Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1583/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  ,USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1, 2

P. Ś.

K. Ł.

7.I.w dniu 02 kwietnia 2023 roku, o godzinie 20:20, na terenie posesji oznaczonej numerem (...) w P. ulica (...), województwa (...), wspólnie i w porozumieniu z K. Ł. i innym dotychczas nieustalonym sprawcą dokonał uszkodzenia ramienia szlabanu wraz z jego mechanizmem napędowym w ten sposób, że podejmując próbę wyjazdu z posesji samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) dojechał do szlabanu będącego w pozycji zamkniętej i nie posiadając przy sobie urządzenia służącego do jego zdalnej obsługi wraz z wymienionymi osobami podszedł do urządzenia szlabanu stanowiącego przeszkodę do wyjazdu i podjął próbę jego siłowego otwarcia podnosząc jego ramię wskutek czego ramię szlabanu nie wróciło do pozycji pełnego zamknięcia i przestało działać zgodnie z jego przeznaczeniem powodując w ten sposób straty na kwotę pięciu tysięcy sześciuset czterdziestu trzech złotych i dwudziestu czterech groszy na szkodę: Wspólnoty Mieszkaniowej numer (...) reprezentowanej przez E. D. (1), to jest czyn z art. art. 288 § 1 kk i za to na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 kpk w zw. z art. 1 § 2 kk postępowanie karne wobec oskarżonego P. Ś. umorzono.

8.II. w dniu 02 kwietnia 2023 roku, o godzinie 20:20, na terenie posesji oznaczonej numerem (...) w P., ulica (...), województwa (...), wspólnie i w porozumieniu z P. Ś. i innym dotychczas nieustalonym sprawcą dokonał uszkodzenia ramienia szlabanu wraz z jego mechanizmem napędowym w ten sposób, że podejmując próbę wyjazdu z posesji samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) dojechał do szlabanu będącego w pozycji zamkniętej i nie posiadając przy sobie urządzenia służącego do jego zdalnej obsługi wraz z wymienionymi osobami podszedł do urządzenia szlabanu stanowiącego przeszkodę do wyjazdu podjął próbę jego siłowego otwarcia podnosząc jego ramię wskutek czego ramię szlabanu nie wróciło do pozycji pełnego zamknięcia i przestało działać zgodnie z jego przeznaczeniem powodując w ten sposób straty na kwotę pięciu tysięcy sześciuset czterdziestu trzech złotych i dwudziestu czterech groszy na szkodę Wspólnoty Mieszkaniowej numer (...) reprezentowanej przez E. D. (1) , to jest czyn z art. 288 § 1 kk i za to na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 kpk w zw. z art. 1 § 2 kk postępowanie karne wobec oskarżonego K. Ł. umorzono.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 2 kwietnia 2023 roku, po godzinie 20:00, P. Ś. razem z K. Ł. i trzecim nieustalonym mężczyzną wsiadł do swojego samochodu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) zaparkowanego przed posesją przy ulicy (...) w P.. Po dojechaniu do opuszczonego szlabanu, P. Ś. zatrzymał pojazd, następnie wysiadł z samochodu wraz z K. Ł. i trzecim nieustalonym mężczyzną. W/w podeszli do opuszczonego ramienia szlabanu, próbowali unieść ramię szlabanu do góry, aby wyjechać z terenu posesji. Ramię szlabanu zostało uniesione do góry, po wyjeździe pojazdu, ramię szlabanu nie wróciło do opuszczonej pozycji. Wspólnota Mieszkaniowa nr (...) przy ulicy (...) w P. wskutek uszkodzenia ramienia szlabanu i jego mechanizmu napędowego poniosła szkodę w kwocie pięciu tysięcy sześciuset czterdziestu trzech złotych i dwudziestu czterech groszy. W dniu 30 października 2023 roku szkoda została w całości naprawiona pokrzywdzonemu.

2.  P. Ś. nie był dotychczas karany.

3.  K. Ł. nie był dotychczas karany.

zeznania E. D. (2)

wyjaśnienia oskarżonego P. Ś.

protokół oględzin

zapis nagrania z monitoringu

oferta cenowa

Dane o karalności

k. 4 odwr.-5, 107

k. 54, 106 odwr.- 107

k. 33-34

k. 9, 94

k. 38

k. 41, 44

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania E. D. (2)

Wyjaśnienia oskarżonego P. Ś.

Zapis z nagrania z monitoringu

Protokoły oględzin

Dane z K.

Jako wiarygodne, zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy ocenić należy zeznania E. D. (2). W/w nie była świadkiem zdarzenia o tym co się stało dowiedziała się z zapisu monitoringu, nie znała wcześniej sprawców szkody. Walor dowody zeznań świadka sprowadza się w szczególności w zakresie ustalenia wysokości powstałej szkody, a także kwestii związanych z jej naprawieniem. W/w nie znała wcześniej żadnego z sprawców, nie miała żadnego uchwytnego powodu, aby któregokolwiek z nich fałszywie pomawiać, czy też w sposób nieuzasadniony forsować wersję korzystną dla nich.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, potwierdził udział w zdarzeniu K. Ł. oraz okoliczności związane z naprawieniem pokrzywdzonej Wspólnocie Mieszkaniowej szkody, zasługują na przymiot wiarygodności. Stanowisko oskarżonego w tym zakresie jest zbieżne i zostało zobiektywizowane zapisem z nagrania z monitoringu, który zarejestrował całe zdarzenie z udziałem oskarżonych.

Zapis nagrania z monitoringu, dokumentujący przebieg zdarzenia z udziałem oskarżonych nie nasuwa wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

Brak podstaw do zakwestionowania źródeł dowodowych będących udokumentowaniem czynności procesowych, takich jak protokoły oględzin rzeczy, powstały one bowiem zgodnie z normami przepisanymi w kodeksie postępowania karnego i dają rękojmię wiarygodności.

Dokument urzędowy sporządzony we właściwej formie i przez uprawniony podmiot.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia K. Ł.

Nieprzyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu, w świetle zgromadzonych dowodów, w szczególności zapisu z nagrania z monitoringu, wyjaśnień P. Ś. złożonych na rozprawie w dniu 21 marca 2024 roku, protokołu oględzin, nie zasługuje na pozytywną ocenę. Forsowane stanowisko oskarżonego nie znajduje wsparcia w zgromadzonych w sprawie dowodach, stanowi wyraz przyjętej linii obrony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności w postaci: spójnych i rzeczowych zeznań E. D. (2) -reprezentującej pokrzywdzoną Wspólnotę Mieszkaniową nr (...), wyjaśnień P. Ś., zwłaszcza złożonych na rozprawie w dniu 21 marca 2024 roku, korespondujących z nimi: protokołu oględzin, zapisu z monitoringu, pozwoliła na uznanie, iż oskarżeni poprzez swoje zachowanie dokonali uszkodzenia ramienia szlabanu wraz z mechanizmem napędowym. Uznany za wiarygodny materiał dowodowy, potwierdził, iż w dniu 2 kwietnia 2023 roku, w godzinach wieczornych, K. Ł., P. Ś. i inny nieustalony mężczyzna, chcąc wyjechać z posesji przy ulicy (...) w P. podjęli próbę siłowego podniesienia szlabanu, czym spowodowali uszkodzenie przedmiotowego ramienia oraz jego mechanizmu napędowego. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 288 § 1 kk przybierać może różne formy, wyliczone w tym przepisie i polegać na niszczeniu, uszkadzaniu lub czynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy. Przy czym zniszczenie i uszkodzenie rzeczy nie różnią się jakościowo, lecz tylko ilościowo i polegają na powodowaniu fizycznych zmian w strukturze rzeczy. W wypadku zniszczenia rzeczy zachodzi jej całkowite unicestwienie bądź uszkodzenie idące tak daleko, że rzecz przestaje przynależeć do tego rodzaju, do jakiego należała przed czynem. Uszkodzenie stanowi naruszenie substancji rzeczy bez jej unicestwienia (por. Komentarz do art. 288 kodeksu karnego (w:) M. Mozgawa (red.), M. Budyń-Kulik, P. Kozłowska- Kalisz, M. Kulik, Kodeks karny. Komentarz praktyczny, Oficyna 2010, wyd. III). Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że czyn określony w omawianym przepisie ma charakter umyślny. Umyślność może wystąpić zarówno w formie zamiaru bezpośredniego jak i ewentualnego. Ograniczenie strony podmiotowej wyłącznie do umyślności oznacza- co należy podkreślić- że nieumyślne zniszczenie, uszkodzenie lub uczynienie rzeczy niezdatną do użytku stanowić może podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej na gruncie prawa cywilnego. Sprawca musi obejmować umyślnością desygnaty wszystkich znamion typu czynu zabronionego, w tym także skutek w postaci zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia niezdatną do użytku rzeczy, w stosunku do której podejmuje swoje zachowanie. Przy czym kryterium rozdzielającym odpowiedzialność za przestępstwo i za wykroczenie zniszczenia mienia jest wartość wyrządzonej szkody. Szkoda to w tym wypadku nic innego, jak różnica między wartością rzeczy przed i po zniszczeniu, uszkodzeniu lub uczynieniu jej niezdatną do użytku. Inaczej to samo ujmując, jest to koszt przywrócenia stanu sprzed popełnienia czynu zabronionego. Nie można zatem zgodzić się z konkluzją jakoby o wysokości szkody miała świadczyć wartość uszkodzonej rzeczy. Jest oczywiste, że wartość rzeczy nie zawsze jest tożsama z wysokością szkody, którą wyrządza się na skutek jej uszkodzenia (por. wyrok SN z 06. 02. 2018 roku, sygn. II KK 317/17, Legalis).

Stosownie do treści art. 1 § 2 kk nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. Pojęcie społecznej szkodliwości czynu nie zostało wprost zdefiniowane w przepisach kodeksu karnego, aczkolwiek ustawodawca wprowadził do kodeksu karnego katalog okoliczności, które organ procesowy (prokurator lub sąd) bierze pod uwagę przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu.

Cechy indywidualne czynu, konkretyzujące te okoliczności, decydują o stopniu społecznej szkodliwości czynu i przy atypowym wystąpieniu okoliczności zmniejszających społeczną szkodliwość mogą spowodować, że osiągnie ona stopień znikomy wyłączający karygodność czynu. Tym samym samo formalne naruszenie przepisu nie jest wystarczające do przypisania odpowiedzialności karnej. Dla uznania jakiegoś czynu za przestępstwo konieczne jest wykazanie, że narusza on istotne wartości społeczne stając się przez to czynem karygodnym (por. postanowienie SN z dnia 20. 06. 2006 roku, sygn. II KK242/05, Lex 193048).

Stopień społecznej szkodliwości czynu jest tą immanentną cechą czynu, która pozwala na odróżnienie czynów błahych od poważnych i uznanie za przestępstwo tylko takich, które faktycznie i realnie szkodzą określonym dobrom jednostki, bądź dobru społecznemu. Ta zmienna cecha czynu, który formalnie wyczerpuje wszystkie znamiona danego typu czynu zabronionego podlega indywidualnemu stopniowaniu i w zależności od konkretnych okoliczności podmiotowych jak i przedmiotowych może być bądź to znikoma, bądź nieznaczna bądź w końcu wysoka, lub nawet szczególnie wysoka. Katalog okoliczności wyczerpujących stopień społecznej szkodliwości czynu ma charakter zamknięty i został określony w treści art. 115 § 2 kk.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywacje sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Wszystkie z wymienionych okoliczności związane są z czynem, z jego stroną przedmiotową i podmiotową (postać zamiaru, motywacja) a ustalenie stopnia społecznej szkodliwości może nastąpić wyłącznie na podstawie oceny samego czynu, a nie na podstawie oceny jego sprawcy (por. wyrok SN z dnia 08. 06. 2005 roku, sygn. WA 13/05, OSNNKW 2005/1/1129). Przy czym dla uznania, że stopień społecznej szkodliwości czynu jest znikomy nie jest konieczne, aby ta znikomość była obustronna tzn. aby dotyczyła ona zarówno strony podmiotowej jak i przedmiotowej. Chodzi bowiem o pewną wypadkową elementów składających się na społeczną szkodliwość konkretnego czynu zabronionego (por. wyrok SN z dnia 28. 08. 2003 roku, sygn. III KK 45/03, OSNKW 2003/1/1857). W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż K. Ł. i P. Ś. dokonali uszkodzenia ramienia szlabanu urządzenia wraz z jego mechanizmem napędowym. Dokonali tego chcąc wyjechać z posesji uprzednio zaparkowanym pojazdem mechanicznym. Motywacją do podjętego przez oskarżonych działania nie była chęć zniszczenia czy uszkodzenia wskazanego szlabanu wraz z jego mechanizmem napędowym jako przejaw wandalizmu, niczym nieuzasadnionego aktu dewastacyjnego samego w sobie, lecz próba opuszczenia posesji przy jednoczesnym braku stosownego urządzenia do podniesienia szlabanu, jak i osoby, wyposażonej w takie urządzenie pozwalające na jego automatyczne uniesienie na wysokość umożliwiającą wyjazd pojazdu. W taki stanie rzeczy w/w podjęli próbę „zaradzenia tej sytuacji”, to jest uniesienia ramienia szlabanu do góry na taką wysokość, która pozwoli na wyjazd samochodu. Podjęte próby ręcznego uniesienia do góry szlabanu zakończyły się uszkodzeniem ramienia szlabanu i jego mechanizmu napędowego. Już w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego P. Ś. podjął działania zmierzające do naprawienia szkody pokrzywdzonej Wspólnocie Mieszkaniowej. Zakończyły się one ostateczne pokryciem w całości kosztów naprawy uszkodzonego ramienia szlabanu i mechanizmu napędowego. Okoliczność powyższą potwierdziła E. D. (2)- reprezentująca pokrzywdzoną Wspólnotę Mieszkaniową nr (...). E. D. (2) w jednoznaczny i nienasuwający żadnych wątpliwości sposób na rozprawie przyznała, iż szkoda została w całości zrekompensowana, pokrzywdzony tym samym nie ma żadnych roszczeń względem sprawców, nie jest również zainteresowany ukaraniem w/w, jego interesy bowiem zostały zabezpieczone poprzez naprawienie szkody w całości (powyższe nastąpiło jeszcze przed wniesieniem aktu oskarżenia do sądu). Na koniec uczynić należy jeszcze uwagę, że zdarzenie z dnia 2 kwietnia 2023 roku, stanowiące kanwę zarzutu wskazanego w akcie oskarżenia, jest pierwszym kontaktem oskarżonych z organami ścigania i wymiarem sprawiedliwości. W/w są osobami niekaranymi. Sumy wskazanych powyżej okoliczności nie można pominąć oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu . Konkludując rozważania koniecznym wydaje się powołanie stanowiska Sądu Apelacyjnego w Krakowie wyrażonego w wyroku z dnia 20 czerwca 2000 roku (sygn. II Aka 99/00, KZS 2000/7-8/39) stosownie do którego szczególnym zadaniem sędziów jest ocena stopnia społecznej szkodliwości przestępstwa w ramach przyjmowanej kwalifikacji prawnej, by czyny błahe odróżniać od poważnych, a każdy z nich został odpowiednio ukarany W świetle powyższych rozważań czyn oskarżonych wykazuje taki charakter.

☒

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

W przedmiocie kosztów postępowania sąd orzekł w oparciu o treść art. 632 pkt 2 kpk.

6.  1Podpis