Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 3 października 2023 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: sędzia SA Karina Maksym

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Jolanty Tałaj

w sprawie A. W.

skazanego za czyn z art. 225 § 1 k.k.

na skutek wniosku skazanego o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bytomiu z dnia 19 października 2021 roku, sygn. II K 1271/21, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 8 marca 2022 roku, sygn. akt VII Ka 773/21

na podstawie art. 545 § 3 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 639 k.p.k.

postanawia

odmówić przyjęcia wniosku;

nie uwzględnić żądania skazanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu;

zwolnić skazanego od obowiązku ponoszenia wydatków postępowania i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2023 roku do Sądu Apelacyjnego w Katowicach wpłynął wniosek A. W. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bytomiu z dnia 19 października 2021 r., sygn. II K 1271/21, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z 8 marca 2022 r., sygn. VII Ka 773/21 i wyznaczenie mu obrońcy z urzędu w postępowaniu wznowieniowym. Uzasadniając żądanie skazany powołał się na to, że za występek z art. 225 § 1 k.k. może zostać skazana jedynie osoba pełniącą określoną funkcję, a on był nieskutecznie powołany na stanowisko prokurenta spółki (...) sp. z o.o., wniósł także wniósł o przeprowadzenie dowodów z akt rejestrowych (...) sp. z o.o., informacji z Krajowego Rejestru Karnego dot. M. S. i przesłuchanie go w charakterze świadka, celem wykazania swoich racji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje .

Wniosek A. W. o wznowienie postępowania jest oczywiście bezzasadny w rozumieniu art. 545 § 3 k.p.k., wobec czego należało odmówić jego przyjęcia już na etapie wstępnej kontroli, mającej służyć wyeliminowaniu konieczności kontynuowania czynności procesowych w sprawach, w jakich oczywisty jest brak ku temu przepisowych podstaw mogących doprowadzić do wzruszenia prawomocnego orzeczenia.

W świetle powołanego przepisu sąd, orzekając jednoosobowo, odmawia przyjęcia wniosku osobistego strony, bez wzywania do usunięcia jego braków formalnych, jeżeli
z treści pisma wynika jego oczywista bezzasadność, a co dotyczy sytuacji, w których wniosek nie opiera się na ustawowo normowanych podstawach uprawniających do wznowienia postępowania, ogranicza się do polemiki z kwestionowanym wyrokiem, czy też przeprowadzoną przez sąd orzekający oceną dowodów i taka właśnie sytuacja zaistniała w realiach sprawy skazanego A. W..

Skarżący domaga się bowiem przeprowadzenia dowodów, które miałyby wykazać, że w czasie popełnienia przypisanego mu prawomocnie przestępstwa nie pełnił funkcji prokurenta samoistnego w podmiocie (...) sp. z o.o., co miałoby wykluczać jego skazanie na podstawie art. 225 § 1 k.k. Tymczasem, zarówno Sąd Rejonowy, jak i Sąd Okręgowy, procedował w oparciu o niezbędny do wyrokowania materiał dowodowy, w tym dysponował odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego dotyczącego (...) sp. z o.o., wykazującym – że w dacie przestępstwa skazany taką funkcję piastował, a czyniąc na tych podstawach ustalenia faktyczne i formułując w dalszej kolejności ocenę prawną określonych zaszłości końcowo wyrokował w sposób podlegający wyłącznie kontroli w toku instancji, co też w realiach analizowanej sprawy miało miejsce. Sąd wznowieniowy nie ma przy tym uprawnienia, aby weryfikować owe ustalenia wyłącznie dlatego, że z tymi ocenami nie zgadza się skazany, skoro swoją krytykę prawomocnego skazania koncentruje wyłącznie na polemicznych treściach, nie zaś na danych, jakich do wznowienia postępowania wymagają przepisy art. 540 k.p.k., art. 540a k.p.k., art. 540b k.p.k. czy art. 542 § 3 k.p.k.

Co więcej, podstawa z art. 540 § 1 pkt. 2 lit a k.p.k. do wznowienia postępowania wymaga, aby po wydaniu orzeczenia ujawniły się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, że skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze, a tego warunku nie spełniają względy powołane we wniosku skazanego. Marginalnie wspomnieć wypada, że w toku postępowania sądowego A. W. nie kwestionował swojego powołania na stanowisko prokurenta samoistnego w spółce (...) sp. z o.o., a jedynie uprawnienie do działania w tym charakterze w czasie przeprowadzanej kontroli, z uwagi na brak zarządu w spółce. Kwestia ta została jednak ostatecznie przesądzona przez sądy obu instancji orzekające w sprawie. Co oczywiste za nowy dowód w rozumieniu cytowanego przepisu nie sposób uznać w realiach analizowanej sprawy tak akt rejestrowych (...) sp. z o.o., jak i zeznań M. S. i danych dotyczących jego karalności.

Reasumując, rozpatrywany wniosek w istocie sprowadza się do nieuzasadnionej polemiki z treścią prawomocnego wyroku skazującego, z którym skarżący mimo to się nie zgadza, co nie wystarcza do pozytywnego rozstrzygnięcia w przedmiocie sprawy, a zarazem wskazuje na oczywistą bezzasadność wniosku, stąd należało także odmówić skazanemu wyznaczenia obrońcy z urzędu, bo byłaby to decyzja niecelowa ze względów, o jakich powyżej mowa.

Zważywszy na deklarowaną przez skazanego sytuację majątkową, zwolniono go od wydatków postępowania wznowieniowego, obciążając nimi Skarb Państwa.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w części dyspozytywnej,

SSA Karina Maksym