Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 535/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

C. W.

w dniu 10 stycznia 2023 r. w Ś. przy ul. (...) wdarł się do mieszkania należącego do Z. S., a następnie naruszył jego nietykalność cielesną w ten sposób, że uderzył go z pięści w głowę i twarz, powodując obrażenia ciała w postaci obrzęku tkanek miękkich powieki dolnej oka lewego, czym działał na jego szkodę,

tj. o czyn z art. 193 k.k. w zb. z art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

C. W. i S. G. (1) mają wspólne dziecko – W. W. (2). C. W. jest w konflikcie z S. G. (1), oskarża ją oraz jej rodzinę o znęcanie się i (...) na szkodę W. W. (2). C. W. w różnoraki sposób naruszał dobra osobiste S. G. (1), a także negatywnie zachowywał się wobec jej matki M. W. i jej konkubenta Z. S..

W dniu 10 stycznia 2023 r. w Ś. przy ul. (...) wdarł się do mieszkania należącego do Z. S., a następnie naruszył jego nietykalność cielesną w ten sposób, że uderzył go pięścią w głowę i twarz, powodując obrażenia ciała w postaci obrzęku tkanek miękkich powieki dolnej oka lewego.

zeznania Z. S.

5-6, (...)- (...)

zeznania S. G. (1)

12-13, (...)-1230,

Zeznania świadka M. W.

24-25,55-57,442-443, (...)-1400,

zeznania M. K. (2)

16-17, (...)- (...)

zeznania J. K.

20-21, (...)- (...)

zaświadczenie lekarskie

11

Dane o karalności

(...)

Wyjaśnienia oskarżonego

33-34,101-102,114-115,412-413,422-423,465,81

3, 1220- (...),

1.1.2.

C. W.

w okresie od maja 2019 roku do dnia 26 lipca 2022 roku w Ś. działając z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu znieważył S. G. (1) słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, naruszał jej nietykalność cielesną poprzez zadawanie uderzeń, groził jej pozbawieniem życia, uszkodzeniem ciała wprost, za pośrednictwem wysyłanych do niej i jej znajomych wiadomości, groził gestami, które to groźby wzbudziły w niej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, a nadto w dniu 10 sierpnia 2019 roku dokonał jej uszkodzenia ciała w ten sposób, że uderzył ją z otwartej dłoni w nos w wyniku czego pokrzywdzona doznała obrażeń ciała w postaci zasinienia i otarcia naskórka w okolicy podbródkowej lewej oraz zasinienia w okolicy jarzmowej lewej oraz oczodołowej lewej i skroniowej prawej, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres do 7 dni, a nadto w dniu 9 stycznia 2022 roku dokonał uszkodzenia jej ciała w ten sposób, że zadawał jej uderzenia z otwartej dłoni po twarzy i ciele, w wyniku czego pokrzywdzona doznała obrażeń ciała w postaci zasinień w obrębie powłoki dolnej oka lewego, kości policzkowej prawej, skroni lewej oraz podbródka, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres do 7 dni, czym działał na szkodę S. G. (1),

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 217 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

C. W. i S. G. (1) mają wspólne dziecko – W. W. (2). C. W. jest w konflikcie z S. G. (1), oskarża ją oraz jej rodzinę o znęcanie się i (...)na szkodę W. W. (2). C. W. w różnoraki sposób naruszał dobra osobiste S. G. (1), a także negatywnie zachowywał się wobec jej matki M. W. i jej konkubenta Z. S..

Początkowo S. G. (1) ukrywała przed rodziną i znajomymi to jak zachowywał się wobec niej C. W.. Jego zachowania były mniej intensywne, jednak z upływem czasu pogarszały się i wzbierały na sile. C. W. groził pokrzywdzonej pozbawienie życia w różnoraki sposób, obrażał ją w wyjątkowo wulgarny sposób pokrzywdzona, poniżał ją, upokarzał. Groźby kierował do pokrzywdzonej bezpośrednio, ale także za pośrednictwem wspólnych znajomych.

W dniu 10 sierpnia 2019r. oraz 9 stycznia 2022r. C. W. zaatakował S. G. (1), uderzał ją w różnoraki sposób, spowodował u niej obrażenia ciała, w pierwszej dacie stanowiące naruszenie nietykalności cielesnej, a w drugie dacie obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres do 7 dni.

Na skutek działań C. W. pokrzywdzona żyła w strachu, lęku i obawie o życie swoje i swojej rodziny.

C. W. swoje zachowania tłumaczył tym, że w jego ocenie rodzina znęca się nad W. W. (2) lub też ją (...) Twierdził tak mimo, że kolejne badania lekarskie wykluczały to. Nie potwierdziła tego opinia biegłej A. K.. Opinia ta nie jest rozstrzygająca.

zeznania S. G. (1)

43-45, 54-54a, 83-85, 135-136, 272-274, 298-300, (...)-1230,

zeznania M. W.

24-25, 55-57, (...)-1400

Zeznania świadka Z. S.

(...)- (...),

zeznania N. K.

87-88, (...)- (...)

zeznania A. L.

139,1430- (...)

zeznania K. W.

270-271, (...)- (...)

Zeznania świadka M. L.

(...)- (...)

materiał poglądowy z obrażeniami pokrzywdzonej

65-70

akta sprawy I. N. 281/22

71-77, 312-325, (...),

materiał poglądowy wraz z tłumaczeniem

144-241, 301-312, 333-346, 360-390, 475-702, 837-966, (...)

protokół oględzin płyty z bilingami z O.

255-261

opinia medyczno-sądowa dot. S. G. (1)

265. 286-287, 975-977

opinia sądowo-medyczna

777-778

protokół oględzin bilingów na płycie z P4

972-974

opinia sądowo-psychiatryczna

979-983

protokół oględzin płyt z kart: 41, 49, 51, 98

(...)

zaświadczenie lekarskie dotyczące S. G.

(...)

protokół oględzin płyty z karty 53

(...)- (...)

protokół oględzin płyty z karty 805

(...)- (...)

informacja z K.

(...)

płyty

41, 49, 51, 1040

opinia biegłej A. K.

33-34,101-102,114-115,412-413,422-423,465,81

3, 1220- (...),

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

33-34,101-102,114-115,412-413,422-423,465,81

3, 1220- (...),

1.1.3.

C. W.

w okresie od sierpnia 2022 roku do lipca 2023 roku w Ś. uporczywie nękał S. G. (1) w ten sposób, że notorycznie wysyłał jej wiadomości za pośrednictwem aplikacji (...), M., w których to wiadomościach z góry powziętym zamiarem wyzywał ją wulgarnie, groził jej bezpośrednio pozbawieniem życia oraz jej najbliższej rodzinie, uszkodzeniem ciała, jak również groził pozbawieniem życia umieszczając na portalu internetowym F. zdjęcia z bronią, kijem bejsbolowym i inne, podjeżdżał pod dom, śledził, jeździł za pokrzywdzoną, wysyłał wiadomości do jej znajomych grożąc jej, wypytując o nią, zawiadamiał organy ścigania i inne instytucje o rzekomym znęcaniu się nad córką,

tj. o czyn z art. 190a § 1 k.k. w zb. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

C. W. w miarę upływu czasu w swoich zachowaniach wobec S. G. (1) eskalował. Zaczął oprócz kierowania gróźb śledzić S. G. (1), jeździł za nią, przejeżdżał w pobliżu jej domu. Wysyłał zdjęcia okien jej domu, ażeby S. G. (1) cały czas miała świadomość, że jest obserwowana. Grożąc demonstrował na zdjęciach niebezpieczne przedmioty, kij bejsbolowy, broń. Pisał, że ma kanister z benzyną do podpalenia domu pokrzywdzonej, że będzie ona pływała w kanale.

Z coraz większa intensywnością uważał, że W. W. (2) jest ofiarą znęcania i pedofilii, woził dziecko do różnych lekarzy, mimo, że wszyscy stwierdzali, że dziecku nic nie jest, szukał kolejnych lekarzy.

Zapowiadał, że zabierze, porwie W. W. (2). Cały czas przy tym używał wobec S. G. (1) wyjątkowo wulgarnych, poniżających jej osobe słów, umniejszał jej poczucie godności, szydził z niej i wyrażał pogardę.

C. W. zawiadamiał urzędy, instytucje o rzekomym złym traktowaniu W. W. (2) przez matkę i jej rodzinę, twierdził, że W. W. (2) jest ofiarą znęcania, a swoje twierdzenia opierał na zdjęciach dziecka z wysypka chorobową lub np. z ubrudzona jedzeniem buzią.

C. W. twierdził tak mimo, że kolejne badania wykluczały to.

zeznania S. G. (1)

43-45, 54-54a, 83-85, 135-136, 272-274, 298-300, (...)-1230,

zeznania M. W.

24-25,55-57,442-443, (...)-1400

Zeznania świadka Z. S.

(...)- (...),

zeznania N. K.

87-88, 142, 355-356, (...)- (...)

zeznania A. L.

139,1430- (...)

zeznania K. W.

270-271, (...)- (...)

Zeznania świadka M. L.

(...)- (...)

materiał poglądowy z obrażeniami pokrzywdzonej

65-70

akta sprawy I. N. 281/22

71-77, 312-325

materiał poglądowy wraz z tłumaczeniem

144-241, 301-312, 333-346, 360-390, 475-702, 837-966, (...)

opinia sądowo-medyczna

777-778

protokół oględzin bilingów na płycie z P4

972-974

opinia sądowo-psychiatryczna

979-983

protokół oględzin płyt z kart 41, 49, 51, 98

(...)

zaświadczenie lekarskie dot. S. G.

(...)

protokół oględzin płyty z karty 53

(...)- (...)

informacja z K.

(...)

płyty

41, 49, 51, 1040

Opinia biegłej A. K.

(...)- (...)

Dokumenty dotyczące wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią W. W. (2) oraz chorób dziecka i jej edukacji, dokumentacja dot. (...) S. G. (1),

(...)- (...), (...)-1390

Dokumentacja na okoliczność sytuacji rodzinnej i zdrowotnej S. G. i W. W.

(...)- (...)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

33-34,101-102,114-115,412-413,422-423,465,81

3, 1220- (...),

1.1.4.

C. W.

w okresie od listopada 2022 roku do dnia 30 czerwca 2023 roku w Ś. uporczywie nękał N. K. w ten sposób, że notorycznie dzwonił do niej i wysyłał jej wiadomości za pośrednictwem aplikacji (...), M., w których to wiadomościach z góry powziętym zamiarem wyzywał ją wulgarnie, przyjeżdżał w miejsce pracy, wysyłał prezenty, a nadto jeździł za nią samochodem,

tj. o czyn z art. 190a § 1 k.k. w zb. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Od listopada 2022r. C. W. zaczął nękać pracownika N. K.. Podobnie jak w stosunku do S. G. (1) zaczął ją śledzić, jeździć za nią, zaznaczać swoja obecność wszędzie. Twierdził, że N. K. zostanie jego żoną, na portalu FB umieścił zdjęcie N. K. i podpisał je swoim nazwiskiem. Przyklejał do jej auta czekoladki, obsypywał je kwiatami. N. K. nie życzyła sobie kontaktu z C. W., mimo tego C. W. nie reagował na to.

Na rachunek N. K. C. W. przesłał 1.000 euro jako prezent, którą to kwotę N. K. odesłała. Działania C. W. wzbudzały poczucie lęku, strachu u N. K.. Pokrzywdzona zmieniła pracę i auto ażeby ukryć się przed C. W..

zeznania S. G. (1)

83-85, (...)-1230,

zeznania N. K.

87-88, 714-715, (...)- (...)

Zeznania świadka M. W.

24-25,55-57,442-443, (...)-1400,

zeznania A. L.

139,1430- (...)

Zeznania świadka Z. S.

(...)- (...),

materiał poglądowy wraz z tłumaczeniem

357-358, 475-702, 837-966, (...)

opinia sądowo-psychiatryczna

979-983

informacja z K.

(...)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

33-34,101-102,114-115,412-413,422-423,465,81

3, 1220- (...),

1.1.5.

C. W.

w dniu 18 czerwca 2023 roku w Ś. przy ul. (...) o godz. 23:00 dokonał zniszczenia mienia przy użyciu kija bejsbolowego w postaci stłuczenia przedniej szyby w pojeździe marki C. (...) o nr rej. (...) oraz wybicia czterech szyb w dwuskrzydłowych drzwiach wejściowych do wytwórni lodów, czym spowodował straty o łącznej wartości 2034,50 złotych, czym działał na szkodę Z. S.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 18 czerwca 2023r. C. W. wdarł się na teren posesji Z. S.. W tym czasie Z. S. znajdował się w piwnicy budynku, gdzie ma swoją wytwórnie lodów albowiem tam pracował. C. W. kijem bejsbolowym wybił szyby w wytwórni lodów, a następnie wybił szybę w zaparkowanym na posesji aucie. W czasie zdarzenia z kijem gonił Z. S., ale ten zdołał mu uciec. W wyniku zajścia powstała szkoda o wartości 2.034,50 zł.

zeznania Z. S.

438-439, (...)- (...)

zeznania S. G. (1)

398-300, (...)-1230,

zeznania M. W.

442-443, (...)-1400

materiał poglądowy wraz z tłumaczeniem

360-367

materiał poglądowy dotyczący zniszczenia samochodu i okien

391-392

protokół oględzin miejsca

445-449

protokół przeszukania

455-457

protokół oględzin rzeczy

469-473

faktury dotyczące zniszczeń

779-780

opinia sądowo-medyczna dotycząca Z. S.

806-807, 968-970,

kij bejsbolowy

809

Informacja z K.

(...)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

33-34,101-102,114-115,412-413,422-423,465,81

3, 1220- (...),

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.,1.1.2, 1.1.3, 1.1.4,1.1.5

zeznania świadka S. G. (1)

Zdaniem Sądu zeznania S. G. (1) należało uznać za wiarygodne. S. G. (1) w swoich zeznaniach podawała informacje zarówno korzystne jak też niekorzystne dla oskarżonego. Jej zeznania korelują z wszystkimi zeznaniami innych świadków. Zeznania też nadto korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Zaistniałe zdarzenia bowiem zostały częściowo nagrane, treści smsów, wiadomości zostały zabezpieczone. Nie ma żadnych podstaw do tego ażeby zeznania S. G. (1) uznać za niewiarygodne. S. G. (1) nie miała podstaw do ukrycia faktów dla niej niewygodnych, a w szczególności tego, że ukrywa znęcanie się nad jej córką. To S. G. (1) przesyłała zdjęcia wysypki, zadrapań na ciele córki. Gdyby pochodziły one z czynów zabronionych, nie pokazywałaby przecież ich oskarżonemu, przed którym rzekomo miała ukrywać fakt, że dziecku dzieje się krzywda.

W sprawie nie ma żadnego dowodu, który by wiarygodności zeznań S. G. (1) podważał. W kontrze do jej zeznań stoją tylko wyjaśnienia oskarżonego. Oskarżony uważał, że S. G. (1) nie miała podstaw do tego ażeby się go bać, jak wyjaśnił oskarżony Sądowi - przecież na razie jeszcze wszyscy żyją. Sam oskarżony w ten sposób zaprezentował swoje stanowisko, wszyscy żyją, ale na razie.

Nie dyskwalifikuje zeznań S. G. (1) fakt, że ona też zwracała się wulgarnie do oskarżonego, czy też nawet mu groziła. Jest to normalna reakcja ofiary. Kiedy czyn trwa miesiące, lata ofiara w większości czasu się boi, lęka, chowa, ale czasami w odruchu obronnym także prezentuje postawę atakującą.

Także nie dyskwalifikuje zeznań S. G. (1) opinia biegłego co do obrażeń małoletniej W. W. (2). Opinia ta nie jest rozstrzygającą, a biegła wskazała w niej, że obrażenia dziecka mogły powstać i w wyniku działania osób trzecich (podała abstrakcyjne przykłady takich działań) i w wyniku działania biernego np. upadku dziecka.

Dodać także trzeba, że w aktach sprawy znajdują się zdjęcia obrażeń S. G. (1), a ich wielkość i umiejscowienie korelują z zeznaniami pokrzywdzonej, w których podaje ona w jakich okolicznościach powstały.

1.1.1.,1.1.2, 1.1.3, 1.1.4,1.1.5

Zeznania świadka Z. S.

Zdaniem Sądu za wiarygodne należało uznać zeznania świadka Z. S.. Zeznania tego świadka są spójne, logiczne i korespondują z zeznaniami pozostałych świadków, ale też z pozostałym materiałem dowodowym – dokumentarnym. Świadek złożył zeznania chaotyczne, ale bardzo emocjonalne. Faktycznie chronologicznie opisał kolejne zdarzenia, jednak w dużej mierze świadek skupił się na ocenie oskarżonego. Świadek początkowo długo tolerował zachowania oskarżonego, dopiero gdy te nasiliły się zaczął reagować.

Wskazać trzeba, że zeznania tego świadka potwierdzają nagrania zdarzeń, dowody rzeczowe, protokoły oględzin, a więc dowody obiektywne. W pewnym stopniu świadek – nieświadomie – tłumaczył oskarżonego. Zeznawał, że widać tak oskarżony został wychowany, świadek próbował znaleźć logiczne wytłumaczenie takich pejoratywnych zachowań oskarżonego. Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka. Podać także trzeba, że świadek obawiał się zeznawania w obecności oskarżonego, ale połączenie z innym pomieszczeniem w budynku sądu było tak złe, że świadek nie słyszał pytań Sądu i wtedy zdecydował, że przyjdzie na sale i będzie zeznawał w obecności C. W.. Trudno przyjąć, że świadek nie miał podstaw by obawiać się oskarżonego skoro został przez niego pobity i zaatakowany kijem bejsbolowym.

1.1.1.,1.1.2, 1.1.3, 1.1.4,1.1.5

Zeznania świadka M. W.

Zdaniem Sądu za wiarygodne należało uznać zeznania M. W.. Świadek chronologicznie opisała ciąg zdarzeń jakie były przedmiotem niniejszego postępowania. Świadek także zeznając wskazywała skąd posiada wiedzę, jakie są źródła jej widomości. Mimo, że ze strony oskarżonego spotkała świadka i jej rodzinę wiele przykrości świadek nie używała negatywnych określeń wobec oskarżonego. Zeznania tego świadka także korelują z zeznaniami pozostałych świadków, ale też z dowodami z dokumentów. Świadek kiedy czegoś nie widziała to nie uzupełniała swoich zeznań, nie podawała określeń probabilistycznych. Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne i obiektywne.

1.1.1.

Zeznania świadka M. K. (2) i J. K.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania J. K. i M. K. (2). Świadkowie zrelacjonowali zajście z dnia 10.01.2023r. Nie byli świadkami bezpośrednimi, ale opisali to czego dowiedzieli się od pokrzywdzonego Z. S. i tez to co zastali po zajściu. Ich zeznania są zbieżne z zeznaniami M. W., Z. S. i S. G. (1). Świadkowie nie są zainteresowani konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie, nie są w konflikcie z oskarżonym. Ich zeznania są obiektywne, logiczne i spójne. Świadkowie podkreślali, że posiadają wiedzę „ze słuchu”, nadto kiedy ich zeznania różniły się z zeznaniami z postępowania przygotowawczego – wskazywali skąd jest różnica - a to z upływu czasu.

1.1.2, 1.1.3.,1.1.4,

Zeznania świadka N. K.

Zdaniem Sądu za wiarygodne należało uznać zeznania świadka N. K.. Zeznania tego świadka potwierdzają także inni świadkowie, a to S. G. (1) czy A. L.. Nie zaprzecza im sam oskarżony. Oskarżony mimo, że N. K. nie życzyła sobie tego wysyła jej wiadomości, śledził ją, obdarowywał, nie przyjmował do wiadomości jej sprzeciwu. Zeznania te nadto potwierdzają dokumenty, a to wydruki czy zdjęcia korespondencji jaka kierował do N. K. oskarżony. Co istotne początkowo świadek nie chciała ścigania oskarżonego, ale w miarę upływu czasu, gdy jego zachowania zaczęły eskalować zdecydował, że poi się oskarżonego. Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka. Co istotne N. K. także w swoich zeznaniach wskazywała na pozytywne cechy oskarżonego.

1.1.2, 1.1.3., 1.1.5,

Zeznania świadka A. L.

Zdaniem Sądu zeznania świadka A. L. należało uznać za wiarygodne. Świadek mimo, że przyjaźni się z S. G. (1) nie prezentowała subiektywnej postawy. Starała się złożyć zeznania obiektywne, w toku także znajomości S. G. (1) z C. W. słuchała tego co relacjonowała jej pokrzywdzone, ale jak zeznała nie wtrącała się w relację stron. Świadek także otrzymywała smsmy od oskarżonego, jednak tu też skracała dystans i odżegnała się od sporu. Co istotne świadek zeznając wskazywała skąd jakie informacje posiada, jakie jest ich źródło, kiedy czegoś nie wiedziała, nie pamiętała to nie konfabulowała. W zeznaniach także oceniła pozytywnie C. W. jako pracodawcę. Opisała jego wybuchowość i brak kontroli emocji.

1.1.2, 1.1.3,

Zeznania świadka K. W.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka K. W.. Świadek jest funkcjonariuszem Policji. Nie zna stron, nie jest zainteresowany konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie. Opisał zdarzenie w jakim brał udział, opisał procedury jakie stosował. Kiedy formułował swoje wnioski, wskazywał na jakiej podstawie je formułuje. Świadek przybywając na miejsce nie wiedział, że istnieje konflikt stron co do opieki nad dzieckiem i w sposób trafny to zidentyfikował. Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka. Świadek w zeznaniach zrelacjonował zachowania pokrzywdzonej i oskarżonego.

1.1.2.,1.1.3.

Zeznania świadka M. L.

Za wiarygodne należało uznać zeznania świadka M. L.. Świadek miała kilkumiesięczny kontakt z pokrzywdzoną. W swoich zeznaniach wskazała na to co dowiedziała się o sytuacji pokrzywdzonej. Podawała jakie zachowania, cechy pokrzywdzonej potwierdzały jej wiarygodność. W sposób profesjonalny świadek podała jaki wpływ na ofiarę nękania czy gróźb ma taka sytuacja, jak odbija się ona na zdrowiu fizycznym i psychicznym. Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

1.1.1

Zaświadczenie lekarskie

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.2,1.1.3

Materiał poglądowy z obrażeniami pokrzywdzonej,

Dokument wiarygodny, brak podstaw do twierdzenia ażby był manipulowany, strony nie kwestionowały jego autentyczności,

1.1.2, 1.1.3,

Kopie z akt sprawy I. N. 281/22

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności

1.1.2,1.1.3.,1.1.4,

Materiał poglądowy z tłumaczeniem

Dokument wiarygodny, brak podstaw do twierdzenia ażby był manipulowany, strony nie kwestionowały jego autentyczności

1.1.2,1.1.3,

Protokół oględzin płyty z bilingami firmy (...)

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.2.,1.1.3

Opinia medyczno-sądowa dotycząca S. G. (1)

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.2, 1.1.3., 1.1.4,1.1.5,

Materiał poglądowy z tłumaczeniem

Dokument wiarygodny, brak podstaw do twierdzenia ażby był manipulowany, strony nie kwestionowały jego autentyczności

1.1.5.

Materiał poglądowy dotyczący zniszczenia samochodu i okien

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.5

Protokół oględzin miejsca

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.5

Protokół przeszukania

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.5

Protokół oględzin rzeczy

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.2,1.1.3

Opinia sądowy medyczna

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.5

Faktura dotycząca zniszczeń

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.1

Opinia medyczna dotycząca Z. S.

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.2,1.1.3

Protokół oględzin bilingów

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.1.,1,1.2.,1.1.3.,1.1.4.,1.1.5.

Opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia wiarygodna, sporządzona przez osoby do tego uprawnione, pełna, jasna, nie jest wewnętrznie sprzeczna. Brak podstaw do kwestionowania jej wiarygodności.

1.1.2.,1.1.3,

Protokół oględzin płyt z k. 41, 49, 51, 98,

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.2.,1.1.3.

Zaświadczenie lekarskie S. G.

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.2.,1.1.3

Protokół oględzin płyty z k. 53,805

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności, strony go nie kwestionowały,

1.1.1,1.1.2,1.1.3,1.1.4,1.1.5

Karta karna

Dokument wiarygodny, sporządzony przez osobę uprawnioną, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności

1.1.5

Dowód rzeczowy – kij bejsbolowy

Dowód zabezpieczony po przeszukaniu, zgodnie z procedurami

1.1.3.

Dokumentacja na okoliczność sytuacji rodzinnej i zdrowotnej S. G. i W. W.

Dokumenty wiarygodne, sporządzone przez osoby uprawnione, nie nasunęły się wątpliwości co do jego wiarygodności,

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1., 1.1.2.,1.1.3,1.1.4, 1.1.5,

Wyjaśnienia oskarżonego

Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego zmierzają do umniejszenia winy. Sąd uznał je z wiarygodne tylko co do tego, że potwierdził on związek z pokrzywdzoną i istniejący konflikt.

Oskarżony w wyjaśnieniach jako motyw swoich działań wskazywał to, ze w jego ocenie córka W. W. (2) jest ofiarą znęcania i (...) Swoje przypuszczenia oskarżony wywodził ze zdjęć , na których dziecko było ubrudzone jedzeniem, miało wysypkę lub drobne zadrapania czy zasinienia. Z doświadczenie życiowego wynika, że dziecko w tym wieku, kiedy uczy się chodzić, kiedy dopiero rozwija swoją koordynację, kiedy rozwija swoją uważność zawsze ma ślady będące wynikiem czy to przewrócenia się czy uderzenia. Żaden lekarz nie potwierdził (ani niemiecki ani polski) ażeby W. W. (2) była ofiara przemocy. Opinia, na którą powołuje się oskarżony tez nie potwierdza, że W. W. (2) jest ofiarą przemocy, a oskarżony nieumiejętnie ją odczytuje i interpretuje błędnie. Opinia ta nie jest rozstrzygająca. Biegła w niej wskazała, że obrażenia mogły powstać i w wyniku działania osób trzecich i w wyniku biernego oddziaływania.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

C. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 193 § 1 k.k. kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Wskazać należy, że przedmiotem ochrony jest w tym przypadku wolność od nieuprawnionych wtargnięć do miejsc, których jednostka jest gospodarzem, ale też swoboda dysponowania takimi miejscami, a dalej prawo do prywatności i własność. Znamię czynnościowe określane jako wdzieranie się do określonych w przepisie miejsc rozumieć należy jako wejście lub dostanie się w inny sposób (niekoniecznie tylko poprzez przełamanie barier fizycznych) do ich wnętrza, stanowiące przełamanie woli osoby uprawnionej. Czyn ten charakteryzuje się umyślnością, ograniczoną do zamiaru bezpośredniego.

Zgodnie natomiast z art. 217 § 1 k.k. kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Dobrem chronionym jest w tym przypadku nietykalność cielesna. Nietykalność ta to wolność każdego człowieka przed niechcianym naruszeniem sfery jego cielesności, chodzi o zagwarantowanie każdej jednostce wolności od fizycznych oddziaływań na jego ciało. Zachowanie sprawcy polega na naruszeniu nietykalności cielesnej człowieka przez jego uderzenie lub dokonanie innej czynności. Jest przestępstwem umyślnym o zamiarze bezpośrednim i wynikowym.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego uznać należy, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona obydwóch wskazanych wyżej przepisów, co również uzasadnia przyjęcie w kwalifikacji prawnej czynu art. 11 § 2 k.k. Niewątpliwie C. W. wdarł się do mieszkania Z. S. (odepchnął M. W. stojącą w drzwiach), a następnie naruszył jego nietykalność cielesną uderzając go pięścią w głowę i twarz, czym spowodował obrażenia ciała w postaci obrzęku tkanek miękkich powieki dolnej oka lewego – i pozostałe działając na szkodę Z. S..

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

C. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na uwadze całokształt materiału dowodowego uznać należy, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu określonego w art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 217 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skoro w okresie od maja 2019 r. do dnia 26 lipca 2022 r. groził S. G. (1) pozbawieniem życia, uszkodzeniem ciała, za pośrednictwem wysyłanych do niej i do jej znajomych wiadomości, groził gestami, które to groźby wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, nadto naruszył jej nietykalność cielesną poprzez zadawanie uderzeń, znieważał ją słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, a w dniu 10 sierpnia 2019 r. dokonał uszkodzenia jej ciała, uderzając ją z otwartej dłoni w nos, w wyniku czego S. G. (1) doznała obrażeń ciała w postaci zasinienia i otarcia naskórka w okolicy podbródkowej lewej oraz zasinienia w okolicy jarzmowej lewej oraz oczodołowej lewej i skroniowej prawej, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres do 7 dni. Nadto w dniu 9 stycznia 2022 r. zadawał jej uderzenia z otwarte dłoni po twarzy i ciele, w wyniku czego pokrzywdzona doznała obrażeń ciała w postaci zasinień w obrębie powłoki dolnej oka lewego, kości policzkowej prawej, skroni lewej i podróbka, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres do 7 dni.

Z pewnością treść kierowanych wiadomości zawierała groźby popełnienia przestępstw, a przy ich intensywności oczywistym jest, ze pokrzywdzona mogła się ich obawiać. Oskarżony znieważał pokrzywdzoną, używał słów wyjątkowo wulgarnych. Kwalifikacja czynów dotyczących obrażeń wynika z opinii.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

C. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego uznać należy, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu zabronionego z art. 190a § 1 k.k. w zb. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w ten sposób, że w okresie od sierpnia 2022 roku do lipca 2023 roku w Ś. uporczywie nękał S. G. (1) w ten sposób, że notorycznie wysyłał jej wiadomości za pośrednictwem aplikacji (...), M., w których to wiadomościach z góry powziętym zamiarem wyzywał ją wulgarnie, groził jej bezpośrednio pozbawieniem życia oraz jej najbliższej rodzinie, uszkodzeniem ciała, jak również groził pozbawieniem życia umieszczając na portalu internetowym F. zdjęcia z bronią, kijem bejsbolowym i inne, podjeżdżał pod dom, śledził, jeździł za pokrzywdzoną, wysyłał wiadomości do jej znajomych grożąc jej, wypytując o nią, zawiadamiał organy ścigania i inne instytucje o rzekomym znęcaniu się nad córką.

Działania oskarżonego były nacelowane na to ażeby niepokoić S. G. (1), ażeby żyła ona w strachu, obawie, ażeby nie zaznała spokoju. Nadal oskarżony znieważał S. G. (1) i groził jej popełnieniem różnorakich przestępstw.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

C. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony również wyczerpał znamiona czynu zabronionego określonego w art. 190a § 1 k.k. w zb. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w ten sposób, że w okresie od listopada 2022 roku do dnia 30 czerwca 2023 roku w Ś. uporczywie nękał N. K. w ten sposób, że notorycznie dzwonił do niej i wysyłał jej wiadomości za pośrednictwem aplikacji (...) M., w których to wiadomościach z góry powziętym zamiarem wyzywał ją wulgarnie, przyjeżdżał w miejsce pracy, wysyłał prezenty, a nadto jeździł za nią samochodem.

Oskarżony działał po to ażeby N. K. bała się go, ażeby miała świadomość jego stałej przy niej obecności. Wzbudzał w niej lęk, strach. Używał wobec niej słów wulgarnych.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

C. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 288 § 1 kk kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Przedmiotem ochrony jest mienie. Czyn ten jest przestępstwem znamiennym skutkiem. Skutkiem jest zmiana w rzeczy poddanej przestępnemu zachowaniu – polegająca czy to na przesunięciu w strukturze rzeczy, czy to na odebraniu jej dotychczasowej funkcji. Można je popełnić w zamiarze bezpośrednim i ewentualnym. Uznać należy, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona wskazanego wyżej czynu poprzez to, że w dniu 18 czerwca 2023 roku w Ś. przy ul. (...) o godz. 23:00 dokonał zniszczenia mienia przy użyciu kija bejsbolowego w postaci stłuczenia przedniej szyby w pojeździe marki C. (...) o nr rej. (...) oraz wybicia czterech szyb w dwuskrzydłowych drzwiach wejściowych do wytwórni lodów, czym spowodował straty o łącznej wartości 2034,50 złotych, czym działał na szkodę Z. S..

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

C. W.

I.

I.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę oskarżonego czy bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art. 53 k.k. i następnych tak, by jej dolegliwość nie przekroczyła stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Stopień społecznej szkodliwości czynu w ocenie Sądu jest znaczny. Oskarżony swoim zachowaniem godził w tak istotne dobro jakim jest wolność i nietykalność cielesna drugiego człowieka. Zachowanie oskarżonego nie znajduje żadnego logicznego uzasadnienia, jest wysoce naganne i karygodne.

Na podstawie wyżej wskazanych okoliczności Sąd uznał, że adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu za przypisany sprawcy czyn jest kara 4 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu kara ta spełni swoje cele prewencji indywidualnej i generalnej, a nadto uzmysłowi oskarżonemu naganność jego postępowania i zapobiegnie podobnym zachowaniom w przyszłości.

Oskarżony zaatakował starszego mężczyznę, niskiego, szczupłego i bezbronnego. Sam jest rosłym mężczyzną. Zaatakował go bez powodu, wdarł się na jego posesję. Uderzał go kilkukrotnie i po cały ciele. Te wszystkie okoliczności wymagały orzeczenia ww. kary.

II.

II.

Również i w przypadku tego czynu Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę oskarżonego czy bezprawność czynu, zaś karę kształtował na zasadach określonych w art. 53 k.k. i następnych, mając na względzie, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, bacząc jednocześnie na stopień społecznej szkodliwości czynu, a także na cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu ocenić należało jako wysoki. Oskarżony swoim zachowaniem godził w tak istotne dobro jakim jest życie i zdrowie drugiego człowieka, jego wolność, cześć i nietykalność cielesna. Przedmioty czynu rozumiane jako swoboda dysponowania swoim ciałem i zagwarantowania człowiekowi wolności od fizycznych oddziaływań na jego ciało, ale także w godność osobistą pokrzywdzonej i wolność od poczucia strachu i zagrożenia popełnieniem przestępstwa. Oskarżony będąc osobą dorosłą i poczytalną zdawać sobie sprawę z konsekwencji swoich zachowań. Kara roku pozbawienia wolności jest adekwatna do tego w jak okrutny i bezlitosny sposób potraktowana została pokrzywdzona oraz jakie krzywdy psychiczne i fizyczne odniosła. Kara ta spełni swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

Oskarżony działał prawie trzy lata, jego groźby były wysublimowane, wielokrotne. Dążył on do tego ażeby S. G. (1) żyła w ciągłym strachu, ażeby wykonywała jego polecenia. Stosował też wobec niej przemoc fizyczną, sprawił jej ból fizyczny. Nie doceniał tego, ze to S. G. (1) zajmuje się opieką ich wspólnego dziecka, nie dbał o nią, a niszczył jej poczucie wartości, jej psychikę.

III.

III., IV.

Na podstawie art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 lat pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kara ta jest odpowiednia z punktu widzenia zasad określonych w art. 53 k.k. i następnych. Sąd nie dostrzegł również i w przypadku tychże przestępstw okoliczności wyłączających winę oskarżonego czy bezprawność czynu. Stopień społecznej szkodliwości czynu uznać należało za znaczny skoro oskarżony godził swoim zachowaniem w tak istotne dobra jakim jest wolność i cześć pokrzywdzonych. Czyny te nie były jednorazowe ani nie miały incydentalnego charakteru. Były natomiast uporczywe i długotrwałe. Zachowania te nie znajdują żadnego logicznego usprawiedliwienia. Kara ta też nie przekracza stopnia winy ani społecznej szkodliwości czynu, a spełni swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej, generalnej i zapobiegnie powrotowi do przestępstwa.

Co istotne czyny te były popełnione na szkodę dwóch kobiet. Oskarżony w wyjątkowo wulgarny sposób znieważał i groził. Cały czas niepokoił pokrzywdzone, starał się żeby bały się one jego, żeby miały poczucie, że są non stop obserwowane.

IV.

V.

Także w tym przypadku Sąd brak jest okoliczności wyłączających winę czy bezprawność czynu. Sąd kształtował karę na zasadach określonych w art. 53 k.k. i następnych. Stopień społecznej szkodliwości czynu uznał za znaczny, oskarżony swoim zachowaniem godził w dobro chronione prawem, a mianowicie w mienie pokrzywdzonego. Mając na uwadze naganność postępowania oskarżonego wymierzył mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że kara ta spełni swoje cele wychowawcze, w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej i zapobiegnie podobnym zachowaniom w przyszłości.

Oskarżony używał w czasie czynu kija bejsbolowego. Zniszczył szyby i w lokalu i w aucie. Bił kijem na oślep, nie licząc się ze stratami, nie licząc się z konsekwencjami. Zniszczył mienie i miejsce pracy pokrzywdzonego, zakłócił tez jego spokój. Zaatakował pośrednio osobę starszą, drobną i zaatakował w jego prywatnym miejscu.

V.

I.-V.

W stosunku do oskarżonego zostały spełnione przesłanki umożliwiające wymierzenie mu kary łącznej pozbawienia wolności. Dlatego na podstawie art. 91 § 2 k.k. w zw, z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu tak ukształtowana kara zadziała wobec oskarżonego wychowawczo, co znajduje uzasadnienie w okolicznościach powołanych w części poświęconej karom jednostkowym za poszczególne przestępstwa przypisane C. W.. Kara w ten sposób ukształtowana jest również jest również karą odpowiednią z punktu widzenia zasad łączenia kar i spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji indywidualnej jak i generalnej. C. W. popełnił pięć przestępstw, jego zachowanie, patrząc całościowo, było niczym nieusprawiedliwione i wysoce naganne, powtarzalne i długotrwałe, godził on w istotne dobra chronione prawem, takie jak między innymi życie i zdrowie, wolność, wolność od strachu i zagrożenia, część oraz nietykalność cielesna. W ocenie Sądu żadna inna kara nie spełniłaby swoich celów wobec oskarżonego.

C. W. nie szanuje ludzi, potrafi traktować ich z pogardą, jest wyniosły, władczy i bezkompromisowy, widzi tylko swoje racje i nie znosi sprzeciwu.

Nie obawia się konsekwencji prawnych, nie respektuje prawa, nie stosował się do środków zapobiegawczych stosowanych przez Prokuratora. Kpił z aktu oskarżenia wskazując, że jest napisany tak jakby pisała go osoba z wykształceniem z budowy maszyn, do pełnomocnika pokrzywdzonej powiedział na sali sądowej, że jest idiotą, do świadków mówił, że będzie ich pozywał cywilnie o odszkodowanie, robił miny i gesty do pokrzywdzonych.

C. W. uważa, że remedium na wszystko są pieniądze. Nie potrafił zrozumieć dlaczego S. G. (1) mu się sprzeciwiała i nie dała się przekupić. Trafił na osobę, która prezentuje inne wartości.

VII.

I.-V.

Krzywdy jakich doznali pokrzywdzeni na skutek przestępnych działań oskarżonego wymagają zadośćuczynienia. Mając powyższe na uwadze, Sąd tym samym orzekł na rzecz S. G. (1) kwotę 12.000 zł, na rzecz N. K. kwotę 3.000 zł i na rzecz Z. S. kwotę 6.000 zł, a nadto tytułem obowiązku naprawienia szkody w całości na rzecz ostatniego z wymienionych pokrzywdzonych kwotę 2.034,50 zł. Kwoty te pozwolą zrekompensować negatywne odczucia i straty poniesione przez pokrzywdzonych.

Kwoty et są adekwatne do strachu, lęku, poczucia braku bezpieczeństwa przez wiele miesięcy.

VIII.

I.-V.

Sąd mając na uwadze treść art. 41a § 1 i 4 k.k. oraz okoliczności popełnienia czynów, jak również obecny w dalszym ciągu strach pokrzywdzonych wobec oskarżonego, uznał za słuszne orzeczenie wobec niego zakazu zbliżania się do pokrzywdzonych na odległość poniżej 100 metrów, a nadto zakaz jakiegokolwiek kontaktowania się z pokrzywdzoną N. K. i Z. S., a w stosunku do S. G. (1) zakaz jakiegokolwiek kontaktowania się z nią z wyłączeniem kontaktu za pośrednictwem sms i tylko odnośnie kwestii związanych z małoletnią W. W. (2) przez okres 8 lat. Orzeczone zakazy pozwolą pokrzywdzonym na uniknięcie kontaktu z oskarżonym i zapewnią im poczucie bezpieczeństwa.

X.

I.-V.

Na podstawie art. 41a § 1 k.k. Sad orzekł wobec oskarżonego zakaz przebywania na terenie miast Ś. na okres 8 lat. Zdaniem Sądu, w świetle okoliczności niniejszej sprawy, w tym również celem zapewnienia bezpieczeństwa pokrzywdzonym orzeczenie tegoż środka karnego jest zasadne. Pokrzywdzeni muszą mieć poczucie wolności, które zabrał im C. W..

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

C. W.

VI.

I.-V.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu okres jego faktycznego pozbawienia wolności od dnia 20 stycznia 2023 r. godz. 13:35 do dnia 22 stycznia 2023 r. godz. 10:55 oraz od dnia 13 lipca 2023 r. godz. 23:00 do nadal przyjmując, że jeden dzień faktycznego pozbawienia wolności równy jest jednemu dniowi kary i w tej części karę uznał za wykonaną.

IX.

I.-V.

Na podstawie art. 63 § 3 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego dotyczącego S. G. (1) i Z. S. Sąd zaliczył oskarżonemu okres stosowania w sprawie środka zapobiegawczego od dnia 22 stycznia 2023 r. do dnia 13 lipca 2023 r.

XI.

I.-V.

Sąd na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci kija bejsbolowego i zarządził jego zniszczenia oraz płyt CD znajdujących się na kartach 41, 49, 51 i 98, zarządzając ich pozostawienie w aktach sprawy jako, że przedmioty te pochodziły bezpośrednio z czynów zabronionych popełnionych przez oskarżonego.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XII.

Kosztami procesu Sąd obciążył oskarżonego i wymierzył mu opłatę zgodnie z przepisami. Na poniesienie tychże kosztów pozwala oskarżonemu sytuacja materialna.

7.  Podpis

Sędzia Kamilla Gajewska 16.04.2024r.