Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 324/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. L. (1)

W okresie od 15 maja do 1 czerwca 2023 r., w C. przy ul. (...), z pomieszczeń biurowych przedsiębiorstwa (...), działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, zabrała w celu przywłaszczenia bony podarunkowe sodexo, gotówkę oraz dalmierz laserowy o łącznej wartości 5.095,50 zł, czym działała na szkodę (...) sp. komandytowa

tj. czyn zabroniony z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. L. (1) była zatrudniona przez firmę (...) w B. i pracowała na terenie firmy (...) Sp. z o.o. w C. jako sprzątaczka. Wchodziła do biur i pomieszczeń dopiero po zakończeniu pracy przez pracowników M.. Poza pracownikami firmy (...) oraz firmy sprzątającej osoby obce nie miały dostępu do pomieszczeń w biurowcu. W jednym z pomieszczeń biurowych w niezamkniętym sejfie przechowywane były wydawane handlowcom bony S. (których stan był weryfikowany raz w miesiącu) oraz niewielkie ilości gotówki. W pewnym momencie po dniu 15 maja 2023 r. ujawniono, że w sejfie brakuje bonów: 10 x 50 zł, 11 x 100 zł i 43 x 20 zł oraz gotówki w kwocie 285,50 zł (łącznie straty w kwocie 2.745,50 zł), których zaboru dokonała A. L. (1). Kierownik działu parapetów p. K. P. wraz z innymi pracownikami postanowiła zorganizować prowokację, aby złapać złodzieja na gorącym uczynku i nagrać ukrytą w obudowie komputera kamerą. W tym celu do sejfu komisyjnie włożono bony: 24 x 50 zł, 20 x 100 zł i gotówkę w kwocie 280 zł. Przez dwa kolejne dni A. L. (1) nie pojawiała się w tym pomieszczeniu biurowym. Po dniu 1 czerwca 2023 r. ujawniono brak w sejfie 20 bonów o nominale 100 zł i gotówki. Wówczas po przejrzeniu zapisu monitoringu okazało się, że w dniu 1 czerwca 2023 r. A. L. (1) weszła do pomieszczenia, podeszła do sejfu, wyjęła z niego zawartość, następnie na podłodze przeliczała bony, a następnie część z nich odłożyła do sejfu, a pozostałą część włożyła do kieszeni fartucha i wyszła. W okresie pomiędzy 15 maja a 1 czerwca 2023 r. z tego pomieszczenia biurowego skradziono również leżący luzem na jednym z biurem dalmierz laserowy o wartości ok. 350 zł. Ostatecznie ustalono, że A. L. (1) ukradła mienie w postaci gotówki, bonów oraz dalmierza na kwotę 5.095,50 zł.

W związku z powyższym na dzień 2 czerwca 2023 r. w siedzibie M. zwołano zebranie z udziałem m.in. pracowników M. (w tym prezesa zarządu P. B.) i bezpośredniej przełożonej A. L. (1) z (...) L. S.. Na tym spotkaniu przedstawiono nagranie, na którym pani Ania wyciągnęła z sejfu w pomieszczeniu biurowym gotówkę czy bony, część schowała do kieszeni a cześć odłożyła z powrotem. W trakcie tej rozmowy zostały podjęte decyzje o zwolnieniu pani A. L. (1), tego dnia miała popołudniową zmianę, zaczekano na nią i zostało jej wręczone wypowiedzenie i obejrzała nagranie. Przyznała się do kradzieży na łączną kwotę 5.500 zł i zobowiązała się do spłaty. Została podpisana ugoda pozasądowa, na mocy której w związku z kradzieżą gotówki, bonów (...) i dalmierza p. A. L. (1) naprawi spowodowaną szkodę. Pieniądze miała wpłacić firmie (...), a ta z kolei zapłaciła notę obciążeniową wystawioną jej przez M. w związku z tą kradzieżą (oraz innymi zobowiązaniami nieobjętymi niniejszą sprawą). Część pieniędzy A. L. (1) przekazała natychmiast L. S. – kwotę 1.500 zł + 498 zł, pozostałą miała przelać później, ale nie zrobiła tego.

Szkoda na rzecz M. została w całości naprawiona przez (...) w B..

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej (k. 33-35, 93v)

- zeznania K. P. (k. 3-4, 19-20, 94-95),

- zeznania P. B. (k. 112v-113),

- zeznania L. S. (k. 113-113v),

- zapis monitoringu (k. 10)

- wyliczenie szkody w gotówce i bonach (k. 11-12),

- protokół dot. stanu sejfu przed i po nagraniu (k. 13)

- dane dot. dalmierza – dok. foto (k. 21-23),

- protokół oględzin zapisu monitoringu (k. 26-27),

- oświadczenie M. (k. 70),

- dowód wpłaty kwoty 498,90 zł (k. 89-91),

- potwierdzenia przelewu (k. 91-92),

- pismo M. i (...) (k. 101-102),

- oświadczenie o przyznaniu się do kradzieży i ugoda pozasądowa (k. 108-109),

- nota obciążeniowa (k. 110),

- lista zapisów kasowych (wpłaty A. L.) – (k. 111),

- odpowiedź z M. (k. 116-117)

A. L. (1) ma 47 lat, wykształcenie średnie, bez zawodu, jest bezdzietną panną, bezrobotną, bez dochodów, nie ma nikogo na utrzymaniu, współwłaścicielką lokalu o pow. 32 m2 w K., nie leczyła się psychiatrycznie ani dowykowo. Była wielokrotnie karana sądownie, raz przebywała w izolacji penitencjarnej.

- wyjaśnienia oskarżonej (k. 33, 93)

- karta karna (k. 38-45, 62)

- dane z systemu (...) (k. 46-49)

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Wyjaśnienia oskarżonej

Oskarżona przesłuchana w toku postępowania przygotowawczego i na rozprawie przyznała się częściowo do zarzucanego jej czynu i złożyła wyjaśnienia w zasadzie zgodne z ustalonym stanem faktycznym, odmiennie jednak przedstawiając rodzaj skradzionego mienia i jego wartość, konsekwentnie wypierając się kradzieży jakiejkolwiek gotówki i dalmierza. Od samego początku nie kwestionowała, że to ona ukradła bony S., ale nie wiedziała, ile dokładnie. Na rozprawie przyznała się do kradzieży bonów na kwotę 1.500 zł, dopasowując zdaniem Sądu ich wartość do kwoty przelewów, które poczyniła na rzecz (...), choć spłaciła więcej pieniędzy, ale nie potrafiła wytłumaczyć dlaczego. Usiłowała też zrzucić winę za kradzież pozostałych bonów i pieniędzy oraz urządzenia na innych.

Przy ustaleniu stanu faktycznego Sąd uwzględnił wyjaśnienia oskarżonej w tej części, w której przyznała się ona do kradzieży w ogóle, gdyż są one zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Sąd natomiast nie dał oskarżonej wiary w zakresie, w którym negowała ona swoje sprawstwo co do wartości skradzionego mienia i konkretnych przedmiotów. W ocenie Sądu wyjaśnienia A. L. (1) są w tej części całkowicie niewiarygodne i w żadnym wypadku nie odpowiadają prawdzie, stanowią wykrętną linię obrony, ukierunkowaną na umniejszenie swojej odpowiedzialności.

Zdecydowały o tym następujące okoliczności:

- z zeznań świadków wynika, że już na samym początku należało przypisać oskarżonej kradzież wszystkich przedmiotów na łączną sumę co najmniej 5.500 zł (kwota przyjęta w ugodzie), która po ostatecznej weryfikacji dała sumę 5.095,05 zł, albowiem to ją złapano niemal na gorącym uczynku jednego z przestępnych zachowań dzięki nie budzącemu niczyich wątpliwości nagraniu z ukrytej kamery; nikogo innego na kradzieży w tym krótkim okresie nie złapano;

- oskarżona po ujawnieniu nagrania po spotkaniu w firmie przyznała się do kradzieży wszystkich przedmiotów: gotówki, bonów i dalmierza na łączną kwotę 5.500 zł – doświadczenie życiowe wskazuje, że ludzie niewinni nie przyznają się do rzeczy, których nie zrobili, tym bardziej osoby o bogatej przeszłości kryminalnej, mające na swoim „koncie” pobyt w zakładzie karnym za przestępstwa przeciwko mieniu; mogła wówczas zakwestionować zakres swojej odpowiedzialności, wszak nie miała nic do stracenia, bo i tak została zwolniona;

- na nagraniu widać, że oskarżona po wejściu do pomieszczenia biurowego pewnie kieruje się w stronę sejfu, pewnie sięga po jego zawartość, niczego nie szuka, doskonale wie, po co przyszła i po prostu to sobie bierze. Świadczy to ewidentnie o tym, że nie była to jej pierwsza kradzież z tego sejfu dokonana w taki sam sposób, a więc i wcześniej ujawnione braki należało przypisać właśnie jej.

Zeznania świadków K. P. i P. B.

Zeznania świadków z ramienia pokrzywdzonego, tj. kierownika działu, w którym dokonano kradzieży i przeprowadzono wewnętrzne dochodzenie, jak i prezesa zarządu firmy, zasługiwały na uwzględnienie w całości i stanowiły główną podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Były one spójne, logiczne i konsekwentne w toku całego procesu, korespondowały ze sobą wzajemnie, a także znajdują potwierdzenie w przedłożonych zestawieniach strat, nagraniu z ukrytej kamery i in.

Zeznania świadka L. S.

Świadek – była bezpośrednia przełożona oskarżonej – złożyła zeznania wiarygodne w całości, dzięki jej relacji udało się ostatecznie ustalić przebieg rozliczeń z A. L. (1) po ujawnieniu popełnienia przestępstwa i okoliczność, że szkoda wyrządzona firmie (...) została naprawiona przez firmę (...) w B., której część pieniędzy wpłaciła A. L. (1).

Dokumenty prywatne: zestawienia strat, ugoda sądowa, oświadczenie o przyznaniu się do kradzieży itd.

Wymienione obok dokumenty w zestawieniu z zeznaniami świadków nie budziły żadnych wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności.

Dokumenty w postaci: danych o karalności, danych osobopoznawczych, notatek urzędowych, pism itd.

Sąd uwzględnił dokumenty zgromadzone w sprawie, nie znajdując podstaw dla podważenia waloru ich wiarygodności, albowiem wystawione zostały one przez osoby lub instytucje do tego uprawnione z zachowaniem przewidzianych ku temu procedur, a ich treść nie była w toku postępowania kwestionowana przez strony.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

I

A. L. (3)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd zastosował przepisy k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2023 r., na mocy art. 4 § 1 k.k. Sąd miał tu na uwadze, że przepisy k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 poz. 2600), która weszła w życiu w dniu 1 października 2023 r., są mniej względne dla oskarżonego już choćby w tym zakresie, że nie przewidują przy wymiarze kary stosowania przesłanki wychowawczego oddziaływania kary (tylko odwet i represja).

Zgodnie z art. 278 § 1 k.k. karze podlega ten, kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. W ocenie Sądu w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, a także częściowo wyjaśnień samej oskarżonej przyznającej się do winy co do zasady, nie ulegało wątpliwości, że A. L. (1) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia bonów podarunkowych sodexo, gotówki oraz dalmierz laserowego na szkodę firmy (...), do której pomieszczeń biurowych miała dostęp jako sprzątaczka. Oskarżona wiedziała, że dokonuje zaboru cudzych rzeczy, a zatem jej wina umyślna nie budzi wątpliwości.

Co więcej, oskarżona działała w ramach czynu ciągłego, albowiem dokonała więcej niż jednego zachowania, kradnąc na raty, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dlatego też kwalifikacja prawna jej czynu musiała zostać uzupełniona o art. 12 § 1 k.k.

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A.L.

I

I

W konsekwencji uznania A. L. (1) za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy Sąd na podstawie art. 278 § 1 k.k. po zastosowaniu art. 57 b k.k. wymierzył oskarżonej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Przepis art. 278 § 1 k.k. przewiduje jedynie karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Sąd oczywiście miał możliwość sięgnięcia do kar rodzajowo łagodniejszych po zastosowaniu art. 37a k.k., jednak uznał to za nieuprawnione.

Przepis art. 53 k.k. stanowił, że sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu. Przy tym, okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżoną był znaczny, działała ona bowiem umyślnie.

Jedyną okolicznością łagodzącą w niniejszej sprawie było częściowe przyznanie się przez oskarżoną do winy oraz częściowe naprawienie szkody (wpłaty na rzecz (...)).

Natomiast do okoliczności obciążających należało zaliczyć wcześniejszą wielokrotną karalność oskarżonej za przestępstwa przeciwko mieniu i jej motywację, która nie dawała się racjonalnie wytłumaczyć. Nawet sama oskarżona przyznała, że nie potrzebowała ukraść aż takiej ilości bonów dla siebie, tylko rozdała je innym, nie działała więc w warunkach nietypowej sytuacji motywacyjnej, nie była powodowana np. głodem i własną złą sytuacją materialną. A. L. (1) działał w sposób ewidentny, bezczelny, w poczuciu całkowitej bezkarności, naruszając dodatkowo zaufanie, którym obdarzył ją pracodawca.

Sąd zważył zatem stopień demoralizacji oskarżonej, który przejawia się przez powtarzające się popadanie w konflikty z prawem i jej zachowanie w niniejszej sprawie i doszedł do wniosku, że istnieją podstawy do twierdzenia, że A. L. (1) jest osobą już zdemoralizowaną, o czym świadczy jej uprzednia wielokrotna karalność za przestępstwa przeciwko mieniu. Dotychczasowe skazania nie wywołały u oskarżonej żadnej refleksji odnośnie nieopłacalności popełniania przestępstw. Dopuszczenie się kolejnego przestępstwa przeciwko mieniu było jej świadomym wyborem przestępnego stylu życia, łatwego i szybkiego zdobycia doraźnych korzyści w zależności od bieżących kaprysów, pasożytniczego funkcjonowania na koszt innych.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. Dlatego Sąd wymierzył oskarżonej opłatę w kwocie 120 zł na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 roku Nr 49 poz. 223 ze zm.) i obciążył ją wydatkami postępowania w kwocie 70 zł. W sprawie nie ustalono żadnych okoliczności, mogących stanowić przesłankę do zwolnienia oskarżonej od kosztów sądowych, albowiem jest ona osobą zdrową, ma możliwości zarobkowania, stać ją było na korzystanie z pomocy obrońcy z wyboru.

8. PODPIS