Sygnatura akt II K 1672/23
8.WYROK
2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 lutego 2024 roku
10.Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Anna Krzaczyńska-Sobczak
Protokolant: Natalia Bąbol
11.przy udziale Prokuratora: xxx
12.po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2024 roku
13.sprawy H. D. syna W. i E. z domu M., urodzonego (...) w S.
14.oskarżonego o to, że:
15.w dniu 22 października 2023 roku, około godziny 00:16, na drodze krajowej (...), w miejscowości K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 00:16 do stężenia na poziomie 0,72 mg/l w wydychanym powietrzu czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym oraz w dniu 22 października 2023 roku, około godziny 00:16, na drodze krajowej (...), w miejscowości K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 02:48 do stężenia na poziomie 1,94 %o alkoholu etylowego w organizmie czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu (...) w O. sygn. akt (...) dnia 06.05.2010 r. za przestępstwo kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości
16.tj. o czyn z art. 178a § 4 kk
19.orzeka:
1. oskarżonego H. D. w ramach zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 22 października 2023 roku, po godzinie 00:00, na drodze krajowej (...), w miejscowości S. i K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 00:16 do stężenia na poziomie 0,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 02:48 do stężenia na poziomie 1,94 %o alkoholu etylowego we krwi, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, czym wyczerpał dyspozycję art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 37 a § 1 kk wymierza mu karę grzywny w liczbie 200 (dwieście) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 25 (dwadzieścia pięć) złotych;
2. podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 (czterech) lat;
3. na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 6000 (sześć tysięcy) złotych;
4. na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 22 października 2023 roku od godziny 00:40 do godziny 12:38, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;
5. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 154,73 (sto pięćdziesiąt cztery złote siedemdziesiąt trzy grosze) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem opłaty.
UZASADNIENIE |
|||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 1672/23 |
|||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
|||||||||||||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||||||
1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
1. |
G. D. |
7.w dniu 22 października 2023 roku, po godzinie 00:00, na drodze krajowej (...), w miejscowości S. i K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 00:16 do stężenia na poziomie 0,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 02:48 do stężenia na poziomie 1,94 %o alkoholu etylowego we krwi, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, , przez co zrealizował dyspozycję art. 178 a § 1 kk. |
|||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
1. Z 21 na 22 października 2023 roku H. D. spożywał alkohol. 22 października 2023 roku, po godzinie 00:00, H. D. kierował samochodem osobowym marki P. (...) numer rejestracyjny (...). W/w poruszał się ulicą (...) w S.. Gdy wyjeżdżał z ulicy (...) w drogę krajową numer (...), uderzył w pojazd poruszający się tą drogą w kierunku P. marki B. (...) numer rejestracyjny (...) (...) kierowany przez M. B.. Po uderzeniu w samochód marki B. (...), oskarżony wyszedł ze swojego pojazdu, następnie wsiadł z powrotem do samochodu i odjechał poruszając się DK nr (...) w kierunku P.. Towarzyszący M. M. J. wsiadł do pojazdu marki B. (...) i ruszyli za oddalającym się w stronę P. H. D.. M. J. używając klaksonu i sygnałów świetlnych dawał oskarżonemu znaki do zatrzymania się, tymczasem M. B. telefonicznie powiadomiła policję o całym zdarzeniu. H. D. początkowo nie reagował na sygnały do zatrzymania się, następnie zjechał na parking przy barze U (...) w miejscowości K. i zatrzymał się. Razem z M. B. i M. J. czekał na przyjazd funkcjonariuszy Policji. |
wyjaśnienia oskarżonego H. D. zeznania świadka M. J. zeznania świadka M. B. |
k. 37, 68 odwr.-69 k. 9 odwr., 69 k. 11 odwr., 69 odwr. |
|||||||||||||
2. Badanie oskarżonego analizatorem wydechu o godzinie 00:16 wykazało 0, 72 mg/l, badanie krwi pobranej od oskarżonego o godzinie 02: 48 wykazało stężenia alkoholu na poziomie 1, 94 promila. |
protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu |
k. 3, 5 k. 30-31 |
|||||||||||||
3. H. D. nie był dotychczas karany. |
dane o karalności |
k. 66a |
|||||||||||||
1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
…. ……. ……………. ……………… ……………… |
|||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
2. OCena DOWOdów |
|||||||||||||||
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||||
Wyjaśnienia oskarżonego H. D. Protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu zeznania świadków M. B., M. J. Dane o karalności |
H. D. przyznał się do zarzucanego mu czynu, to jest spożywania przed zdarzeniem alkoholu, następnie kierowania w stanie nietrzeźwości pojazdem mechanicznym. Oskarżony nie zakwestionował również sposobu wykonania badań, jak i ostatecznie wyników badań stanu trzeźwości analizatorem wydechu jak i badania krwi na zawartość alkoholu. W kontekście zgromadzonych w sprawie dowodów, przyznanie oskarżonego do kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości nie nasuwa żadnych wątpliwości co do jego zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Wyniki badania H. D. analizatorem wydechu, odzwierciedlają rzeczywisty stan nietrzeźwości w jakim, w trakcie zdarzenia, znajdował się oskarżony. Badania te zostały sporządzone w przepisanej formie i we właściwy sposób szczegółowo uregulowany rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28. 12. 2018 roku w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. z 2018 roku, poz. 2472), które wydane zostało w oparciu o delegację dla ministra zdrowia zawartą w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. W taki sam sposób ocenić należy sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu. Relacje w/w świadków zasługują na pozytywną ocenę i jako zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy mogą stanowić podstawę dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych. Wskazani świadkowie rzeczowo, spójnie przedstawili zachowanie oskarżonego na drodze stanowiące kanwę zdarzenia będącego przedmiotem osądu. W realiach przedmiotowej sprawy, w tym przy uwzględnieniu stanowiska oskarżonego, nie kwestionującego na żadnym etapie toczącego się postępowania okoliczności sprawy, brak jakichkolwiek uchwytnych powodów, że przebieg zdarzenia był inny niż ten wynikający z ich depozycji. Dokument urzędowy sporządzony we właściwej formie i przez uprawniony podmiot. |
||||||||||||||
2.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||||
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
|||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||||
☒ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1 |
H. D. |
||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w szczególności w postaci: wyjaśnień oskarżonego, protokołów badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu, bdania krwi na zawartość alkoholu, zeznań świadków, danych o karalności, pozwoliła na przypisanie oskarżonemu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk. H. D. przed dniem zdarzenia spożywał alkohol, pomimo tej okoliczności zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym. Stosowanie do treści art. 178 a § 1 kk znamiona tego występku wypełnia sprawca, który znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowymi, wodnym lub powietrznym. Odpowiedzialność z tego przepisu ponosi sprawca który prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, chociażby pojazd prowadzony był prawidłowo i kierujący nie sprowadziłby konkretnego niebezpieczeństwa (wyr. SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, SMO 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, GSiP 1966, Nr 8, s. 6). Prowadzenie pojazdu mechanicznego nie oznacza zaś pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem. Czyn stypizowany w art. 178a § 1 kk sprawca popełnia umyślnie. Znamiona tego przestępstwa wypełnia zarówno sprawca, który jeszcze przed wprowadzeniem się w stan nietrzeźwości zamierzał prowadzić pojazd mechaniczny jak i ten, u którego zamiar taki powstał po spożyciu alkoholu. Sąd dokonał zmiany opisu jak i kwalifikacji prawnokarnej czynu zarzucanego oskarżonemu, poprzez przyjęcie, iż zachowanie oskarżonego wyczerpało dyspozycję art. 178 a § 1 kk, a nie jak przyjął Prokurator art. 178 a § 4 kk. Powyższa modyfikacja stanowiła konsekwencje ustalenia, iż na dzień wyrokowania w przedmiotowej sprawie, H. D. był już osobą niekaraną, wcześniejsze skazania, w tym za czyn z art. 178 a§ 1 kk, uległy zatarciu. Fakt zatarcia z mocy prawa wcześniejszego prawomocnego skazania za przestępstwo określone w art. 178 a § 1 kk lub wymienione w art. 178 a § 4 kk, uniemożliwia przyjęcie surowszej odpowiedzialności na podstawie art. 178 a § 4 kk, również wtedy, gdy do popełnienia tego czynu doszło przed upływem okresu niezbędnego do zatarcia wcześniejszego skazania. Nie stanowi przeszkody do przyjęcia odpowiedzialności za przestępstwo z art. 178 a§ 4 kk zatarcie w dacie wyrokowania skazania za przestępstwo, którego częścią było orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, jeżeli tylko będący przedmiotem osądu czyn określony w art. 178 a § 1 kk został popełniony w okresie obowiązywania tego zakazu. (por. wyrok SN z dnia 23 sierpnia 2023 roku, sygn. V KK 248/23). Odnosząc powyższe do realiów przedmiotowej sprawy, sytuacja opisana w zdaniu drugim cytowanego wyroku Sądu Najwyższego nie zachodzi. Podsumowując, zgromadzony materiał dowodowy i dokonane w oparciu o niego ustalenia faktyczne, koniecznym była zmiana opisu i kwalifikacji prawnokarnej czynu przypisanego oskarżonego i przyjęcie, iż zachowanie H. D. wyczerpało dyspozycję art. 178 a § 1 kk. |
|||||||||||||||
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
|||||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
☒ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
☒ |
3.4. Umorzenie postępowania |
||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
☒ |
3.5. Uniewinnienie |
||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
|||||||||||||||
4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
|||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
H. D. |
Kara grzywny w ilości 200 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 25 złotych, jest adekwatna tak do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz uwzględnia okoliczności przemawiające na jego korzyść w postaci: - postawy H. D. po popełnieniu przypisanego mu czynu, a wyrażającej się przyznaniem się do zarzucanego mu czynu, złożeniem wyjaśnień korespondujących co do istoty z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym, oraz okoliczności obciążające oskarżonego w postaci: -znacznego stanu nietrzeźwości. Ilość 200 stawek dziennych jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, zaś wysokość jednej stawki dziennej określona na kwotę 25 złotych uwzględnia dyrektywy z art. 33 §3 kk. Oskarżony jest osobą młodą, uzyskującą stały dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę. Orzeczenie na podstawie art. 42 § 2 kk wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres czterech lat. Za takim rozstrzygnięciem przemawiają następujące okoliczności: -postawa oskarżonego przyznającego się do zarzucanego mu czynu, wyrażeniem żalu z powodu tego co się stało, dotychczasowa niekaralności oraz przy uwzględnieniu znacznego stanu nietrzeźwości. Zasądzenie świadczenia pieniężnego w kwocie 6000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej stanowi realizację obligatoryjnego obowiązku stosownie do dyspozycji art. 43 a § 2 kk |
||||||||||||||
5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
|||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
Na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 22 października 2023 roku od godziny 00:40 do godziny 12:38, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny. |
|||||||||||||||
7.6. inne zagadnienia |
|||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
|||||||||||||||
7. KOszty procesu |
|||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||
O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 627 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). Zgodnie z art. 627 kpk od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego, sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Z art. 624 § 1 kpk wynika natomiast możliwość zwolnienia oskarżonego w całości lub w części od zapłaty kosztów sądowych jeżeli istnieją podstawy do uznania, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słusznościowe. Tym samym, co do zasady, oskarżony, wobec którego wydano wyrok skazujący zobowiązany jest do poniesienia kosztów postępowania, a możliwość zwolnienia z tego obowiązku wymaga wykazania zaistnienia ujętych w przepisie warunków (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2022 roku, sygn. II AKa 184/21, Legalis). Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy, za obciążeniem oskarżonego kosztami postępowania przemawiają okoliczności dotyczące sytuacji osobistej i majątkowej w/w. Sytuację finansową H. D. ocenić należy jako na tyle dobrą, że zasadnym jest obciążenie go wydatkami i opłatami w przedmiotowej sprawie zamykającymi się w łącznej kwocie 654, 73 złotych. Wprawdzie jak wynika z oświadczenia oskarżonego na jego utrzymaniu pozostaje dwoje dzieci, jednakże w/w uzyskuje stały dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę. W przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem zasądzonych należności, oskarżony może wnioskować o rozłożenie płatności na raty. |
|||||||||||||||
6. 1Podpis |
|||||||||||||||