Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II K 1011/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2023 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Krzaczyńska-Sobczak

Protokolant: Natalia Bąbol

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2023 roku

sprawy T. B. syna M. i G. z domu G., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 25 maja 2023 roku około godziny 20:10 w miejscowości R. na ul. (...) na wysokości posesji (...), gmina R., powiat (...), województwo (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki W. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 20:38 do stężenia na poziomie 0,60 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 20:54 do stężenia na poziomie 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21:37 do stężenia na poziomie 0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21:39 do stężenia na poziomie 0,50 mg/l alkoholu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

orzeka:

1.  oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, i za to na podstawie art. 178 a § 1 kk wymierza mu karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15 (piętnastu) złotych;

2.  podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

3.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego T. B. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięć tysięcy) złotych;

4.  na podstawie art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt. 2 środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 25 maja 2023 roku;

5.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 25 maja 2023 roku od godziny 20:38 do godziny 23:00, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

6.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesięciu) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1011/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

T. B.

w dniu 25 maja 2023 roku, około godziny 20:10, w miejscowości R. na ul. (...), na wysokości posesji (...), gmina R., powiat (...), województwo (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki W. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 20:38 do stężenia na poziomie 0,60 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 20:54 do stężenia na poziomie 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21:37 do stężenia na poziomie 0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21:39 do stężenia na poziomie 0,50 mg/l alkoholu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, przez co zrealizował dyspozycję art. 178 a § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 25 maja 2023 roku T. B., w miejscu swojego zamieszkania w miejscowości (...) (...) spożywał alkohol w postaci piwa i wódki. Po południu oskarżony wyjechał z miejsca swojego zamieszkania samochodem marki osobowm marki W. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Gdy oskarżony znajdował się na ulicy (...) na wysokości numeru (...) w miejscowości R., stracił panowanie nad kierowanym pojazdem, uderzył w ogrodzenie posesji oraz uszkodził oświetlenie uliczne. Przybyli na miejsce funkcjonariusze policji poddali T. B. badaniu na zawartość alkoholu wydychanym powietrzu.

wyjaśnienia oskarżonego T. B.

k. 20, 59 odwr.- 60

2.  Badanie oskarżonego analizatorem wydechu o godzinie 20: 38 wykazało 0, 60 mg/l, o godzinie 20: 54- 0, 52 mg/l, o godzinie 21: 37- 0, 50 mg/l, o godzinie 21: 39- 0, 50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

k. 3, 5

3.  T. B. nie był dotychczas karany.

dane o karalności

k. 17

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

3.

4.

Wyjaśnienia oskarżonego T. B.

Protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Dane o karalności

T. B. przyznał się do zarzucanego mu czynu, to jest spożywania przed zdarzeniem alkoholu w postaci piwa i wódki, następnie kierowania w stanie nietrzeźwości pojazdem mechanicznym. Oskarżony nie zakwestionował również sposobu wykonania badania, jak i ostatecznie wyników badań stanu trzeźwości analizatorami wydechu. Oskarżony przedstawił również okoliczności i kontekst swojego zachowania stanowiącego kanwę zarzucanego mu czynu, eksponując, że wsiadając do samochodu zapomniał o wcześniejszym spożywaniu alkoholu, „nie czuł w sobie alkoholu”. Powyższa refleksja nie zasługuje na aprobatę o czym szerzej poniżej.

Wyniki badań T. B. analizatorami wydechu, odzwierciedlają rzeczywisty stan nietrzeźwości w jakim, w momencie zdarzenia, znajdował się oskarżony. Badania te zostały sporządzone w przepisanej formie i we właściwy sposób szczegółowo uregulowany rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28. 12. 2018 roku w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. z 2018 roku, poz. 2472), które wydane zostało w oparciu o delegację dla ministra zdrowia zawartą w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Dokument urzędowy sporządzony we właściwej formie i przez uprawniony podmiot.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

T. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w szczególności w postaci: wyjaśnień oskarżonego, protokołów badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu, pozwoliła na przypisanie oskarżonemu zarzuconego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk. T. B. przed zdarzeniem spożywał alkohol w postaci wódki i piwa, pomimo tej okoliczności zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym (jak wynika z jego wyjaśnień celem destynacji była stacja paliw w której chciał zakupić wodę). Stosowanie do treści art. 178 a § 1 kk znamiona tego występku wypełnia sprawca, który znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowymi, wodnym lub powietrznym. Odpowiedzialność z tego przepisu ponosi sprawca który prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, chociażby pojazd prowadzony był prawidłowo i kierujący nie sprowadziłby konkretnego niebezpieczeństwa (wyr. SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, SMO 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, GSiP 1966, Nr 8, s. 6). Prowadzenie pojazdu mechanicznego nie oznacza zaś pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem. Czyn stypizowany w art. 178a § 1 kk sprawca popełnia umyślnie. Znamiona tego przestępstwa wypełnia zarówno sprawca, który jeszcze przed wprowadzeniem się w stan nietrzeźwości zamierzał prowadzić pojazd mechaniczny jak i ten, u którego zamiar taki powstał po spożyciu alkoholu.

Oskarżony spożywając w dniu 25 maja 2023 roku alkohol w postaci wódki i piwa, co najmniej przewidując możliwość popełnienia czynu zabronionego polegającego na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, godził się na jego popełnienie. Wymóg występowania po stronie oskarżonego świadomości znajdowania się w stanie nietrzeźwości nie oznacza bynajmniej wymogu obejmowania zamiarem elementów ilościowych przesądzających o odpowiedzialności. W realiach przedmiotowej sprawy, T. B. nie miał podstaw sądzić, że spożyty przez niego alkohol uległ spaleniu (oskarżony zapewnił w trakcie przesłuchania w dniu 19 czerwca 2023 roku, iż „nie czuł w sobie alkoholu”, wcześniej wskazując, iż „zapomniał, że pił alkohol). Nie uprawniały go do tego ani bardzo krótki odstęp czasu od wprowadzenia alkoholu do organizmu do zdarzenia, jak i rodzaj i ilość wprowadzonego alkoholu. Zgromadzony materiał dowodowy i dokonane w oparciu o niego ustalenia faktyczne, nie pozwoliły na przyjęcie w sprawie będącej przedmiotem osądu okoliczności wyłączającej przestępność zarzucanego oskarżonemu czynu. Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zachowanie T. B. jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowi przestępstwo.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. B.

1.

2

3.

Kara grzywny w ilości 100 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 15 złotych, jest adekwatna tak do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz uwzględnia okoliczności przemawiające na jego korzyść w postaci:

- postawy T. B. po popełnieniu przypisanego mu czynu, a wyrażającej się przyznaniem się do zarzucanego mu czynu, złożeniem wyjaśnień korespondujących co do istoty z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym,

-krótkiego dystansu pokonanego przez oskarżonego przy uwzględnieniu faktu, iż zakończenie jazdy wynikało z utraty panowania nad pojazdem, skutkującym uszkodzeniem ogrodzenia i ulicznego oświetlenia, a nie wskutek refleksji oskarżonego,

oraz okoliczności obciążające oskarżonego w postaci:

-znacznego stanu nietrzeźwości.

Ilość 100 stawek dziennych jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, zaś wysokość jednej stawki dziennej określona na kwotę 15 złotych uwzględnia dyrektywy z art. 33 §3 kk. Oskarżony jest osobą młodą, zdolną do pracy.

Orzeczenie na podstawie art. 42 § 2 kk wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowego na okres 3 lat. Za takim rozstrzygnięciem przemawiają następujące okoliczności:

-postawa oskarżonego przyznającego się do zarzucanego mu czynu, oceniona w kontekście jego wieku. W realiach przedmiotowej sprawy brak podstaw do pozostawienia oskarżonemu uprawnienia do kierowania pojazdami dla których wymagana jest kategoria C. Przemawiają przeciwko temu okoliczności przypisanego czynu, w tym znaczny stan nietrzeźwości w chwili czynu, spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym polegające na utracie panowania nad pojazdem, wjechanie w ogrodzenie posesji i uszkodzenia oświetlenia ulicznego, skutkujące nałożeniem mandatu karnego.

Zasądzenie świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej stanowi realizację obligatoryjnego obowiązku stosownie do dyspozycji art. 43 a § 2 kk

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

4, 5

Na podstawie art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczono środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 25 maja 2023 roku.

W oparciu o brzmienie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu na poczet wymierzonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 25 maja 2023 roku od godziny 20:38 do godziny 23:00, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 627 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd może zwolnic (nie ma obowiązku) oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania , że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. T. B. jest osobą młodą, zdrowia zdolną do pracy. W tym stanie rzeczy, sąd zestawiając powyższe okoliczności, z wysokością kosztów sądowych w niniejszej sprawie, zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 150 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 70 złotych tytułem zwrotu wydatków, tym bardziej, iż w przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem zasądzonych należności, oskarżony może wnioskować o rozłożenie płatności na raty.

6.  1Podpis