Sygn. akt II AKzw 11/22
Dnia 22 marca 2022 roku
Sąd Apelacyjny w Katowicach w Wydziale II Karnym w składzie:
Przewodniczący: sędzia SA Piotr Filipiak
Protokolant: Paweł Zberecki
przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Jolanty Tałaj
po rozpoznaniu w sprawie K. K.
skazanego za przestępstwo z art. 281 k.k.
zażalenia wniesionego przez skazanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 17 grudnia 2021 roku, sygn. akt VIII Kow 4336/21, o odmowie udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.
postanawia
1. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,
2. zwolnić skazanego K. K. od obowiązku uiszczenia kosztów postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Przeprowadzona przez Sąd Apelacyjny w Katowicach kontrola odwoławcza zaskarżonego postanowienia przekonuje, że ustalenia poczynione przez Sąd Okręgowy w Katowicach, wbrew temu co twierdzi skazany, są w pełni trafne i poparte zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, poszerzonym o informację nadesłaną przez Miejskie Przedsiębiorstwo (...) w Ś.. Na wstępie przypomnieć trzeba, że przerwa w karze jest wyjątkiem od zasady nieprzerwanego wykonania orzeczonej kary i okoliczności przemawiające za jej stosowaniem należy interpretować z wąskim rozumieniem jej przesłanek. Trzeba podkreślić, że takie okoliczności jak niemożność wykonania prac remontowych, czy brak udzielania wsparcia żonie stanowią normalną konsekwencję osadzenia, z którą skazany powinien się liczyć, popełniając przestępstwo. Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy, kierując się informacjami zawartymi w aktach sprawy, stwierdzić trzeba, Sąd Okręgowy dokonał właściwej oceny sytuacji osobistej i materialnej rodziny skazanego uznając, że obecność K. K. na wolności nie jest niezbędna. Choć sytuacja finansowa oraz bytowa najbliższych skazanego nie jest łatwa, jednakże posiadają oni źródło utrzymania w postaci świadczenia z programu 500+ oraz zasiłku rodzinnego. Jeśli natomiast chodzi o kwestię dotyczącą potrzeby przeprowadzenia remontu mieszkania nie sposób uznać, by ta okoliczność również była na tyle ważnym względem rodzinnym lub osobistym, by uzasadniała udzielenie przerwy w odbywaniu kary. Kierując się zasadami doświadczenia życiowego trudno zakładać, aby okres możliwej do udzielenia skazanemu przerwy dawał realne szanse na przeprowadzenie prac remontowych, które nie tylko są czasochłonne, ale i wymagają sporych nakładów finansowych. Ponadto jak wynika z pisma nadesłanego przez Miejskie Przedsiębiorstwo (...) w Ś. z dnia 3 lutego 2022 roku konkubina skazanego zajmuje lokal mieszkalny bez umowy najmu, a wszelkie formalności związane z tą kwestią winny być przez nią załatwione w powyższej instytucji. Nie można zatem wykluczyć tego, że uregulowanie sytuacji prawnej najmu mieszkania przyczyni się do poprawy warunków bytowych rodziny skazanego, w tym wykonania w lokalu koniecznych i niezbędnych prac remontowych, jakie ciążą na właścicielu lokalu. Przedstawione wyżej okoliczności prowadzą do wniosku, że rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego o braku podstaw do udzielenia skazanemu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności jest w pełni prawidłowe.
Mając powyższe w polu widzenia orzeczono jak w części dyspozytywnej.
1. o treści postanowienia poinformować skazanego z pouczeniem o prawomocności,
2. akta sprawy odesłać.
Katowice, dnia 22 marca 2022 roku.