Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Marzenna Ernest

Sędziowie: SO Wiesława Buczek - Markowska (spr.)

SO Mariola Wojtkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2014 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S.

przeciwko M. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 22 kwietnia 2014 r., sygn. akt III C 16/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 929/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie przyznał biegłej D. O. wynagrodzenie za sporządzenie opinii w sprawie w kwocie 509,76 zł.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, iż biegła sądowa D. O.sporządziła pisemną opinię w niniejszej sprawie datowaną na dzień 20 marca 2014 r. Sąd pierwszej instancji przytoczył treść art. 89 ust. 1 – 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (...)a także § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 518). Wskazał następnie, że - jak wynika z przedstawionego sądowi rachunku i karty pracy biegłego - na sporządzenie opinii poświęciła ona 16 godzin, w tym godzinę na zapoznanie się z treścią postanowienia i aktami sprawy, godzinę na rozpisanie wizji lokalnej, 3 godziny na wizję lokalną i obmiar pomieszczeń, 6 godziny sporządzenie podkładu graficznego, dla mieszkania, opis i objaśnienia, 2 godziny na obliczanie i 3 godziny na sporządzenie wydruków, prace kameralne, wykończeniowe, sprawdzenie i wysyłkę, zaś za godzinę pracy policzyła kwotę 31,86 zł. Zważywszy, że biegła sporządziła opinię zgodnie ze zleceniem udzielonym mu przez sąd, przy uwzględnieniu czasu poświęconego na sporządzenie opinii, odpowiadającego nakładowi pracy niezbędnemu do jej sporządzenia i wysokości wnioskowanego wynagrodzenia zgodnego z przywołanymi wyżej przepisami, w ocenie Sądu pierwszej instancji, należało przyznać biegłemu kwotę 509,76 zł, orzekając jak w postanowieniu.

Z postanowieniem powyższym nie zgodził się pozwany, zaskarżając je w części dotyczącej jego uzasadnienia. Skarżący zarzucił poświadczenie nieprawdy, iż biegła sporządziła opinię zgodnie ze zleceniem udzielonym mu przez sąd.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, że biegła błędnie wyliczyła powierzchnię pomieszczeń, zakładając, iż wszystkie ściany są otynkowane, co nie jest prawdą. Ponadto niezgodnie z prawdą stwierdziła, że pomieszczenia wskazane przez Sąd są lokalem mieszkalnym. Zdaniem pozwanego, Sąd powinien dyscyplinować biegłego do właściwego wypełniania obowiązków przez pozbawienie go wynagrodzenia lub jego części.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego okazało się niezasadne.

Wyjściowo wskazać należy, iż nie ma wątpliwości w doktrynie i orzecznictwie, że nie jest dopuszczalne zaskarżenie apelacją (zażaleniem) samego tylko uzasadnienia orzeczenia. Wyjątkowo może jednak pośrednio dojść do zaskarżenia fragmentu uzasadnienia orzeczenia ((...)System prawa procesowego cywilnego,(...)). Będzie to dopuszczalne w sytuacjach szczególnych, w których interes strony zostaje naruszony ze względu na przyjęcie niewłaściwej podstawy faktycznej lub prawnej rozstrzygnięcia danej sprawy cywilnej. W tej sytuacji wskazanie pozwanego, iż zaskarża on uzasadnienie postanowienia przy jednoczesnym wyraźnym wskazaniu, iż domaga się wstrzymania wykonania postanowienia gdyż uważa, iż opinia biegłego została sporządzona niezgodnie z zaleceniem Sądu, należało potraktować jako podniesienie argumentów motywujących jego zażalenie skierowane jednakże przeciwko postanowieniu Sądu, a nie jedynie jego uzasadnieniu; w przeciwnym wypadku zażalenie podlegało by odrzuceniu jako niedopuszczalne.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy – w ocenie Sądu II instancji - wynagrodzenie biegłej zostało w poprawny sposób obliczone na podstawie przepisów wymienionej przez Sąd Rejonowy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, a także rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia (...) sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym. Skarżący jednoznacznie wskazał, że nie kwestionuje czasu poświęconego na wydanie opinii. W rozpoznawanej sprawie opinia nie mogła być nadto uznana za sporządzoną wadliwie, a tym bardziej niezgodnie ze zleceniem. Ewentualne wątpliwości co do jej treści, pozwany może podnosić w ramach zarzutów do opinii, co też w niniejszym postępowaniu uczynił. Zarzuty te zostaną zweryfikowane w toku dalszego postępowania, bowiem na etapie przyznawania wynagrodzenia za sporządzenie opinii, Sąd zasadniczo nie dokonuje merytorycznej oceny opinii, która pojawia się dopiero przy rozpoznawaniu sprawy co do istoty. Biegły zobowiązana została do wydania opinii w przedmiocie powierzchni użytkowej pomieszczeń zlokalizowanych w S.przy ulicy (...). Pozwany zarzucając biegłej błędne wyliczenia, faktycznie kwestionuje merytoryczną poprawność opinii, a nie jej niezgodność z udzielonym biegłej zleceniem. Także związek stwierdzenia przez biegłą, iż pomieszczenia stanowią lokal mieszkalny z przedmiotem opinii, powinien zostać wyjaśniony w toku rozpoznawania sprawy, także poprzez ustosunkowanie się przez biegłą do podniesionych przez stronę zarzutów. Nie można wykluczyć, że takie stwierdzenie przez biegłą miało związek z przedmiotem opinii, mimo, iż biegła nie została bezpośrednio zobowiązana do wydania opinii w tym zakresie. Sąd może przy tym nie wziąć pod uwagę wniosków biegłego wykraczających poza zakres zlecenia, co jednakże nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia biegłego, w sytuacji gdy strona wyraźnie wskazuje, iż nie kwestionuje czasu poświęconego na wydanie opinii.

W świetle wszystkich powyższych okoliczności Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, iż zaskarżone postanowienie jest prawidłowe. W konsekwencji zażalenie pozwanego jako bezzasadne podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2. (...);

3.(...)

(...)