Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2024 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSA Cezariusz Baćkowski

Sędziowie: SA Jerzy Skorupka (spr.)

SA Robert Zdych

Protokolant: Anna Konieczna

przy udziale Dariusza Sulikowskiego prokuratora Prokuratury we W.

po rozpoznaniu 8 maja 2024 r.

sprawy M. Z.

oskarżonego z art. 63 ust. 2 i 3 w zb. z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk, art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu

z 14 sierpnia 2023 r. sygn. akt III K 36/23

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  stwierdza, że wydatki postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Opolu wyrokiem z 14 sierpnia 2023 r., III K 36/23:

I.  W ramach czynu zarzucanego mu w pkt 1 części wstępnej wyroku uznał oskarżonego M. Z. za winnego tego, że : w okresie od początku kwietnia 2022 r. do dnia 07 grudnia 2022 r. w K., pow. (...), woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy, uprawiał 7 krzaków konopi zaliczanych do innych niż włókniste, które pod koniec października 2022 zebrał, a następnie je suszył, a w części wysuszone ziele rozdrobnił, co do części wykonywał również inne niezbędne czynności i w ten sposób wytworzył znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innej niż włókniste w ilości nie mniejszej niż 32,4 gramy, a wytworzony środek odurzający w postaci ziela konopi innej niż włókniste w ilości 21,90 grama posiadał w dniu 07 grudnia 2022 w K., oraz usiłował wytworzyć z pozostałych roślin konopi innych niż włókniste o wadze 7193,62 gram, które posiadał w dniu 7 grudnia 2022 r. znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste, który mógł pozyskać z tych roślin o wadze nie mniejszej niż 121,6 gram tj. przestępstwa z art. 63 ust. 2 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 53 ust. 2 w związku z art. 53 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 13 § 1 k.k. w związku z art. art. 53 ust. 2 w związku z art. 53 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 4 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 2 k.k. i art. 60 § 6 pkt 2 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 ( stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 ( dziesięć) złotych,

II.  uznał oskarżonego M. Z. za winnego czynu opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 58 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 § 1 kk, i za to na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 57 b k.k. i art. 4 § 1 k.k. wymierzył mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzone oskarżonemu M. Z. w pkt I i II części dyspozytywnej wyroku, kary jednostkowe pozbawienia wolności połączył i jako karę łączną wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 70 ust. 4 w zw. z art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., w związku z przestępstwem przypisanym oskarżonemu w pkt I wyroku, orzekł wobec oskarżonego M. Z. nawiązkę na rzecz Stowarzyszenia (...) w Z. na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii w wysokości 1000 (tysiąca) złotych,

V.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (...) na karcie 43 pod poz. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 i 12 i zarządził ich zniszczenie,

VI.  na podstawie art.63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu M. Z. na poczet wymierzonej mu w pkt III części dyspozytywnej wyroku kary łącznej pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w postaci zatrzymania w okresie od dnia 7 grudnia 2022 r. godz. 14.10 do dnia 9 grudnia 2022 r. do godz. 13.25,

VII.  na podstawie art.624 § 1 k.p.k. w zw. z art.17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego M. Z. w całości od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, kosztami tymi obciążając Skarb Państwa.

Wyrok zaskarżył oskarżyciel publiczny w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego, zarzucając:

I.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść przez uznanie, że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek pozwalający na nadzwyczajne złagodzenie kary wobec oskarżonego, gdy zebrane dowody nie uzasadniają takiego ustalenia;

II.  rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu za przestępstwo przypisane mu w puncie I części rozstrzygającej oraz kary łącznej, gdy charakter i okoliczności zdarzenia, wysoki stopień szkodliwości społecznej czynu, motywy działania oraz właściwości i warunki osobiste oskarżonego prowadza do wniosku, że wymierzona mu kara nie odpowiada stopniowi winy oraz nie realizuje celów zapobiegawczych i wychowawczych.

We wniosku odwoławczym skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez wymierzenie oskarżonemu za czyn I kary 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 10 zł każda oraz kary łącznej w wymiarze 3 lat i 8 miesięcy.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu zważył co następuje.

Apelacja jest oczywiście bezzasadna, gdyż sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił okoliczności mające znaczenie dla wymiaru kary i zastosowania nadzwyczajnego jej złagodzenia.

Skarżącemu przypomnieć należy, że sąd pierwszej instancji przypisał oskarżonemu w punkcie I części rozstrzygającej wyroku czyn polegający na tym, że:

⚫

uprawiał 7 krzaków konopi zaliczanych do innych niż włókniste, z części których

⚫

wytworzył 32,4 gramy marihuany

⚫

oraz usiłował wytworzyć z pozostałej części roślin 121,6 gramów marihuany.

Za wymieniony czyn oskarżyciel żąda w apelacji wymierzenia oskarżonemu kary 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Świadczy to o instrumentalnym, wręcz przedmiotowym traktowaniu oskarżonego i nie może być akceptowane społecznie, podobnie jak wydumane obawy zamieszczone ma s. 5 skargi.

Sąd pierwszej instancji celnie zaś stwierdził, że wymienione ilości środków odurzających oraz ich rodzaj, a także wielkość prowadzonej uprawy, przemawiają za wymierzeniem oskarżonemu kary nadzwyczajnie złagodzonej. Sąd podkreślił również niewielkie rozmiary prowadzonej hodowli i krótki jej czas, a przede wszystkim brak zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, co świadczy o incydentalnym charakterze popełnionego czynu. Dodać należy, że ustalenia sądu a quo znajdują oparcie w dowodach, których skarżący nie kwestionuje.

W świetle tych okoliczności rozstrzygnięcie sądu meriti o nałożeniu na oskarżonego kary nadzwyczajnie złagodzonej nie uchybia przepisom art. 60§2 KPK i art. 60§6 pkt 2 KPK ani dyrektywom wymiaru kary określonym w art. 53§1 i 2 KK, stanowiąc reakcję karną adekwatną do ustalonego stopnia szkodliwości społecznej czynu i stopnia winy, realizującą zadania zapobiegawcze i wychowawcze.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną pozbawienia wolności sąd pierwszej instancji zasadnie uwzględnił ścisły związek przedmiotowy pomiędzy popełnionymi czynami, tożsamość ustawy karnej oraz okres przestępnego działania. W tych okolicznościach zastosowanie zasady asperacji, w stopniu zbliżonym do absorpcji jest uzasadnione i społecznie akceptowane.

Mając to wszystko na względzie, orzeczono jak na wstępie.