Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 163/23

(...)-0 Ds 624.2023

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2024r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach: 27 września 2023r., 20 grudnia 2023r., 4 marca 2024r. i 8 kwietnia 2024r.

sprawy D. T. ,

s. Z. i B. z d. (...),

ur. (...) w Ś.,

oskarżonego o to, że:

- w okresie od 30 sierpnia 2017r. do dnia 3 grudnia 2022r. w M. uchylał się
od wykonywania obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego syna A. T. określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu
z dnia 25 kwietnia 2018r. w sprawie III RC 144/17 na kwotę 700 złotych miesięcznie,
przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość
co najmniej 3 świadczeń okresowych, przez co naraził małoletniego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1a k.k.

I.  oskarżonego D. T. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 209 § 1a k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  zwalnia oskarżonego od kosztów postępowania i opłaty, którymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 163/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. T.

w okresie od 30 sierpnia 2017 r. do dnia 3 grudnia 2022 r. w M. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego syna A. T. określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 25 kwietnia 2018 r. w sprawie III RC 144/17 na kwotę 700 złotych miesięcznie, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, przez co naraził małoletniego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1 a k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

D. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 209 § 1 k.k. kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądową, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Zgodnie natomiast z § 1a, jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Przedmiotem ochrony omawianego przestępstwa jest rodzina i prawidłowe wykonywanie obowiązku alimentacyjnego zabezpieczającego materialne podstawy egzystencji osób uprawnionych do alimentacji, wynikającego z orzeczenia sądowego, ugody albo umowy. Czynność sprawcza polega na uchylaniu się od wykonania obowiązku alimentacyjnego. Uchylanie się od obowiązku przez sprawcę zachodzi, gdy "mimo obiektywnej możliwości jego wykonania, sprawca obowiązku tego nie wypełnia". w art. 209 § 1a k.k. wyrażono typ kwalifikowany, polegający na narażeniu osoby uprawnionej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Celem normy wyrażonej we wskazanym wyżej przepisie jest penalizacja takich zachowań, które doprowadzają do samej sytuacji możliwego zaistnienia skutku w postaci braku możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych wskutek uchylania się od obowiązku alimentacyjnego, a zatem niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych jest równoznaczna ze spowodowaniem niebezpieczeństwa niemożności zaspokojenia tych potrzeb. Natomiast kryterium oceny potrzeb jako podstawowych stanowią standardy funkcjonujące w danym społeczeństwie, przy uwzględnieniu indywidualnych właściwości uprawnionego do alimentowania (np. wiek, stan zdrowia, potrzeby kształcenia). Zaspokajanie podstawowych potrzeb oznacza dostosowanie środków materialnych koniecznych nie tylko do utrzymania, ale także utrzymania stanu zdrowia, uzyskania niezbędnego wykształcenia i korzystania z dóbr kultury. Obowiązek ten spoczywa na obojgu rodzicach. W świetle powyższego należy wskazać, że niewątpliwie A. T. został narażony przez ojca na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb o czym świadczy chociażby to, że matka utrzymuje go sama, korzystając ze świadczeń (...) M.. Istotne jest, że wraz z wiekiem dziecka wzrastają też jego potrzeby, a w konsekwencji również stopień narażenia na niebezpieczeństwo zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, a obowiązkiem ojca jest ich wspólne wraz z matką systematyczne zaspokajanie. W ocenie Sądu tym samym D. T. zrealizował swoim zachowaniem znamiona czynu określonego w art. 209 § 1a k.k.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. T.

I.

I.

Sąd nie stwierdził okoliczności wyłączających winę czy bezprawność czynu a karę kształtował na zasadach określonych w art. 53 k.k. i następnych. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze, że oskarżony swoim zachowaniem godził w tak istotne dobro, jakim jest możliwość zabezpieczenia materialnych podstaw egzystencji dla osób najbliższych sprawcy, w tym przypadku osoby, która z powodu wieku nie jest w stanie się sama utrzymać. Ofiarą zaniechania oskarżonego jest najbliższy członek rodziny, a mianowicie własne dziecko. Przypisując sprawcy popełnienie omawianego przestępstwa konieczne jest zweryfikowanie przyczyn niewykonywania obowiązku alimentacyjnego, w tym stanu zdrowia, sytuacji na rynku pracy, czy pobytu w zakładzie karnym. Sąd nie dopatrzył się żadnych przyczyn uzasadniających brak realizacji orzeczonego wyrokiem Sądu obowiązku alimentacyjnego przez oskarżonego, a co więcej oskarżony w czasie objętym przypisanym przestępstwem nie przebywał w zakładzie karnym, jest osobą zdrową, w sile wieku i posiada możliwości zarobkowe. Zachowanie oskarżonego jest naganne i nie znajduje w świetle okoliczności sprawy tym samym żadnego usprawiedliwienia. Na niekorzyść oskarżonego Sąd poczytał dotychczasową karalność, w tym świadczącą o tym, że skazanego stać na zakup alkoholu (pod jego wpływem kierował samochodem), a także okoliczność, że stan bezprawny utrzymywał się przez niemal 5 lat, przez czas dorastania syna, gdy jego potrzeby wraz z wiekiem zwiększały się. Poza przyznaniem się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu brak było innych okoliczności wpływających łagodząco na wymiar wymierzonej mu kary.

Mając na uwadze wszystkie wyżej okoliczności, Sąd doszedł do wniosku, że adekwatną do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości czynu będzie kara 8 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kara łagodniejsza rodzajowo nie znajduje w przypadku D. T. żadnego uzasadnienia. Kara ta spełni swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej, zapobiegnie powrotowi do przestępstwa, a przede wszystkim uzmysłowi oskarżonemu naganność jego postępowania.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania i opłaty, którymi obciążył Skarb Państwa, uznając, że w aktualnej sytuacji D. T. nie jest w stanie ich ponieść.

Podpis

Sędzia Kamilla Gajewska 26.04.2024r.

cf