Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1505/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

G. D.

7.w dniu 30 września 2023 roku, około godziny 07:25, w P., przy ulicy (...), województwo (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny samochód osobowy marki T. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godzinie 07: 27 do stężenia 0, 55 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, przez co zrealizował dyspozycję art. 178 a § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W godzinach wieczornych 29 września 2023 roku G. D. spożywał alkohol w postaci wódki. Około godziny 7:00 rano, 30 września 2023 roku, oskarżony wyjechał samochodem marki T. (...) numer rejestracyjny (...) ze swojego miejsca zamieszkania w miejscowości (...), gmina S. z zamiarem dojechania do sklepu w P.. Gdy oskarżony jechał ulicą (...) w P., na wysokości numeru (...) został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji i poddany kontroli trzeźwości.

wyjaśnienia oskarżonego G. D.

k. 17, 65 odwr.-66

2.  Badanie oskarżonego analizatorem wydechu o godzinie 7: 27 wykazało 0, 55 mg/l, o godzinie 7: 48- 0, 47 mg/l, o godzinie 7: 39- 0, 44 mg/l, o godzinie 7: 40- 0, 48 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

k. 2, 4

3.  G. D. nie był dotychczas karany.

dane o karalności

k. 13

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

3.

4.

Wyjaśnienia oskarżonego G. D.

Protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Dane o karalności

Wywiad kuratora sądowego

G. D. przyznał się do zarzucanego mu czynu, to jest spożywania przed zdarzeniem alkoholu w postaci wódki, następnie kierowania w stanie nietrzeźwości pojazdem mechanicznym. Oskarżony nie zakwestionował również sposobu wykonania badania, jak i ostatecznie wyników badań stanu trzeźwości analizatorami wydechu. Oskarżony przedstawił również okoliczności i kontekst swojego zachowania stanowiącego kanwę zarzucanego mu czynu, eksponując subiektywny aspekt swojego działania, a mianowicie, że kierując pojazdem nie czuł działania alkoholu, nie wykazywał żadnych problemów z koncentracją.

Wyniki badań G. D. analizatorami wydechu, odzwierciedlają rzeczywisty stan nietrzeźwości w jakim, w momencie zdarzenia, znajdował się oskarżony. Badania te zostały sporządzone w przepisanej formie i we właściwy sposób szczegółowo uregulowany rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28. 12. 2018 roku w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. z 2018 roku, poz. 2472), które wydane zostało w oparciu o delegację dla ministra zdrowia zawartą w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Dokument urzędowy sporządzony we właściwej formie i przez uprawniony podmiot.

Nie nasuwa żadnych wątpliwości co do wynikających z niego informacji dotyczących oskarżonego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

G. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w szczególności w postaci: wyjaśnień oskarżonego, protokołów badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu, pozwoliła na przypisanie oskarżonemu zarzuconego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk. G. D. w godzinach wieczornych przed dniem zdarzenia spożywał wysokoprocentowy alkohol w postaci wódki, pomimo tej okoliczności zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym (jak wynika z jego wyjaśnień celem destynacji był sklep (...) przy ulicy (...)). Stosowanie do treści art. 178 a § 1 kk znamiona tego występku wypełnia sprawca, który znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowymi, wodnym lub powietrznym. Odpowiedzialność z tego przepisu ponosi sprawca który prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, chociażby pojazd prowadzony był prawidłowo i kierujący nie sprowadziłby konkretnego niebezpieczeństwa (wyr. SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, SMO 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, GSiP 1966, Nr 8, s. 6). Prowadzenie pojazdu mechanicznego nie oznacza zaś pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem. Czyn stypizowany w art. 178a § 1 kk sprawca popełnia umyślnie. Znamiona tego przestępstwa wypełnia zarówno sprawca, który jeszcze przed wprowadzeniem się w stan nietrzeźwości zamierzał prowadzić pojazd mechaniczny jak i ten, u którego zamiar taki powstał po spożyciu alkoholu.

Oskarżony spożywając w godzinach wieczornych 29 września 2023 roku alkohol w postaci wódki co najmniej przewidując możliwość popełnienia czynu zabronionego polegającego na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, godził się na jego popełnienie. Wymóg występowania po stronie oskarżonego świadomości znajdowania się w stanie nietrzeźwości nie oznacza bynajmniej wymogu obejmowania zamiarem elementów ilościowych przesądzających o odpowiedzialności. W realiach przedmiotowej sprawy, G. D. nie miał podstaw sądzić, że spożyty przez niego alkohol uległ spaleniu (oskarżony zapewnił w trakcie przesłuchania w dniu 26 października 2023 roku, iż „nie czuł się pod działaniem alkoholu”). Nie uprawniały go do tego ani stosunkowo krótki odstęp czasu od wprowadzenia alkoholu do organizmu do zdarzenia, jak i rodzaj i ilość spożytego alkoholu. Zgromadzony materiał dowodowy i dokonane w oparciu o niego ustalenia faktyczne, nie pozwoliły na przyjęcie w sprawie będącej przedmiotem osądu okoliczności wyłączającej przestępność zarzucanego oskarżonemu czynu. Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zachowanie G. D. jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowi przestępstwo.

W tym miejscu- koniecznym jest jeszcze odniesienie się do stanowiska obrońcy oskarżonego wnioskującego o warunkowe umorzenie postepowania karnego. Stosownie do brzmienia art. 66 § 1 i 2 kk sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa, zaś przypisane sprawcy przestępstwo zagrożone jest karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Podkreślenia przy tym wymaga, że warunkowe umorzenie postępowania jest immanentnie związane ze stwierdzeniem winy. Jest bowiem oczywiste, że dokonanie oceny czy wina jest znaczna, czy też nie jest znaczna wymaga pierwotnego uznania, że sprawca czynu zabronionego w ogóle ponosi winę (por. wyrok SN z dnia 09. 01. 2002 r., III KKN 303/00, Legalis).

Analizując wszystkie okoliczności przedmiotowej sprawy- w ocenie sądu- brak podstaw w realiach przedmiotowej sprawie do przyjęcia, iż stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu nie są znaczne. Za takim wnioskiem przemawiają następujące okoliczności. Ustalony stan faktyczny wskazuje, że oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości, który określić należy jako znaczny (przekraczający jeden promil). O ile zgodzić się należy, iż sam w sobie stan nietrzeźwości nie stanowi jedynego kwantyfikatora przy ocenie czy zaistniały podstawy do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania, to nie można abstrahować od kontekstu sytuacyjnego. W realiach przedmiotowej sprawy, G. D. spożywając w godzinach wieczornych wysokoprocentowy alkohol pod postacią wódki, następnego dnia rano zdecydował się kierować pojazdem mechanicznym czyniąc za cel swoich destynacji odległy o kilkanaście kilometrów P.. W ocenie sądu kontekst sytuacyjny, okoliczności o charakterze podmiotowym i przedmiotowym nie pozwalają na zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. D.

1.

2

3.

Kara grzywny w ilości 100 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 złotych, jest adekwatna tak do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz uwzględnia okoliczności przemawiające na jego korzyść w postaci:

- postawy G. D. po popełnieniu przypisanego mu czynu, a wyrażającej się przyznaniem się do zarzucanego mu czynu, złożeniem wyjaśnień korespondujących co do istoty z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym,

oraz okoliczności obciążające oskarżonego w postaci:

-znacznego stanu nietrzeźwości.

Ilość 100 stawek dziennych jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, zaś wysokość jednej stawki dziennej określona na kwotę 20 złotych uwzględnia dyrektywy z art. 33 §3 kk. Oskarżony jest osobą młodą, uzyskującą stały dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę.

Orzeczenie na podstawie art. 42 § 2 kk wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Za takim rozstrzygnięciem przemawiają następujące okoliczności:

-postawa oskarżonego przyznającego się do zarzucanego mu czynu, dotychczasowej niekaralności.

Zasądzenie świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej stanowi realizację obligatoryjnego obowiązku stosownie do dyspozycji art. 43 a § 2 kk

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

4

Na podstawie art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczono środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 30 września 2023 roku.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 627 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). Zgodnie z art. 627 kpk od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego, sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Z art. 624 § 1 kpk wynika natomiast możliwość zwolnienia oskarżonego w całości lub w części od zapłaty kosztów sądowych jeżeli istnieją podstawy do uznania, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słusznościowe. Tym samym, co do zasady, oskarżony, wobec którego wydano wyrok skazujący zobowiązany jest do poniesienia kosztów postępowania, a możliwość zwolnienia z tego obowiązku wymaga wykazania zaistnienia ujętych w przepisie warunków (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2022 roku, sygn. II AKa 184/21, Legalis). Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy, za obciążeniem oskarżonego kosztami postępowania przemawiają okoliczności dotyczące sytuacji osobistej i majątkowej w/w. Sytuację finansową G. D. ocenić należy jako na tyle dobrą, że zasadnym jest obciążenie go wydatkami i opłatami w przedmiotowej sprawie zamykającymi się w łącznej kwocie 445, 24 złotych. Wprawdzie jak wynika z oświadczenia oskarżonego na jego utrzymaniu pozostaje troje małoletnich dzieci, jednakże w/w uzyskuje stały dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę. W przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem zasądzonych należności, oskarżony może wnioskować o rozłożenie płatności na raty.

6.  1Podpis