Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II K 1672/23

8.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2024 roku

10.Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Krzaczyńska-Sobczak

Protokolant: Natalia Bąbol

11.przy udziale Prokuratora: xxx

12.po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2024 roku

13.sprawy H. D. syna W. i E. z domu M., urodzonego (...) w S.

14.oskarżonego o to, że:

15.w dniu 22 października 2023 roku, około godziny 00:16, na drodze krajowej (...), w miejscowości K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 00:16 do stężenia na poziomie 0,72 mg/l w wydychanym powietrzu czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym oraz w dniu 22 października 2023 roku, około godziny 00:16, na drodze krajowej (...), w miejscowości K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 02:48 do stężenia na poziomie 1,94 %o alkoholu etylowego w organizmie czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu (...) w O. sygn. akt (...) dnia 06.05.2010 r. za przestępstwo kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości

16.tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

19.orzeka:

1.  oskarżonego H. D. w ramach zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 22 października 2023 roku, po godzinie 00:00, na drodze krajowej (...), w miejscowości S. i K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 00:16 do stężenia na poziomie 0,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 02:48 do stężenia na poziomie 1,94 %o alkoholu etylowego we krwi, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, czym wyczerpał dyspozycję art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 37 a § 1 kk wymierza mu karę grzywny w liczbie 200 (dwieście) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 25 (dwadzieścia pięć) złotych;

2.  podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 (czterech) lat;

3.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 6000 (sześć tysięcy) złotych;

4.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 22 października 2023 roku od godziny 00:40 do godziny 12:38, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

5.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 154,73 (sto pięćdziesiąt cztery złote siedemdziesiąt trzy grosze) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1672/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

G. D.

7.w dniu 22 października 2023 roku, po godzinie 00:00, na drodze krajowej (...), w miejscowości S. i K., gmina S., powiat (...), województwo (...), prowadził pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 00:16 do stężenia na poziomie 0,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 02:48 do stężenia na poziomie 1,94 %o alkoholu etylowego we krwi, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, , przez co zrealizował dyspozycję art. 178 a § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Z 21 na 22 października 2023 roku H. D. spożywał alkohol. 22 października 2023 roku, po godzinie 00:00, H. D. kierował samochodem osobowym marki P. (...) numer rejestracyjny (...). W/w poruszał się ulicą (...) w S.. Gdy wyjeżdżał z ulicy (...) w drogę krajową numer (...), uderzył w pojazd poruszający się tą drogą w kierunku P. marki B. (...) numer rejestracyjny (...) (...) kierowany przez M. B.. Po uderzeniu w samochód marki B. (...), oskarżony wyszedł ze swojego pojazdu, następnie wsiadł z powrotem do samochodu i odjechał poruszając się DK nr (...) w kierunku P.. Towarzyszący M. M. J. wsiadł do pojazdu marki B. (...) i ruszyli za oddalającym się w stronę P. H. D.. M. J. używając klaksonu i sygnałów świetlnych dawał oskarżonemu znaki do zatrzymania się, tymczasem M. B. telefonicznie powiadomiła policję o całym zdarzeniu. H. D. początkowo nie reagował na sygnały do zatrzymania się, następnie zjechał na parking przy barze U (...) w miejscowości K. i zatrzymał się. Razem z M. B. i M. J. czekał na przyjazd funkcjonariuszy Policji.

wyjaśnienia oskarżonego H. D.

zeznania świadka M. J.

zeznania świadka M. B.

k. 37, 68 odwr.-69

k. 9 odwr., 69

k. 11 odwr., 69 odwr.

2.  Badanie oskarżonego analizatorem wydechu o godzinie 00:16 wykazało 0, 72 mg/l, badanie krwi pobranej od oskarżonego o godzinie 02: 48 wykazało stężenia alkoholu na poziomie 1, 94 promila.

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu

k. 3, 5

k. 30-31

3.  H. D. nie był dotychczas karany.

dane o karalności

k. 66a

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego H. D.

Protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu

zeznania świadków M. B., M. J.

Dane o karalności

H. D. przyznał się do zarzucanego mu czynu, to jest spożywania przed zdarzeniem alkoholu, następnie kierowania w stanie nietrzeźwości pojazdem mechanicznym. Oskarżony nie zakwestionował również sposobu wykonania badań, jak i ostatecznie wyników badań stanu trzeźwości analizatorem wydechu jak i badania krwi na zawartość alkoholu. W kontekście zgromadzonych w sprawie dowodów, przyznanie oskarżonego do kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości nie nasuwa żadnych wątpliwości co do jego zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

Wyniki badania H. D. analizatorem wydechu, odzwierciedlają rzeczywisty stan nietrzeźwości w jakim, w trakcie zdarzenia, znajdował się oskarżony. Badania te zostały sporządzone w przepisanej formie i we właściwy sposób szczegółowo uregulowany rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28. 12. 2018 roku w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. z 2018 roku, poz. 2472), które wydane zostało w oparciu o delegację dla ministra zdrowia zawartą w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. W taki sam sposób ocenić należy sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu.

Relacje w/w świadków zasługują na pozytywną ocenę i jako zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy mogą stanowić podstawę dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych. Wskazani świadkowie rzeczowo, spójnie przedstawili zachowanie oskarżonego na drodze stanowiące kanwę zdarzenia będącego przedmiotem osądu. W realiach przedmiotowej sprawy, w tym przy uwzględnieniu stanowiska oskarżonego, nie kwestionującego na żadnym etapie toczącego się postępowania okoliczności sprawy, brak jakichkolwiek uchwytnych powodów, że przebieg zdarzenia był inny niż ten wynikający z ich depozycji.

Dokument urzędowy sporządzony we właściwej formie i przez uprawniony podmiot.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

H. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w szczególności w postaci: wyjaśnień oskarżonego, protokołów badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu, bdania krwi na zawartość alkoholu, zeznań świadków, danych o karalności, pozwoliła na przypisanie oskarżonemu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk. H. D. przed dniem zdarzenia spożywał alkohol, pomimo tej okoliczności zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym. Stosowanie do treści art. 178 a § 1 kk znamiona tego występku wypełnia sprawca, który znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowymi, wodnym lub powietrznym. Odpowiedzialność z tego przepisu ponosi sprawca który prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, chociażby pojazd prowadzony był prawidłowo i kierujący nie sprowadziłby konkretnego niebezpieczeństwa (wyr. SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, SMO 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, GSiP 1966, Nr 8, s. 6). Prowadzenie pojazdu mechanicznego nie oznacza zaś pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem. Czyn stypizowany w art. 178a § 1 kk sprawca popełnia umyślnie. Znamiona tego przestępstwa wypełnia zarówno sprawca, który jeszcze przed wprowadzeniem się w stan nietrzeźwości zamierzał prowadzić pojazd mechaniczny jak i ten, u którego zamiar taki powstał po spożyciu alkoholu.

Sąd dokonał zmiany opisu jak i kwalifikacji prawnokarnej czynu zarzucanego oskarżonemu, poprzez przyjęcie, iż zachowanie oskarżonego wyczerpało dyspozycję art. 178 a § 1 kk, a nie jak przyjął Prokurator art. 178 a § 4 kk. Powyższa modyfikacja stanowiła konsekwencje ustalenia, iż na dzień wyrokowania w przedmiotowej sprawie, H. D. był już osobą niekaraną, wcześniejsze skazania, w tym za czyn z art. 178 a§ 1 kk, uległy zatarciu. Fakt zatarcia z mocy prawa wcześniejszego prawomocnego skazania za przestępstwo określone w art. 178 a § 1 kk lub wymienione w art. 178 a § 4 kk, uniemożliwia przyjęcie surowszej odpowiedzialności na podstawie art. 178 a § 4 kk, również wtedy, gdy do popełnienia tego czynu doszło przed upływem okresu niezbędnego do zatarcia wcześniejszego skazania. Nie stanowi przeszkody do przyjęcia odpowiedzialności za przestępstwo z art. 178 a§ 4 kk zatarcie w dacie wyrokowania skazania za przestępstwo, którego częścią było orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, jeżeli tylko będący przedmiotem osądu czyn określony w art. 178 a § 1 kk został popełniony w okresie obowiązywania tego zakazu. (por. wyrok SN z dnia 23 sierpnia 2023 roku, sygn. V KK 248/23). Odnosząc powyższe do realiów przedmiotowej sprawy, sytuacja opisana w zdaniu drugim cytowanego wyroku Sądu Najwyższego nie zachodzi. Podsumowując, zgromadzony materiał dowodowy i dokonane w oparciu o niego ustalenia faktyczne, koniecznym była zmiana opisu i kwalifikacji prawnokarnej czynu przypisanego oskarżonego i przyjęcie, iż zachowanie H. D. wyczerpało dyspozycję art. 178 a § 1 kk.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

H. D.

Kara grzywny w ilości 200 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 25 złotych, jest adekwatna tak do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz uwzględnia okoliczności przemawiające na jego korzyść w postaci:

- postawy H. D. po popełnieniu przypisanego mu czynu, a wyrażającej się przyznaniem się do zarzucanego mu czynu, złożeniem wyjaśnień korespondujących co do istoty z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym,

oraz okoliczności obciążające oskarżonego w postaci:

-znacznego stanu nietrzeźwości.

Ilość 200 stawek dziennych jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, zaś wysokość jednej stawki dziennej określona na kwotę 25 złotych uwzględnia dyrektywy z art. 33 §3 kk. Oskarżony jest osobą młodą, uzyskującą stały dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę.

Orzeczenie na podstawie art. 42 § 2 kk wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres czterech lat. Za takim rozstrzygnięciem przemawiają następujące okoliczności:

-postawa oskarżonego przyznającego się do zarzucanego mu czynu, wyrażeniem żalu z powodu tego co się stało, dotychczasowa niekaralności oraz przy uwzględnieniu znacznego stanu nietrzeźwości.

Zasądzenie świadczenia pieniężnego w kwocie 6000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej stanowi realizację obligatoryjnego obowiązku stosownie do dyspozycji art. 43 a § 2 kk

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 22 października 2023 roku od godziny 00:40 do godziny 12:38, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 627 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). Zgodnie z art. 627 kpk od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego, sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Z art. 624 § 1 kpk wynika natomiast możliwość zwolnienia oskarżonego w całości lub w części od zapłaty kosztów sądowych jeżeli istnieją podstawy do uznania, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słusznościowe. Tym samym, co do zasady, oskarżony, wobec którego wydano wyrok skazujący zobowiązany jest do poniesienia kosztów postępowania, a możliwość zwolnienia z tego obowiązku wymaga wykazania zaistnienia ujętych w przepisie warunków (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2022 roku, sygn. II AKa 184/21, Legalis). Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy, za obciążeniem oskarżonego kosztami postępowania przemawiają okoliczności dotyczące sytuacji osobistej i majątkowej w/w. Sytuację finansową H. D. ocenić należy jako na tyle dobrą, że zasadnym jest obciążenie go wydatkami i opłatami w przedmiotowej sprawie zamykającymi się w łącznej kwocie 654, 73 złotych. Wprawdzie jak wynika z oświadczenia oskarżonego na jego utrzymaniu pozostaje dwoje dzieci, jednakże w/w uzyskuje stały dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę. W przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem zasądzonych należności, oskarżony może wnioskować o rozłożenie płatności na raty.

6.  1Podpis