Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 535/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

B. G.

w okresie od 14 grudnia 2017 roku do 17 grudnia 2017 roku w miejscowości W., gm. G.; woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła P. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym w kwocie l0.000 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru wywiązania się z zobowiązania zwrotu pieniędzy w terminie określonym w oświadczeniu tj. 15 luty 2018 roku.tj. o czyn z art. 286 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. K. zamieszkuje w W. razem z żoną oraz O. S., która jest przez nich traktowana jako córka. O. S. poznała B. G. przedstawiającą się jako K. O. (1) w trakcie nauki na studiach. O. S. i B. G. (K. O. (1)) zaprzyjaźniały się, wobec tego B. G. bywała u nich domu. O. S. wyjechała do pracy do Niemiec. W trakcie nieobecności O. S. w Polsce , do P. K. zadzwoniła B. G. (K. O. (1)) i poinformowała go, iż potrzebuje pieniędzy ponieważ ma problemy rodzinne z córką. Mówiła mu, iż jej córka narobiła problemów finansowych i poprosiła go o pożyczkę w kwocie 6000 zł. Z uwagi na znajomość O. S. z B. G. (K. O. (2)) postanowił się na to zgodzić, więc pojechał do L. i wypłacił z bankomatu kwotę 6000 zł i przekazał ją B. G. (K. O. (1)). Po trzech dniach w dniu 17 grudnia 2017r. B. G. (K. O. (1)) zadzwoniła do niego ponownie i poprosiła o kolejne pieniądze w kwocie 4000 zł, co tłumaczyła tymi samymi problemami finansowymi. Wobec tego wcześniej pojechał wypłacić pieniądze bankomatu Banku (...) w G. i przekazał je B. G. (K. O. (1)) u niego domu. Na potwierdzenie powyższego poprosił ją o sporządzenie pisemnego oświadczania, co też ww. uczyniła. Nie żądał od niej żadnego dokumentu, bo jak stwierdził znał ją, miał do niej zaufanie. Wówczas ww. poinformowała go , iż wyjeżdża do Kanady i odda mu pieniądze po powrocie na przełomie stycznia/ lutego 2018r. Od tego czasu P. K. i jego rodzina nie mieli kontaktu z oskarżoną. Kontakt z ww. się urwał, bowiem P. K. nie mógł się z nią skontaktować telefonicznie, mimo wielokrotnie podejmowanych prób. P. K. był także w miejscu jej zamieszkania, ale tam także nie mógł jej nigdy zastać. Uzyskał tam informację, iż pod tym adresem taka osoba nie zamieszkiwała. Przez długi okres czasu P. K. zastanawiał się na zawiadomieniem organów ścigania, jednak postanowił to zrobić, bo jak stwierdził został oszukany.

Zeznania świadka P. K.

105v-106, 8-9,41-42

Zeznania świadka L. K.

106v-107,48v

Zeznania świadka O. S.

107-107v, 44-45

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wraz z załącznikami

4-7

Umowa pożyczki

29

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Twierdzenie oskarżonej, iż nie popełniła zarzucanego jej czynu, polegającego na oszustwie pokrzywdzonego.

Wyjaśnienia oskarżonej

126

2.OCENA DOWODÓW

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Zeznania świadka P. K.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonego, który opisał okoliczności dotyczące popełnienia przestępstwa oszustwa popełnionego przez oskarżoną. Z uwagi na to, iż zeznania te były rzeczowe i logiczne, korespondowały z pozostałymi dowodami będącymi podstawą ustaleń faktycznych, w szczególności z zeznaniami pozostałych świadków przesłuchanych w sprawie.

Pokrzywdzony przesłuchany w toku prowadzonego postępowania potwierdzał okoliczności w jakich został oszukany przez oskarżoną, która wykorzystując jego zaufanie i okazane jej przez jego rodzinę wsparcie doprowadziła do popełnienia przestępstwa oszustwa na jego szkodę.

1

Zeznania świadków O. S., L. K.

Potwierdzenie okoliczności dotyczących oszukania P. K. przez oskarżoną znajdujemy w zeznaniach świadków, żony i O. S., które złożyły zeznania zgodnie z ustaleniami faktycznymi, zresztą oskarżona sama nie kwestionowała, iż od pokrzywdzonego pożyczyła pieniądze w kwocie 10.000 zł.

Powyższych ustaleń faktycznych, potwierdzających oszukanie pokrzywdzonego przez oskarżoną nie mogą zmienić twierdzenia oskarżonej, iż wspierała O. S., gdy ta była w ciąży.

1

Dowody z dokumentów będące podstaw ustaleń faktycznych w sprawie

Za nie budzące wątpliwości i wiarygodne Sąd uznał nieosobowe źródła dowodowe znajdujące się w aktach sprawy, między innymi te, do których odwołał się czyniąc ustalenia faktyczne, którym Sąd przyznał walor wiarygodności, gdyż nie stwierdził żadnych nieprawidłowości w ich sporządzeniu.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

Wyjaśnienia oskarżonej

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, który zaprzeczała aby dopuścił się zarzucanego jej czynu. W ocenie Sądu są one negacją zaistniałych faktów, nie popartą żadnym materiałem dowodowym. Wyjaśnienia oskarżonego stoją w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego, O. S. i L. K. a także nimi korelującymi dowodami z dokumentów w tym przede wszystkim oświadczeniem oskarżonej, które były podstawą ustaleń faktycznych w sprawie, które to dowody Sąd obdarzył wiarą.

Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonej w zakresie w jakim nie przyznawała się do popełnienia zarzucanego jej czynu są próbą uniknięcia odpowiedzialności karnej, dlatego też są nieszczere, nieprawdziwe i nieobiektywne i nie zasługują na wiarę.

Oskarżona powołując się na swoją trudną sytuacją osobistą wykorzystała pokrzywdzonego, wyłudziła od niego kwotę 10.000 zl pod pozorem pożyczki, której to kwoty nigdy nie miała zamiaru oddać, miała natomiast bez wątpienia zamiar oszukania pokrzywdzonego.

Nie znajdują oparcia w materiale dowodowym twierdzenia oskarżonej, jakoby przebywała ona pod adresami, o których wiedzę miał pokrzywdzony i nie unikała kontaktu z nim i jego rodziną w celu zwrotu wymienionej wyżej kwoty. Przeczą temu zeznania przysłuchanych w charakterze świadków, w tym przede wszystkim pokrzywdzonego. To wskazuje, iż oskarżona bez skrupułów i z premedytacją dopuściła się opisanego wyżej przestępstwa.

Powyższych ustaleń nie może zmienić fakt, iż oskarżona weszła w posiadanie powyższych kwot pieniężnych na zasadzie pożyczki oraz w pisemnym oświadczeniu wskazała kiedy je zwróci, bowiem okoliczności w jakich doszło do przekazania pieniędzy oskarżonej oraz unikanie kontaktu z pokrzywdzonym i jego rodziną przez wiele miesięcy, fakt posługiwania się przez oskarżoną nieprawdziwymi danymi osobowymi a także sytuacja finansową oskarżonej, na która się powoływała, uprzednia karalności oskarżonej za oszustwa wskazuje jednoznacznie, iż jedynym celem oskarżonej było oszukanie pokrzywdzonego.

I

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

B. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo oszustwa z art. 286§1 k.k. jest przestępstwem umyślnym a jego znamiona podmiotowe wybiegają poza samo zachowanie się zewnętrzne sprawcy. Ustawa wymaga aby zachowanie się sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku przestępstwa oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca kiedy podejmuje działania musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która ma stanowić rezultat jego zachowania. A, zatem wykluczone jest popełnienie przestępstwa oszustwa z zamiarem ewentualnym. Zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel, jak i sam sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu. Sprawca musi chcieć takiego właśnie sposobu działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i cel ten musi stanowić punkt odniesienia każdego ze znamion przedmiotowych przestępstwa. Aby przypisać sprawcy popełnienie przestępstwa oszustwa należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim ( kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (bądź wyzyskuje błąd), ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion (por. wyrok SA w Katowicach z 13.12.2001r., I AKa 312/01, KZS 2002, Nr 4, poz. 45). Zaznaczyć należy, iż przepis art. 286 § 1 k.k. nie wymaga aby dla wprowadzenia w błąd sprawca podejmował szczególne czynności, polegające na działaniu podstępnym lub chytrym. Do uznania, iż mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd wystarczające jest każde jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (por. wyrok SN z dnia 26.06.2003r., KK. 324/02 LEX nr 80291).

Przedmiotem działania mającego na celu wprowadzenie w błąd może być m.in. informacja dotycząca stanu majątkowego sprawcy, dane dotyczące obecnych możliwości finansowych, jego rzeczywistych zamiarów, cech i wartości oferowanego towaru itp. ( por. Komentarz Kodeksu Karnego pod red. A. Zolla , tom III. str. 272 i n.).

Działanie oskarżonej nosiło cechy zamiaru bezpośredniego, bowiem wykorzystując zaufanie pokrzywdzonego wykorzystała tą sposobność i doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 10.000 zł za pomocą wprowadzenia go w błąd co do zamiaru zwrotu pieniędzy w terminie określonym w oświadczeniu tj. 15 luty 2018 roku. O istnieniu zamiaru bezpośredniego w działaniach oskarżonej świadczą okoliczności w jakich został on popełniony, która mając świadomość przestępności swojego zachowania podejmowała działania o tożsamym charakterze, nie odstępując od nich.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości zachowania oskarżonej Sąd uwzględnił ustalony zamiar bezpośredni, wpisujący się w znamiona inkryminowanego jej czynu. Sąd wziął pod uwagę motywację towarzyszącą oskarżonej z chwili realizacji czynu a mianowicie w działanie w celu osiągniecia korzyści majątkowej, chęć uzyskania łatwych pieniędzy.

Nie budzi również wątpliwości, iż jest to czyn przez nią zawiniony,
jest osobą zdolną do ponoszenia odpowiedzialności karnej, a w niniejszej sprawie nie występują żadne przewidziane prawem okoliczności, które uniemożliwiałyby przypisanie oskarżonej winy. Zebrane w sprawie dowody pozwalają zaś przedstawić jej zarzut, że znajdując się w normalnej sytuacji motywacyjnej i mając pełną swobodę zachowania się zgodnie z normami prawa karnego, normy te naruszyła wypełniając znamiona zarzucanego mu czynu.

Z odniesienia poczynionych ustaleń faktycznych w sprawie do treści powyższych uwag dotyczących art. 286 § 1 k.k. wynika jasno, że działania oskarżonej podejmowane w ramach przypisanego jej czynu względem pokrzywdzonej niewątpliwie wyczerpały dyspozycję omawianego przepisu.

Konsekwencją uznania winy oskarżonego stało się podjęcie odpowiedniej reakcji prawno karnej.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

PRZYTOCZYĆ OKOLICZNOŚCI

B. G.

I

Na podstawie art. 286 § 1 k.k. wymierzono je karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Odnosząc się do wymiaru kary Sąd orzekający zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisami art. 53 § 1 i 2 k.k. Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, Sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonej.

Jako okoliczności obciążające oskarżonej Sąd uwzględnił to, że dopuściła się on przypisanego mu w wyroku przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jej działania były podejmowane z w sposób zuchwały, bowiem z premedytacją wykorzystała pokrzywdzonego doprowadzając go do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem. Sąd orzekający doszedł do wniosku, że dla osiągnięcia wobec oskarżonej celów kary a w szczególności dla zapobieżenia powrotowi przez nią do przestępstwa wystarczającym będzie wymierzenie jej kary pozbawienia wolności izolacyjnej w najniższym wymiarze, za czym przemawia zwłaszcza fakt uprzedniej karalności, za przestępstwa przeciwko mieniu.

Na korzyść oskarżonego Sąd uwzględnił sytuację zdrowotną oskarżonej.

Z tych względów uznać należy, że wymierzenie mu kary izolacyjnej za przypisany mu obecnie czyn, nie jest nadmiernie surowe.

B. G.

II

II

Z uwagi na treść art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego, celem rekompensaty strat materialnych przez niego poniesionych.

5.INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Oskarżona była reprezentowana przez obrońcę z urzędu, wobec tego zasądzono na jej rzecz stosowane wynagrodzenie.

Orzeczenie o kosztach sądowych uzasadnia art. 624 § 1 k.p.k.

PODPIS