Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II K 147/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2023 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Krzaczyńska-Sobczak

Protokolant: Natalia Bąbol

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2023 roku

sprawy D. S. (1) syna S. i W. z domu T., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 17 października 2022 r. około godz. 7:40 na ul. (...) w miejscowości P. (...) woj. (...), prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki R. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 7:42 do stężenia na poziomie 0,34 mg/l, o godz. 7:59 do stężenia na poziome 0,34 mg/l, o godz. 8:34 do stężenia na poziomie 0,63‰, o godz. 08:39 do stężenia na poziomie 0,61‰ alkoholu wydychanym powietrzu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

orzeka:

1.  ustalając, iż oskarżony D. S. (1) dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec oskarżonego warunkowo umarza na okres próby 2 (dwóch) lat;

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk, art. 39 pkt 7 kk w zw. z art. 43a § 1 kk orzeka wobec oskarżonego D. S. (1) świadczenie pieniężne w kwocie 5 000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

3.  na postawie art. 67 § 3 kk, art. 39 pkt. 3 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

4.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego wobec oskarżonego w punkcie 3 środka karnego zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 17 października 2022 roku;

5.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 245,24 (dwieście czterdzieści pięć złotych dwadzieścia cztery grosze) tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 100 (stu) złotych tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 147/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. S. (1)

W dniu 17 października 2022 roku, około godziny 7:40, na ulicy (...), w P., województwo (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny- samochód osobowy marki R. (...) numer rejestracyjny (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godzinie 7: 42 do stężenia na poziomie 0, 34 mg/l, o godzinie 7: 59 do stężenia na poziomie 0, 34 mg/l, o godzinie 8: 34 do stężenia na poziomie 0, 63 promila, o godzinie 8:39 do stężenia na poziomie 0, 61 promila alkoholu w wydychanym powietrzu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, zrealizował dyspozycję art. 178 a § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W godzinach wieczornych 16 października 2022 roku D. S. (1) spożywał alkohol w postaci piwa i wina. Rano, po godzinie 7:00, 17 października 2022 roku, oskarżony wyjechał swoim samochodem marki R. (...) numer rejestracyjny (...) z mieszkania córki przy ulicy (...) w P. z zamiarem dojazdu do sklepu (...) przy ulicy (...). Kiedy D. S. (1) poruszał się samochodem po ulicy (...), na wysokości numeru 40, został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji do rutynowej kontroli drogowej na zawartość alkoholu. Funkcjonariusze poddali oskarżonego badaniom na zawartość alkoholu.

wyjaśnienia oskarżonego D. S. (1)

k. 18,93- 94

2.  Badanie oskarżonego analizatorem wydechu o godzinie 7: 42 wykazało 0, 34 mg/l, o godzinie 7: 59- 0, 34 mg/l, o godzinie 8: 34- 0, 63 promila, zas o godzinie 8: 39- 0, 61 promila alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

k. 3, 5

3.  D. S. (1) nie był dotychczas karany.

Dane o karalności

k. 12

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

3.

Wyjaśnienia oskarżonego D. S. (1)

Protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Dane o karalności

Wyjaśnienia D. S. (1) w zakresie w jakim potwierdził fakt spożywania alkoholu przed zdarzeniem, kierowanie pojazdem pomimo tej okoliczności, następnie zatrzymanie go przez funkcjonariuszy policji do kontroli drogowej i poddanie badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, jako zgodne ze zgromadzonymi dowodami, w szczególności protokołami badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu, zasługują na pozytywna ocenę.

Wyniki badań D. S. (1) analizatorami wydechu, odzwierciedlają rzeczywisty stan nietrzeźwości w jakim, w momencie zdarzenia, znajdował się oskarżony. Badania te zostały sporządzone w przepisanej formie i we właściwy sposób szczegółowo uregulowany rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28. 12. 2018 roku w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. z 2018 roku, poz. 2472), które wydane zostało w oparciu o delegację dla ministra zdrowia zawartą w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Dokument urzędowy sporządzony we właściwej formie i przez uprawniony podmiot.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

D. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w postaci rzeczowych i jednoznacznych wyjaśnień oskarżonego, protokołów z badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu, pozwoliła na przypisanie oskarżonemu zarzuconego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk. Stosowanie do treści art. 178 a § 1 kk znamiona tego występku wypełnia sprawca, który znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowymi, wodnym lub powietrznym. Odpowiedzialność z tego przepisu ponosi sprawca który prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, chociażby pojazd prowadzony był prawidłowo i kierujący nie sprowadziłby konkretnego niebezpieczeństwa (wyr. SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, SMO 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, GSiP 1966, Nr 8, s. 6). Prowadzenie pojazdu mechanicznego nie oznacza zaś pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem. Czyn stypizowany w art. 178a § 1 kk sprawca popełnia umyślnie. Znamiona tego przestępstwa wypełnia zarówno sprawca, który jeszcze przed wprowadzeniem się w stan nietrzeźwości zamierzał prowadzić pojazd mechaniczny jak i ten, u którego zamiar taki powstał po spożyciu alkoholu.

D. S. (1) w późnych wieczornych przed zdarzeniem spożywał alkohol, pomimo tej okoliczności zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym. Oskarżony miał możliwość zachowania się zgodnie z prawem, a mimo to nie dał posłuchu normom prawnym. Nie zachodziły przy tym żadne okoliczności wyłączające jego winę. Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zachowanie D. S. (1) jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowi przestępstwo.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

W ocenie sądu w przedmiotowej sprawie zaistniały podstawy do zastosowania wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Stosownie do brzmienia art. 66 § 1 i 2 kk sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa, zaś przypisane sprawcy przestępstwo zagrożone jest karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Podkreślenia przy tym wymaga, że warunkowe umorzenie postępowania jest immanentnie związane ze stwierdzeniem winy. Jest bowiem oczywiste, że dokonanie oceny czy wina jest znaczna, czy też nie jest znaczna wymaga pierwotnego uznania, że sprawca czynu zabronionego w ogóle ponosi winę (por. wyrok SN z dnia 09. 01. 2002 r., III KKN 303/00, Legalis).

Analizując wszystkie okoliczności przedmiotowej sprawy- w ocenie sądu- stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu nie są znaczne. Za takim wnioskiem przemawiają następujące okoliczności. Ustalony stan faktyczny wskazuje, że oskarżony D. S. (2) nie działał w sposób uprzednio przemyślany, zaplanowany. Okoliczności sprawy, zebrany w toku prowadzonego postępowania materiał dowodowy wskazuje, że zachowanie oskarżonego podjęte było w sposób spontaniczny, podyktowane było chęcią pomocy córce w remoncie mieszkania i wiążącą się z tym koniecznością zakupu potrzebnych materiałów. Zachowanie oskarżonego, jakkolwiek- co należy podkreślić z całą mocą- nie znajduje akceptacji sądu, nie mniej jednak musi być ocenione w sposób pełny i kompleksowy przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności. I tak, nie można tracić z pola widzenia kontekstu sytuacyjnego, a mianowicie, nie może ujść uwadze również miejsce i czas realizacji inkryminowanego zachowania. I tak, D. S. (1) prowadził pojazd przy stosunkowo niewielkim natężeniu ruchu, pokonując krótki odcinek drogi (z ulicy (...) do ulicy (...) oraz stanu nietrzeźwości który nie był znaczny, wykazujący tendencję spadkową. Zatrzymanie oskarżonego przez funkcjonariuszy nie było wynikiem błędów popełnionych przez niego w taktyce czy technie jazdy, ale wynikało z realizowanej przez policjantów rutynowej kontroli drogowej. Na uwagę i pozytywną ocenę zasługuje również postawa oskarżonego, który wyraził żal, skruchę z powodu tego co się stało. Podkreślenia wymaga, iż oskarżony legitymuje się od 33 lat uprawnieniami do kierowania pojazdami mechanicznymi, przedmiotowe zdarzenie jest pierwszym z jego udziałem przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, brak jakichkolwiek sygnałów świadczących o naruszaniu przez niego porządku prawnego, skutkujących wyrokiem skazującym za przestępstwo. Przedmiotowe zdarzenie, poza aspektem prawnym, skutkowało również daleko idącymi konsekwencjami w życiu zawodowym i osobistym oskarżonego, który zamieszkuje w innej miejscowości niż miejsce świadczenia pracy zawodowej. Okoliczność ta stanowi duże utrudnienia logistyczna związane z dojazdem do miejsca pracy. Zatrzymanie prawa jazdy wiąże się również z określonymi negatywnymi implikacjami natury osobistej, a mianowicie utrudnienia związane z dojazdem do lekarzy w związku ze swoim stanem zdrowia a także matki, którą się opiekuje. W ocenie sądu właściwości i warunki osobiste oskarżonego oraz dotychczasowy sposób życia, stanowią podstawę do przyjęcia założenia, że w/w nie poczyta sobie warunkowego umorzenia w kategoriach bezkarności, lecz będzie przestrzegać porządku prawnego, a w szczególności nie popełni nowego przestępstwa. Zastosowany dwuletni okres na jaki warunkowo umorzono postepowanie karne pozwoli zdaniem sądu na weryfikacje postawionej wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej.

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S. (1)

2.

3.

Sąd na podstawie art. 67 § 3 kk, art. 39 pkt. 7 kk w zw. z art. 43a § 1 kk zobowiązał oskarżonego do uiszczenia świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej (środek karny w postaci świadczenia pieniężnego określonego w art. 39 pkt. 7 może być orzeczony w wysokości do 60.000 złotych. Granicę tę określa art. 43 a § 1 kk. Warunkowego umorzenia nie dotyczy natomiast przepis art. 43 a § 2 kk, który ustawa expressis verbis odnosi wyłącznie do wypadków skazania) (por. Komentarz do art. 67 kk red Stefański 2021, wyd.26/J. Skupiński, J. Mierzwińska-Lorencka, Legalis).

W oparciu o dyspozycje art. 67§ 3 kk, art. 39 pkt. 3 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres jednego roku. Mając na uwadze okoliczności w jakich oskarżony kierował pojazdem, poziom stanu nietrzeźwości, jego postawę po popełnieniu zarzuconego mu czynu wyrażającą się przyznaniem i wyrażeniem żalu i skruchy z powodu tego co się stało, sąd orzekł wskazany zakaz na okres jednego roku. Oskarżony od 33 lat legitymuje się uprawnieniem do kierowania pojazdami mechanicznymi, poza przedmiotowym zdarzeniem brak jakichkolwiek sygnałów świadczących o naruszaniu przez niego porządku porwanego.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego nie oznacza, że sprawca nie ponosi żadnej dolegliwości za swoje zachowania, wręcz przeciwnie, bowiem obok elementu dobrodziejstwa stanowi bardzo ważny element motywujący do unikania zachowań sprzecznych z prawem, służy tym samym kształtowaniu prawidłowej postawy u oskarżonych. Oskarżony musi mieć świadomość, iż niewywiązanie się z obowiązku nałożonego przez sąd, zachowania sprzeczne z prawem, w zależności od ciężaru gatunkowego, mogą skutkować obligatoryjnym bądź fakultatywnym podjęciem warunkowo umorzonego postępowania karnego. Tylko od samego oskarżonego zależy jak wykorzysta okres próby i jak będzie on przebiegał.

W świetle dokonanych ustaleń przyjęte przez sąd rozstrzygnięcie w zakresie warunkowego umorzenia postępowania karnego na okres próby wynoszący dwa lata, zobowiązanie do uiszczenia świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej oraz orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres jednego roku, nie nosi cech nadmiernej surowości czy łagodności, stanowi wymierną dolegliwość odpowiadającą stopniowi społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

4.

Na podstawie art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 17 października 2022 roku.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 629 kpk w zw. z art. 627 kpk, art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). Odnosząc się do sytuacji materialnej i osobistej oskarżonego zauważyć należy, iż wprawdzie D. S. (1) ma na utrzymaniu dwie osoby, źródłem jego utrzymania jest wynagrodzenie za pracę w miesięcznej kwocie około 4400 złotych. W tym stanie rzeczy koszty sądowe zamykające się w kwocie 345, 24 złotych nie będą stanowiły nadmiernego obciążenia oskarżonego, tym bardziej, iż w przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem należności, jest możliwość ich spłaty w ratach.

6.  1Podpis