Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 231/21

S ygn. akt II AKa 231/21



WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2023 roku

Sąd Apelacyjny w Warszawie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Adam Wrzosek

Sędziowie: SA Anna Kalbarczyk (spr.)

SA Izabela Szumniak

Protokolant: Katarzyna Wójcik

przy udziale prokuratora Eweliny Pawłowskiej

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2023 roku

sprawy A. T., urodz. (...), w W., syna A. i K.

oskarżonego o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa–Praga w Warszawie

z dnia 26 marca 2021 r., sygn. akt V K 7/21

utrzymuje w mocy wyrok w zaskarżonej części;

zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata D. T. kwotę 1476 zł, w tym podatek VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu A. T. w postępowaniu odwoławczym;

zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa.


UZASADNIENIE


UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 231/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie z dnia 26 marca 2021 roku,

sygn. akt V K 7/21, wydany w sprawie A. T..

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.

1. rażąca niewspółmierność wymierzonej kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy oraz kary 1 roku ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ustalenia faktyczne w powiązaniu z dyrektywami zawartymi w art. 53 k.k., wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego decydują, jakiego wyboru należy dokonać, by kara była uznana za sprawiedliwą, nie przekraczała stopnia winy, ale też spełniła wszystkie swoje cele.

Zgodnie z treścią art. 53 k.k. sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Decydując o wymiarze kary sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Kara sprawiedliwa winna odzwierciedlać w sposób wymierny rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu.

Kara orzeczona oskarżonemu nie przekracza stopnia jego winy oraz stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Sąd zdecydował o zastosowaniu kombinacji krótkoterminowej kary pozbawienia wolności oraz kary ograniczenia wolności. Jest to orzeczenie łagodne, w sytuacji gdy ustawowe zagrożenie za popełniony czyn został określony w wymiarze od roku do lat 10 lat pozbawienia wolności, a wyrządzona szkoda jest w znacznych rozmiarach.

Sąd pierwszej instancji wymierzając karę uwzględnił prawidłowo zarówno okoliczności łagodzące jak i obciążające. Jako okoliczność obciążającą uznano znaczny stopień winy uznano oskarżonego, posiadanie czasu na zastanowienie, zweryfikowanie i zmianę zachowania, rodzaj naruszonych przestępstwem dóbr, rozmiar szkody, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, motywacją zasługująca na potępienie.

Na korzyć oskarżonego przemawiało natomiast to, że oskarżony złożył wyjaśnienia, nie utrudniał postępowania, nie unikał odpowiedzialności karnej, jak również jego właściwości i warunki osobiste, aktualny sposób życia oraz rzeczywistą rolę w przestępstwie.

Sąd pierwszej instancji wziął zatem pod uwagę wszystkie okoliczności jakie zostały wymienione przez obrońcę w uzasadnieniu apelacji to jest zamiar, motywy, rodzaj zaatakowanego dobra, sposób oraz skutki działania oskarżonego. Wbrew twierdzeniom obrońcy uwzględnił je w sposób dostateczny.

Oskarżony A. T. dopuścił się czynu z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. W okresie od dnia 09 września 2013 roku do dnia 28 września 2013 roku w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w zamiarze, aby inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 998 000 zł, poprzez wprowadzenie w błąd pracowników (...) w W. co do swojej zdolności kredytowej, uzyskał kredyt w wysokość 998 000 zł.

Wnioskując jedynie na podstawie wysokości szkody uznać należy, że stopień społecznej szkodliwości jego czynu był bardzo wysoki. Ponadto oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym, to jest w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a uzyskanie pieniędzy było dla niego kluczowe.

Wykształcenie podstawowe niepełne, brak wyuczonego zawodu to okoliczności świadczące o braku skłonności oskarżonego do podejmowania wysiłku mającego na celu nie tylko uzyskanie wykształcenia. Tym samym jego działanie przestępcze wpisuje się w jego skłonności do bezwysiłkowego funkcjonowania.

Wbrew twierdzeniom obrońcy nie jest tak, że inne osoby jedynie wykorzystały „zdolność do podpisywania” oskarżonego, który nie pojmował całokształtu działania, gdyż przeczą temu wyjaśnienia, jakie sam złożył. Celem działania oskarżonego było osiągnięcie korzyści majątkowej i by cel ten osiągnąć stawił się dwukrotnie do (...), by uzyskać kredyt o wysokości prawie miliona złotych. Żaden dowód nie wskazuje, że oskarżony stawiał się do (...) „na podjęcie czynności, o której znaczeniu nie miał pojęcia”. Sam oskarżony złożył wyjaśnienia z których nie wynika, by był nieświadomy podejmowanych działań. Natomiast to, że osoby którym oskarżony ułatwił popełnienie przestępstwa musiały prowadzić go za rękę, w żaden sposób nie świadczy o nieświadomości czynu jaki popełnił, a o braku umiejętności jego zaplanowania.

Z uwagi na indywidualizację odpowiedzialności karnej bez znaczenia jest czy i za co inne osoby poniosły odpowiedzialność karną.

Reasumując wymierzona kara, wręcz łagodna, jest odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości czynu, stopnia zawinienia oskarżonego, spełnia cele wychowawcze i zapobiegawcze w zakresie prewencji szczególnej jak i w zakresie prewencji ogólnej, ze względu na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Pozwoli oskarżonemu na zrozumienie wagi oraz skutków czynu jakiego się dopuścił, tym samym będzie w stanie odnieść wobec niego rolę wychowawczą i wdroży go do życia w poszanowaniu prawa i zapobiegnie ponownemu wchodzeniu w konflikt z nim.


Wniosek

o zmianę poprzez wymierzenie kary łagodniejszej w wymiarze 3 miesięcy wolności oraz kary ograniczenia wolności w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny


Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.


Niezasadność zarzutu apelacyjnego.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU


– brak –

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymano zaskarżony wyrok w zaskarżonym zakresie, to jest co do kary.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność zarzutów apelacji i trafność rozstrzygnięcia sądu I instancji.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata D. T. kwotę 1476 zł, w tym podatek VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu A. T. w postępowaniu odwoławczym

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa – art. 624 k.p.k.

PODPIS


Adam Wrzosek


Anna Kalbarczyk Izabela Szumniak




1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana