Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 15/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. G.

W dniu 23 października 2021r. w m. G. woj. po rozgrywce meczu pomiędzy KKS K. a (...) G. groził uszkodzeniem ciała S. R. (1), która to groźba wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  S. R. (1) jest sędzią piłkarskim, a wykonuje zawód policjanta KPP B.. W dniu 23.10.2021r. pełnił funkcję sędziego głównego na meczu piłki nożnej seniorów klasy A, grupy czwartej, pomiędzy KKS K. a (...) G.. Mecz zakończył się wygraną KKS K.. Po zakończeniu meczu sędzia główny wraz z dwoma asystentami D. K. (1) i M. J. pozostali na boisku aż do zejścia wszystkich zawodników do szatni. W pewnym momencie podeszło do niego dwóch mężczyzn, wśród których znajdował się oskarżony P. G. - zawodnik klubu (...), który oglądał mecz z trybun jako kontuzjowany. Oskarżony zwrócił się do S. R. (1) słowami: i co, parówo jebana, wyjebać ci, ty psie jebany, a ponadto wymachiwał rękami, próbował się zbliżyć do pokrzywdzonego. Drugi mężczyzna K. A. mówił m.in.: jebać sędziego i dotknął w klatkę piersiową D. K. (1), a ten wystawił rękę przed siebie. Dwaj sędziowie asystenci zastąpili drogę tym mężczyznom, by nie mogli oni dojść bezpośrednio do S. R. (1). Interweniowały inne osoby, które zabrały ze sobą oskarżonego i jego kolegę.

2.  Po zakończeniu meczu pokrzywdzony ustalił dane osobowe P. G. jako tego, który wraz z drużyną cieszył się na boisku po meczu, znajdował się na filmie zarejestrowanym w szatni piłkarzy, miał profil na portalu społecznościowym F..

3.  Przebieg sytuacji został opisany przez sędziego głównego w sprawozdaniu z meczu, który został podpisany przez kierowników obu drużyn - M. B. z KKS K. i P. O. z (...) G..

4.  S. R. (1) przestraszył się gróźb oskarżonego i w dniu 25.10.2021r. zgłosił się do Komendy Powiatowej Policji powiatu (...) celem złożenia zawiadomienia o popełnionym przestępstwie oraz wniosku o ściganie i ukaranie.

5.  Oskarżony został ukarany przez Wydział Dyscypliny (...) Związku Piłki Nożnej karą 2-miesięcznej dyskwalifikacji za zachowanie z dnia 23.10.2021r.

6.  P. G. uzyskał wykształcenie średnie, jest technikiem informatykiem, jest żonaty, nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu, pracuje jako pracownik fizyczny z wynagrodzeniem 2950 netto miesięcznie, jest właścicielem samochodu osobowego.

7.  Oskarżony nie był uprzednio karany.

8.  P. G. nie przyznał się do zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że przedmiotowego dnia był na meczu z żoną A. G., kibicował drużynie KKS, której jest zawodnikiem i kapitanem, siedział na trybunach będąc kontuzjowany, pogratulował kolegom wygranej po meczu, a przechodząc w stronę szatni zatrzymał się przy którymś asystencie sędziego, miał duże zastrzeżenia co do sposobu sędziowania sędziego głównego, zwrócił się do niego słowami: chuju odpuść sobie sędziowanie, bo robisz ludziom krzywdę. Dodał, że słowa te wypowiedział w bardzo dużych emocjach, nie mając nic złego na myśli i nie chcąc zrobić mu krzywdy, tym bardziej, że sam kiedyś starał się o przyjęcie do Policji. Po tym, jak dowiedział się o wniesieniu sprawy, napisał do pokrzywdzonego wiadomość prywatną, gdzie stwierdził, że jest mu bardzo przykro z powodu zaistniałej sytuacji i chciałby go przeprosić w cztery oczy, lecz pokrzywdzony nie odpisał. Wyjaśnił, że w dniu meczu wiele osób wyzywało sędziego i go przeklinało. Nie odwoływał się od kary dyscyplinarnej, bo i tak z powodu kontuzji był wyeliminowany z gry przez rok.

zeznania S. R. (1)

zeznania D. K. (1)

zeznania M. J.

zeznania K. A.

zeznania B. K.

płyta z nagraniem odtworzenie nagrania

sprawozdanie

k.161-162

k.194-195

k.192v-193

k.197

k.196

k.208

k.221v

k.204-205, 211-220

k.213

k.160v

k.136, 150

224

k.106v-161

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.-5.

zeznania
S. R. (1)

zeznania D. K. (2)

zeznania M. J.

Zeznania B. K.

Zeznania K. A.

zeznania P. O.

sprawozdanie

płyta CD

dane o karalności

dane osobo-poznawcze

Zeznania S. R. (1) były rzeczowe, logiczne, przedstawiały zdarzenie z dnia 23.10.2021r., jakie miało miejsce na boisku po meczu piłkarskim w G.. Opisał zachowanie oskarżonego i wypowiedziane słowa, wskazał dlaczego obawiał się zapowiedzi oskarżonego, dlaczego uznał je za realne i możliwe do spełnienia. W tym zakresie jego depozycje nie budziły wątpliwości co do wiarygodności. Dodał, że będąc na meczach w miejscowości K. zaczął uruchamiać w szatni dyktafon, by się zabezpieczyć. Przyznał, że żadne zapowiedzi nie zostały zrealizowane, nie wyrządzono mu krzywdy, nie miał kontaktu z oskarżonym. Nie przyjął przeprosin, gdyż zdarzenie miało związek z jego życiem prywatnym, gdy nie występował jako funkcjonariusz publiczny, a na boisku pozostał po to, by zabezpieczyć bezpieczne zejście zawodników do szatni. Wtedy spotkały go groźby oskarżonego, których się przestraszył.

Z zeznaniami pokrzywdzonego korespondowały relacje dwóch asystentów sędziego- D. K. (2) i M. J., którzy także potwierdzili, że ze strony oskarżonego padły słowa adresowane do sędziego głównego meczu, gdzie wulgarnymi słowami groził mu uszkodzeniem ciała. Jednocześnie zastrzegli, że nie mieli żadnej wiedzy, by oskarżony podjął jakiekolwiek próby zrobienia krzywdy fizycznej S. R. (2). M. J. zeznał, że z ust zawodnika KKS K. słyszał słowa zapowiadające wyrządzenie pokrzywdzonemu krzywdy fizycznej, tj. słowa; zajebię cię ty psie jebany. Dodał, że stał blisko, więc słowa te były dla niego dobrze słyszalne. Zastawiał swoim ciałem sędziego głównego. Po zejściu do szatni zgodził się, by S. R. (1) wpisał go do protokołu jako świadka tego zajścia. Zaprzeczył też, by w grupce osób, która do nich podeszła znajdowała się kobieta.

D. K. (1) także potwierdził, że słyszał słowa: zajebię cię ty parówo jebana, stąd wyciągnął rękę przed siebie, by zatrzymać agresywnych mężczyzn, ktoś go delikatnie trącił, by mieć dostęp do sędziego głównego. Słowa były skierowane przez oskarżonego do pokrzywdzonego. Świadek także nie zapamiętał w grupie osób żadnej kobiety. Zeznania obu sędziów liniowych, stojących w bezpośredniej bliskości sędziego głównego, były przekonujące, wzajemnie zgodne, świadkowie w bardzo zbliżony sposób zapamiętali treść wypowiedzianych słów. Zgodnie zeznali, że znaleźli bez problemu wizerunek oskarżonego na portalu społecznościowym, gdyż wcześniej nie znali go z nazwiska, a po wyjściu z szatni na miejscu nie było już oskarżonego, zatem nie wzywali policji.

Zeznania B. K., prezesa KKS K. częściowo potwierdziły depozycje pokrzywdzonego, gdyż świadek ten widział osoby, które miały pretensje do sędziego głównego po meczu i wśród nich, obok mężczyzny o pseudonimie (...), był też P. G.. Widząc zamieszanie wokół sędziów świadek pobiegł w ich stronę, żeby uspokoić sytuację, odciągnął Ł., ale nie słyszał słów wypowiadanych przez oskarżonego, potem dowiedział się od oskarżonego, że były to jedynie słowa niecenzuralne. Z zeznań tych wynikało jednoznacznie, że sytuacja wymagała jego interwencji, uspokojenia, a sędziowie znajdowali się w stanie zagrożenia, w przeciwnym razie prezes drużyny nie musiałby biec w stronę sędziów. Świadek ten podkreślał fakt, że sędziowanie budziło zastrzeżenia jego i innych osób, stąd nie brakowało wyzwisk i pretensji do sędziego. Nie stanowiło to jednak żadnego usprawiedliwienia dla słów wypowiedzianych przez oskarżonego.

K. A. o pseudonimie (...), który siedział niedaleko oskarżonego na trybunach, a potem podszedł z nim do sędziego głównego potwierdził, że podeszli do niego, żeby mu powiedzieć coś do słuchu na temat tego, że stracił kontrolę nad meczem, a gdy byli już blisko, to jeden z sędziów liniowych przytrzymał go za ramię, gdyż chyba myślał, że oni chcą go bić i że dojdzie do rękoczynów. Świadek słyszał też wiele wulgarnych słów wypowiedzianych do sędziego głównego, ale nie były to groźby wyrządzenia krzywdy fizycznej. Świadek zrelacjonował swoje słowa, które wypowiedział przedmiotowego dnia, wydawało mu się, że podobnych słów użył oskarżony, natomiast istotne było, że K. A. potwierdził fakt, że można było ich zachowanie rozumieć jako chęć wyrządzenia krzywdy fizycznej sędziom. Ocenił oskarżonego jako osobę spokojną, gdyż to on jest bardziej porywczy. Pamiętał, że jakieś osoby podeszły do nich i ich uspokajały, nie wiedział natomiast gdzie znajdowała się żona oskarżonego. Zeznania K. A. korespondowały zatem z treścią zeznań pokrzywdzonego, zostały uznane za wiarygodne, mimo że nie wskazał słów wypowiedzianych przez oskarżonego.

P. O. z (...) G. znał sytuację tylko z opowieści zawodników, on sam był odwrócony plecami i nie widział zajścia. Dowiedział się, że doszło do wymiany zdań między oskarżonym a pokrzywdzonym, jeden sędzia był też odepchnięty, z oskarżonym był drugi mężczyzna, lecz nie wiedział kto to był i czy w ogóle był, bo on sam tego nie widział. Dodał, że często dochodzi do wymiany słów między sędzią a grającym zawodnikiem, jednak pierwszy raz w jego dotychczasowym doświadczeniu słyszał o sytuacji, jaka miała się rozegrać po meczu. Zeznania te, choć ogólnikowe, zasługiwały na uwzględnienie jako obiektywne.

Zasługiwały na uwzględnienie zapisy sprawozdania sędziego z przebiegu meczu, w którym znalazł się opis sytuacji z udziałem oskarżonego. Dodatkowo znalazła się tam informacja o liczbie udzielonych podczas meczu kartek: jednej czerwonej dla zawodnika KKS K. oraz sześciu żółtych – tj. pięciu dla zawodników KKS K. i jednej dla zawodnika drużyny (...) G.. Protokół potwierdził także, że kibice znajdujący się na trybunach głośno wyrażali niezadowolenie z pracy sędziego. Analiza tego protokołu wskazuje, że sędzia musiał często interweniować, nie był to bowiem spokojny mecz i widowisko sportowe. Bezpośrednio po zakończeniu meczu sędzia opisał wszystkie sytuacje, jakie miały miejsce podczas i po meczu, a osoby upoważnione podpisały protokół.

Załączone nagranie z zachowania zawodników KKS K. po meczu pozwoliło na odtworzenie, jak w dniu zdarzenia wyglądał, i jak był ubrany oskarżony.

Pozostałe dowody, tj. informacje o karalności oskarżonego, notatka urzędowa dotycząca stanu majątkowego były w pełni wiarygodne, wynikały z wpisów we właściwych rejestrach.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1-3

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania W. F.

zeznania A. B.

zeznania K. B.

zeznania M. B.

zeznania A. G.

Wyjaśnienia oskarżonego nie zasługiwały na uwzględnienie, gdyż nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, a jego linia obrony polegała na zaprzeczeniu faktu swojego bezprawnego zachowania w czasie zajścia, gdy jednocześnie potwierdził, że przechodząc w stronę szatni zatrzymał się przy którymś asystencie sędziego, miał duże zastrzeżenia co do sposobu sędziowania sędziego głównego wypowiadając te zastrzeżenia głośno i wulgarnie: chuju odpuść sobie sędziowanie, bo robisz ludziom krzywdę. Przyznał też z jednej strony, że słowa te wypowiedział w bardzo dużych emocjach, a jednocześnie twierdził, że nie miał nic złego na myśli i nie chciał zrobić mu krzywdy. Dodatkowo wyjaśnił, choć co do zasady nie przyznał się do postawionego zarzutu, że wystosował do pokrzywdzonego prywatną wiadomość, że jest mu bardzo przykro z powodu zaistniałej sytuacji i chciałby go przeprosić w cztery oczy, lecz pokrzywdzony nie odpisał. Wyjaśnienia te były zatem niespójne, wzajemnie sprzeczne, nie zasługiwały na wiarę.

W. F., prezes klubu (...) G., tylko ze słyszenia wiedział, że po meczu doszło do nieprzyjemnej sytuacji dotyczącej agresji w stosunku do sędziego ze strony zawodnika KKS K., który nie brał udziału w meczu. Nie był sobie w stanie przypomnieć żadnych szczegółów.

Nie miały znaczenia dla sprawy zeznania A. B., zawodnika (...) G., który słyszał wprawdzie obelgi kierowane wobec sędziów, lecz nie był świadkiem, by oskarżony wypowiedział te słowa wobec S. R. (1), a on jako zawodnik przegranej drużyny jako jeden z pierwszych zszedł do szatni. Potwierdził natomiast, iż znana jest wszystkim zasada, że po meczu na boisko nikt z trybun nie ma prawa wchodzić, lecz nie jest to przestrzegane. Depozycje kolejnego zawodnika tej drużyny, K. B., również nie miały znaczenia dla sprawy, świadek nie miał żadnej wiedzy w przedmiotowej sprawie, gdyż został zdjęty z boiska przed zakończeniem meczu i zszedł do szatni.

Kierownik drużyny KKS K. M. B. zaprzeczył, by słyszał jakiekolwiek słowa oskarżonego skierowane do pokrzywdzonego, pamiętał jedynie niecenzuralne słowa kibiców, którzy podczas meczu wyzywali sędziego. Jednocześnie jego relacje były chwiejne, raz zeznawał, że nie wiedział, iż sędzia główny pracuje zawodowo jako policjant, drugi raz, że wiedział. Nie pamiętał też, że w treści protokołu pomeczowego znalazł się zapis o zachowaniu mężczyzny, który groził sędziemu głównemu choć on też ten protokół podpisywał. Jego zeznania, jako niekonsekwentne, nie zasługiwały na uwzględnienie.

A. G., żona oskarżonego, nie potwierdziła słów pokrzywdzonego co do groźby użytej wobec niego, potwierdziła jedynie słowa wulgarne: ty debilu, które wypowiedział jej mąż do sędziego głównego. Stała bezpośrednio za mężem, ale około 2 - 3 metry od sędziów, nie miała możliwości usłyszenia wszystkich słów przez niego wypowiadanych. Depozycje A. G. były asekuracyjne, niekategoryczne, mające na celu uwolnienie męża od odpowiedzialności, zwłaszcza, że świadek wskazała, że w grupie w jakiej stał jej mąż był K. A. oraz trzeci, nieznany jej grubszy, tęższy mężczyzna, którego kojarzyła tylko z widzenia. Żaden ze świadków – sędziów meczowych nie podawał natomiast, że w grupie osób, która do nich podeszła znajdował się jakiś tęższy mężczyzna. Były to zatem zeznania niezgodne z depozycjami pokrzywdzonego, D. K. (1), M. J., stąd nie zasługiwały na wiarę.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

P. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na podstawie zgromadzonych dowodów przyjęto, że w dniu 23 października 2021r. w m. G. woj. po rozgrywce meczu pomiędzy KKS K. a (...) G. P. G. groził uszkodzeniem ciała S. R. (1), która to groźba wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona, czym oskarżony wypełnił dyspozycję art. 190§1 kk w zw. z art. 4§1 kk. Motywem jego działania były pretensje związane z przebiegiem meczu piłkarskiego i niezadowolenie z decyzji podejmowanych podczas meczu przez sędziego głównego. Słowa użyte przez oskarżonego- i co, parówo jebana, wyjebać ci, ty psie jebany, a także wymachiwanie rękami, próba zbliżenia się do pokrzywdzonego - miały charakter poważny, wzbudziły w pokrzywdzonym realną obawę spełnienia, zwłaszcza że pokrzywdzony bywał często na meczach piłkarskich, gdzie grała drużyna KKS K.. Groźba karalna może być wyrażona przez każde zachowanie sprawcy, jeżeli w sposób niebudzący wątpliwości uzewnętrznia ono groźbę popełnienia przestępstwa i wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę (wyr. SN z 24.8.1987 r., I KR 225/87, OSNKW 1988, Nr 3–4, poz. 21). Niebezpieczeństwo realizacji groźby nie musi zatem obiektywnie istnieć. Obiektywna musi być tylko groźba. Taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Każdy przeciętny człowiek o porównywalnych do pokrzywdzonego cechach osobowości, psychiki, intelektu i umysłowości w podobnych warunkach uznałby tę groźbę za realną i wzbudzającą obawę. Żadnego usprawiedliwienia nie stanowi fakt, że podczas meczów piłkarskich wiele osób zachowuje się wulgarnie, wypowiada słowa obelżywe, przeklina. Nie powoduje to także ekskulpowania odpowiedzialności za wypowiadane słowa. Pokrzywdzony niezwłocznie sporządził protokół pomeczowy, ustalił dane osobowe oskarżonego, za dwa dni poinformował o zdarzeniu policję, na kolejne mecze przywoził ze sobą dyktafon.

Oskarżonemu można przypisać winę, gdyż będąc osobą dorosłą, w pełni poczytalną, miał pełną świadomość co do znaczenia swego czynu. Oskarżony wiedział, że wypowiadając groźbę karalną popełnienia przestępstwa na szkodę S. R. (1) jego słowa wywrą istotny wpływ na pokrzywdzonego, wywołując u niego poczucie realnego zagrożenia - znajdował się ponadto wśród swoich kolegów, w dużej grupie osób niezadowolonych z przebiegu meczu. Nic nie stało na przeszkodzie, by zachował się zgodnie z normami przewidzianymi prawem, to jest zaakceptował odmienny pogląd na ocenę sytuacji na boisku osoby, która właśnie do tej oceny została powołana przez (...) Związek Piłki Nożnej. Jako zawodnik występował na meczach wiele razy, został mu powierzony zaszczytny tytuł kapitana drużyny, powinien stanowić wzór do naśladowania, a nie negatywny przykład, jak nie należy się odnosić do sędziego. Zwłaszcza, że używał również obelżywych, znieważających słów podczas i po widowisku sportowym, gdzie z pewnością mogły przebywać całe rodziny z dziećmi i jego słowa mogły być słyszalne dla dużej liczny osób. W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające winę lub bezprawność popełnionego czynu. Stopień winy sprawcy był znaczny. Czyn oskarżonego charakteryzował się społeczną szkodliwością, której stopień także był znaczny. Jego czyn godził w dobro prawnie chronione jakim była wolność od strachu o swoje życie lub zdrowie, od obawy wyrządzenia krzywdy fizycznej przez oskarżonego. Groźby zostały wypowiedziane w obecności innych osób, publicznie, zachowanie miało charakter bezprawny.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. G.

1.

1.

Orzeczona kara grzywny jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, odpowiednia do osobowości sprawcy, w celu zapobieżenia popełnieniu przez niego przestępstw w przyszłości. Kara ta została orzeczona w liczbie 50 stawek dziennych, stosownie do stopnia ujemnej oceny i karygodności czynu sprawcy, przy czym wysokość stawki dziennej określono na 30 złotych, mając na względzie jego stan majątkowy i możliwości zarobkowe. Kara ta spełni cele kary, jakie ma ona osiągnąć względem tego oskarżonego. Zaspokoi także społeczne poczucie sprawiedliwości.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

2

3

2

3

Zasądzono kwotę 3 tys. złotych tytułem nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, który doznał cierpień psychicznych związanych ze zdarzeniem, ucierpiały jego dobra osobiste, a zasądzona kwota była niewysoka, możliwa do uiszczenia przez sprawcę, stosowna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

Ponadto, na rzecz pokrzywdzonego zasądzono koszty zastępstwa procesowego według złożonego rachunku, który był odpowiedni do nakładu pracy adwokata i do stopnia trudności sprawy.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

W związku ze skazaniem należało obciążyć oskarżonego kosztami sądowymi, na które składały się: opłata – 150 zł (tj. 10% wysokości kary grzywny) oraz koszty sądowe: 210 złotych, na które złożyły się koszty poniesione przez Skarb Państwa w postępowaniu przygotowawczym i sądowym, tj. koszty doręczeń- po 20 złotych, koszty danych o karalności – po 30 złotych, koszty wypłacone świadkom.

Oskarżony wykonuje pracę zarobkową, będzie zatem w stanie ponieść koszty, które tymczasowo wyłożono ze środków Skarbu Państwa.

1Podpis