Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK26/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. M. (1)

w okresie od 17 grudnia 2020 roku do 18 grudnia 2020 roku na trasie W.-T. przywłaszczył mienie w postacie paczki świątecznej z produktami spożywczymi oraz pieniądze w kwocie 3000 euro, w ten sposób, że będąc kierowcą firmy przewozowej (...) przyjął w W. od B. Ł. (1) w/w paczkę świąteczną i pieniądze w kwocie 3000 euro zobowiązując się ją przekazać B. Ł. (2) w K. D., lecz nie wywiązał się z tego zobowiązania dokonując przywłaszczenia w/w mienia i pieniędzy powodując szkodę w kwocie łącznej 13910zł na szkodę B. Ł. (2),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. B. Ł. (1) skontaktował się telefonicznie z firmą przewozową (...) realizującą międzynarodowe przewozy osób z zamiarem nadania paczki z W. do K. D., nie informując jednak o zamiarze przeslania środków pieniężnych. Jego numer został przekazany M. M. (1) realizującemu przejazd, choć samo zlecenie nie zostało odnotowane w firmie przewozowej. W dniu 17 grudnia 2020 roku po wcześniejszym kontakcie telefonicznym M. M. (1) w W. odebrał od B. Ł. (1) paczkę - torbę z zawartością alkoholu, produktów spożywczych oraz kopertę zawierającą 3000 EUR, które to pieniądze przeliczył w obecności B. Ł. (1). Przesyłka miała zostać doręczona do B. L. w K. D. w godzinach porannych 18 grudnia 2020 roku

wyjaśnienia oskarżonego

81-81v

zeznania B. Ł. (2)

150

zeznania B. Ł. (1)

150v, 100v, 151

zeznania Z. P. (1)

25v, 167v

kopia notatnika

175

2. w dniu 18 grudnia 2020 roku, gdy B. Ł. (2) nie otrzymała przesyłki ani też informacji o konieczności jej odbioru skontaktowała się telefonicznie z B. Ł. (1), a następnie M. M. (1), który zapewnił ją, że paczka zostanie dostarczona w godzinach popołudniowych.

wyjaśnienia oskarżonego

82

zeznania B. Ł. (2)

150, 150v

zeznania B. Ł. (1)

150v, 151, 100v

zeznania Z. P. (1)

25v

zeznania R. P.

168v, 169

3. nie mogąc ponownie skontaktować się z oskarżonym i wobec upływu terminu dostawy B. Ł. (1) po informacji B. Ł. (2), że paczka nie została dostarczona zadzwonił na numer telefonu firmy przewozowej i w rozmowie z R. P. przekazał mu o informację odnośnie dostarczenia paczki w godzinach popołudniowych, gdzie R.P. wskazał na niemożliwość realizacji takiego doręczenia z uwagi na to, że kierowca kursu dojechał już do miejsca przeznaczenia i zakończył pracę.

zeznania B. Ł. (2)

84, 150, 84v

zeznania B. Ł. (1)

100v, 101

zeznania Z. P. (1)

168

zeznania R. P.

168v

4. M. M. (1) kończąc jazdę rozliczył kurs z Z. P. (1), przekazał jej klucze do samochodu nie informując o niedoręczonych przesyłkach i konieczności ich doręczenia. Nie podjął pracy w kolejnym dniu, a kontakt telefoniczny z nim okazał się niemożliwy.

zeznania Z. P. (1)

168

zeznania R. P.

105v

1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.OCena DOWOdów

2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2

Wyjaśnienia oskarżonego

Niezależnie od tego, że nadanie paczki nie zostało odnotowane w firmie (...), co wynika z kopii zapisów w kalendarzu, którą nadesłał świadek P. to oskarżony potwierdza zgodnie z pozostałymi dowodami, że do przyjęcia przez niego paczki od B. Ł. doszło. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego należało uznać za wiarygodne podobnie jak co do samego faktu, że do doręczenia paczki nie doszło, choć tu należy wskazać na inne przyczyny niż te wskazane w wyjaśnieniach oskarżonego.

1, 2, 3

Zeznania B. Ł. (2)

Oskarżony zaprzecza twierdzeniom świadka w tak istotnych kwestiach jak, że oprócz paczki zostały mu przekazane pieniądze jak i stwierdza, że informował nadawcę, że paczka zostanie dostarczona przez firmę w późniejszym czasie, a nie miał kontaktu telefonicznego z odbiorcą paczki.

Faktycznie choć Z. P. (1) i R. P. wskazywali, że do zgłoszenia przewodu paczki doszło to nie mieli wiedzy o pieniądzach, to jednak w tym zakresie B. Ł. (2) i B. Ł. (1) wskazywali zgodnie, że nie tylko koperta z pieniędzmi została przekazana kierowcy w W. to tej jeszcze przeliczył pieniądze a na kopercie był numer telefonu adres odbiorcy. Przy jednoznacznym ustaleniu, że do przekazania paczki jako takiej doszło zaprzeczenie tym twierdzeniom świadków odnośnie pieniędzy musiałoby się opierać na stwierdzeniu, że wspólnie postanowili niejako zarobić na zaginięciu paczki bezpodstawnie przypisując kierowcy także przywłaszczenie koperty z pieniędzmi. Motywacji w zakresie takiego pomówienia nie wykazano. Jak wskazywał B. Ł. na rozprawi, który by złożyć zeznania przyjechał z W., co już wskazuje na nieopłacalność takich działań, miał świadomość, że nie doszło do pokwitowania przesyłki i miał świadomość, że powinien zgłosić przesyłkę pieniężną, czego nie zrobił, choć zastrzegał też, że go o to nie pytano, gdzie ograniczono się jedynie do żądania określenia czy chodzi o przewóz osoby czy paczkę, a wobec tego wszystko zostawił żonie w zasadzie się nie interesując wynikiem interwencji podejmowanej przez żonę i w zasadzie nie mając nadziei na jej powodzenie. Stąd przy braku innych przekonujących dowodów przeciwnych wymienioną okoliczność należało uznać za wiarygodną w zeznaniach wymienionych świadków. Oskarżony zaprzeczał takżę by rozmawiał przez telefon z pokrzywdzoną, a że jedynie nadawcę informował, że paczka będzie dostarczona z siedziby firmy. O ile B. Ł. zaprzecza by rozmawiał z oskarżonym już po nadaniu przesyłki, choć nadmienia, że było coś o możliwości dostarczenia przesyłki z firmy (k.151), to jednocześnie wskazuje, że przekazywał żonie nr telefonu kierowcy, ale ten nie odbierał, także gdy sam dzwonił. Rzecz jednak w tym, że R. P. i Z. P. (1) dokładnie wskazuje, niezależnie od tego, że R. P. wskazuje, że rozmawiał z mężczyzną nadawcą przesyłki (B. Ł. wskzuje, że później z firmą kontaktowała się żona), że mieli informację, że kierowca miał informować adresata o dostarczeniu przesyłki w godzinach popołudniowych, co przyjęli ze zdziwieniem z uwagi na to, że oskarżony już w tym czasie dojechał do T. L. i zakończył kurs. Wobec tego informacja taka odnośnie dostarczenia przesyłki po południu jest prawdziwa. Dla porządku zaznaczyć należy, że choć na rozprawie świadek jednoznacznie wskazywała na rozmowę telefoniczną z kierowcą, to w postępowaniu przygotowawczym istotnie wskzywała, że nie pamięta czy się kontaktowa (k.84), no nie widziała takiej potrzeby, bo cierpliwie czekała, ale w tym samym zeznaniu wskazuje, że gdy paczka nie dotarła w terminie dzwoniła do męża, do firmy, a przecież najpierw chodziło o dostawę w godzinach rannych, a potem po południu, a zatem chodziło o upływ dwóch terminów. To co wobec tego wskazuje świadek na rozprawie, że w czasie jazdy kontaktowała się z kierowcą musiało mieć miejsce po upływie pierwszego terminu dostawy, bo skąd potem świadem miałaby wiedzieć o dostawie, która została przesunięta na popołudnie, o czym zeznawali świadkowie P. i przy zastrzeżeniu B. Ł., że nie rozmawiał z oskarżonym . Chodzić zatem mogło już o upływ drugiego terminu, kiedy tak już stwierdzał świadek i świadek B. Ł. kierowca telefonów nie odbierał od żadnego z nich. Ponadto informacja o tym, że dostawa nastąpi nie rano, a w godzinach popołudniowych nie jest jakoś szczególnie niepokająca, jeżeli chodzi o transport z W., a może się taka stać jeżeli także ten drugi termin nie będzie dotrzymany i wtedy też świadkowie zaczęli interweniować nieskutecznie u kierowcy, a potem w firmie. W pozostałym zakresie zeznania świadka nie pozostaje sprzeczne z żadnymi innymi dowodami.

1, 2, 3

Zeznania B. Ł. (1)

W zasadzie analogicznie odnieść się należy do zeznań świadka B. Ł., który wskazuje wprawdzie, że słyszał coś, że jeżeli kierowca nie doręczy przesyłki to firma ją doręczy. Na takie zasady wskazywał też oskarżony tłumacząc, że paczkę pozostawił w samochodzie. Jednocześnie świadek zaznacza, że nie rozmawiał z oskarżonym po przekazaniu mu paczki w W.. Możliwe więc, że właśnie tam uzyskał taką informację, czym później tłumaczył się oskarżony. Świadkowie P. co do zasady zaprzeczali takiej praktyce, co zdarzało się sporadycznie. Natomiast w ocenie sądu zwrócenia uwagi wymaga nie tyle czy oskarżony przekazywał informację co do dostarczenia paczki w godzinach popołudniowych, gdy faktycznie zakończył już kurs świadkowi B. Ł. czy B. G. – Ł. (oskarżony zaprzecza przecież by rozmawiał z nią przez telefon), ale czy w ogóle takie informacje przekazywał, co Sąd uznał za udowodnione. Przecież B. Ł. pozostawał z żoną w dwustronnym kontakcie, oboje wymieniali informację - on informował ją o nadaniu paczki i pieniędzy, które mają zostać doręczone nad ranem (na kopercie znajdował się adres i telefon pokrzywdzonej, a ani świadek ani oskarżony nie wskazują by dane te przekazane były oskarżonemu w innym sposób, a oczywistym jest, że bez tego w ogóle nie mogłoby dojść do doręczenia), dopytywał się o doręczenie, z drugiej strony był informowany o braku doręczenia, oboje też kontaktowali się z firmą przewozową i próbowali kontaktować się z kierowcą-oskarżonym, gdzie B. G. – Ł. wskazuje, że już koło południa uzyskała informację o doręczeniu paczki po południu. Niedokładności, co do tego kto bezpośrednio przekazał informację, a która została powtórzona wobec tego wydają się naturalne. Zapewnienie dostarczenia paczki po południu jest jedynym logicznym następstwem, kontaktu i zapytania o brak doręczenia w godzinach porannych, a przecież o takim stanie doręczenia już po upływie także terminu popołudniowego informowani byli świadkowie P., w tym R. P. w pierwszej kolejności. Sąd uznał za wiarygodne w zeznaniach świadka podobnie jak B. G.-Ł., o tym, że wraz z paczką zawierającą produkty spożywcze, w tym alkohol zostały przekazane również pieniądze w kwocie 3000 euro. Odnotować trzeba, że R. P. (k.168v) zwracał uwagę, że B. G. Ł. w czasie rozmowy z nim wymieniała mniejszą kwotę, a następnie już mówiła o 3000 euro. Z tym, że Z. P., choć zastrzegała, że tak znacznych wartości nie przewożą, to jednak przyjmując pieniądze kierowcy przeliczają je (k.167v), a jak wskazywał świadek Ł. tak właśnie stało się w W. i to on powinien najlepiej wiedzieć ile pieniędzy nadał. Trudno oczekiwać tego od B. G. Ł. na etapie nadawania przesyłki, tak jak niewątpliwie nie miała świadomości co dokładnie znajdowało się w paczce żywnościowej. Budowanie zatem próby wyłudzenia środków w kwocie 3000 euro poprzez sugestie, iż do paczki zostały dołączone w odrębnej kopercie pieniądze jest irracjonalne. Przecież B. Ł. nawet nie wiedział, kto będzie kierowcą, dysponował jedynie numerem telefonu kierowcy, przesyłki wartościowej nie zgłosił firmie przewozowej, a jednocześnie przekazane pieniądze nie zostały pokwitowane. Choć na podstawie całokształtu okoliczności Sąd uznał, że doszło do przekazania takiej kwoty to jednak wprost są to zbyt słabe przesłanki by ktoś przypuszczał, że uda mu się w ten sposób, zwłaszcza od osoby o nieznanej sytuacji finansowej wyłudzić jakieś pieniądze.

1, 2, 3, 4

Zeznania Z. P. (1)

Sąd zeznania świadków uznał za logiczne, konsekwentne, wzajemnie się uzupełniające i wiarygodne. Pomijając nawet, że pozostają zgodne z twierdzeniami B. Ł. i B.G.-Ł., z wyjątkiem może tylko twierdzeń, co do praktyk przewozowych i rejestrowania przesyłek, co przemawia na korzyść B. Ł., to nie sposób wskazać innych powodów do kwestionowania tych zeznań. Istotnie choć R.P. zaznaczał, że prawdopodobnie nie odnotowano tego zamówienia, choć Z.P. podawała, że jest to odnotowywane łącznie z zaznaczeniem o jaki rodzaj przesyłki (w tym pieniądze) chodzi, a kopia notatnika wyraźnie pokazuje, że zapisów takich brak (k.175), co oznacza, że faktycznie jedynie przekazano oskarżonemu jako kierowcy numer telefonu B. Ł., bo przecież bezsprzecznie od nadania paczki (co do paczki żywnościowej jest to niesporne) doszło.

Oskarżony w odniesieniu do zeznań świadków podnosi jedynie, że informował o konieczności dostarczenia przesyłki, która nie została doręczona. Świadkowie temu zaprzeczają i sąd uznał to za wiarygodne. Oczywiście możnaby przyjąć za oskarżonym taką wersję, ale inne okoliczności sprzeciwiają się temu. Przecież miał poinformować, że paczka zostanie dostarczona po południu, mimo, że zakończył jazdę. Jeżeli paczka miałaby pozostać w busie, to nie miałby podstaw do takich dokładnych stwierdzeń bez ustalenia z pracodawcą, a świadkowie P. temu zaprzeczają. Istotne jest również, że oskarżony faktyczne porzucił pracę, a kontakt z nim nie był możliwy. Jeżeli podnoszone przez niego powody były prawdziwe, co do przyczyn takiego zachowania, to tłumaczy to najwyżej zablokowanie kontaktu od pracodawcy, ale nie tłumaczy dlaczego nie odbierał telefonu od świadków B. Ł. i B.G.-Ł., zwłaszcza, że nie zaprzecza, że przyjął przesyłkę, a jednocześnie informował o zmianie terminu dostarczenia paczki z rana na popołudnie. Jak już zaznaczono wyżej Sąd przyjął, że doszło do przekazania pieniędzy i trudno uznać za przekonujące, że kopertę z pieniędzmi pozostawił w samochodzie, a inna sprawa jak nawet tylko sama paczka miałaby być dostarczona przez firmę przewozową, skoro nie wskazał żadnego adresu, ten miał być przecież na kopercie, której zdaniem oskarżonego nie było. Gdyby nawet założyć, że chodziło wyłącznie o paczkę, którą oskarżony pozostawił w samochodzie, to twierdzenia oskarżonego prowadziłyby do stwierdzenia, że paczkę tą przywłaszczyła Z.P. lub R.P., przy czym to jak ustalono Z.P. rozliczała z oskarżonym kurs (R.P. był chory na (...)). Twierdzenie takie jest bezpodstawne, bo Z.P. nie miała wiedzy o pieniądzach, wg oskarżonego ich nie było, nie znała zawartości torby, a jednocześnie jak podawał R.P. (k.168v) to kierowca sprząta busa po kursie. Z.P. dodawała przy tym (k.168), że nikt, w tym ona nie znalazł paczki pieniędzy, a przecież mimo braku szczegółowego opisu paczki, chęć jej nadania przez B. Ł. była właśnie temu świadkowi zgłaszana telefonicznie, a zatem mogła się spodziewać jakieś odpowiedzialności odszkodowawczej. Dodatkowo sama paczka żywnościowa nie przedstawia zdaje się takiej wartości by osoba prowadząca firmę transportową miała skusić się na jej wartość. Przy przyjęciu jednak, że nie chodziło wyłącznie o tę paczkę żywnościową, ale również pieniądze (o których Z.P. nie była informowana przez B. Ł., ale też oskarżonego wg którego w ogóle ich nie było) to, dopiero łączne przywłaszczenie i paczki i pieniędzy ma sens, bo przecież oskarżony nie mógł dostarczyć samej paczki bez pieniędzy bez pytań o nie, jak i gdyby informował pracodawcę o paczce a nic nie wspomniał o pieniądzach to nieco później, ale też adresat upomniał się o nie. Jedynie zaniechanie doręczenia, nie informowanie o tym pracodawcy pozwala na unikniecie ustaleń, co było zawartością przesyłki, w szczególności, że zgłoszenie nadanie paczki nie dotyczyły pieniędzy, a jak wskazywał R.P. w zasadzie o tym, co i skąd zostanie przewiezione jest decyzją kierowcy.

2, 3, 4

Zeznania R. P.

1.

Kopia notatnika

Kopia dokumentu nie budząca zastrzeżeń, zwłaszcza, że brak jest tam zapisów istotnych z punktu widzenia spraw

Dane o karalności k.56, 66, dane oosobo-poznawcze k.110

Dokumenty urzędowe nie kwestionowane w sprawie

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie uznał za wiarygodne tych wyjaśnień oskarżonego, gdzie zaprzecza by doszło do przywłaszczenia przez niego środków pieniężnych i paczki przekazanych mu w W. przez B. Ł., że w ogóle przekazano mu pieniądze, a wreszcie, że wobec braku osób podróżujących do K. D. paczka od B. Ł. pozostała w busie, o czym informował pracodawcę. W istocie oskarżony poprzez takie wyjaśnienia zarzuca kłamstwo tak B. Ł. i B. G. Ł. jak i Z.P. i R.P.. Bo o ile wbrew tym pierwszym wskazuje, że nie otrzymał pieniędzy do przewiezienia i nie informował o opóźnieniu, to tym drugim w istocie przywłaszczenie paczki. Tymczasem zeznania tych dwóch grup świadków wspierają się wzajemnie, a jednocześnie należy zauważyć, że uznanie za wiarygodne takich wyjaśnień oskarżonego musiałoby opierać się na ustaleniu, że wszyscy ci świadkowe pozostawali w zmowie, a nawet nie ma żadnych danych by przyjmować, że poza kontaktem B. Ł. odnośnie nadania paczki, wcześniej znali się lub kontaktowali. Sam fakt nagłego zakończenia współpracy przez oskarżonego, zwłaszcza, że jak wskazywał to on miał zastrzeżenia do stanu technicznego używanych pojazdów i to on miał roszczenia z tytuły należnego mu wynagrodzenia to za mało by przyjmować, że świadkowie prowadzący profesjonalną działalność gospodarczą, do tego niezależnie ale zgodnie mieli twierdzić, że oskarżony przywłaszczył pieniądze, czy nie informował o jakiś niedoręczonych paczkach, zwłaszcza, że świadkowie P. początkowo nie wiedzieli, że chodzi o coś więcej niż paczka z żywnością. Niczym nie popart jest twierdzenie, że świadkowie wykorzystali okazję by zaszkodzić oskarżonemu (świadkowie P.), czy też okazje by się wzbogacić jego kosztem przypisując mu przywłaszczenie 3000 euro (świadkowe B. Ł. i B. G. – Ł.). Jeżeli oskarżony faktycznie pozostawiłby paczkę w samochodzie i miałby o tym poinformować Z.P., to dlaczego miałby jednocześnie twierdzić wobec odbiorcy, że paczkę dostarczy po południu, zwłaszcza, że faktycznie już wtedy zakończył kurs i żadna dostawa nie była planowana. Z kolei świadkowie P. po uzyskaniu takiej informacji próbowali się kontaktować z oskarżonym, podobnie jak B.G.-Ł., a ten nie odbierał telefonu, a jak sami zaznaczali nie mieli informacji o niedoręczonych paczkach, zwłaszcza, że brak jest też informacji o innych niedoręczonych paczkach, pieniądzach m.in. do L. i K., a takie też miały być doręczone (k.175).

zeznania M. M. (3) k.20v

nie miały znaczenia w sprawie, a dotyczyły wyłącznie czasowego pobytu oksarżonego w czasie realizowania pracy na rzecz Z.P.

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

M. M. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Biorąc pod uwagę, że oskarżony nie poinformował pracodawcy, że ma do doręczenia jeszcze paczkę, pieniądze, w tym samym czasie twierdził, że doręczy przesyłkę w godzinach popołudniowych, następnie zerwał kontakt z pracodawcą, a nie odpowiadał też na telefony pokrzywdzonej co niewątpliwe pozwoliłoby wyjaśnić sprawę, gdyby prawdą były podawane przez niego okoliczności należało uznać, że kwestionując wyjaśnienia oskarżonego w zasadniczej kwestii faktycznie dokonał on przywłaszczenia tak pieniędzy jak i paczki z artykułami spożywczymi, alkoholem, a więc dopuścił się czynu z art. 284§2kk

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M.

1.

1.

Oskarżony to osoba pełnoletnia, posiada wykształcenie średnie, pracuje zawodowo, nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo– nie istnieją wobec tego żadne okoliczności powodujące chociażby ograniczenie poczytalności, a oskarżony co wynika również z okoliczności przedmiotowych działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim i w sposób wysoce zawiniony.

Stopień szkodliwości społecznej- bardzo wysoki

rodzaj i charakter naruszonego dobra- rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody-

oskarżony przywłaszczył mienie o istotnej wartości sięgającej blisko 14000zł

sposób i okoliczności popełnienia czynu- wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków-

oskarżony wykorzystał sytuację, że dokonywał nierejestrowanego przewozu pieniędzy (pracodawca informował go wyłącznie o paczce), bez pokwitowania i dokonał przywłaszczenie pieniędzy, a jednocześnie w celu uwiarygodnienia swojej wersji zdarzeń także paczki żywnościowej, zaprzeczając przyjęciu pieniędzy a odpowiedzialnością za paczkę obarczając pracodawcę

postać zamiaru- zamiar bezpośredni

motywacja sprawcy- wyłącznie osiągnięcie bezprawnej korzyści majątkowej

Wymiar kary:

Motywacja- z niskich pobudek, zasługująca na szczególne potępienie

sposób zachowania się sprawcy (popełnienie przestępstwa na szkodę osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim)-

zdecydowane i zaplanowane wykorzystanie okazji przewozu większej kwoty niż typowa i dopuszczalna przez firmę przewozową, w sposób bezwzględny wykorzystujący udzielone mu zaufanie tak przez pracodawcę jak i nadawcę B. Ł., który wielokrotnie przekazywał paczki i środki do Polski poprzestając na wspólnym sprawdzeniu zawartości;

rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa- duża wartość przywłaszczonego mienia

właściwości i warunki osobiste sprawcy-

oskarżony jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, pracuje zarobkowo

sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, zachowanie się pokrzywdzonego- nie był karany sądownie, nie naprawił szkody nawet w części.

2.

1.

Oskarżony tak w dacie czynu jak i obecnie nie był karany sądownie, a od jego popełnienia upłynęło już blisko 3 lata. Nie ma wiec obecnie potrzeby wykonywania kary, której cele zostaną spełnione przy warunkowym zawieszeniu jej wykonania.

3.

1.

Orzekając karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania Sąd zobligowany jest do orzeczenia środka probacyjnego. Opierając się na zasadniczo pozytywnej prognozie na przyszłość w ocenie Sądu dla spełnienia funkcji probacyjnej, wystarczające będzie orzeczenie obowiązku informowania Sądu o przebiegu okresu próby, w szczególności, że orzeczono również środek kompensacyjny, którego realizacja świadczyć będzie także o spełnieniu celów wychowawczych realizowanych przez orzeczoną karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Przeciwnie uchylanie się od tego obowiązku może też prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia w zakresie probacji.

4.

1.

Brak dotychczas rekompensaty finansowej powoduje konieczność orzeczenia obowiązku naprawienia szkody

5.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Stosownie do art. 627 kpk należało obciążyć oskarżonego kosztami sądowymi, na które złożyły się wydatki poniesione w toku procesu oraz opłata od orzeczonej kary pozbawienia wolności ustalona zgodnie z art. 3ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

7.Podpis