Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 130/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2024r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Marek Tyciński

Protokolant:

St. sekr. sądowy Marcin Szymczak

przy udziale Asesora Prokuratury Rejonowej Toruń-Wschód w Toruniu Łukasza Tokarskiego

----------------------------

po rozpoznaniu w dniach: 06.07.2023r., 19.09.2023r., 24.10.2023r. i 28.11.2023r., 18.01. 2024r.

sprawy:

oskarżonego P. Z. urodz. (...) w T. syna S. i T. z d. K.

oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 04.12.2021r. w miejscowości G., gm. L., pow. (...), woj. (...)- (...), dokonał umyślnego uszkodzenia pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...), w ten sposób, że kopiąc w tylną klapę i zderzak pojazdu, spowodował ich uszkodzenie, czym wyrządził straty o wartości 20 000 zł., na szkodę firmy (...),

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk.

2.  2. w dniu 04.12.2021r., ok. godz. 20:30 w miejscowości G., gm. L., pow. (...), woj. (...)- (...), kierował pojazdem mechanicznym, tj. samochodem osobowym marki F. (...), o nr rej. (...) 55 w ruchu lądowym, po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości, badanie: I - godz. 22:07, wynik - 0,94 mg/1,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

orzeka

I.  Na mocy art. 17§1 pkt 10 kpk w zw.z art. 12§3 kpk umarza postępowanie przeciwko P. Z. odnośnie 1 czynu;

II.  Uznaje oskarżonego P. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt 2 aktu oskarżenia czynu, tj. występku z art. 178a § 1 kk i za to na mocy art. 178a § 1 kk w zw. z art. 34§1, 1a kk i art. 35§1kk wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie;

III.  Na mocy art. 63§1kk na poczet orzeczonej kary zalicza oskarżonemu zatrzymanie od 4 grudnia 2021r. godz. 21.35 do 6 grudnia 2021r. godz. 14.40;

IV.  Na mocy art. 42§2kk i art. 43§1kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 ( trzech) lat;

V.  Na mocy art. 63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza okres zatrzymania prawa jazdy począwszy od 4 grudnia 2021r.’

VI.  Na mocy art. 43a§2kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5000 zł (pięć tysięcy złotych);

VII.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty i obciąża kosztami postępowania w wysokości 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych).

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 130/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. Z.

W dniu 4 grudnia 2021 r. w miejscowości G. gm. L., pow. (...), woj. (...)- (...), dokonał umyślnego uszkodzenia pojazdu marki B. (...) o nr. Rej. (...), w ten sposób, że kopiąc w tylną klapę i zderzak pojazdu, spowodował ich uszkodzenie, czym wyrządził straty o wartości 20.000 zł, na szkodę firmy (...) tj. o czyn z art. 288§1 kk.

W dniu 4 grudnia 2021 r. ok. godz. 20:30 w miejscowości G., gm. L., pow. (...), woj. (...)- (...), kierował pojazdem mechanicznym, tj. samochodem osobowym marki F. (...) o nr. rej. (...) w ruchu lądowym, po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości, badanie I- godz. 22:07, wynik 0,92 mg/l, badanie II – godz. 22:12, wynik – 1,03 mg/l, badanie III – godz. 22:41, wynik 0,92 mg/l, badanie IV – godz. 23:12, wynik – 0,93 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu tj. o czyn z art. 178§1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 4 grudnia 2021 r. w miejscowości G. gm. L., pow. (...), woj. (...)- (...), dokonał umyślnego uszkodzenia pojazdu marki B. (...) o nr. Rej. (...), w ten sposób, że kopiąc w tylną klapę i zderzak pojazdu, spowodował ich uszkodzenie, czym wyrządził straty o wartości 20.000 zł, na szkodę firmy (...). Szkoda została naprawiona przez oskarżonego.

Protokół oględzin rzeczy

1-2

kopia dowodu rejestracyjnego

9-10

ugoda z 28 grudnia 2023 r. wraz z potwierdzeniem przelewu

90-91

zeznania świadka R. W.

14v , 71-72v

zeznania świadka T. W.

71-72v

P. Z. spożywał alkohol w dniu 4 grudnia 2021 r. ok. godz. 17 w ilości ok. 0,7 l . Tego dnia ok. godz. 20:30 w miejscowości G., gm. L., pow. (...), woj. (...)- (...), P. Z. kierował będącym jego własnością pojazdem mechanicznym, tj. samochodem osobowym marki F. (...) o nr. rej. (...) w ruchu lądowym, po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości.

notatka urzędowa nt. właściciela pojazdu

11

notatka urzędowa funkcjonariusza policji

19

protokół badania stanu trzeźwości

20

zeznania świadka R. W.

71-72v

zeznania świadka T. W.

74-74v

O godzinie 21:30 funkcjonariusze policji udali się do miejsca zamieszkania P. Z., od którego było czuć wyraźną woń alkoholu. Badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem (...) nr (...) wykazały: I- godz. 22:07, wynik 0,92 mg/l, badanie II – godz. 22:12, wynik – 1,03 mg/l, badanie III – godz. 22:41, wynik 0,92 mg/l, badanie IV – godz. 23:12, wynik – 0,93 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. P. Z. zostało zatrzymane prawo jazdy.

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

20

pokwitowanie zatrzymania dokumentu

18

wydruk z bazy ksip-cek

32-33

postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy

34

opinia sądowo-lekarska

76-77

P. Z. jest osobą niekaraną.

informacja dotycząca karalności

61

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. Z.

W dniu 4 grudnia 2021 r. ok. godz. 20:30 w miejscowości G., gm. L., pow. (...), woj. (...)- (...), kierował pojazdem mechanicznym, tj. samochodem osobowym marki F. (...) o nr. rej. (...) w ruchu lądowym, po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości, badanie I- godz. 22:07, wynik 0,92 mg/l, badanie II – godz. 22:12, wynik – 1,03 mg/l, badanie III – godz. 22:41, wynik 0,92 mg/l, badanie IV – godz. 23:12, wynik – 0,93 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu tj. o czyn z art. 178§1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

P. Z. spożywał alkohol w postaci połowy butelki czystej wódki o pojemności 0,7 l ok. godziny 21:00- 21.30 tj. na 40 minut przed przyjazdem do miejsca jego zamieszkania funkcjonariuszy policji i już po uszkodzeniu kopnięciem pojazdu pokrzywdzonego.

protokół badania stanu trzeźwości

20

opinia sądowo – lekarska

76-77

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

oględziny

rzeczy

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, wskazujący w sposób wiarygodny i niepodważalny na uszkodzenie tylnej klapy i zderzaka w pojeździe pokrzywdzonego. Dowód korespondujący ściśle z zeznaniami świadków.

kopia dowodu rejestracyjnego

Dowód świadczący o własności uszkodzonego pojazdu przez pokrzywdzonego. Nie było wątpliwości co do jego autentyczności, brak zastrzeżeń sądu i stron.

ugoda z 28 grudnia 2023 r. wraz z potwierdzeniem przelewu

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, niebudzący wątpliwości co do jego prawdziwości, zawierający niepodważone co do autentyczności podpisy stron umowy, korespondujący z pozostałym zgormadzonym materiałem dowodowym ( dyspozycją pokrzywdzonego o cofnięciu wniosku o ściganie co do pkt I aktu oskarżenia oraz cofnięciem wniosku złożonego na podstawie art. 46§1 kk).

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Dowód uznany za wiarygodny, pomimo podważania wyników badania stanu trzeźwości przez oskarżonego. Wynik spójny z oceną stanu trzeźwości oskarżonego przez biegłego sądowego, co potwierdza jego prawidłowość.

opinia sądowo-lekarska

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, niebudzący wątpliwości co do jego prawdziwości, sporządzony przez biegłego na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, przy uwzględnieniu wzrostu , masy ciała , wzrostu, obciążenia chorobowego, a także okoliczności sprawy. W opinii w sposób rzeczowy i precyzyjny odpowiedziano na zadane przez sąd pytania, które bacząc na pierwotne wyjaśnienia oskarżonego zawarte w protokole badania stanu trzeźwości co do godziny i ilości spożycia alkoholu ( 0,7 l o godzinie 17:00) licują z wnioskami opinii.

wydruk z bazy ksip-cek

pokwitowanie zatrzymania dokumentu, postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy

Dowody niekwestionowane przez żadną ze stron, niebudzący wątpliwości co do jego prawdziwości, wskazujące na uprawnienia oskarżonego do kierowania pojazdem osobowym. Pokwitowanie zatrzymania dokumentu i postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy jako dokumenty o charakterze urzędowym zostały sporządzone w prawnie przewidzianej formie, przez odpowiednie organy w zakresie ich kompetencji, przez co należy uznać je za wiarygodne. Ich prawdziwość nie budzi wątpliwości .

informacja dotycząca karalności

Dokument urzędowy został sporządzony w prawnie przewidzianej formie, przez odpowiednie organy w zakresie ich kompetencji, przez co należy uznać go za wiarygodny. Jego prawdziwość nie budzi wątpliwości – dokument jest rzetelny, natomiast strony w tym zakresie nie wnosiły żadnych zastrzeżeń.

zeznania świadka R. W., zeznania świadka T. W.

Zeznania świadków zostały uznane za wiarygodne, logiczne i spójne

w całości. Ich treść w sposób pełny potwierdziła się w zgromadzonym materiale dowodowym. Nie było żadnych danych, które mogłyby podważać prawdziwość zeznań. Oskarżony nie zaprzeczył uszkodzeniu pojazdu pokrzywdzonego, naprawił wynikającą z tego tytułu szkodę.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia P. Z.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w całości. Oskarżony zmieniał wersję zdarzeń w zakresie godziny i ilości spożytego alkoholu. W protokole badania trzeźwości podawał, że około godziny 17.00 wypił 0,7 l. alkoholu, dalej w protokole jego przesłuchania podawał, że wypił połowę butelki 0,7 l czystej wódki, ale dopiero o 21.00-21.30. Przy ostatnim zaś wysłuchaniu starał się dostosować swoje wyjaśnienia w tym zakresie do wyników z opinii biegłego. Powyższe zostało ocenione negatywnie, niewiarygodnie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

P. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu , nie ma żadnych wątpliwości , że oskarżony swoim zachowaniem w okresie przypisanym mu przez Sąd , wypełnił znamiona występku z art. 178a§1 kk. Zgodnie z tym przepisem kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Stan nietrzeźwości zdefiniowano w art. 115 §16 kk. Stan ten zachodzi gdy:

1) zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub

2) zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Odpowiedzialność na podstawie art. 178 a § 1 kk jest ponoszona wówczas, gdy sprawca ma świadomość, że znajduje się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, a także gdy przewiduje, że w wyniku upływu czasu alkohol nie uległ jeszcze wydaleniu z organizmu, i na to się godzi. Przestępstwo stypizowane w art. 178a § 1 kk jest przestępstwem umyślnym, które może być popełnione zarówno w formie zamiaru bezpośredniego, jak i ewentualnego. Umyślnością muszą być objęte wszystkie znamiona, w tym także znajdowanie się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Zamiar bezpośredni, jak i ewentualny, uwarunkowane są świadomością, gdyż akt woli nie może być zrealizowany bez świadomości. Przestępstwo to ma charakter typu abstrakcyjnego narażenia na niebezpieczeństwo. Dla jego dokonania nie jest niezbędne nastąpienie skutku. Sam fakt prowadzenia pojazdu w takim stanie pociąga za sobą odpowiedzialność z tego przepisu, chociażby pojazd był prowadzony prawidłowo i nie sprowadził konkretnego niebezpieczeństwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia z 10 marca 1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, nr 10, poz. 152).

Analiza zgormadzonego materiału dowodowego dała podstawy do przyjęcia, że już ok. godziny 20.55 oskarżony poruszał się on swoim pojazdem, mijając na drodze pokrzywdzonych (zeznania świadków k. 71-72v, 74-74v), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Powyższe potwierdzone zostało dowodem z badań stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu dokonaną już o godzinie 22.07 i później tego dnia ( protokół z badania – k. 20). Choć oskarżony nie przyznał się do winy, wnosił o uniewinnienie, jego wyjaśnienia nie były przekonywujące, nie znajdowały potwierdzenia w zgormadzonym materiale dowodowym, w tym w opinii biegłego ( opinia biegłego k. 76-77), w której, bacząc na zgromadzone dane, w sposób kategoryczny wypowiedziano się co do wariantów okoliczności związanych z godziną spożywania alkoholu i jego ilością. Ocena biegłego pokrywała się z oświadczeniami oskarżonego co do ilości i godziny spożycia alkoholu wskazanej bezpośrednie w protokole badania. Zdaniem Sądu w tym momencie, oskarżony będąc zaskoczony całą sytuacją mówił prawdę, a na dalszym etapie postępowania dążył do uniknięcia odpowiedzialności, zmieniając swoje wyjaśnienia. W tych okolicznościach nie było wątpliwości, że oskarżony wypił 0,7 l wódki ok. godziny 17.00, a mimo to postanowił odbyć podróż samochodem, co jest niedopuszczalne.

Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonemu winy. Jest on osobą pełnoletnią, dojrzałą, poczytalną, nie działał pod wpływem błędu, a co więcej miał świadomość bezprawności swych czynów. Można więc było od niego wymagać zachowania zgodnego z obowiązującymi normami prawnymi, a jego postępowania nie usprawiedliwiają żadne okoliczności.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

I

P. Z.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Czyn z art. 288§1 kk ścigany jest na wniosek pokrzywdzonego. W toku postepowania sądowego, przed zamknięciem rozprawy, pokrzywdzony cofnął wniosek o ściganie oskarżonego w tym zakresie, na co zezwala art. 12§3 kpk i czemu sąd , a także prokurator się nie sprzeciwili. Wobec powyższego postępowanie należało umorzyć wobec braku wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej ( art. 17§1 pkt 10 kpk).

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. Z.

II

II

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj. występku z art. 178a§1 kk i za to na mocy art. 178a §1 kk w zw. z art. 34§1,1a i 35§1 kk wymierzył mu karę 7 miesięcy ograniczenia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę 7 miesięcy ograniczenia wolności Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W przekonaniu Sądu wymierzona kara jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość. Wymierzając oskarżonemu karę ograniczenia wolności Sąd uwzględnił również wymogi prewencji generalnej, kształtowania wyobrażenia o konieczności przestrzegania obowiązujących norm prawnych i budowania autorytetu porządku prawnego. Sąd baczył na fakt, że oskarżony nie był wcześniej karany, nie miał zatargów z prawem, nie jest osobą zdemoralizowaną, co daje pozytywną prognozę i co może świadczyć o tym, że sytuacja mająca miejsce miała charakter incydentalny, a orzeczona kara w połączeniu z innymi dolegliwościami przyniesie pozytywny efekt w postaci wystrzegania się oskarżonego od kierowania pojazdem w stanie upojenia alkoholowego.

Sąd ocenił, że kara ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, wywoła u oskarżonego refleksję, a jednocześnie będzie stanowiła wymierną represję za dopuszczenie się czynu zabronionego.

P. Z.

IV

II

Mając na względzie obligatoryjną treść art. 42§2 kk i 43§1 kk wobec sprawców przestępstwa z art. 178a§1 kk, Sąd orzekł wobec oskarżonego 3 letni zakaz prowadzenia pojazdów. Oceniono, że okres na poziomie minimalnego progu dopuszczalnego przez powyższe przepisy, wobec incydentalności zdarzenia będzie wystarczający i adekwatny, jednocześnie już dość mocno ingerującym w sferę życia prywatnego i zawodowego oskarżonego.

P. Z.

VI

II

Na podstawie art. 43a§2 kk zasądzono od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5.000 zł. Przepis ten ma charakter obligatoryjny w stosunku do sprawców przestępstw z art. 178a§ 1 kk i ma stanowić dodatkową dla nich finansową dolegliwość. Sąd ocenił, że minimalna wskazana w tym przepisie kwota świadczenia jest taką dolegliwością w zupełności wystarczającą, bacząc również na stan majątkowy oskarżonego, który osiąga stałe dochody kształtujące się na poziomie 4700-5000 zł netto i jest ojcem szóstki dzieci, z czego troje posiada na wychowaniu.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. Z.

III

II

P. Z. został zatrzymany w związku z uzasadnionym przypuszczeniem, że dokonał czynu zabronionego, a wobec istnienia obaw ukrycia się lub zatarcia śladów przestępstwa. Pozostawał on zatrzymany od 4 grudnia 2021 r. godz. 21.35 do 6 grudnia 2021 r. godz. 14.40. Na mocy art. 63§1 kk powyższy okres zatrzymania należało zaliczyć na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności

P. Z.

V

II

Podobnie wobec zatrzymania oskarżonemu prawa jazdy w dniu 4 grudnia 2021 r. , okres od 4 grudnia 2021 r., zgodnie z art. 63§4 kk należało zaliczyć na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdu

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Orzekając o karze, Sąd brał pod uwagę stan prawny na dzień popełnienia czynu zabronionego, który przewidywał względniejsza dla oskarżonego karalność ( art. 4§ 1 kk). Pod rządami wtedy obowiązujących przepisów, kara przewidziana za występek z art. 178a§1 kk była wskazana w formie alternatywy między karą grzywny, karą ograniczenia wolności, karą pozbawienia wolności do lat 2.

W wyroku omyłkowo przy podstawie wymiaru kary nie wskazano art. 4§1 kk.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

Sąd zasądził od oskarżonego kwotę 180 zł tytułem opłaty zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 r. Ponadto obciążył oskarżonego kosztami postępowania w wysokości 550 zł ( w tym kwota 480 zł tytułem kosztów sporządzenia opinii przez biegłego, 30 zł tytułem uzyskania informacji nt. karalności oskarżonego z rejestru, 20 zł tytułem ryczałtu za doręczenia w pism w postepowania przygotowawczym i 20 zł tytułem doręczenia pism w postępowaniu sądowym. W ocenie Sądu brak było podstaw do zwolnienia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych oraz opłaty, albowiem oskarżony zadeklarował, że osiąga stały dochód.

Podpis