Sygn. akt. I 1 C 641/23
Dnia 14 września 2023 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni - I Wydział Cywilny, Sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym w składzie:
Przewodniczący: asesor sądowy M. B.
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Świst
po rozpoznaniu w dniu 14 września 2023 r. w Gdyni
na rozprawie
sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej w G. przy ulicy (...)
przeciwko W. T.
o zapłatę
zasądza od pozwanego W. T. na rzecz powódki Wspólnoty Mieszkaniowej w G. przy ulicy (...) kwotę 1.777,03 zł (tysiąc siedemset siedemdziesiąt siedem złotych trzy grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 września 2021 r. do dnia zapłaty;
umarza postępowanie w pozostałym zakresie;
zasądza od pozwanego W. T. na rzecz powódki Wspólnoty Mieszkaniowej w G. przy ulicy (...) kwotę 1324,68 zł (tysiąc trzysta dwadzieścia cztery złote sześćdziesiąt osiem groszy) tytułem kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;
zwraca od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni na rzecz powódki Wspólnoty Mieszkaniowej w G. przy ulicy (...) kwotę 40 zł (czterdzieści złotych) tytułem zwrotu zaliczki.
Sygn. akt I 1 C 641/23
wyroku z dnia 14 września 2023 roku
I.
(żądanie i podstawa faktyczna pozwu)
Powódka Wspólnota Mieszkaniowa w G. przy ul. (...) wystąpiła przeciwko W. T. z powództwem o zapłatę kwoty 2.108,26 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 września 2021 roku do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu według norm przepisanych.
Powódka podała, że pozwany jako współwłaściciel ww. lokalu mieszkalnego w wynoszącym 1/2 udziale, a jednocześnie członek powodowej Wspólnoty, zalega z płatnością należności za okres od dnia 1 listopada 2020 roku do dnia 31 sierpnia 2021 roku w kwocie dochodzonej pozwem, co stanowi połowę miesięcznym zaliczek związanych z utrzymaniem lokalu. Przedsądowe wezwanie do zapłaty nie było skuteczne.
(pozew, k. 3-5)
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 18 stycznia 2022 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.
(nakaz zapłaty, k. 74)
II.
(stanowisko pozwanego)
W sprzeciwie od nakazu zapłaty kurator pozwanego wniosła o oddalenie powództwa w całości i nieobciążanie pozwanego kosztami procesu.
Zdaniem kuratora powódka nie przedłożyła żadnych dokumentów, które stanowiłyby podstawę ustalenia stawek w wysokości wskazanej w zawiadomieniach. Powódka nie przedłożyła uchwał podjętych przez właścicieli lokali w przedmiocie ustalenia wysokości stawek opłaty eksploatacyjnej oraz opłaty na fundusz remontowy. Nie jest wiadomo, czy ewentualne uchwały zostały podjęte większością głosów. Nie przedłożono dowodów na okoliczność sposobu rozliczenia mediów.
(sprzeciw, k. 165)
Na rozprawie dnia 14 września 2023 roku pełnomocnik powódki cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 331,23 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.
(protokół skrócony rozprawy, k. 200, płyta – k. 203)
III.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwany. w okresie od dnia 1 listopada 2020 roku do dnia 31 sierpnia 2021 roku był współwłaścicielem w 1/2 udziału w nieruchomości lokalowej o powierzchni 44,3 m 2, dla której prowadzona była księga wieczysta o numerze (...). Lokal ten wchodził w skład powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej. Udział lokalu w nieruchomości wspólnej, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze (...) wynosi 170/10.000.
(dowód: wydruk (...), k. 11-15)
W ww. okresie powodowa Wspólnota Mieszkaniowa obciążała pozwanego połową zaliczek z tytułu należności czynszowo-eksploatacyjnych, tj. w okresie od listopada 2020 roku do kwietnia 2021 roku w kwocie 242,19 zł miesięcznie, natomiast w okresie od maja 2021 roku do sierpnia 2021 roku w kwocie 163,78 zł miesięcznie – łącznie 2.108,26 zł.
(dowód: pismo z dnia 17 sierpnia 2021 r., k. 16)
W okresie od listopada 2020 roku do kwietnia 2021 roku lokal obciążano zaliczkami:
a) indywidualnymi:
- za centralne ogrzewanie jako iloczyn stawki 3,54 zł i powierzchni lokalu,
- za ciepłą wodę jako iloczyn stawki 24,67 zł oraz szacowanego zużycia 2 m 3,
- za zimną wodę i kanalizację jako iloczyn stawki 9,69 zł oraz szacowanego zużycia 4 m 3,
- za wywóz odpadów komunalnych według obowiązującej stawki uzależnionej od powierzchni lokalu zgodnie z uchwałą nr XVI/548/20 Rady Miasta G. z dnia 29 stycznia 2020 roku w sprawie metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawek tej opłaty – 37,00 zł,
- za opłatę za pomieszczenia składowe według iloczynu stawku 2,43 zł oraz powierzchni 1,5 m 2,
b) wspólnymi dla nieruchomości:
- z tytułu kosztów eksploatacji lokalu mieszkalnego jako iloczynu stawki 1,65 zł oraz powierzchni lokalu,
- z tytułu opłaty stałej za energię cieplną jako iloczyny stawki 1,00 zł oraz powierzchni lokalu,
- z tytułu utrzymania domofonu 1,66 zł,
- funduszu celowego Wspólnoty, tj. funduszu remontowego jako iloczyn stawki 1,80 zł oraz powierzchni lokalu.
W okresie od maja 2021 roku do sierpnia 2021 roku nie obciążono zaliczką z tytułu ciepłej wody.
(dowód: zestawienie zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością od listopada 2020 roku do kwietnia 2021 roku, k. 17-27 oraz za okres od maja 2021 roku do sierpnia 2021 roku, k. 29-36, uchwała nr XVI/548/20, k. 175-175v.)
W wyniku rozliczenia mediów powstały nadwyżki:
- za okres od 1 czerwca 2020 roku do dnia 31 grudnia 2020 roku w kwocie 810,73 zł,
- za okres od 1 stycznia 2021 roku do dnia 31 maja 2021 roku w kwocie 165,22 zł,
- za okres od 1 czerwca 2021 roku do dnia 31 grudnia 2021 roku w kwocie 619,85 zł.
(dowód: rozliczenia mediów, k. 175-181, sprawozdania finansowe wraz z planami gospodarczymi oraz sprawozdaniami, k. 182-188)
Pismem z dnia 14 września 2021 roku powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem.
(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 14 listopada 2021 r., k. 37 wraz z potwierdzeniem nadania, k. 37v.)
Uchwałą nr 2/2017 z dnia 3 marca 2017 roku właściciele lokali większością głosów ustalili stawkę odpisu na fundusz remontowy w wysokości 1,80 zł/m 2.
(dowód: uchwała nr 2/2017, k. 179)
Uchwałą nr 02/01/2020 z dnia 30 stycznia 2020 roku właściciele lokali większością głosów ustalili zaliczkę na koszty eksploatacji nieruchomości w wysokości 1,65 zł/m 2. Tytułem konserwacji domofonu ustalono stawkę 1,66 zł. Tożsame uchwały podjęto w latach kolejnych objętych pozwem.
(dowód: sprawozdania z zebrania Wspólnoty Mieszkaniowej, k. 183-18, k. 187-188)
Sąd zważył co następuje:
IV.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów złożonych przez stronę powodową.
(ocena dowodów)
Oceniając zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd nie dopatrzył się żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności i mocy dowodowej przedłożonych dokumentów. Strona pozwana nie zaprzeczyła, że osoby podpisane pod tymi dokumentami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.
V.
(rozstrzygnięcie i podstawa prawna orzeczenia)
Powództwo zasługiwało w znacznej mierze na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie powodowa Wspólnota Mieszkaniowa dochodziła od pozwanego będącego współwłaścicielem w wynoszącym 1/2 udziale lokalu mieszkalnego o powierzchni 44,3 m 2 znajdującego się w budynku przy ul. (...) w G. zapłaty opłat czynszowo-eksploatacyjnych za okres od listopada 2020 roku do sierpnia 2021 roku.
Podstawę roszczenia powódki stanowił przepis art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali (dalej jako: u.w.l.), zgodnie z którym właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Zgodnie natomiast z art. 14 u.w.l. do otwartego katalogu kosztów zarządu nieruchomością wspólną zalicza się w szczególności wydatki na remonty i bieżącą konserwację; opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę; ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali; wydatki na utrzymanie porządku i czystości; wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. W myśl art. 15 ust. 1 u.w.l. na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.
Strona pozwana nie zdołała skutecznie zakwestionować wysokości zadłużenia w okresie objętym pozwem, albowiem w odpowiedzi na zarzut nieudowodnienia wysokości roszczenia powódka przedstawiła rozliczenia naliczonych zaliczek, a także sprawozdania z zebrań Wspólnoty Mieszkaniowej, podczas których podejmowano uchwały w szczególności w zakresie zatwierdzenia planów gospodarczych, jak również ustalenia stawek za konkretne pozycje obciążeń składające się na comiesięczne zaliczki. Na podstawie ogółu tych dokumentów można było ustalić, że dokonywane naliczenia znajdowały podstawę zarówno w uchwałach jak i rzeczywistych kosztach utrzymania nieruchomości, uwzględniając zaktualizowane żądanie powódki.
Mając zatem na uwadze powyższe, na podstawie art. 13 ust. 1 i art. 15 ust. 1 u.w.l. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu co do całej dochodzonej kwoty (po uwzględnieniu częściowego cofnięciu pozwu). Poza kwotą należności głównej w wysokości 1.777,03 zł, na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, Sąd zasądził na rzecz powódki odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 18 września 2021 roku z ograniczeniem do żądania pozwu (art. 321 k.p.c.). Poszczególne zaliczki miesięczne wymagalne były niezależnie od wezwania do zapłaty, albowiem termin ich zapłaty określa przepis art. 15 ust. 1 u.w.l., stąd wymagalność roszczenia nie była zależna od uprzedniego wezwania dłużnika do zapłaty.
W punkcie II. na podstawie art. 355 k.p.c. Sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie wobec częściowego cofnięcia pozwu. Zgodnie bowiem z treścią art. 203 §1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Sąd zważył, iż powódka cofnęła pozew ze zrzeczeniem się roszczenia, a zatem zgoda pozwanego nie była wymagana. Nadto, oceniając czynność procesową wnioskodawcy w myśl przepisu art. 203 §4 k.p.c. sąd nie dopatrzył się okoliczności wskazujących na to, aby czynność ta była sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzała do obejścia prawa.
VI.
(koszty procesu)
O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie III. wyroku na podstawie art. 100 k.p.c. na zasadzie stosunkowego rozdzielenia kosztów. Powódka przegrała proces w zakresie cofniętego pozwu. Powódka wygrała postępowanie w 84 %. Na poniesione przez powódkę koszty składały się: opłata od pozwu (200 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17,00 zł), wykorzystana zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora (360zł), wynagrodzenie kwalifikowanego pełnomocnika w osobie adwokata (900 zł) według stawki minimalnej wskazanej w §2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U z 2023 r., poz. 1935, t.j.) oraz opłata od wniosku o uzasadnienie postanowienia o zabezpieczeniu – łącznie 1.577,00 zł. Iloczyn tej kwoty do proporcji, w jakiej powódka wygrała proces wyniósł 1.324,68 zł, co stanowiło podlegające zwrotowi koszty procesu wraz z należnymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, należnymi na podstawie art. 98 § 1 1 k.p.c.
W punkcie IV. wyroku na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zwrócono powódce kwotę 40 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki.