Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 grudnia 2022 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Wojciech Kopczyński

Protokolant: Magdalena Golyszny

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Iwony Skrzypek

po rozpoznaniu w sprawie M. G.

skazanego za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

zażalenia złożonego przez obrońcę skazanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 24 listopada 2022 roku, sygn. akt VIII Kow 3053/22, o odmowie udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku – Prawo o adwokaturze (Dz. U.2015.651 j.t.) oraz art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,

2. zasądzić od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Katowicach) na rzecz obrońcy adwokat A. K. (Kancelaria Adwokacka w K.) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), w tym 23 % podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu skazanemu M. G. w postępowaniu odwoławczym,

3. zwolnić skazanego od obowiązku uiszczenia kosztów postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie obrońcy skazanego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny po przeprowadzeniu kontroli odwoławczej zaskarżonego orzeczenia, stwierdził, że poczynione przez sąd a quo ustalenia faktyczne i prawne są prawidłowe, a wydane postanowienie zasadne. Zaaprobować nade wszystko należy wyrażony przez Sąd Okręgowy pogląd, że jakkolwiek skazany spełnia formalne wymogi do uzyskania zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, to nie spełnia wymogów materialnych określonych w przepisie art. 43 la § 1 i 2 k.k.w. w związku z czym odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego nie będzie wystarczające dla osiągnięcia celów kary. Jak słusznie pokreślił Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu, skazany nie jest sprawcą incydentalnym, gdyż był już wielokrotnie karany sądownie. Nadto należy wskazać na nieskuteczność podejmowanych dotychczas wobec M. G. oddziaływań resocjalizacyjnych. W istocie stosowane uprzednio wobec skazanego środki probacyjne, kary wolnościowe oraz kary izolacyjne nie stanowiły dla wymienionego bodźca do zmiany jego postępowania, a zwłaszcza nie wdrożyły go na drogę przestrzegania porządku prawnego i poprawnego funkcjonowania w społeczeństwie. Co więcej, kara którą obecnie skazany ma do odbycia stanowiła pierwotnie karę ograniczenia wolności, jednak z uwagi na brak jej wykonania koniecznym stało się zarządzenie wobec skazanego zastępczej kary pozbawienia wolności. Powyższe dowodzi, że skazany prezentuje postawę cechującą się brakiem samokontroli i samodyscypliny, a więc brakiem cech mających zasadnicze znaczenie dla możliwości obywania kary we wskazanym systemie. Okoliczność, że skazany nie wykonywał kary ograniczenia wolności oraz nie dokonał naprawienia szkody stanowi również o lekceważącym stosunku skazanego do orzeczeń sądowych. Bez znaczenia pozostaje przy tym, że skazany nie znał numeru rachunku do wpłat, gdyż po uprawomocnieniu wyroku powinien zwrócić się o tę informację do pokrzywdzonego. Należy również zwrócić uwagę na fakt, że skazany odbywa karę w systemie zwykłym, nie angażując się w pełni w proces własnej resocjalizacji. W konsekwencji jedynie wykonanie orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności w warunkach izolacji penitencjarnej daje gwarancję, iż cele tej kary zostaną spełnione, natomiast umożliwienie skazanemu odbycia jej w SDE, rodziłoby u niego poczucie, że pomimo kolejnego już wejścia w konflikt z prawem nie poniesie on realnej dolegliwości z tego tytułu. Ustabilizowanie się jego zachowania w ostatnim czasie, w tym prawidłowe zachowanie w jednostce penitencjarnej, w żadnym razie nie przekonuje sądu odwoławczego, iż resocjalizacja prowadzona w warunkach SDE pozwoli na osiągnięcie celów kary. Co się natomiast tyczy powoływanych w zażaleniach okoliczności związanych z sytuacją rodzinną i finansową skazanego, to należy wskazać, że okoliczności te nie mają znaczenia przy badaniu warunków do udzielenia zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego, albowiem łagodzeniu zbyt ciężkich skutków, jakie wiązałyby się z osadzeniem M. G. dla jego najbliższych, mają zapobiegać inne instytucje przewidziane w kodeksie karnym wykonawczym.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w części dyspozytywnej.

ZARZĄDZENIE

- o treści prawomocnego postanowienia poinformować skazanego,

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, 29 grudnia 2022 roku.