Sygn. akt I 1 C 218/23
Dnia 26 stycznia 2024 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 stycznia 2024 r. w G. sprawy z powództwa D. B. przeciwko (...) S.A. w S.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. nie obciąża powódki kosztami procesu.
Sygn. akt I 1 C 218/23
Stan faktyczny
W dniu 22 lipca 2022 r. w G. D. B. jako klientka sklepu spożywczego przewróciła się na skutek poślizgnięcia na owocu leżącym na podłodze. Ciężar upadku odruchowo próbowała zamortyzować lewą ręką. Sklep (pod marką (...)) był prowadzony przez (...) S.A. w K.. D. B. po zakupach udała się do domu, nie przypuszczając, że doszło do złamania w obrębie dłoni. Jednak ból nasilał się, ręka spuchła, stąd powódka udała się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w G.. Na podstawie zdjęcia rentgenowskiego stwierdzono złamanie kości promieniowej nasady dalszej. Unieruchomiono rękę za pomocą opatrunku gipsowego. Następnego dnia w sklepie, w którym doszło do zdarzenia powódka zgłosiła szkodę.
O. ści bezsporne
Przebyte przez powódkę złamanie wyrostka rylcowatego kości promieniowej lewej (bez przemieszczenia odłamów) pozostawiło niewielkie ograniczenie ruchomości zgięcia grzbietowego lewego nadgarstka. Początkowo dolegliwości bólowe po wypadku były średnie, łagodniejąc na skutek unieruchomienia do lekko-średnich. Po upływie 3 dni – lekkie, systematycznie ustępujące. Ból pojawił się ponowie po zdjęciu unieruchomienia i na skutek ćwiczeń rehabilitacyjnych. Dolegliwości ustąpiły po 4 miesiącach od urazu. Przez dwa miesiące po zdarzeniu powódka wymagała pomocy w niektórych czynnościach samoobsługowych, np. gotowanie, przygotowywanie posiłków, mycie, sprzątanie. Po 2 miesiącach – w pełni samodzielna. Rokowanie co do pełnego wyleczenia jest niekorzystne. Proces leczenia przebiegał prawidłowo.
D. ód: opinia biegłego W. Ż., k. 89-93, 122-123
Ubezpieczycielem odpowiedzialności cywilnej podmiotu prowadzącego sklep, w którym doszło do wypadku było (...) S.A. w S.. Po przeprowadzonym postępowaniu likwidacyjnym wypłacono powódce: 2.551 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, 2.430,96 zł tytułem zwrotu kosztów opieki, 2.358,40 zł tytułem zadośćuczynienia (franszyza redukcyjna – udział własny ubezpieczonego, zapłacona przez sklep 22 grudnia 2022 r., vide k. 156 verte ).
O. ści bezsporne
Ocena dowod ów
Dokumentacja medyczna jest wiarygodna. Opinia biegłego W. Ż. (traktowana jako całość) jest zdaniem Sądu pełna, jasna i wewnętrznie niesprzeczna. Zawiera przejrzystą analizę dokumentacji medycznej oraz logiczne wnioski, wynikające z jasno wyjaśnionych uwarunkowań anatomicznych. W tym kontekście zeznania powódki należy traktować jako niewiarygodne w zakresie twierdzeń co do niesprawności dłoni, w szczególności pracy kciuka, siły dłoni. Przekłada się to na ujemną wartość dowodową tej części zeznań powódki, w których opisuje wynikające z tego problemy w życiu prywatnym i zawodowym. W kontekście opinii biegłego należy to uznać za nieuzasadnioną agrawację objawów.
Pozostałe okoliczności sprawy są bezsporne lub milcząco przyznane.
Kwalifikacja prawna
W niniejszej sprawie zasada odpowiedzialności pozwanego była niesporna. Spór dotyczył wysokości zadośćuczynienia za krzywdę w rozumieniu art. 445 § 1 k.c. Jak wynika z niespornych okoliczności, poszkodowanej dotychczas przyznano i wypłacono łącznie zadośćuczynienie w kwocie łącznej 4.909,40 zł. I zdaniem Sądu wyczerpuje ono w całości zadośćuczynienie należne i odpowiednie w rozumieniu art. 445 § 1 k.c. Dolegliwości powódki nie były znaczne, trwały niezbyt długo, nie wymagały zabiegów operacyjnych (stacjonarnych pobytów w szpitalach), nie spowodowały istotnego (dotkliwego) ograniczenia mobilności (samoobsługi). Jakkolwiek biegły przyznał, że rokowania są niekorzystne, to trzeba pamiętać, że dotyczą jedynie utrzymującego się niewielkiego przykurczu nadgarstka (nie kciuka). Należy powtórzyć i podkreślić, że wyłączono ze skutków przedmiotowego wypadku szereg objawów przytaczanych przez powódkę i jej pełnomocnika – w tym zakresie biegły w opinii uzupełniającej przekonująco wyjaśnił przyczyny takiego zapatrywania i Sąd je w pełni podziela (uraz – złamanie miało miejsce w innym od strony anatomicznej miejscu niż palce dłoni, w tym kciuk; wyrostek rylcowaty to część kości promieniowej).
Z tych przyczyn powództwo uznano za niezasadne na podstawie art. 445 § 1 k.c. a contrario w zw. z art. 822 § 1 k.c. – punkt I. sentencji.
Koszty
Kosztami procesu nie obciążono przegrywającej strony, gdyż powódce jako osobie bez wykształcenia medycznego trudno było prawidłowo uchwycić związek urazu z objawami i mogła ona w dobrej wierze być przekonana o słuszności powództwa. Zagadnienie to – specjalistyczne – ostatecznie znalazło wyjaśnienie dopiero na skutek opinii biegłego lekarza właściwej specjalizacji. Ponadto, część zadośćuczynienia została zapłacona już po wniesieniu pozwu. Powódka nie jest osobą majętną, zmagała się ze negatywnymi skutkami wypadku zawinionego przez podmiot prowadzący sklep, zaś wysokość kosztów strony pozwanej (gdyby je zasądzono od powódki) spowodowałaby w praktyce zniwelowanie efektu ekonomicznego otrzymanego przez poszkodowaną zadośćuczynienia. Skutkiem powyższego byłaby ostatecznie rażąca niesprawiedliwość orzeczenia sądu. Z tych przyczyn w punkcie II. orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.