Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2023r. Sąd Rejonowy zasądził od strony pozwanej Towarzystwa (...) w W. na rzecz powoda J. B. kwotę 13.451,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 26 marca 2020 roku do dnia zapłaty; oddalił dalej idące powództwo oraz orzekł o kosztach procesu i kosztach sądowych.

W apelacji od powyższego wyroku (częściowo co do kwoty zasądzającej roszczenie główne – ponad 7.690,55 zł) oraz co do kosztów procesu i kosztów sądowych (pkt III i V) strona pozwana zarzuciła:

1.  naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia:

- art. 233 § 1 kpc,

- art.232 zd. pierwsze w zw. z art. 6 kc,

2. naruszenie prawa materialnego mające istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia:

- art. 361 § 1 kc,

- art. 362 kc,

- art. 826 § 1 in fine kc w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. (...)

Wskazując na powyższe zarzuty strona pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa ponad kwotę 7.690,55 zł, tj. co do kwoty 5.760,93 zł. oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu za obie instancje.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego i zważył co następuje. Apelacja strony pozwanej nie ma żadnych uzasadnionych podstaw. Sąd Okręgowy podziela bowiem w całości, wbrew odmiennemu stanowisku skarżącej, dokonaną przez Sąd pierwszej instancji ocenę dowodów jak i rozważania prawne, których zarzuty apelacji tak naruszenia prawa procesowego jak i materialnego, w żaden skuteczny sposób nie podważają, stanowiąc z nimi jedynie pozbawianą podstaw polemikę.

W ramach podniesionych zarzutów apelujący kwestionuje zatem przyjęcie jego odpowiedzialności za uznany przez Sąd Rejonowy za zasadny, czas najmu pojazdu zastępczego wynoszący (...) dni, podczas gdy w ocenie skarżącego czas ten powinien wynosić 16 dni, a ponadto neguje swoją odpowiedzialność za ewentualne opieszałe działanie (...) SA, które prowadziło postępowanie likwidacyjne w ramach systemu bezpośredniej likwidacji szkody na zlecenie samego poszkodowanego.

Odnośnie pierwszej ze wskazywanych kwestii, Sąd Okręgowy w całości podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, że uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego nie odpowiada wyłącznie tzw. technologicznemu czasowi naprawy, a obejmuje on okres przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności związanych nie tylko z samą naprawą (wykonywaniem czynności przygotowawczych oraz naprawczych, zamawianiem i oczekiwaniem na dostawę części itp.) ale też z przebiegiem postępowania likwidacyjnego, w tym terminowością i sposobem podejmowania czynności przez ubezpieczyciela, w tym zapewnieniem niezbędnych, w danych okolicznościach, środków finansowych na przeprowadzenie powyższej naprawy. Zatem przyjęty przez Sąd pierwszej instancji, w okolicznościach rozpoznawanej sprawy, (...) dniowy okres najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego, jednak był, wbrew odmiennemu stanowisku strony pozwanej, uzasadniony. Jak wynika z niespornych okoliczności faktycznych uszkodzenie pojazdu poszkodowanego miało miejsce w dniu 9 listopada 2017r., najem auta zastępczego rozpoczął się w dniu 15 listopada 2017r. i trwał do 21 grudnia 2017r. Wypłata odszkodowania za uszkodzony samochód przez prowadzącego postępowanie likwidacyjne ubezpieczyciela miała zaś miejsce decyzją z 5 kwietnia 2018r. (k. (...)). Jak natomiast wynikało z zeznań przesłuchanego w charakterze świadka poszkodowanego L. N. (k. (...)), naprawa samochodu i zakończenie najmu auta zastępczego w grudniu 2017r., mogły mieć miejsce dlatego, że świadek jest mechanikiem i sam wykonał prace naprawcze oraz prowadził proces naprawy z pomocą znajomego, gdyż wypłacona mu ówcześnie przez ubezpieczyciela zaliczkowo kwota 1000 zł, była niewystarczająca na powyższą naprawę. W takich zatem okolicznościach stanowisko strony pozwanej oraz wynikające z opinii biegłego, że poszkodowany powinien był przestąpić do naprawy po wykonaniu oględzin samochodu, nie było uzasadnione, gdy zebrane dowody dawały podstawy do przyjęcia, że naprawa ta nie była w jego przypadku możliwa z uwagi na brak środków pieniężnych, a te z odszkodowania, o czym już wyżej, otrzymał dopiero w kwietniu 2018r.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie miało również uzasadnienia kwestionowanie przez pozwaną jej odpowiedzialności za ewentualne opieszałe działanie (...) SA, które prowadziło postępowanie likwidacyjne w ramach systemu bezpośredniej likwidacji szkody na zlecenie poszkodowanego. Jak wynika bowiem z odpowiedzi na pozew strona pozwana podzielała stanowisko prowadzącego postpowanie likwidacyjne ubezpieczyciela (...) SA, co do wysokości kosztów naprawy, które były zaniżone o kwotę 5770,24 zł. w stosunku do kosztów uzasadnionych i wynikających z opinii biegłego w niniejszej sprawie oraz ostatecznie zaakceptowanych przez pozwaną. W takim jednak stanie rzeczy zasadne jest przyjęcie, że pozwana w postępowaniu likwidacyjnym także, podobnie jak ubezpieczyciel prowadzący likwidację, kwestionowałaby uzasadnione koszty naprawy, a zatem naprawa ta trwałaby również nie krócej niż faktycznie przeprowadzona przez poszkodowanego, a tym samym uzasadniony byłby okres najmu trwający co najmniej od (...)do (...), wynoszący (...) dni. Innymi słowy poszkodowany nie dysponując pełną kwotą potrzebną do naprawy, również prowadząc ją samodzielnie i bez zapewnienia niezbędnych środków finansowych, zasadnie potrzebowałby pojazdu zastępczego na taki sam okres. Przy takim bowiem, wyżej wskazanym, stanowisku pozwanej odnośnie wysokości uzasadnionych kosztów naprawy, nie było żadnych racjonalnych podstaw do przyjęcia, że wypłaciłaby ona wcześniej odszkodowanie w wysokości dającej poszkodowanemu możliwość należytej naprawy auta, niż prowadzący likwidację ubezpieczyciel, a w każdym razie przed upływem okresu wskazywanej faktycznej naprawy pojazdu przez poszkodowanego. Z tej zatem już przyczyny, bez potrzeby dalszej analizy odpowiedzialności pozwanej za uchybienia w postępowaniu likwidacyjnym prowadzącego je ubezpieczyciela w ramach bezpośredniej likwidacji szkody, stanowisko skarżącej w tej kwestii nie miało uzasadnienia.

Już tylko dodatkowo Sąd Okręgowy zauważa, że jak wynikało również z zeznań poszkodowanego L. N., musiał on wynająć podjazd zastępczy, gdyż uszkodzonym autem w ramach koncesji udzielonej przez G., wykonywał on przewozy pasażerskie. Natomiast jak wskazywała z kolei treść opinii biegłego (k. (...)) stawka czynszu, za który wynajął on pojazd zastępczy (274,33 zł netto za dobę), była znacznie zaniżona w stosunku do stawek za najem tego rodzaju pojazdów (z kategorii (...) - autobus), które kształtowały się w granicach od 600 do 800 zł netto za dobę.

Ze wskazanych zatem względów, gdy zarzuty apelacji naruszenia przepisów prawa materialnego jak i procesowego, nie miały żadnych uzasadnionych podstaw, apelacja ta nie mogła podlegać uwzględnieniu.

Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, oddalił apelację, a o kosztach postępowania apelacyjnego orzekł w myśl art. art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 w zw. z art. 99 i 391 § 1 kpc.

(...) Ś., (...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)