. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 1000 zł, tytułem częściowego zadośćuczynienia, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17.11.2019r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podał, że w dniu 17.11.2016r. uległ nieszczęśliwemu wypadkowi, jadąc na rowerze, w wyniku czego doznał obrażeń ciała w postaci urazów stawu kolanowego, stawu barkowego i kciuka prawego. Powód wskazał, że posiadał polisę (...) w pozwanym Towarzystwie, które po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłaciło mu 3000 zł, ustalając 3% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Tymczasem powód, na prywatnej konsultacji medycznej, ustalił, że jego uszczerbek może wynosić nawet 11%, wówczas do dopłaty pozostałaby kwota 8000 zł. Niniejszym pozwem powód domagał się częściowego zadośćuczynienia, zastrzegając sobie możliwość jego rozszerzenia po opinii biegłych.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając, że wypłaciła powodowi odszkodowanie z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu w w.w. wysokości, nie zaś zadośćuczynienie za krzywdę. Zakres ochrony ubezpieczeniowej, udzielonej powodowi przez pozwaną, został określony postanowieniami dobrowolnej umowy ubezpieczenia. Podniosła, że powód nie udowodnił, aby doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości wyższej, niż ustalona przez pozwaną w postępowaniu likwidacyjnym.

Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2023r. tut. Sąd oddalił powództwo. Na skutek apelacji powoda Sąd Okręgowy w Świdnicy, wyrokiem z dnia 21 lipca 2023r. (II Ca 242/23) uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania z zaleceniem ustalenia ewentualnego uszczerbku na zdrowiu powoda najdalej na okres 24 miesięcy od daty wypadku.

Rozpoznając ponownie sprawę, Sąd przeprowadził dowód z opinii uzupełniającej biegłych z zakresu ortopedii i neurologii S. L. i J. W. - celem ustalenia stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda D. G., doznanego na skutek wypadku z dnia 17.11.2016r., aktualnego w chwili zakończenia leczenia, najpóźniej w 24 miesiącu od dnia wypadku - w oparciu o obowiązującą w pozwanym Zakładzie tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, obowiązującą w dniu zawarcia umowy ubezpieczenia, tj. 12.08.2016r., do której zastosowanie mają ogólne warunki ubezpieczenia (...), ustalone uchwałą Zarządu (...) SA nr (...) z dnia 25.05.2015r. ze zm. ustalonymi uchwałą Zarządu (...) SA nr (...) z dnia 17.12.2015r. Biegli ponownie wskazali, że obecnie nie stwierdza się u powoda uszczerbku na zdrowiu. Czas, który minął od urazu (badanie powoda przez biegłych miało miejsce 6 lat po wypadku) działał na korzyść powoda i pozwolił wyeliminować większość negatywnych skutków doznanego urazu. Biegli podtrzymali wnioski zawarte we wcześniejszej opinii, wskazując, że oceniają i ustalają uszczerbek na zdrowiu przede wszystkim na podstawie własnego badania przedmiotowego, przeprowadzanego w dniu zgłoszenia się powoda, zaś wszelkie oceny przypuszczalnego uszczerbku na zdrowiu, występującego uprzednio, są zbyt propabilistyczne i jako takie nie mają wartości dowodowej. Biegli, odwołując się do wcześniejszej opinii, podali, że dolegliwości, podawane przez powoda, mają charakter subiektywny; dla badającego powoda ortopedy najistotniejsze jest stwierdzenie stabilności stawów kolanowych powoda oraz brak zaników mięśniowych kończyny dolnej prawej. Kwalifikacja uszczerbku z jakiejkolwiek pozycji tabeli uszczerbków wymaga stwierdzenia innych następstw uszkodzeń kolana, jak skrócenia kończyny, zaburzenia osi stawu, niestabilności, w zależności od stopnia. Ze wszystkich tych wymaganych objawów nie można u powoda obecnie stwierdzić żadnego. Rokowania na przyszłość są korzystne. Do tej pory, po upływie 6 lat od urazu nie doszło do żadnych zmian wtórnych, stan stabilności obu stawów i umięśnienie obu kończyn dolnych nie prezentują odchyleń od stanu prawidłowego. Zdaniem biegłych, jeśli miałyby miejsce jakiekolwiek wątpliwości co do uszkodzeń wewnątrzstawowych, konsultujący powoda ortopeda podjąłby leczenie operacyjne, tj. artroskopię kolana. Odwołując się do wniosków, zawartych w opinii zasadniczej, biegli ponownie podkreślili, że brak jest możliwości oceny uszczerbku na zdrowiu powoda aktualnego w chwili zakończenia leczenia, najpóźniej w 24 miesiącu od dnia wypadku, na podstawie badania powoda, przeprowadzonego po 6 latach.

Bezspornym było, że powód ubezpieczony był u strony pozwanej od następstw nieszczęśliwych wypadków w ramach umowy ubezpieczenia (...) (polisa nr (...)) w okresie od 12.08.2016r. do 11.08.2017r.

W okresie ubezpieczenia, w dniu 17.11.2016r., powód uległ wypadkowi i doznał obrażeń ciała.

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powodowi świadczenie w kwocie 3000 zł, z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu, ustalonego w wysokości 3%.

Sąd ustalił:

W wypadku z dnia 17.11.2016r. powód doznał skręcenia stawu kolanowego prawego, stłuczenia barku prawego oraz stłuczenia i skręcenia kciuka prawego. Obecnie nie stwierdza się u niego uszczerbku na zdrowiu. Rehabilitację rozpoczęto odpowiednio wcześnie, co spowodowało pełny powrót do sprawności barku i kolana prawego powoda.

Dowód: opinia biegłych lekarzy neurologa J. W. i chirurga-ortopedy S. L. (k-36-43, 101-103).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z definicją, zawartą w Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (...), ustalonych uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z dnia 25 maja 2015r. (ze zm. wynikającymi z uchwały nr UZ/393/2015 z dnia 17.12.2015r.), określenie „trwały uszczerbek na zdrowiu” oznacza trwałe, nie rokujące poprawy, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia. Zgodnie z § 63 ust. 2 OWU, przedmiotem ubezpieczenia (...) objęte zostały następstwa wypadku ubezpieczeniowego w postaci śmierci, trwałego uszczerbku na zdrowiu i leczenia uciążliwego. Powodowi przysługiwało świadczenie z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu, wypłacane w takim procencie sumy ubezpieczenia, w jakim doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu (§65 pkt 2 i § 66 ust. 1 i 2 OWU). Stopień (procent) trwałego uszczerbku na zdrowiu ustalany był na podstawie Tabel, o których mowa w § 70 ust. 1 OWU i powinien być ustalony niezwłocznie po zakończeniu leczenia, najpóźniej w 24 miesiącu od dnia zajścia wypadku ubezpieczeniowego. Późniejsza zmiana stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu (polepszenie lub pogorszenie) nie daje podstawy do zmiany wysokości świadczenia (§ 70 ust. 2 OWU). Zgodnie ponadto z § 66 ust. 3 OWU, odpowiedzialność (...) nie obejmowała zadośćuczynienia za doznany ból, cierpienie fizyczne i moralne oraz szkód, polegających na utracie, zniszczeniu lub uszkodzeniu rzeczy.

Jak wprost wynika z jednoznacznej opinii biegłych sądowych lekarzy neurologa J. W. i chirurga - ortopedy S. L., wydanej w niniejszej sprawie, na skutek wypadku z dnia 17.11.2016r. u powoda aktualnie nie stwierdza się uszczerbku na zdrowiu. Stan zdrowia powoda po leczeniu poprawił się, nie pozostały żadne dysfunkcje ani ograniczenia w zakresie stawów, dotkniętych urazem, które obecnie nie wykazują odchyleń od stanu prawidłowego. Dowód z opinii biegłych sądowych nie potwierdził stanowiska powoda, jakoby stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda był większy, niż ustalony w postępowaniu likwidacyjnym. Przeciwnie, z opinii biegłych wynika, że u powoda nie doszło do trwałego, nie rokującego poprawy, uszkodzenie ciała lub rozstroju zdrowia. Twierdzenia powoda okazały się gołosłowne (art. 6 kc w zw. z art. 805 § 1 i 2 pkt 2 kc). Skutkowało to oddaleniem powództwa.

Orzeczenie w pkt II wyroku oparto na przepisach art. 98 § 1 kpc i art. 108§1 zd. 2 kpc.