Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Aka 245/23

S ygn. akt II AKa 245/23


WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2023 r.


Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:


Przewodniczący: SSA – Rafał Kaniok (spr.)

Sędziowie: SA – Anna Zdziarska

SA – Anna Nowakowska

Protokolant: – Katarzyna Gołębiewska



przy udziale Prokuratora Stanisława Wieśniakowskiego

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2023 r. w Warszawie

sprawy P. Ł., syna S. i B. z domu W., urodzonego (...) w W.

oskarżonego z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 22 grudnia 2020 r. sygn. XVIII K 37/20


I. w zaskarżonej części utrzymuje wyrok w mocy;

II. zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania odwoławczego, wydatkami obciążając Skarb Państwa;

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. R., Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych – w tym zawierającą 23 % VAT – z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu P. Ł. w postępowaniu odwoławczym.


UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 245/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2020 r.,
sygn. akt XVIII K 37/20

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.






2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.






2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.




2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.




STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.









2.































































































































































3.













4.


- rażącej niewspółmierności kary łącznej 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Zarzut niewspółmiernej surowej kary łącznej pozbawienia wolności jest nietrafny wraz z całą argumentacją przytoczoną na jego poparcie a tym samym za bezzasadne uznać należy wnioski apelacyjne o zmianę zaskarżonego wyroku w tym zakresie lub o jego uchylenie.

Na wstępie odnotować wypada, iż nie sposób powoływać się skutecznie na rażącą surowość kary łącznej wymierzonej w przedmiotowej sprawie. Kara łączna została bowiem orzeczona w rozmiarze 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności w pkt 3 zaskarżonego wyroku przy zastosowaniu zasady pełnej absorbcji kar jednostkowych tj. kary 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z pkt 1 wyroku i kary 1 miesiąca pozbawienia wolności za czyn z pkt 2 wyroku.

Podnoszony w apelacji zarzut odnosi się zatem w istocie do kary 4 lata i 3 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i in. orzeczonej w pkt 1 wyroku. Powyższa kara, wbrew zastrzeżeniom skarżącego, spełnia w należytym stopniu wszystkie dyrektywy wymiaru sprawiedliwej kary określone w art. 53 § 1 k.k. i uwzględnia wszelkie istotne dla wymiaru kary okoliczności w rozumieniu art. 53 § 2 kk. Przedmiotowa kara orzeczona w rozmiarze niższym niż połowa ustawowego zagrożenia, jest z pewnością karą współmierną do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i do poziomu jego zawinienia, a także spełnia cele wychowawcze kary oraz jej zadania w obrębie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wysokość tejże kary uwzględnia w należytych proporcjach takie istotne okoliczności czynu, jak działanie w warunkach recydywy, systematyczność działania i jego rozciągnięcie w znacznej przestrzeni czasowej, bardzo wysoką szkodę majątkową – trzykrotnie przekraczającą wartość progową mienia znacznej wartości – a nadto stopień demoralizacji oskarżonego, który był wielokrotnie skazywany za popełnianie przestępstw przeciwko mieniu, w tym przeważnie oszustw (9 skazań), zaś przedmiotowego przestępstwa dopuścił się w okresie warunkowego przedterminowego zwolnienia. Sąd meriti uwzględnił przy wymiarze kary również eksponowaną w apelacji okoliczność w postaci przyznania się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Nie zasługuje jednak na akceptację, stanowisko skarżącego, iż przyznanie się do winy, w połączeniu ze złożeniem wyczerpujących wyjaśnień i przeproszeniem osób pokrzywdzonych, stanowią na tyle istotne okoliczności łagodzące, iż mogą one skutecznie zrównoważyć wydźwięk i ważkość wymienionych wyżej okoliczności obciążających oskarżonego, wskazując na konieczność radykalnej redukcji wysokości wymierzonej mu kary w sposób wskazany we wnioskach apelacyjnych.

W szczególności nie jest to tak (jak tego oczekuje skarżący), że rozważenie wszystkich istotnych dla wymiaru kary okoliczności, zarówno tych wyeksponowanych w ramach apelacji, jak i tych wymienionych wprost w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, prowadzi w sposób nieuchronny do konkluzji, iż kara orzeczona wobec oskarżonego jest karą nie odzwierciedlającą należycie społecznej szkodliwości jego czynu i poziomu jego zawinienia i to w stopniu wskazującym, iż zachodzi w tym przypadku niewspółmierność kary mająca charakter rażący.

Na marginesie jedynie dodać należy, iż nie znajduje żadnego oparcia w realiach sprawy argument skarżącego, iż oskarżony dążył do uchronienia pokrzywdzonych przed negatywnymi skutkami swojego przestępczego działania. Ujawnienie mechanizmu popełnionych przez niego przestępstw było natomiast naturalną konsekwencją przyjętej przez niego taktyki procesowej, polegającej na przyznawaniu się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw i składaniu w tym zakresie zgodnych z prawdą wyjaśnień, co jak wyżej powiedziano, zostało we właściwy sposób docenione przy kształtowaniu kary orzeczonej przez Sąd I instancji. Szerszego komentowania nie wymaga sugestia (nie znajdująca oparcia w art. 53 kk) skarżącego, iż oskarżonemu należy wymierzyć łagodną karę, po to by umożliwić mu szybsze naprawienie szkody wyrządzonym osobom pokrzywdzonym.

Z tych względów, uznać należy, że brak jest jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia zarzutu, iż kara orzeczona wobec oskarżonego przez Sąd I instancji, jest karą rażąco niewspółmiernie surową. Tym samym, nie zaistniały przesłanki wskazujące na konieczność zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie rozstrzygnięcia o karze, w sposób korzystny dla oskarżonego lub też, tym bardziej do uchylenia tegoż wyroku w całości (jak wnioskuje apelujący) w celu ponownego rozpoznania sprawy.


Wniosek


- o zmianę wyroku w zakresie kary poprzez wymierzenie kary łącznej na podstawie art. 37b) kk w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności i 2 lat ograniczenia wolności lub ewentualnie o uchylenie wyroku.



☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Powody omówiono wyżej w pkt 3 Lp. 1

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).


Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.


ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżona część wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Powody omówiono w pkt 3 Lp. 2

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.


5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia



art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.


Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.


Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.


4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.


5.


art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.


5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania


5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.


II

Zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k.

Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.


III

Zwolnienie oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze art. 624 § 1 k.p.k. z uwagi na jego sytuację majątkową.

PODPIS

Anna Nowakowska Rafał Kaniok Anna Zdziarska




1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w części co do kary

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana