Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 422/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

B. S.

Czyn wyczerpujący dyspozycję art. 178a § 1 kk polegający na tym, że w dniu 26 maja 2024 roku około godziny 18.35 w miejscowości K. na skrzyżowaniu ulic: (...) woj. (...), kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym marki H. o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z zawartością 1,36 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu .

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

B. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Do bytu przestępstwa określonego w art. 178a § 1 KK wystarczy samo prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Nie ma przy tym znaczenia, czy kierując pojazdem naruszył jeszcze inne przepisy ruchu drogowego, czy też nie. Popełnione ono zostaje, umyślnie, w momencie gdy pijany kierowca wsiada za kierownicę pojazdu i rusza w drogę. Biorąc pod uwagę, że w wydychanym przez oskarżonego powietrzu stwierdzono obecność 1,36 mg/l alkoholu, spełnione zostały przesłanki jego odpowiedzialności z art. 178a § 1 KK, będąc przy tym czynem zawinionym, karygodnym i społecznie szkodliwym w stopniu wyższym niż znikomy.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

B. S.

1

1

Sąd wymierzając oskarżonemu karę miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK. Jako okoliczność przemawiającą na korzyść oskarżonego Sąd potraktował jego uprzednią sądową niekaralność.

Sąd uznał, że nie ma potrzeby orzekania w stosunku do oskarżonego kary pozbawienia wolności nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Sąd zachowanie B. S. poczytał jako jednorazowy wybryk, a mając na względzie jego uprzednią niekaralność i fakt, że przeżył w zgodzie z porządkiem prawnym ponad 60 lat zakłada, iż podobne zachowanie nie zdarzy się w przyszłości. Tym samym nie ma potrzeby sięgania po najsurowszy rodzaj kary przewidziany przez art. 178a § 1 KK. Dlatego też Sąd skorzystał z możliwości, jaką daje mu przepis art. 37a § 1 KK i orzekł wobec oskarżonemu karę łagodniejszego rodzaju, tj. karę samoistnej grzywny.

Zdaniem Sądu kara 200 stawek dziennych grzywny ta jest adekwatna do stopnia winy B. S. oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu. Spełni także cele kary w zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania oraz cele represyjne względem osoby oskarżonego.

Określając wysokość jednaj stawki dziennej na kwotę 15 złotych Sąd uznał, iż odpowiada ona aktualnej kondycji finansowej i majątkowej oskarżonego i nie powinna stanowić dla niej nadmiernej uciążliwości.

B. S.

2

1

Stosownie do treści art. 42 § 2 KK Sąd zobligowany był, by orzec w stosunku do oskarżonego B. S. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego. Wymierzając ów środek karny w rozmiarze 3 lat Sąd miał na uwadze wagę naruszonej przez oskarżonego zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, jego stopień nietrzeźwości oraz masowość tego typu przestępstw. Ów środek karny ma za zadanie ochronę bezpieczeństwa w komunikacji pełniąc funkcję zabezpieczającą. Jego ratio legis polega na tym, by osoby nie przestrzegające zasad bezpieczeństwa wyłączyć z ruchu drogowego, celem zapewnienia tegoż bezpieczeństwa innym użytkownikom ruchu

B. S.

4

1

Sąd zobligowany treścią art. 43a § 2 KK orzekł od oskarżonego B. S. świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Orzekając owo świadczenie w najniższym ustawowym rozmiarze tj. 5000 PLN Sąd miał na uwadze uprzednią niekaralność sądową oskarżonego

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

B. S.

3

1

Na podstawie art. 63 § 4 KK Sąd z mocy prawa na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 maja 2024 r..

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd na podstawie art. 178a § 5 k.k. postanowił odstąpić od orzeczenia wobec oskarżonego przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości pojazdu mechanicznego.

W ocenie sądu w przedmiotowej sprawie zaktualizowała się przesłanka „wyjątkowego wypadku, uzasadnionego szczególnymi okolicznościami”, która pozwalała sądowi na odstąpienie od obligatoryjnego orzeczenia przepadku.

Podkreślić przede wszystkim należy, że B. S. nigdy wcześniej nie był karany sądownie, a w zgodzie z porządkiem prawnym przeżył już (...) lata. Nie widnieje również w ewidencji jako sprawca wykroczeń drogowych. Przypisane mu przestępstwo stanowiło więc pierwszy konflikt z prawem. Oskarżony w toku zarówno postępowania przygotowawczego, jak i sądowego, prezentował przy tym konsekwentną, zasługującą na aprobatę postawę. Od pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego przyznawał się bowiem do popełnienia zarzucanego mu czynu, jednocześnie wyrażając skruchę.

Przede wszystkim jednak, zdaniem sądu, orzeczenie wobec oskarżonego przepadku równowartości pojazdu mechanicznego (pojazd stanowi bowiem własność małżonki oskarżonego) w kwocie ponad 7.300,00 złotych stanowiłoby naruszenie zasady proporcjonalności - poprzez orzeczenie środka całkowicie niewspółmiernego do stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu i okoliczności jego popełnienia.

Przepadek majątku nie tylko przeczyłby wszelkim dążeniom do rehabilitacji sprawcy i reintegracji jego osoby w społeczeństwie, ale byłby reakcją całkowicie nieadekwatną, stanowiącą wymiar nadmiernej, nieuzasadnionej prawno-karnie czy aksjologicznie represji. Pamiętać bowiem należy, że kara musi być zawsze zindywidualizowana i ma przede wszystkim spełniać funkcje prewencyjne, wychowawcze, a trudno mówić o takowych w przypadku spowodowania powstania u sprawczyni czynu zadłużenia na długie lata, które utrudniłoby jej życie na wielu płaszczyznach, choćby w kwestii ponoszenia kosztów leczenia czy dalszej aktywności zawodowej (bieżącego regulowania kosztów związanych z prowadzeniem działalności).

Mając powyższe na uwadze, sąd odstąpił od orzeczenia przepadku równowartości pojazdu, uznając że przepadek ten byłby nieproporcjonalną reakcją karną, a cele wychowawcze i zapobiegawcze kary zostaną spełnione wobec oskarżonego poprzez orzeczoną względem niego karę grzywny, zakaz prowadzenia pojazdów oraz świadczenie pieniężne.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 KPK i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 zł tytułem opłaty (por. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. 1983 r. Nr 29 poz. 2272 z późn. zmianami) oraz kwotę 70 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.

7.  Podpis