Sygn. akt II K 656/23
Dnia 8 kwietnia 2024r.
Sąd Rejonowy w Grudziądzu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Zbigniew Krzyżanowski
Protokolant: st. sekr. sąd. Marta Czech
w obecności Prokuratora Małgorzaty Zdrojewskiej- Gutowskiej
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8.04.2024r sprawy
D. L.
zd. J. c. Z. i D., ur. (...) w G., PESEL (...) obywatelstwa polskiego, niekaranej
oskarżonej o to, że:
W treści pisma sporządzonego w nieustalonym miejscu, skierowanego dnia 22 czerwca 2020r. do Prokuratury Rejonowej w Grudziądzu oraz w treści zeznań mających służyć za dowód w postępowaniu karnym, złożonych w dniach 15 lipca 2020r. , 4 września 2020r., 9 czerwca 2021r. po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej w Komendzie Miejskiej Policji w G. ul. (...), zeznała nieprawdę o tym T. L. (1) sfałszował pisemne pokwitowania wpłat pieniędzy do jej rąk na dokumentach 13 września 2018 r., 18 października 2018 r. i 2 listopada 2018 r. poprzez opatrzenie ich jej podrobionym podpisem, czym fałszywie oskarżyła T. L. (2) o popełnienie przestępstwa
tj. o czyn z art. 233 § 1 kk w zb. z art. 234 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk
orzekł
I. Oskarżoną D. L. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu tj. przestępstwa z art. 233 § 1 kk w zb. z art. 234 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i za czyn ten po myśli art. 11 § 3 kk a na mocy art. 233 § 1 kk skazuje ją na karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
II. Na mocy art. 69 § 1 kk , art. 70 § 1 kk i art. 72 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 ( dwóch) lat, zobowiązując skazaną do informowania kuratora o przebiegu okresu próby;
III. Na mocy art. 73 § 1 kk w okresie próby oddaje skazaną pod dozór kuratora sądowego;
IV. Zasądza od Skarbu Państwa – Kasy tut. Sądu na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. M. kwotę 840 zł ( osiemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów obrony z urzędu przed Sądem;
V. Zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych i opłat w sprawie obciążając nimi Skarb Państwa.
II K 656/23
D. L. została oskarżona o to, w treści pisma sporządzonego w nieustalonym miejscu, skierowanego dnia 22 czerwca 2020r. do Prokuratury Rejonowej w Grudziądzu oraz w treści zeznań mających służyć za dowód w postępowaniu karnym, złożonych w dniach 15 lipca 2020r. , 4 września 2020r., 9 czerwca 2021r. po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej w Komendzie Miejskiej Policji w G. ul. (...), zeznała nieprawdę o tym T. L. (1) sfałszował pisemne pokwitowania wpłat pieniędzy do jej rąk na dokumentach 13 września 2018 r., 18 października 2018 r. i 2 listopada 2018 r. poprzez opatrzenie ich jej podrobionym podpisem, czym fałszywie oskarżyła T. L. (1) o popełnienie przestępstwa tj. o czyn z art. 233 § 1 kk w zb. z art. 234 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk
D. L. ma wykształcenie podstawowe, jest bez zawodu, aktualnie rozwiedziona, nie podjęła żadnej pracy, na utrzymaniu nie ma nikogo. Zajmuje się chorą matką z którą zamieszkuje i utrzymuje się ze świadczenia opiekuńczego w kwocie 2 490 zł. Uprzednio nie była karana.
(dowód ; wyjaśnienia osk. D. L. k. 347 i 305, karta karna k.310).
D. L. jest byłą żoną T. L. (1). Małżeństwo nie było udane, obie strony dopuszczały się zdrad małżeńskich i stąd wszczęły postępowanie rozwodowe. Zanim został orzeczony rozwód, w dniu 15 lutego 2018 r. oboje sporządzili przed notariuszem umowę o podziale majątku. Wynikało z niej między innymi, że T. L. (1) tytułem wyrównania udziału w majątku wspólnym ma obowiązek przekazać D. L. kwotę 36 000 zł płatną w ratach po 1 000 zł w terminie 3 lat.
(dowód: zeznania św. T. L. k.348, wyjaśnieni a osk. D. L. k.347v, akty notarialne k.24-33)
W dniu 17 sierpnia 2018 r. związek małżeński stron został rozwiązany bez orzekania o winie.
( dowód: odpis wyroku k. 23)
T. L. (1) wynikające z aktu notarialnego raty w kwocie 1 000 zł początkowo płacił przelewając je ze swojego konta na bankowy rachunek D. L..
( dowód: zeznania św. T. L. k. 348, kserokopie przelewów k. 45-48,58-59, 66-79, 102-108, kopie wyciągów bankowych oskarżonej k.116-120, wyjaśnienia osk. D. L. k. 347v)
Kiedy okazało się, ze jego konto zostało zajęte i nie mógł dokonywać przelewów uzgodnił z oskarżoną, że płatności będzie dokonywał przyjeżdżając do jej miejsca zamieszkania i wręczając jej pieniądze do ręki. Jednocześnie pobierał od oskarżonej oświadczenia na piśmie, że wręczane jej kwoty odebrała.
( dowód: zeznania św. T. L. k. 348, kserokopie oświadczeń k. 25-44, 50-51,54-57,80-85,88-90,94-101, wyjaśnienia osk. D. L. k. 347v)
W czerwcu 2020 roku D. L. uznała, że były mąż nie wykonał w całości swojego zobowiązania względem niej i udała się do adwokata by ten zlecił postepowanie egzekucyjne względem byłego męża oraz złożyła zawiadomienie do prokuratury wskazując, że były mąż popełnił względem niej oszustwo.
( dowód: wyjaśnienia osk. D. L. k. 347v, kopia zawiadomienia k.13-14)
Wszystkie te czynności spowodowały wszczęcia postępowań przeciwko T. L. (1), który niezwłocznie stawił się u komornika i przedstawił dowody wykonania zobowiązania względem byłej żony. Komornik zwrócił się do pełnomocnika oskarżonej o złożenie wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego a następnie pełnomocnik zwrócił całą dokumentację oskarżonej zaznaczając, że ta wprowadziła go w błąd zlecając prowadzenie sprawy.
( dowód: kopia pisma komornika k. 86-87, wyjaśnienia osk. D. L. k. 347v)
Niezależnie od tych czynności T. L. (1) złożył do sądu cywilnego pozew o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. W sprawie IC 1931/20 zapadł wyrok uwzględniający roszczenie T. L. (1) .
( dowód dokumentacja ze sprawy cywilnej k.188-200,203-282, wyrok z uzasadnieniem k. 283-297)
Oskarżona pomimo tych faktów twierdziła, że jej podpisy pod oświadczeniami zostały sfałszowane i że to nie ona je podpisywała.
Na te okoliczność w trakcie postępowania przygotowawczego powołano biegłego, który sporządził stosowną opinię grafologiczną z której jednoznacznie wynika, że podpisy na kwestionowanych oświadczeniach są autentycznymi podpisami oskarżonej.
( dowód: opinia grafologiczna k. 154-159)
Oskarżona D. L. w swoich wyjaśnieniach w trakcie postępowania przygotowawczego nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów oraz do swojej winy w tym zakresie.
Przed Sądem potwierdziła swój brak winy oraz sprawstwa w sprawie i złożyła obszerne wyjaśnienia w których opisała głównie swoje motywacje, relacje z byłym mężem wskazując na fakt, że czynności podjęte przez jej byłego męża są zemstą za rozstanie.
Sąd nie dał wiary takim wyjaśnieniom oskarżonej w tym zakresie uznając je za absolutnie niewiarygodne, nierzetelne i wręcz wskazujące na realizację przyjętej linii obrony skierowanej na uniknięcie odpowiedzialności za własne działania.
W tym zakresie wyjaśnienia te budzą poważne i niepodważalne wątpliwości i absolutnie nie znajdują potwierdzenie w licznie zebranych dokumentach jak i spójnych i właściwie uzupełniających te dokumenty zeznaniach świadka T. L. (1).
W świetle powyższego wina oskarżonej nie może budzić żadnych wątpliwości i należy stwierdzić, że oskarżona wyczerpała znamiona przedmiotowe przestępstw z art. 233 § 1 kk i z art. 224 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.
Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował dotychczasową niekaralność oskarżonej.
Zdaniem Sądu kara pozbawienia wolności wymierzona oskarżonej jest adekwatna do stopnia jej zawinienia, społecznej szkodliwości czynów oraz bierze pod uwagę cele wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonej.
Wysokość tej kary nie przekracza przyczynienia się sprawcy do zaistniałych zdarzeń jak i jej udziału w dziejących się okolicznościach popełnienia przestępstw.
W świetle tych okoliczności nie ulegało zatem wątpliwości, że dla powstrzymania oskarżonej przed popełnieniem kolejnych, podobnych przestępstw za konieczne należy uznać wymierzenie kary w orzeczonym wymiarze.
Sąd więc uznał za zasadne wymierzenie oskarżonej kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy.
Zdaniem Sądu kara pozbawienia wolności w opisanym wyżej rozmiarze z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 2 letni okres próby z obowiązkiem informowania kuratora o przebiegu próby oraz jej oddanie na okres próby pod dozór kuratora, bierze pod uwagę cele wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonej a w szczególności zasady określone w treści art. 69 § 4 kk.
Orzeczono również o kosztach obrony z urzędu oskarżonej zasądzając stosowną kwotę na rzecz kancelarii adwokackiej tytułem zwrotu poniesionych kosztów obrony.
Biorąc pod uwagę sytuację majątkową i rodzinną oskarżonej, brakiem pracy zarobkowej, Sąd zdecydował o zwolnieniu oskarżonej od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania i opłat.