UZASADNIENIE |
|||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 769/22 |
|||||||||||||
Uzasadnienie dotyczy całości wyroku |
|||||||||||||||
1.USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||||||
Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
1 |
A. Ł. |
Czyny opisane w pkt II oraz 1 wyroku |
|||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
Odnośnie czyny z pkt II oraz 1 1. W 2022 r. pokrzywdzony M. F. (1) wraz ze swoją ówczesną dziewczyną Z. G. (1) oraz ich koleżankami W. G. (1) i A. B. (1) byli uczniami III klasy Liceum Ogólnokształcącego im. M. K. w L.. W tym czasie A. B. (1) spotykała się z oskarżonym A. Ł.. M.in. różnica wieku pomiędzy nią a oskarżonym, była przyczyną kłótnik Z. G. (1) z A. B. (1) o czym A. B. (1) mówiła oskarżonemu, bo miała żal do przyjaciółki za jej zachowanie. 2. W dniu 11.04.2022 r. około godz. 14:30 pokrzywdzony w towarzystwie (...) oraz W. G. (1) wyszedł ze szkoły i cała trójka poszła ul. (...). W tym czasie ze szkoły wyszła również A. B. (1) i wsiadła do samochodu oskarżonego, który na nią czekał. Gdy A. Ł. zauważył pokrzywdzonego poszedł za nim, zatrzymał łapiąc za lewe ramie i domagał się aby M. F. (1) przeprosił A. B. (1) za swoje zachowanie, że nazwał ją „szmatą”. Pokrzywdzony był zdezorientowany, dopytywał się o co chodzi, wówczas oskarżony uderzył go prawą ręką w górną część policzka. Mimo że M. F. (1) próbował osłaniać twarz dłonią, oskarżony ponownie go uderzył w okolice policzka. 3. Po interwencji Z. G. (2), A. Ł. odsunął się od pokrzywdzonego i odchodząc zagroził mu pobiciem, jeśli nie przeprosi A. B. (1). 4. Na skutek wyżej opisanych uderzeń M. F. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia twarzy po stronie lewej z zaczerwienieniem skóry policzka lewego oraz powieki w okolicy kąta zewnętrznego oka – bez możliwości określenia powieki górnej czy dolne, urazu powierzchniowego policzka, dalszego palca III ręki lewej, co skutkowało naruszeniem czynności narządów ciała i rozstroje zdrowia pokrzywdzonego na okres poniżej 7 dni. |
zeznania świadków: - M. F. (1) - Z. G. (1) - W. G. (1) - A. B. (1) - protokół oględzin osoby - opinia w sprawie obrażeń ciała |
k.140, 2 k.140-141, 13 k.141-142, 39 k.159-160 k.7-12 k.28 |
|||||||||||||
Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
1 |
A. Ł. |
Czyny opisane w pkt II oraz 1 wyroku |
|||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
Czyn opisany w pkt II 1. W dniu 11.04.2022 r. oskarżony grzecznie i kulturalnie poprosił pokrzywdzonego aby przeprosił A. B. (1), ponieważ ta ponownie jest zapłakana. Na co Z. G. (1) zareagowała agresją wobec oskarżonego, złapała go za bluzę, szarpała i groziła Policją. Z kolei M. F. (1) zagroził oskarżonemu, że „zaraz dostanie”. Czyn z pkt 2 2. Oskarżony niczym nie groził pokrzywdzonemu, jedynie odchodząc z miejsca zdarzenia krzyknął, że „jeśli jeszcze raz będzie taka sytuacja, to sprawa trafi na Policję albo do wychowawczyni” (k.59). |
- wyjaśnienia oskarżonego zeznania świadków: -J. Ł. - B. L. (1) |
k.139-140, 59 k.146 k.147 |
|||||||||||||
1.OCena DOWOdów |
|||||||||||||||
1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||||
1 - 4 |
zeznania świadków: M. F. Z. G. W. G. A. B. - protokół oględzin osoby - opinia w sprawie obrażeń ciała |
Sąd nie miał wątpliwości, że w dniu 11.04.2024 r. oskarżony groził pokrzywdzonemu pobiciem oraz go dwa raz uderzył, co znajduje potwierdzenie nie tylko w zeznaniach samego M. F. (1), ale także w zeznaniach wszystkich bezpośrednich świadków zdarzenia. Świadkowie spójnie zeznali, że to oskarżony był agresywny, że to on zaczepił pokrzywdzonego, który był tym zszokowany, „nie spodziewał się, że to się wydarzy” (k.145). Również A. B. (1) stwierdziła, że o ile nie słyszała rozmowy, to widziała, że „A. zaatakował M., wymierzając cios z otwartej dłoni” (k.1589v.). Istotne, jest także i to, że pomimo wyżej opisanego konfliktu żaden ze świadków nie wyolbrzymiał zachowania oskarżonego, opisywali je zgodnie z tym jak zapamiętali przebieg zdarzeń. Przykładowo A. B. (1) przyznała, że nie słyszała czy oskarżony rozmawiał z pokrzywdzonym, z kolei W. G. (1) stwierdziła, że „A. gdy odchodził coś się odgrażał w kierunku M., ale nie pamiętam co mówił” (k.39). Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie pozostałych dowodów nieosobowych, w tym także opinii odnośnie stanu zdrowia pokrzywdzonego, nie była przedmiotem zarzutów stron, ani też nie wzbudziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd w całości uznał te dowody za w pełni wiarygodne. |
|||||||||||||
1.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||||
1 – 2 |
- wyjaśnienia oskarżonego zeznania świadków: -J. Ł. - B. L. (1) |
Zdaniem sądu, A. Ł. poprzez wyjaśnienia w których zaprzeczył aby groził pokrzywdzonemu, czy też go uderzył, chciał umniejszyć swoją rolę w przebiegu przedmiotowych wydarzeń, przedstawiając je w co najmniej niepełnym obrazie i niejako z wyeliminowaniem swojego sprawstwa. Tym samym, wyjaśnienia te oraz zeznania J. Ł. oraz B. L. (2) miały jedynie na celu uprawdopodobnienie przedstawionej przez oskarżonego wersji zdarzeń. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na to, że gdyby wyjaśnieniom A. Ł. w całości dać wiarę, to wówczas wyłoniłby się z nich zupełnie niewiarygodny opis stanu faktycznego, z którego by wynikało, że wprawdzie zaczepił on M. F. (1), ale sam zachowywał się grzecznie, kulturalnie reagował na agresywne zaczepki pokrzywdzonego oraz Z. G. (1). Ale jednocześnie nie potrafił wyjaśnić skąd się wzięły obrażenia ciała u M. F. (1). Przeczą temu pośrednio zeznania A. B. (1), która stwierdziła, że wysiadając z samochodu oskarżony powiedział, że „załatwi to po męski” (k.159), co w ocenie sądu nie sugeruje polubownego załatwienia sprawy. Wprawdzie J. Ł. oraz B. L. (1) przekonywali, że będąc uczniami jednej klasy, to pokrzywdzony był agresywny wobec nich, jak również wobec A. B. (1), czego ta nie potwierdziła, nie potwierdziła tego również W. G. (1). Świadek zeznała m.in., że „pan Ł. oraz pan L. to były osoby popularne w szkole” (k.142). Z kolei Z. G. (1) zeznała, że „to oni nas prześladowali”, a A. była w dużym stresie bo myślała, że jest w cięży (k.141). Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia sąd nie dał wiary ani wyjaśnieniem oskarżonego, ani też zeznaniom J. Ł. i B. L. (1). |
|||||||||||||
1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
|||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||||
☐ |
1.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
II, 2 |
A. Ł. |
||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
Występek określony w art.157§2kk jest przestępstwem umyślnym, a wina sprawcy może mieć formę obydwu postaci zamiaru określonych w art.9§1kk. Samo ustalenie zamiaru sprawcy jest wynikiem analizy strony podmiotowej i przedmiotowej przestępstwa. Analiza ujawnionego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że A. Ł. działał umyślnie, bowiem miał zamiar zadać ból pokrzywdzonemu, po tym jak pokrzywdzony nie chał z nim rozmawiać. W tym też celu, poprzez uderzenia, uszkodził jego ciało, co zostało już wyżej opisane. Co więcej oskarżony, z całą pewnością obejmował swoją świadomością skutek swojego działania, jakim była możliwość spowodowania uszczerbku na zdrowiu pokrzywdzonego, ponieważ właśnie z takim zamiarem podjął swoje działanie i z rozmysłem uderzyła pokrzywdzonego, nawet jak ten próbował ochronić twarz swoją ręką. Nie ma też żadnych wątpliwości, że pomiędzy działaniem A. Ł., a obrażeniami doznanymi przez M. F. (1), zachodzi związek przyczynowy, znajduje to chociażby potwierdzenie w opinii biegłego sądowego M. R.. |
|||||||||||||||
☐ |
1.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
I, 1 |
A. Ł. |
||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
Występek z art.190§1kk polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba ta wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Znamię wzbudzenia obawy należy jednak oceniać subiektywnie, nie zaś z punktu widzenia realnego niebezpieczeństwa spełnienia groźby ( tak też wyrok SN z dnia 17 kwietnia 1997 r., II KKN 171/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 10, poz. 4). Dodatkowo przy ocenie spełnienia powyższych przesłanek należy wziąć pod uwagę okoliczność czy obawa pokrzywdzonego może być uznana za uzasadnioną. W tym względzie decydują przesłanki odwołujące się do okoliczności i sposobu wyrażenia groźby, które mogą uzasadniać realność spełnienia gróźb. W przedmiotowej sprawie okolicznościami, które w przekonaniu pokrzywdzonego mogły świadczyć o realnej możliwości spełnienia tychże gróźb było to, że był on całkowicie zaskoczony ich treścią i były one połączone z agresywnym zachowaniem oskarżonego. Emocje jakie towarzyszyły M. F. (1) obrazowo opisała W. G. (1), która stwierdziła, że „rozmawialiśmy o tym zdarzeniu, bo byliśmy wystraszeni, co może się dalej dziać” (k.141v.). Także pokrzywdzony nie ukrywał, że „A. Ł. wzbudził u mnie poczucie zagrożenia” (k.2). Należy w tym miejscu wskazać, że sąd zmienił opis czynu w porównaniu z zarzutem, ponieważ oskarżony wypowiedział jedną groźbę pobicia i nie groził pokrzywdzonemu, jak przyjął prokurator, pozbawieniem życia. |
|||||||||||||||
☐ |
1.5. Warunkowe umorzenie postępowania |
------- |
-------------- |
||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
-------------------------------------------------- |
|||||||||||||||
☐ |
1.6. Umorzenie postępowania |
----------- |
------------------------ |
||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
-------------------------------------- |
|||||||||||||||
☐ |
1.7. Uniewinnienie |
-------------- |
------------------- |
||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
|||||||||||||||
--------------------------------------- |
|||||||||||||||
1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
|||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
A. Ł. |
1, 2, 3 |
1, 2a 3 2b |
Dokonując wyboru kary, spośród katalogu kar, sąd uznał za najbardziej adekwatną karę - karę grzywny. W tym względzie, sąd pośrednio kierował się treścią art.58kk, które zawierają zasadę preferencji kar nie-izolacyjnych. Jako okoliczność łagodzącą należało uwzględnić: - to, że oskarżony choć się nie przyznał do popełnienia zarzucanego mu czynu, to jednak wyraził skruchę, - dotychczasowa niekaralności oskarżonego, co dowodzi, że oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia i przedmiotowe zdarzenie miało jednorazowy charakter. Jako okoliczność obciążającą należało uwzględnić: - wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów, stopień ten wyraża się w tym, że nie miał on żadnego racjonalnego powodu, aby zaatakować pokrzywdzonego, grozić mu, zachowanie oskarżonego dowodzi, że ma on problem z powstrzymaniem negatywnych emocji, - uderzając M. F. (1), oskarżony spowodował realne zagrożenie dla jego zdrowia i miał przy tym pełną świadomość podjętego przez siebie działania. W tej sytuacji, sąd uznał, że łączna kara grzywny w wymiarze 140 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 15 zł, będzie karą, która spełni pokładane w niej cele. Ilość i wysokość stawek dziennych grzywny została ustalona przy uwzględnieniu dochodów oskarżonego, które określił na kwotę 4000 zł miesięcznie oraz jego stałych wydatków. Stosownie do dyspozycji art.46§1kk, sąd orzekł także wobec oskarżonego obowiązek zapłaty na rzecz pokrzywdzonego 800 zł tytułem zadośćuczynienia. Kwota ta została ustalona w oparciu o obrażenia, jakie doznał A. Ł. i stwierdzonych w opinii oraz z uwzględnieniem działania oskarżonego. Jednakże należy w tym miejscu wskazać, że zadośćuczynienie uważane jest za szczególny rodzaj odszkodowania będący świadczeniem pieniężnym służącym naprawieniu szkody niemajątkowej określanej mianem krzywdy. Tym samym wobec faktu, że pokrzywdzony sam nie wystąpił z takim roszczeniem, to ustalając wysokość zadośćuczynienia sąd oparł się wyłącznie na dowodach, które zostały w sprawie ujawnione. |
||||||||||||
1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
|||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
--------- |
------------ |
--------- |
-------------------- |
||||||||||||
1.6. inne zagadnienia |
|||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
|||||||||||||||
----------------------------------- |
|||||||||||||||
1.KOszty procesu |
|||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||
4 |
Zgodnie z treścią art.627kpk oskarżony został obciążany kosztami sądowymi, które po zsumowaniu wyniosły 380 zł, w tym 210 zł to opłata. |
||||||||||||||
1.1Podpis |
|||||||||||||||