Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 678/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. (...)

Przestępstwo skarbowe z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 9 § 2 kks polegające na tym, że w dniu 18.03.2022 roku na terenie posesji w B. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z K. T., przechowywał wyroby akcyzowe w postaci tytoniu do palenia w łącznej ilości 1.020 kg bez polskich znaków akcyzy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 114 ustawy z dnia 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r., poz. 752), tj. wyrób akcyzowy stanowiący przedmiot czynu zabronionego z art. 69a § 1 kks, na których ciąży podatek akcyzowy w wysokości 881.770 zł.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.2.

K. T.

Przestępstwo skarbowe z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 9 § 2 kks polegające na tym, że w dniu 18.03.2022 roku na terenie posesji w B. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z (...), przechowywała wyroby akcyzowe w postaci tytoniu do palenia w łącznej ilości 1.020 kg bez polskich znaków akcyzy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 114 ustawy z dnia 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r., poz. 752), tj. wyrób akcyzowy stanowiący przedmiot czynu zabronionego z art. 69a § 1 kks, na których ciąży podatek akcyzowy w wysokości 881.770 zł.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

5, 7

(...), K. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 65 § 1 KKS sankcjonuje tzw. umyślne paserstwo akcyzowe, czyli zachowanie godzące w mienie wierzyciela podatkowego. Przedmiotem wykonawczym tego czynu są wyroby akcyzowe, stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w przepisach art. 63, 64 oraz 73 KKS. Niewątpliwie tytoń, będący przedmiotem podatku akcyzowego, czy to w formie suszu, czy to w formie krajanki może być przedmiotem paserstwa akcyzowego. Czynność sprawca przestępstwa skarbowego z art. 65 § 1 KKS polega natomiast na pomocy w nabyciu, pomocy w zbyciu, przyjmowania i pomocy w ukryciu przedmiotu paserstwa, przechowywaniu, przewożeniu, przesyłaniu lub przenoszeniu tegoż. Zatem czynność sprawcza obojga oskarżonych polegająca na przechowywaniu przez nich na terenie wynajmowanej posesji 1020 kilogramów tytoniu bez polskich znaków akcyzy mieści się w katalogu zachowań sankcjonowanych przez art. 65 § 1 KKS.

W przedmiotowej sprawie oskarżeni (...) i K. T. działali wspólnie i w porozumieniu ze sobą. Istotą współsprawstwa jest oparte na porozumieniu wspólne działanie co najmniej dwóch osób, z których każda obejmuje swym zamiarem urzeczywistnienie wszystkich określonych przedmiotowych znamion czynu przestępnego. Obiektywnym elementem współsprawstwa jest nie tylko wspólna /w sensie przedmiotowym/ realizacja znamion określonej w odpowiednim przepisie tzw. czynności czasownikowej, lecz także taka sytuacja, która charakteryzuje się tym, że czyn jednego ze współsprawców stanowi dopełnienia czynu drugiego współsprawcy albo popełnione przestępstwo jest wynikiem czynności przedsięwziętych przez współsprawców w ramach dokonanego przez nich podziału ról w przestępnej akcji. Natomiast subiektywnym elementem, a zarazem warunkiem koniecznym współsprawstwa jest porozumienie, oznaczające nie tylko uzgodnienie przez wszystkich współsprawców woli popełnienia przestępstwa, lecz także świadome współdziałanie co najmniej dwóch osób w akcji przestępnej. Porozumienie jest tym czynnikiem podmiotowym, który łączy w jedną całość wzajemne dopełniające się przestępne działania kilku osób, co w konsekwencji pozwala przypisać każdej z nich również i tę czynność sprawczą, którą przedsięwzięła inna osoba współdziałające świadomie w popełnieniu przestępstwa /por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 1976 r., Rw 198/76, OSNKW z 1976 r., z. 9, poz. 117/. Akceptując powyższy pogląd Sądu Najwyższego Sąd przyjął, że sprawcy obejmowali swoją świadomością całość zdarzenia, akceptowali jego skutki i godzili się na zachowanie poszczególnych współdziałających w popełnieniu przestępstwa osób.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

5

II

W przekonaniu Sądu wymierzona na podstawie art. 65 § 1 KKS oskarżonemu grzywna w wymiarze 200 stawek dziennych po 150 złotych odpowiada przede wszystkim stopniowi winy oraz społecznej szkodliwości jego czynu. Podkreślić, bowiem trzeba, że oskarżony działał umyślnie. Zwrócić uwagę należy również na to, iż wykazał się on świadomą ignorancją wobec obowiązujących przepisów, zwłaszcza w sytuacji wcześniejszej wielokrotnej karalności karno - skarbowej. Natomiast na korzyść oskarżonego uwzględniono fakt przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz dobrowolnego uiszczenia w toku postępowania określonej kwoty na zabezpieczenie konsekwencji fiskalnych swojego zachowania.

W oparciu o dochody oskarżonego, jego sytuację rodzinną i majątkową, a także możliwości zarobkowe Sąd ustalił wysokość stawki dziennej na kwotę 150 złotych. Oskarżony jest osobą posiadającą stałe zatrudnienie, nie posiadającą nikogo na utrzymaniu, więc kwota grzywny - zwłaszcza wobec możliwości spłaty jej w ratach - leży w zasięgu jego możliwości finansowych.

K. T.

7

III

Sąd na podstawie art. 65 § 1 KKS wymierzył oskarżonej karę grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 150 złotych każda. Kara ta odpowiada przede wszystkim stopniowi winy oraz społecznej szkodliwości jej czynu. Przy wymiarze kary na niekorzyść oskarżonej przemawiała jej uprzednia karalność. Natomiast na korzyść K. T. uwzględniono fakt przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz dobrowolnego uiszczenia w toku postępowania określonej kwoty na zabezpieczenie konsekwencji fiskalnych swojego zachowania.

W oparciu o dochody oskarżonej, jego sytuację rodzinną i majątkową, a także możliwości zarobkowe Sąd ustalił wysokość stawki dziennej na kwotę 150 złotych. Oskarżona jest osobą nie posiadającą nikogo na utrzymaniu, więc kwota grzywny - zwłaszcza wobec możliwości spłaty jej w ratach - leży w zasięgu jego możliwości finansowych.

Sąd oczywiście zauważa, iż na etapie postępowania przygotowawczego oskarżona uiściła dobrowolnie stosowną kwotę, zaś w mowie końcowej jej obrońca wniosła o wymierzenie jej kary grzywny odpowiadającej uiszczonemu zabezpieczeniu. Jednakże w ocenie Sądu byłoby to rozstrzygnięcie niewłaściwe. Oskarżona bowiem działała wspólnie i w porozumieniu z J. K., ich zachowania były tożsame i co do zasady winni ponieść takie same konsekwencje swojego zachowania. Sąd jednakże zróżnicował wysokość orzeczonej kary grzywny mając na uwadze fakt wcześniejszej wielokrotnej karalności J. K. Niemniej jednak zróżnicowanie to w ocenie Sądu nie mogło być, aż tak duże, aby wymierzyć K. T. karę w wysokości kwotowo odpowiadającej połowie kary wymierzonej drugiemu współsprawcy.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

6

II

Na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks z mocy prawa na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania w dniu 18 marca 2022 roku (w godzinach 13.45 - 18.00) przyjmując, iż jest on równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny.

K. T.

8

III

Na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks z mocy prawa na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono oskarżonej okres zatrzymania w dniu 18 marca 2022 roku (w godzinach 13.45 - 17.45) przyjmując, iż jest on równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

10

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 KPK w zw. z art. 113 § 1 KKS i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. Ust. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zm.) i nakazał pobrać odJ. K.kwotę 3.000 złotych tytułem opłaty. Ponadto Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 36,66 złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków sądowych

11

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 KPK w zw. z art. 113 § 1 KKS i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. Ust. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zm.) i nakazał pobrać od K. T. kwotę 1.800 złotych tytułem opłaty. Ponadto Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 36,66 złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków sądowych

7.  Podpis