Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 31/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1. 

P. N.

tożsamy z zarzucanym

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

P. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 424 § 3 kpk, w wypadku złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu albo o uzasadnienie wyroku wydanego w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 uzasadnienie powinno zawierać co najmniej wyjaśnienie podstawy prawnej tego wyroku oraz wskazanych rozstrzygnięć. Niniejszy wyrok został wydany w trybie art. 343 kpk, wobec tego Sąd stosownie do art. 424 § 3 kpk ograniczył zakres uzasadnienia do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. W przedmiotowej sprawie uwzględniono wniosek Prokuratora o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary bez przeprowadzania rozprawy. P. N. przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego w dniu 20 lutego 2023 roku przyznał się do zarzuconego mu czynu i wyraził wolę dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karanej i skorzystania z dobrodziejstwa instytucji przewidzianej w przepisie art. 335 kpk. Wyraził zgodę na wymierzenie mu kary 150 stawek dziennych grzywny po przyjęciu wartości jednej stawki w wysokości 10 zł, orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku i zobowiązanie go do uiszczenia kosztów postępowania (k. 27v-28). Wniosek w trybie art. 335 § 1 kpk został przez Prokuratora skierowany do tut. Sądu. Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary bez przeprowadzenia rozprawy. Okoliczności popełnienia przestępstwa nie budziły wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazywała, że cele postępowania zostaną osiągnięte.

Zgodnie z art. 244 kk, kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

P. N. nie zastosował się do orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim z dnia 18 lipca 2022 roku, sygn. akt II K 400/22, prawomocnym z dniem 24 sierpnia 2022 roku, orzeczono wobec P. N. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, do prowadzenia których wymagana jest kat. (...) prawa jazdy na okres 3 lat. W dniu 01 grudnia 2022 roku - a zatem w okresie obwiązywania orzeczonego zakazu - oskarżony prowadził pojazd mechaniczny. Oskarżony jechał bowiem samochodem marki O. (...) o nr rej. (...) w miejscowości P.. Swoim zachowaniem oskarżony wypełnił zatem znamiona czynu zabronionego określonego w art. 244 kk.

W myśl art. 180a kk, kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, prowadzi pojazd mechaniczny, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (tekst jednolity Dz. U. z 2021roku, poz. 1212), starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadkach wskazanych w tym przepisie, w tym gdy orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów.

W dniu 01 grudnia 2022 roku oskarżony kierował pojazdem mechanicznym po drodze publicznej - jechał bowiem samochodem O. (...) o nr rej. (...) w miejscowości P.. Starosta (...) w dniu 04 listopada 2022 roku wydał w sprawie KT.Kp 5430.3.235.2022 decyzję, którą cofnął P. N. uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B - w związku z orzeczonym wyrokiem Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim z dnia 18 lipca 2022 roku, sygn. akt II K 400/22 zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych, do prowadzenia których wymagana jest kat. (...) prawa jazdy na okres 3 lat. Decyzja ta stała się ostateczna.

Oskarżony nie zastosował się zatem do decyzji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. P. N. swoim zachowaniem dopuścił się nadto popełnienia przestępstwa z art. 180a kk.

Zachowanie oskarżonego było umyślne z zamiarem bezpośrednim. Niewątpliwie P. N. miał wiedzę o obowiązującym go zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, do prowadzenia których wymagana jest kat. (...) prawa jazdy oraz o cofniętych uprawieniach do kierowania pojazdami w zakresie tej kategorii. Fakt ten wynika z wyjaśnień oskarżonego złożonych w toku postępowania przygotowawczego w dniu 19 stycznia 2023 roku (k. 19v). W tym stanie rzeczy nie można mieć wątpliwości, że od strony podmiotowej oskarżony swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona zarzucanych mu przestępstw.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem P. N. można zasadnie można było przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanych przez niego występów.

Jako, że zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona dwóch przepisów ustawy karnej, uzasadnione stało się zastosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej, o jakiej mowa w art. 11 § 2 kk.

3.2.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

P. N.

1

2

- w myśl art. 11 § 3 kk, jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów i wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Wobec powyższego, Sąd wymierzył oskarżonemu karę na podstawie art. 244 kk, który przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5

- wskazać trzeba, że Sąd zastosował – na podstawie art. 4 § 1 kk – przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2022.1855 z dnia 2022.09.02) – jako względniejsze dla oskarżonego. Zgodnie bowiem ze znowelizowanym art. 43a § 2 kk, w przypadku skazania za przestępstwo z art. 244 kk sąd orzeka obecnie świadczenie pieniężne

- wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk

- Sąd miał na uwadze nadto art. 37a kk. Oceniając przedmiotową sprawę Sąd uznał, że nie ma wystarczających przesłanek do orzekania wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. Cele przed nią stawiane w sposób pełny może spełnić kara łagodniejszego rodzaju – kara grzywny

- Sąd przychylił się zatem do wymiaru kary uzgodnionego między oskarżonym a Prokuratorem, bowiem kara grzywny w ustalonym wymiarze jawi się jako jedyna adekwatna do wagi przypisanego mu czynu

- w ocenie Sądu kara w wymiarze 150 stawek dziennych jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu kara ta w pełni zrealizuje wymogi zasad prewencji ogólnej i szczególnej. Będzie stanowiła dla oskarżonego realnie odczuwalną dolegliwość i jest adekwatną prawnokarną reakcję na jego czyn

- oskarżony pracuje dorywczo, osiąga dochód w wysokości 1000 zł miesięcznie. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. W takim stanie rzeczy, adekwatna do jego warunków osobistych i stosunków majątkowych jest stawka dzienna grzywny w wymiarze 10 zł

- Sąd miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem

- oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez P. N. jest znaczny, w szczególności z uwagi na charakter dóbr, przeciwko którym przypisane oskarżonemu przestępstwo było skierowane. Rodzajowym przedmiotem ochrony przestępstwa z art. 244 kk jest prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, zaś bezpośrednim – prawidłowe wykonanie konkretnego orzeczenia sądu zawierającego konkretny zakaz

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących

- jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią karalność oskarżonego

- Sąd na podstawie art. 42 § 1a pkt 1 i 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat

- orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w przypadku skazania z art. 180a kk, jak i art. 244 kk jest obligatoryjne

- omyłkowo jednak wskazano w wyroku okres obowiązywania zakazu na 3 lata, podczas gdy oskarżony wyraził zgodę na orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku (i o orzeczenie czego w złożonym wniosku wniósł Prokurator)

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie kwotę 150 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 40 złotych tytułem wydatków poniesionych w sprawie. Zdaniem Sądu uiszczenie tych kosztów nie będzie dla P. N. nadmiernie uciążliwe.

8. PODPIS