Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 786/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. L.

I

I

Odnosząc kodeksowe dyrektywy wymiaru kary do realiów sprawy i uznając, że oskarżonemu za przypisane przestępstwo należy wymierzyć karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, sąd zważył, że kary rodzajowo łagodniejsze tj. samoistna kara grzywny lub kara ograniczenia wolności byłyby nieadekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, jak również nie realizowałyby należycie celów kary związanych z prewencją indywidualną i generalną. Oskarżony swoim czynem godził w bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego, pokrzywdzona doznała naruszenia czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, dyskomfort psychofizyczny jest przez pokrzywdzoną odczuwalny do dnia dzisiejszego. Oskarżony wiedząc jakim samochodem się porusza, nie sprawdził dokładnie czy na chodniku przeznaczonym do ruchu pieszych nie ma żadnego przechodnia. Na korzyść oskarżonego przemawiała jego uprzednia niekaralność. Oskarżony pracuje zawodowo, wychowuje małe dziecko. Po potrąceniu pokrzywdzonej, wykazał chęć udzielenia jej pomocy i pozostawił wizytówkę. Od początku poczuwał się do odpowiedzialności i przyznał się do popełnienia czynu zabronionego. Taka postawa oskarżonego wskazuje na krytyczny stosunek do popełnionego czynu.

K. L.

II

I

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd uznał, że karą odpowiednią będzie wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Sąd uznał w szczególności, iż z uwagi na uprzednią niekaralność oskarżonego oraz brak informacji o wcześniejszych naruszeniach przepisów ruchu drogowego, można w stosunku do oskarżonego wywieść pozytywną prognozę kryminologiczną i przyjąć, że warunkowe zawieszenie wykonania kary będzie wystarczające do osiągnięcia celów kary i skutecznie powstrzyma oskarżonego od powrotu do przestępstwa. Miarodajność takiej prognozy wystarczająco skutecznie zweryfikuje roczny okres próby, na jaki zawieszono wykonanie kary.

K. L.

III

I

Pokrzywdzona nie usłyszała do tej pory przeprosin oskarżonego, zasadnym było zatem zobligowanie oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonej.

K. L.

IV

I

Sąd nie przychylił się do wniosku pokrzywdzonej o orzeczenie na jej rzecz nawiązki w wysokości 25.000 zł. Podana kwota nie została przez pokrzywdzoną wykazana i udowodniona. Ewentualne postepowanie dowodowe w tym zakresie, przedłużyłoby znacząco postepowanie karne w sytuacji, gdy istniała już możliwość rozstrzygnięcia w przedmiocie podstawowej kwestii tj. odpowiedzialności karnej sprawcy. Z uwagi na tego rodzaju trudności w ustaleniu rzeczywistego rozmiaru szkody, sąd zdecydował o orzeczeniu nawiązki w kwocie 5000 zł, która prawidłowo w ocenie sądu odzwierciedla rodzaj doznanych obrażeń, dolegliwości związane z koniecznością leczenia a także doznanie bólu fizycznego i psychicznego. Orzeczenie takie nie zamyka pokrzywdzonej drogi do dochodzenia swoich roszczeń na drodze postępowania cywilnego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Obciążenie oskarżonego kosztami sądowymi w postępowaniu karnym jest regułą. Oskarżony jako osoba mająca stałe zatrudnienie, jest zdolny do poniesienia kosztów sądowych w kwocie 200 zł. W pozostałej części oskarżony został zwolniony od obowiązku poniesienia kosztów sądowych, z uwagi na nałożony na niego obowiązek zapłaty na rzecz pokrzywdzonego nawiązki w wysokości 5000 zł i konieczność łożenia na utrzymanie małoletniego dziecka.

VI

Pokrzywdzona w toku postępowania sądowego był reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu. Koszty tak udzielonej pomocy prawnej nie zostały uiszczone w całości ani w części, dlatego też Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika kwotę 840 zł, uwzględniając stan normatywny wynikający ze skutków linii orzeczniczej Trybunału Konstytucyjnego zapoczątkowanej wyrokiem w sprawie SK 66/19.

Podpis