Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1421/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.

M. P.

wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 15 marca 2024 roku w sprawie o sygn. akt II K 1421/23 oskarżonego M. P. uznano za winnego tego, że: w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności:

a) w dniu 17 maja 2023 roku w K. na ul. (...) działając w sposób szczególnie zuchwały poprzez gwałtowne podjechanie do pokrzywdzonej na motorowerze i wyszarpnięcie dokonał zaboru torebki damskiej o wartości 100 zł z zawartością dowodu osobistego, telefonu komórkowego o wartości 150 zł oraz pieniędzy w kwocie 270 zł, czym spowodował straty w wysokości 520 zł na szkodę Z. W.,

tj. o przestępstwo określone w art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

b) w dniu 6 lipca 2023 roku w K. przy ul. (...) działając w sposób szczególnie zuchwały poprzez gwałtowne podjechanie do pokrzywdzonej na rowerze i wyszarpnięcie dokonał zaboru torebki damskiej o wartości 150 zł z zawartością dowodu osobistego, legitymacji emeryta, telefonu komórkowego M. (...) o wartości 250 zł, portfela o wartości 50 zł z pieniędzmi w kwocie 1700 zł, czym spowodował straty w wysokości 2150 zł na szkodę M. J. w wyniku czego wymieniona doznała naruszenia czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni w postaci otarć tylnej powłoki łokcia prawego o wymiarach 4x3cm żółtawo-fioletowego podbiegnięcia krwawego w okolicy pośladka i biodra prawego o wymiarach 17x10 cm,

tj. o przestępstwo określone w art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

c) w dniu 01 sierpnia 2023 roku w K., przy zbiegu ul. (...). Wojska Polskiego działając w sposób szczególnie zuchwały poprzez gwałtowne podjechanie do pokrzywdzonej na rowerze i szarpnięcie, dokonał zaboru torebki damskiej o wartości 50 zł z zawartością: dowodu osobistego, pieniędzy w kwocie 300 zł, telefonu komórkowego marki S. o wartości 4000 zł, legitymacji ZUS, zaświadczenia o niepełnosprawności, okularów, kluczy od mieszkania, parasolki i oddalił się, czym spowodował straty w wysokości 4350 złotych na szkodę G. S.,

tj. o przestępstwo określone w art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

d) w dniu 07 sierpnia 2023 roku w K. na ul. (...), działając w sposób szczególnie zuchwały poprzez gwałtowne podjechanie do pokrzywdzonej na rowerze i wyszarpnięcie dokonał zaboru torebki damskiej o wartości 50 zł z zawartością: portfela o wartości 20 zł z zwartością pieniędzy w kwocie 150 zł, dowodu osobistego, karty płatniczej banku (...).P., legitymacji rencisty, legitymacji (...) K., książeczki czynszowej oraz kluczy od mieszkania i oddalił się, czym spowodował straty w wysokości 220 złotych na szkodę U. P.,

tj. o przestępstwo określone w art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 278 § 1 i § 5 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

uznając, że czyny te stanowią ciąg przestępstw z:

-art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

-art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

-art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 278 § 1 i § 5 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 17 maja 2023 roku oskarżony M. P. poruszał się na motorowerze ulicą (...) w K.. Oskarżony wjechał na chodnik podjeżdżając do pokrzywdzonej Z. W. od tyłu. M. P. wyrwał jej torebkę, którą pokrzywdzona trzymała w ręku. Po wyszarpnięciu torebki zjechał z chodnika na wysokości ulicy (...) skręcając w ulice (...). W trakcie dokonania zaboru torebki damskiej o wartości 100 zł w jej wnętrzu znajdował się dowód osobisty pokrzywdzonej, telefon komórkowy o wartości 150 zł oraz pieniądze w kwocie 270 zł. Łączne straty wyniosły 520,00 złotych na szkodę pokrzywdzonej Z. W..

wyjaśnienia oskarżonego M. P. k. 224v, k. 114-115, 176, k. 186-187

zeznania świadka Z. W. k. 282v, k. 42-43, k. 56

Oskarżony M. P. w dniu 6 lipca 2023 roku jechał rowerem ulicą (...) w K.. Oskarżony podjechał do pokrzywdzonej M. J. i wyszarpnął jej torebkę po czym odjechał w kierunku R.. Wołanie o pomoc usłyszał P. P. (2), który udał się w pościg za oskarżonym, jednakże ze względu na dużą prędkość rowerzysty oskarżony zdołał uciec trzymają w ręku torebkę pokrzywdzonej. Wewnątrz torebki damskiej o wartości 150 zł znajdował się dowód osobisty, legitymacja emeryta, telefon komórkowego M. (...) o wartości 250 zł, portfel o wartości 50 zł z pieniędzmi w kwocie 1700 zł. Pokrzywdzona poniosła łączne straty w wysokości 2150 zł.

W wyniku szamotaniny pokrzywdzona doznała obrażeń w postaci otarć tylnej powłoki łokcia prawego o wymiarach 4x3cm żółtawo-fioletowego podbiegnięcia krwawego w okolicy pośladka i biodra prawego o wymiarach 17x10 cm. Obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni.

wyjaśnienia oskarżonego M. P. k. 224v, k. 114-115, 176, k. 186-187

zeznania świadka M. J. k. 282, k. 25-26, k. 6-8

opinia sądowo-lekarska nr 626/23 k. 20

zeznania świadka P. P. (2) k. 13-14

Oskarżony M. P. w dniu 1 sierpnia 2023 roku jechał na rowerze przy zbiegu ulicy (...). Wojska Polskiego w K.. Oskarżony podjechał do pokrzywdzonej G. S. i przez szarpnięcie wyrwał pokrzywdzonej torebkę oddalając się w stronę targowiska.

W trakcie dokonania zaboru torebki damskiej o wartości 50 zł w jej wnętrzu znajdował się dowód osobisty pokrzywdzonej, telefon komórkowy o wartości marki S. o wartości 4000 zł, pieniądze w kwocie 300 zł, legitymacja ZUS, zaświadczenie o niepełnosprawności, okulary, klucze od mieszkania a także parasolka. Pokrzywdzona poniosła łączne straty w wysokości 4350 złotych.

wyjaśnienia oskarżonego M. P. k. 224v, k. 114-115, 176, k. 186-187

zeznania świadka G. S. k. 69-71

notatka urzędowa k. 64, 74

Oskarżony M. P. w dniu 7 sierpnia 2023 roku poruszał się rowerem po ulicy (...) w K.. Oskarżony podjechał od tyłu do pokrzywdzonej szarpiąc za torebkę, wyrwał ją i oddalił się z miejsca. Pokrzywdzona krzyczała i poprosiła przechodzące obok dziewczyny, aby zadzwoniły po Policję.

Wewnątrz torebki damskiej o wartości 50 zł znajdował się dowód osobisty, portfel o wartości 20 zł z zwartością pieniędzy w kwocie 150 zł , karta płatnicza banku (...).P., karta kredytowa banku (...) S.A., legitymacja rencisty, legitymacja (...) K., książeczka czynszowa oraz klucze od mieszkania.

Pokrzywdzona poniosła łączne straty w wysokości 220 zł.

W dniu 23 sierpnia 2023 roku oskarżony został zatrzymany w związku z popełnionymi czynami.

wyjaśnienia oskarżonego M. P. k. 224v, k. 114-115, 176, k. 186-187

protokół przeszukania k. 33-36

zeznania świadka U. P. k. 283, k.88-89

protokół zatrzymania rzeczy k. 92-94

protokół oględzin k. 97-100

płyta z zapisem z monitoringu k. 101,

protokół zatrzymania osoby k. 32

Oskarżony M. P. jest kawalerem nie posiadającym nikogo na swoim utrzymaniu, o wykształceniu gimnazjalnym. Oskarżony utrzymuje się z prac dorywczych osiągając 200-300 złotych dziennie. Był wielokrotnie karany. Oskarżony nie był leczony psychiatrycznie, był leczony odwykowo. Nie jest upośledzony umysłowo ani chory psychicznie, jest uzależniony od środków psychoaktywnych. W chwili popełnienia zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozpoznania i znaczenia i pokierowania swoim postepowaniem.

informacja Krajowego Rejestru Karnego k. 103-109, 129

informacja o pobytach w jednostkach penitencjarnych k. 161-162

dane osobopoznawcze k.114-115

opinia sądowo-psychiatryczna k. 179-180

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nieosobowy materiał dowodowy w postaci dokumentów urzędowych

Sąd w pełni dał wiarę i oparł się na nieosobowym materiale dowodowym.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd opierał się na dokumentach ujawnionych w trakcie przewodu sądowego w postaci: protokołów przeszukania, protokołu zatrzymania osoby, protokołu oględzin rzeczy, danych o karalności. Nie budzą one bowiem żadnych wątpliwości, co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji. Nadto zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby, przy zachowaniu wymogów przewidzianych w obowiązujących przepisach prawa. Podkreślić również należy, że żadna ze stron nie kwestionowała w toku postępowania prawdziwości, ani wiarygodności żadnego z dokumentów ujawnionych w toku rozprawy.

Nagranie z dnia 7 sierpnia 2023r. pozwoliły potwierdzić tożsamość sprawcy, gdyż to oskarżony jest mężczyzną widocznym na wydrukach z zapisu monitoringu.

Żadna ze stron nie podważała wiarygodności zgromadzonych dokumentów, zostały one sporządzone przez uprawnione do tego organy (informacja z K., odpis wyroku, informacja o pobytach w ZK, protokoły, nagrania z monitoringu). Sąd również z urzędu nie znalazł podstaw aby odmówić im wiarygodności.

Wyjaśnienia oskarżonego M. P. k. 224v, k. 114-115, 176, k. 186-187

Przesłuchany w charakterze podejrzanego M. P. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia, w których potwierdził postawione mu zarzuty.

W postępowaniu jurysdykcyjnym oskarżony także przyznał się do wszystkich zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia. Oskarżony wyjaśnił, że dopuścił się czynów będąc pod wpływem dopalaczy i narkotyków. Jego wyjaśnienia korespondują z innymi dowodami, stanowiąc logiczną i przekonywującą całość.

Sąd dał im wiarę i oparł się na wyjaśnieniach oskarżonego złożonych zarówno w charakterze podejrzanego w toku postępowania przygotowawczego oraz na rozprawie. W ocenie Sądu wyjaśnienia te zasługują na wiarę albowiem korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym jak i z logiką i doświadczeniem życiowym.

zeznania świadka M. J.

Okoliczności dotyczące czynu z dnia 6 lipca 2023r. zostały ustalone na podstawie zeznań pokrzywdzonej która opisała okoliczności kradzieży torebki (k. 282, k. 25-26, k. 6-8)

Dowody zebrane w sprawie pozwoliły na przypisanie oskarżonemu sprawstwa tej kradzieży. Świadek a zarazem pokrzywdzony, drobiazgowo opisał przebieg zdarzenia spowodowanego przestępczym działaniem oskarżonego oraz jego skutki.

zeznania świadka: Z. W. k. 282v, k. 42-43, k. 56,

zeznania świadka G. S. k. 70 – 71.

W ocenie Sądu, świadek w sposób wyczerpujący i przekonujący przedstawił przebieg zdarzenia, który koreluje z wyjaśnieniami oskarżonego.

Podobnie oceniono zeznania pokrzywdzonej S., które uznano za wiarygodne i niebudzące wątpliwości.

Sąd – podobnie jak w przypadku pozostałych zeznań pokrzywdzonych – wykorzystał je przy odtwarzaniu stanu faktycznego w sprawie.

zeznania świadka U. P. k. 283, k.88-89

Wskazać należy, że U. P. przedstawiała w toku całego postępowania spójny i uporządkowany przebieg kradzieży. Nie zaistniały ponadto jakiekolwiek powody, aby zakwestionować treść zeznań złożonych przez pokrzywdzoną.

Zeznania opisanych świadków a zarazem pokrzywdzonych są spójne i logiczne. Świadkowie konsekwentnie przedstawiają zachowanie sprawcy przestępstw, a ich zeznania w zakresie sposobu dokonywania czynów, wskazują na określony i przyjęty przez oskarżonego mechanizm ich popełniania.

zeznania świadka P. P. (2) k. 283v, k.

Z uwagi na fakt, że świadek- emerytowany funkcjonariusz policji - poruszał się samochodem, przejeżdżającym obok miejsca kradzieży przez oskarżonego wobec M. J. a nadto wobec treści jego relacji, Sąd za zasadne uznał łączne wskazanie powodów oceny złożonych zeznań jako wiarygodnych i przydatnych, albowiem korelowały one ze zeznaniami samej pokrzywdzonej M. J..

Nie ujawniły się względy pozwalające zakwestionować treść relacji świadków. Zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak i w postępowaniu sądowym świadkowie ci przedstawili spójny i uzupełniający się obraz wydarzeń. Godzi się nadto zauważyć, że treść złożonych zeznań znalazła odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym. Świadek nie miał jednocześnie żadnego interesu, aby zniekształcić obraz kradzieży z udziałem oskarżonego. Ponadto zeznania świadka P. charakteryzują się dużą precyzją z jednoczesną widoczną znajomością topografii miejsca zdarzenia i ucieczki sprawcy.

zeznania świadka Ł. K. k. 284, 150-151

Sąd jako przydatne ocenił zeznania funkcjonariusza Policji Ł. K.. Nie ujawniły się powody pozwalające na zakwestionowanie treści relacji świadka, szczególnie, że jest on osobą obcą i postronną dla uczestniczących w kradzieży torebek przez oskarżonego, dlatego nie miał powodu, aby złożyć nieodpowiadające rzeczywistości zeznania czy też zamieścić w protokołach czy notatkach nieprawdziwe informacje.

zeznania świadka Ł. L. k. 284, k. 154-155

Podobnie oceniono zeznania Ł. L., gdyż nie ujawniły się powody pozwalające na zakwestionowanie treści relacji świadka.

Sąd miał również na uwadze, że wskazani świadkowie Ł. K. i Ł. L. są osobami obcymi dla oskarżonego i zetknęli się z nim wyłącznie w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych.

opinia sądowo-psychiatryczna

Sąd w pełni dał wiarę opinii sądowo – psychiatrycznej wydanej w niniejszej sprawie na okoliczność stanu zdrowia psychicznego oskarżonego. Opinia ta jest bowiem jasna, pełna i nie budzi wątpliwości, co do wiedzy i bezstronności sporządzających ją biegłych. Została ona wydana przez biegłego psychiatrę na podstawie materiałów znajdujących się w aktach sprawy oraz na podstawie badań sądowo – psychiatrycznych. Biegły zawarli w niej szczegółowe sprawozdanie z przeprowadzonych badań oraz uzasadnili swoje wnioski odnośnie stanu psychicznego oskarżonego w inkryminowanym czasie oraz w chwili badań. Wnioski tej opinii znalazły również potwierdzenie w wywiadzie sporządzonym przez specjalistę terapii uzależnień.

Sporządzona przez osobę o odpowiednich kwalifikacjach oraz doświadczeniu zawodowym, na podstawie wywiadu od badanego i przeprowadzonego badania, nie kwestionowana w sprawie.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania świadka M. D. k. 143, 283v

Sąd pominął zeznania tego świadka, gdyż nie wniosły żadnych istotnych okoliczności do sprawy.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

M. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony jest sprawcą zarzucanych mu czynów. Czyny te są czynami zabronionym, bezprawnymi i karalnymi. Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Miał pełną możliwość rozpoznania bezprawności czynu i owej bezprawności był świadomy. Dokonując czynu oskarżony działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, Sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś z kontratypów. Oskarżony miał możliwość zachować się w zgodzie z panującym porządkiem prawnym, a jednak nie zrobił tego. Z uwagi na to Sąd uznał oskarżonego za winnego wskazanych czynów. Czyn z art. 278a § 1 k.k., popełnia ten, kto dopuszcza się kradzieży szczególnie zuchwałej. Jest nią kradzież, której sprawca swoim zachowaniem wykazuje postawę lekceważącą lub wyzywającą wobec posiadacza rzeczy lub innych osób lub używa przemocy innego rodzaju niż przemoc wobec osoby, w celu zawładnięcia mieniem jak i kradzież mienia ruchomego znajdującego się bezpośrednio na osobie lub w noszonym przez nią ubraniu albo przenoszonego lub przemieszczanego przez tę osobę w warunkach bezpośredniego kontaktu lub znajdującego się w przedmiotach przenoszonych lub przemieszczanych w takich warunkach. Oskarżony dopuścił się kradzieży szczególnie zuchwałej na szkodę pokrzywdzonych wyrywał torebki z rąk każdej z pokrzywdzonych, wewnątrz których znajdowały się pieniądze oraz inne wartościowe rzeczy zabierając je w celu przywłaszczenia.

Skutek określony w art. 157 § 2 k.k. oddziela od skutku charakteryzującego typ czynu zabronionego opisanego w art. 157 § 1 k.k. okres trwania naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia nie dłużej niż siedem dni. Dla określenia tego skutku istotna jest też granica "minimalna", odróżniająca to przestępstwo od naruszenia nietykalności cielesnej określonego w art. 217 § 1 k.k. Przepis art. 157 § 2 k.k. wymaga naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia. Pozostawienie na ciele nieznacznych śladów, będących wynikiem na przykład uderzenia, nie będzie spełniało warunków koniecznych do stwierdzenia skutku, o którym jest mowa w tym przepisie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 1973 r. Rw 872/73, OSNKW 1973, Nr 12, poz. 173). Przestępstwo określone w art. 157 § 2 k.k. może być popełnione umyślnie zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i z zamiarem wynikowym. Wina oskarżonego nie budziła wątpliwość. Oskarżony szarpał się z pokrzywdzoną M. J.. Pokrzywdzona doznała otarć tylnej powłoki łokcia oraz podbiegnięcia krwawego w okolicy pośladka i biodra prawego a obrażenia trwały u pokrzywdzonej krócej niż siedem dni. Przestępstwo zuchwałej kradzieży mienia na szkodę pokrzywdzonych (zuchwałość polega na wyrwaniu torebek przemocą z rąk pokrzywdzonych) wyczerpało znamiona występku z art. 278a § 1 k.k.

Czyn z art. 278a § 1 k.k. polega na dopuszczeniu się kradzieży szczególnie zuchwałej - zgodnie z przepisem art. 115 § 9 a kk - kradzieżą szczególnie zuchwałą jest: 1) kradzież, której sprawca swoim zachowaniem wykazuje postawę lekceważącą lub wyzywającą wobec posiadacza rzeczy lub innych osób lub używa przemocy innego rodzaju niż przemoc wobec osoby, w celu zawładnięcia mieniem; 2) kradzież mienia ruchomego znajdującego się bezpośrednio na osobie lub w noszonym przez nią ubraniu albo przenoszonego lub przemieszczanego przez tę osobę w warunkach bezpośredniego kontaktu lub znajdującego się w przedmiotach przenoszonych lub przemieszczanych w takich warunkach. Oskarżony nie krył się z zamiarem zaboru mienia pokrzywdzonym, co świadczy o jawności jego działania i lekceważącym stosunku wobec pokrzywdzonych. Jego zachowanie nastawione było na wywołanie w odbiorcy strachu, który miał spowodować zaniechanie działań w obronie mienia. Były to agresywne i pewne siebie zachowania w postaci wyrywania czy wręcz wyszarpywania torebek pokrzywdzonym. W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest wysoka. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim. Wybierał na swoje ofiary osoby będące w podeszłym wieku, wiedział, że ma nad nimi fizyczną przewagę. Oskarżony chciał w ten sposób osiągnąć zamierzony przez siebie efekt kradzieży torebek pokrzywdzonych. Irrelewantne z punktu widzenia prawa jest czy oskarżony rzeczywiście nie zrobiłby tego gdyby nie był uzależniony od środków psychoaktywnych. Z uwagi na powyższe, Sąd uznał, że oskarżony niewątpliwie wyczerpał swym działaniem dyspozycje art. 278a § 1 k.k.

Odpowiedzialności karnej z art. 275 § 1 k.k. podlega ten, kto posługuje się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe lub dokument taki kradnie lub go przywłaszcza. Pojęcie kradzieży w tym przypadku należy rozumieć analogicznie jak w przypadku kradzieży rzeczy ruchomej - art. 278 k.k. Czynność sprawcza polega na zaborze. Zabór polega na wyjęciu rzeczy spod władztwa właściciela lub posiadacza i przejęciu we własne władztwo Kradzież jest dokonana w chwili zawładnięcia przez sprawcę cudzą rzeczą w zamiarze jej przywłaszczenia. Przez dokument stwierdzający tożsamość należy rozumieć dowód osobisty, który w trakcie zdarzenia został pokrzywdzonemu zabrany. W niniejszej sprawie oskarżony wyrywając torebki pokrzywdzonym wchodził w posiadanie ich dowodów osobistych. W przypadku pokrzywdzonej U. P. kwalifikacja prawna czynu przypisanego zawierała dodatkowo art. 278 §1 i § 5 k.k. z uwagi na kradzież karty bankomatowej.

W myśl art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. W takim wypadku Sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą – w tym wypadku przepisem tym był art. 278a§ 1 k.k.

Według art. 91 § 1 k.k. Jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Cytowany art. 91 § 1 k.k. stanowi wyraźnie o "przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru", co oznacza, że wspólna ma być zasadnicza regulacja przewidująca sankcję za określone przestępstwo, drugorzędne są zaś inne przepisy powoływane w podstawie wymiaru kary (cyt. za R. Zawłocki, komentarz do Kodeks Karnego, art. 91 k.k., zbiór Legalis, pkt II.B.1).

Analiza dokonanych ustaleń spowodowała konieczność zastosowania wobec oskarżonego instytucji ciągu przestępstw a więc popełnionych przy spełnieniu ustawowych przesłanek (w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności). R. Sąd przyjął, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czterech przestępstw, które zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw - art. 91 § 1 k.k.

Sąd uznając, że czyny te stanowią ciąg przestępstw ze wskazaną kwalifikacją prawną a mianowicie z :

- art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., (x 2)

- art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

- art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 278 § 1 i § 5 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Na gruncie niniejszej sprawy należało zastosować art. 4 § 1 k.k. z powodu istotnej nowelizacji kodeksu karnego, która weszła w życie w dniu 1 października 2023r. na mocy ustawy z dnia 7 lipca 2022r. (Dz. U. poz. 2600 ze zm.) i do oceny prawnokarnej czynów oskarżonego zastosować stan prawny obowiązujący w momencie ich popełnienia. Wprowadzone zmiany w zakresie treści normatywnej art. 53 § 1 k.k. i art. 53 § 2a k.k. wskazujące na imperatywny charakter okoliczności obciążającej w postaci karalności za przestępstwo umyślne (…) przy wymiarze kary, zdaniem sądu powodują, iż regulacja ta jest dla oskarżonego mniej korzystna a więc zastosować należało ustawę względniejszą. Powyższe wynika z wcześniejszej karalności oskarżonego w tym za przestępstwa umyślne a nawet podobne.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. P.

1

Sąd uznając, że czyny te stanowią ciąg przestępstw z: art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 278a § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 278 § 1 i § 5 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za te czyny na podstawie art. 278a § 1 k.k. w zw. z art. 91 §1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 4 § 1 k.k. wymierzył M. P. karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

W myśl art. 53 § 1 k.k. Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę(od 6 miesięcy do lat 8 pozbawienia wolności), bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Określając karę w stosunku do oskarżonego Sąd kierował się wskazanymi wyżej dyrektywami wymiaru kary. Sąd uznał, że tylko w ten sposób ukształtowana kara wymierzona oskarżonemu spełni wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także cele prewencji generalnej oraz kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Jest ona także adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego.

W momencie popełnienia czynu oskarżony był osoba dorosłą i w pełni świadomą ciążących na nim obowiązków i obowiązujących przepisów. Oskarżony nie znajdował się w żadnej szczególnej sytuacji, mogącej jeśli nawet nie usprawiedliwić, to przynajmniej logicznie wytłumaczyć jego postępowanie. Wszystkie powyższe czynniki nakazują ocenić stopień winy oskarżonego jako wysoki, podobnie jak stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego – swoim czynem oskarżony naruszył bowiem podstawowe dobra prawne w postaci prawa własności. Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim ukierunkowanym na cel osiągnięcia korzyści majątkowej. Kara wymierzona oskarżonemu spełni swe cele zarówno w zakresie prewencji indywidualnej, a także w zakresie prewencji ogólnej czyniąc zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Ponadto kara tego rodzaju i w orzeczonym wymiarze będzie sygnałem dla społeczeństwa, że zachowania sprzeczne z elementarnymi zasadami porządku prawnego spotykać się będą z jednoznaczną reakcją. Dlatego karą adekwatną do stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu oraz realizującą dyrektywy wymiaru kary jest kara 2 lat pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary Sąd uznał jako okoliczność łagodzącą fakt przyznania się do winy i złożenie wyjaśnień także co do innych czynów, niebędących wówczas przedmiotem aktualnie toczących się postępowań karnych. Jako okoliczności obciążające Sąd uznał wcześniejszą karalność w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Dlatego również dotychczasowy sposób życia, polegający na notorycznym łamaniu prawa, przeznaczaniu skromnych środków finansowych na alkohol i środki psychoaktywne, to elementy determinujące wymiar kary. Ponadto oskarżony działał z niskich pobudek a za ofiary swojego przestępczego procederu wybierał starsze kobiety, które z uwagi na wiek i stan zdrowia były osobami nieporadnymi. W ocenie Sądu tylko i wyłącznie kara pozbawienia wolności może zrealizować ustawowe cele kary. Zdaniem Sądu niezbędne jest czasowe odizolowanie oskarżonego od społeczeństwa, gdyż pomimo wcześniejszych skazujących wyroków, stosowania zastępczej formy wykonywania kary pozbawienia wolności, nie podjął żadnych realnych zmian w swoim życiu, mających realny wpływ na zmianę dotychczasowego sposoby życia. Jest kawalerem, nie założył rodziny i nie ma dzieci. Najbliżsi ocenili go jako osobę leniwą. Nie pracuje a podejmuje się jedynie sporadycznie krótkotrwałych zajęć zarobkowych. W ocenie Sądu jest osobą wysoce zdemoralizowaną o czym świadczy nie tylko wspomniana dotychczasowa karalność za przestępstwa ale także determinacja z jaką popełniał kolejne czyny. Jednocześnie kara pozbawienia wolności pozwoli oskarżonemu choć czasowo uwolnić się od nałogu, co również może ułatwić wgląd w swoje zachowanie i jednak wreszcie zmotywować do zmiany dotychczasowego zachowania.

7.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. P.

2

Z uwagi na to, iż oskarżony w toku postępowania przygotowawczego był zatrzymany, okres ten na podstawie art. 63 § 1 k.k. należało zaliczyć na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 sierpnia 2023 r. godz. 11:30 do dnia 1.12.2023r. godz. 11:05,

M. P.

3

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody, przy czym w przypadku czynu przypisanego w punkcie I uwzględnił zmianę wysokości powstałej szkody (wyższa o 100 zł z uwagi na ustaloną wartość telefonu komórkowego) a w zakresie punktu II uwzględnił rozmiar naprawionej już szkody. Obowiązek naprawienia szkody, obok funkcji kompensacyjnej spełnia również zadania represyjne i prewencyjne. Konieczność zrekompensowania szkód wyrządzonych przestępstwem i związane z tym konsekwencje majątkowe mają nie tylko znaczenie prewencyjne, ale mogą przyczynić się do kształtowania postawy poszanowania dla prawa w społeczeństwie.

W efekcie powyższego i na podstawie powołanego art. 46 § 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych M. J. kwoty 1150 złotych, Z. W. kwoty 520 złotych, G. S. 4350 złotych, U. P. kwoty 220 złotych.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4,5

Sąd, wobec ustanowienia oskarżonemu obrońcy z urzędu, zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. S. kwotę 2.616,00 zł tytułem wynagrodzenia za udzieloną oskarżonemu nieodpłatną pomoc prawną z urzędu. Sąd uwzględnił przy tym fakt, iż obrońca został wyznaczony na etapie postępowania przygotowawczego, natomiast przed Sądem, uwzględniając również ilość terminów rozprawy, na których obrońca był obecny. O stawce wynagrodzenia dla obrońcy Sąd orzekał z uwzględnieniem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 roku (sygn. akt SK 78/21), ustalając jej wysokość na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie i powiększając tę kwotę o należną stawkę podatku od towarów i usług.

Sąd na podstawie art. 624 k.p.k., zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych za niniejsze postępowanie. W ocenie Sądu sytuacja osobista i majątkowa oskarżonego, przemawiają za zwolnieniem go od obowiązku poniesienia tych kosztów. Uwzględniając sytuację finansową oskarżonego, Sąd zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości i obciążył nimi Skarb Państwa.

7.1 Podpis

sędzia Daniel Hudak