Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 80/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

D. K. (1)

I. w okresie od początku lutego 2018 roku do 10 kwietnia 2018 roku w Ś. będąc odpowiedzialną za organizację i nadzór nad funkcjonowaniem (...) Towarzystwa Ochrony (...) w W., w tym zatrudnienie kierowników rezerwatów mając wiedzę o braku zatrudnienia takiej osoby w rejonie rezerwatu (...) z/s w Ś. do obowiązków, którego należało dbanie o dobrostan stada 27 koników polskich przebywających w tym okresie na pastwisku przy ul. (...) w Ś. i braku innej osoby, która w sposób należny sprawowałaby opiekę nad tym stadem utrzymywała wymienione zwierzęta w niewłaściwych warunkach bytowych, w tym w stanie rażącego zaniedbania i niechlujstwa, bez opieki kowala i opieki weterynaryjnej, bez odpowiedniego pokarmu i wody przez okres przekraczający minimalne potrzeby właściwe dla gatunku czym doprowadziła do stanu skrajnego wyczerpania wszystkich 27 koników polskich, do skrajnego wychudzenia jedenastu z nich i stanu wyniszczenia trzech z nich, w wyniku czego dwa konie padły, jeden - klacz w wyniku przymusowej eutanazji, drugi z uwagi na stan wyniszczenia,

tj. czyn z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt

2

J. K. (1)

II. w okresie od początku lutego 2018 roku do 10 kwietnia 2018 roku w Ś. sprawując nadzór nad kierownikami rezerwatów (...) Towarzystwa Ochrony (...) w W. mając wiedzę o braku zatrudnienia takiej osoby w rejonie rezerwatu (...) z/s w Ś. do obowiązków, którego należało dbanie o dobrostan stada 27 koników polskich przebywających w tym okresie na pastwisku przy ul. (...) w Ś. i braku innej osoby, która w sposób należny sprawowałaby opiekę nad tym stadem utrzymywał wymienione zwierzęta w niewłaściwych warunkach bytowych, w tym w stanie rażącego zaniedbania i niechlujstwa , bez opieki kowala i opieki weterynaryjnej, bez odpowiedniego pokarmu i wody przez okres przekraczający minimalne potrzeby właściwe dla gatunku czym doprowadził do stanu skrajnego wyczerpania wszystkie 27 koniki polskie, do skrajnego wychudzenia jedenastu z nich i stanu wyniszczenia trzech z nich, w wyniku czego dwa konie padły, jeden - klacz w wyniku przymusowej eutanazji, drugi z uwagi na stan wyniszczenia,

tj. czyn z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. D. (1) (...) i J. K. (1) jej zastepca byli w związku z pełnionymi funkcjami w (...) w W. osobami odpowiedzialnymi za organizację zatrudnienia osób mających pieczę nad stadem 27 koników w sposób umożliwiający prawidłowy nadzór nad stanem zdrowia zwierząt, ich bezpieczeństwem, w tym opieką medyczną weterynaryjną oraz dostępem do wody i pożywienia.

Przez okres kilku lat tj. od 04.05.2016r. stadem koni opiekował się T. O.. Został on zatrudniony jako koordynator Rezerwatów (...). Między innymi obowiązkiem T. O. było dbanie o dobrostan koników polskich. Koniki funkcjonowały w taki sposób, że w okresie ciepłym wiosenno-letnim przebywały na wyspie, a w okresie jesienno- zimowym aż do wiosny przebywały na działce dzierżawionej przez (...) od D. Z..

W dniu 7 lutego 2018r. T. O. mając rozwiązaną umową z (...) ostatecznie zaprzestał opieki nad końmi, o czym poinformował D. K. (1). D. K. (1) poprosiła o przekazanie opieki A. S.. Ten podczas prywatnego spotkania w restauracji, zgodził się doraźnie, pomagać przez kilka dni przy koniach. Sam A. S. jest gospodarzem, ma duże gospodarstwo 1000 hektarowe w odległości ponad 40 km od Ś.. Nie zajmuje się końmi.

Przez czas doraźnej opieki A. S. konie miały dostarczane minimalne pożywienie. Fakt braku pożywienia i wody zauważyła w lutym 2018r. M. R., zatelefonowała do T. O. a ten powiedział jej, że on już nie pracuje w (...). Po jakimś czasie M. R. zauważyła jak baloty z sianem przywiózł A. S.. Ten poinformował jej męża, że robi to z grzeczności, że nikt mu za to nie płaci. K. wówczas nie miały dostępu do wody z wyjątkiem tej, która znajdowała się w rowach, w czasie mrozów rozbijały kopytami lód i go jadły.

W dniu 9 kwietnia 2018r. o stanie konie dowiedziała się telefonicznie J. C. (1), a następnego dnia Powiatowa Inspektor Weterynarii B. S..

Na miejscu stwierdzili oni, że stado koników jest w bardzo złym stanie zdrowia, jest niedożywione, wychudzone, nie ma dostępu do zdatnej do picia wody. Nadto jeden koń miał wrastający w pysk kantar. Na terenie gdzie konie przebywały była błotnista powierzchnia bez zieleni, na fragmentach ogrodzenia gdzie zastosowany był drut kolczasty znajdowały się kępki końskiej sierści. Część koni miała ślady podgryzania. Siano, które znajdowało się w zagrodzie było zgniłe i zgrzybiałe. Wszędzie było brudno.

A. S. faktycznie opiekowała się kilka dni końmi, a potem telefonował do D. K. (1) i do (...), informując ją, że nie może się końmi zajmować. D. K. (1) zbywała go, a potem nie odbierała połączeń telefonicznych, A. S. próbował kontaktować się przez sekretariat (...).

D. K. (1), J. K. (1) nie przeprowadzili rozmowy z A. S. w sposób precyzyjny określając na czym ma opieka polegać, do kiedy ma trwać, jaka żywność ma być podawana, skąd ma A. S. ją brać. Kiedy A. S,olczyńki po kilku dniach opieki poinformował, że już dalej nie może pomagać przy koniach, nikt nie skierował osoby odpowiedzialnej do opieki.

częściowo wyjaśnienia

D. K.

491-492, 676-680, 776-778

częściowo wyjaśnienia

J. K.

526-527, 984-986, (...)

zeznania B. S.

1-2, 304-307, 564-565, 846-848, (...)- (...)

zeznania M. R.

74-75, 782,

zeznania T. O.

77-79, 282-286, 842-846, (...)- (...)

zeznania J. C. (1)

121-122, 300-303, 783, (...)- (...)

zeznania M. K. (1)

133-134, 368-369, (...)- (...)

zeznania J. C. (2)

136-137, 278-281, 781-782, (...)- (...)

zeznania M. P.

177-179, 453-454, 785-787

zeznania J. K. (3)

372-374, 787-788, (...)- (...)

zeznania B. B.

530-531, 788-790, (...)- (...)

zeznania A. S.

676-680, (...)- (...)

zeznania P. J.

484-849

zeznania M. K. (2)

849

zeznania A. L.

890-892

zeznania G. S. (1)

892-893

zeznania U. Z.

893-895

zeznania D. D. (2)

909-912, 1270

zeznania B. M.

968-969, (...)- (...), (...)- (...)

zeznania D. B.

979-980, (...)- (...), (...)- (...)

zeznania J. K. (4)

980-982, (...), 1350- (...), (...)- (...),

zeznania A. O.

982-983, (...)- (...), 1390- (...)

zeznania B. K.

983-984, (...)- (...), (...)- (...),

oględziny z dokumentacją fotograficzną

14-19

dokument pochodzący od J. K.

48

materiał poglądowy

23-44, 50-67, 73, 124-125

protokoły kontroli weterynaryjnej z załącznikami

68-73

faktury

89-91

wydruki korespondencji e-mail

92-100

sprawozdania z badań

128, 129

protokoły pobrania próbek do badań

130, 131

wniosek o odebranie zwierząt

238-239

umowa zlecenia

287-290

faktura od G. S.

386

decyzje o czasowym odebraniu stada koników polskich

501-509, 535-542, 604-615

dokumentacja z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, w tym o dopłatach dla (...)

591-593, 603, 1290- (...)

akta pracownicze oskarżonych, Regulamin Zarządu (...), Statut (...), zarządzenie o objęciu stanowiska Kierownika ds. ochrony przyrody przez J. K.

804-841

dane o karalności D. K.

(...)

dane o karalności J. K.

(...)

dokumenty, artykuły i wydruki ze stron internetowych wskazujące na działalność J. K. związaną z ochroną przyrody, wizytacja stada koników polskich w rezerwacie B.

858-888, (...)- (...), (...)- (...)

Opinia D. (...)

(...)

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

częściowo wyjaśnienia D. K.

Częściowo wyjaśnienia te są wiarygodne, a to w zakresie w jakim oskarżona wskazywała na rolę jaką pełniła przy naborze osób do pracy czy też w zakresie obiegu dokumentów w (...) w W.. W pozostałym zakresie, a więc co do kwestionowania odpowiedzialności za zarzucany czyn, wyjaśnienia oskarżonej stanowią jej linię obrony.

częściowo wyjaśnienia J. K.

Częściowo wyjaśnienia te są wiarygodne, a to w zakresie w jakim oskarżony wskazywał na rolę jaką pełnił przy naborze osób do pracy czy tez w zakresie obiegu dokumentów w (...) w W.. W pozostałym zakresie, a więc co do kwestionowania odpowiedzialności za zarzucany czyn, wyjaśnienia oskarżonego stanowią jego linie obrony.

zeznania B. S.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zrelacjonował przebieg zdarzenia, a więc to w jaki sposób dowiedział się o zaistniałej sytuacji, a więc o zaniedbaniach koników polskich. W swojej relacji gdy świadek zeznawała co do tego jaki był stan zwierząt, wskazywała na fakty z jakimi naocznie się zapoznała. Odnośnie zaś ocen stanu zdrowia, stanu miejsca pobytu koników polskich świadek wyjaśniała skąd wynika ocena świadka (jaką posiada wiedzę, jakie posiada doświadczenie). Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka. Zeznania te korelują z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, a swoje oceny świadek oparła na wiedzy i doświadczeniu.

zeznania M. R.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne. Są one zbieżne z pozostałymi dowodami w sprawie. Świadek przez lata obserwowała stado koników polskich i przez lata widziała, że były zadbane, nie miała żadnych zastrzeżeń, dopiero po odejściu z (...) T. O. zauważyła jak ich stan stopniowo się pogarszał. To świadek zaniepokojona telefonowała do T. O.. Zeznania tego świadka są wiarygodne, obiektywne, świadek nie jest zainteresowana konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie, a fakty jakie podaje co do pogarszania się stanu stada, braku opieki potwierdzają pozostałe dowody.

zeznania T. O.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek wskazał, że nie chciała dalej pracować w (...), bo były duże zaniedbania, wszystko było niedofinansowane, a praca wymagała zatrudnienia dwóch osób, ażeby prawidłowo wykonywać opiekę. Świadek wskazał, że wie, ze A. S. zgodził się na pomoc przy koniach, ale nie widziała na jak długo, ze była to pomoc doraźna.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne, korelują z pozostałym materiałem dowodowym, potwierdzają lekceważące podejście oskarżonych do koników polskich, brak dofinansowania, zainteresowania.

zeznania J. C. (1)

Zeznania tego świadka sąd uznał za wiarygodne. Świadek posiada wiedzę z uwagi na wykonywany zawód. Na miejscu w dniu ujawnienia sytuacji koników polskich skonfrontował wiedzę z zastanym stanem stada koników. W swoich zeznaniach świadek zrelacjonował to co zastał na miejscu, a więc stado wychudzonych koni, bez pożywienia i dostępu do wody. W zeznaniach świadek opisał stan miejsca pobytu koni, wykonał zdjęcia. Zeznania tego świadka korelują z zeznaniami B. S., J. C. (1), M. R., J. C. (2), a nadto z dowodami dokumentarnymi zdjęciami, protokołem oględzin. Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania M. K. (1)

Zdaniem sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zrelacjonował to co zastał na miejscu zdarzenia, po ujawnieniu sytuacji w jakiej znajdowało się stado koników polskich. Świadek nie ferował negatywnych ocen wobec osób, które miały obowiązek opieki nad zwierzętami, a opisał zastany stan faktyczny. Jego zeznania korelują z zeznaniami świadka B. S., J. C. (1) oraz z pozostałym materiałem dowodowym. Świadek starał się w sposób obiektywny zrelacjonować zastaną sytuację. Nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania J. C. (2)

Świadek jako osoba, która mieszkała w sąsiedztwie miejsca pobytu koników polskich w zeznaniach swoich zrelacjonowała to co zaobserwowała odnośnie opieki, a bardziej brrku opieki nad zwierzętami. Dodatkowo świadek sama zajmuje się hodowlą koni, posiada w tym zakresie wiedzę, jej relacja tego co zaobserwowała była wzbogacona właśnie o posiadaną wiedzę. Zdaniem Sądu świadek nie jest zainteresowana konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie, jest świadkiem obiektywnym, a jej zeznania korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania M. P.

Zeznania tego świadka sąd uznał za wiarygodne, jednak nie są istotne dla rozstrzygnięcia w sprawie, korelują z pozostałymi dowodami w sprawie.

zeznania J. K. (3)

Zeznania tego świadka są wiarygodne, brak podstaw do ich kwestionowania, są spójne, logiczne. Świadek zeznał o tym co zastał na miejscu zdarzenia, odnośnie zaś ocen to ferował je w oparciu o posiadana wiedze i doświadczenie zawodowe. Nie nasunęły się wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania B. B.

Zeznania tego świadka są wiarygodne, stanowią dobrą ocenę pracy (...), która jednak co można zauważyć w oparciu o niniejsza sprawę, nie była co najmniej prawidłowa. Świadek współpracowała z oskarżonymi, w związku ze sprawą całe (...) miała negatywna opinię, w tym medialną. Zdaniem Sądu świadkowi zależało na przedstawieniu (...) w jak najlepszym świetle.

zeznania A. S.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Najistotniejszą kwestią w niniejszym postępowaniu jest to, czy świadek – jak twierdzą oskarżeni podjął się opieki nad stadem koników polskich doraźnie na kilka dni czy tez na stałe – do czasu znalezienia pracownika rezerwatu.

Bez przytaczania faktów na okoliczności tego, że świadek podjął się opieki doraźnej, wskazuje logika i doświadczenie życiowe. Świadek był gospodarzem, rolnikiem. Sam posiada duże gospodarstwo role wymagające pracy, poświęcenia czasu. Nie miał możliwości zająć się stadem koników polskich chociażby na czas jaki wymagało do niego jego gospodarstwo, ale tez z uwagi na fakt, że było ono oddalone o 40 km od Ś.. Świadek musiałby podróżować każdego dnia prawie 100 km i to dla idei albowiem żadnego wynagrodzenia za to nie miał przewidzianego. To, że taką pracą w przeszłości się interesował nie świadczy o tym, ze ją podjął. Wreszcie oczywistym jest, że gdyby faktycznie A. S. chciał zająć się rzetelnie, czyli w zasadzie całodniowo stadem koników to zrobiłby to zgłaszając się na ciągle wolny etat kierownika rezerwatu. Oczywistym nadto jest, że nie była spisana żadna umowa, nawet zlecenia ze świadkiem, bo takiej A. S. by nie podpisał. Zwyczajnie ani nie miał na takie zajęcia czasu, ani nie było to intratne.

Zdaniem Sądu jakość i czas opieki nad stadem jaką przez kilka dni świadczył A. S. świadczy o tym, że było to zadanie chwilowe i grzecznościowe. Co istotne w czasie gdy czyn trwał władze (...) telefonowały nie do A. S. a do T. O.. Świadek także wskazał dlaczego definitywnie oświadczył, że już nie może pomagać, a to z uwagi na to, że wyjeżdżał na kongres religijny, który w jego wyznaniu jest bardzo ważnym corocznym wydarzeniem.

zeznania P. J.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

zeznania M. K. (2)

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

zeznania A. L.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

zeznania G. S. (1)

Zeznania tego świadka są wiarygodne, korelują z pozostałym materiałem dowodowym, są spójne, logiczne, nie nasunęły się wątpliwości co do ich wiarygodności. Potwierdza je nadto faktura dokument z k. 386.

zeznania U. Z.

Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, korelują one z materiałem dowodowym w sprawie, świadek potwierdziła pozytywne cechy osoby oskarżonej, w zeznaniach opisała zasady działania (...), opisała obieg dokumentów. Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

zeznania D. D. (2)

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne, ale tylko pozornie korzystne dla oskarżonych. Świadek jest z zamiłowania przyrodnikiem, sam hoduje konie, zna bardzo dobrze rasę konika polskiego. W toku zeznań wykazał się dużą wiedzą o zachowaniach koników polskich. Z jego zeznań wynika, że jest to rasa bardzo odporna na warunki atmosferyczne, inteligenta, radząca sobie doskonale w warunkach przyrodniczych. Jak wskazał świadek koniki polskie same się odrobaczają, a przemysł farmaceutyczny czeka na odkrycie w jaki sposób to robią. W zeznaniach świadek wskazał też, że koniki polskie potrafią współpracować, potrafią chuchać na taflę lodu, a gdy ta się rozpuści jeden chucha a drugi w tym czasie pije wodę, zaś następnie co jakiś czas podchodzą i kopytem tłuką ponownie zamrażającą wodę, ażeby mieć stały do niej dostęp.

Jednak świadek opisał możliwości radzenia sobie koników polskich w sytuacji gdy nie są zamknięte, gdy mogą poszukiwać wody, pokarmu.

Koniki polskie w K. zostały zamknięte, a na terenie na którym były, ogrodzonym drutem kolczastym nie mogły znaleźć niczego co byłoby pożywieniem dostępnym naturalnie. Nie miały dostępu do wody, a bajora, większej kałuży, zgniłego i zgrzybiałego siana.

Zeznania świadka są wiarygodne, choć nacechowane próbami ekskulpacji oskarżonych. Świadek wskazał, że koniki polskie które widziała na zdjęciach wyglądają dobrze, gdy tymczasem z akt sprawy wynika jasno i bezsprzecznie, że przez okres dwóch miesięcy w zasadzie były one objęte doraźną opieką. Koniki polskie po tym jak były pozostawione w jakich warunkach nie mogły wyglądać tak jak wyglądają zwykle w okresie zimowym, bo zimy 2018r. zwyczajnie nie były karmione przez około dwa miesiące, a wodę piły z bajora.

zeznania B. M.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

zeznania D. B.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

zeznania J. K. (4)

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

zeznania A. O.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

zeznania B. K.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, jednak ukierunkowane na przedstawienie oskarżonych w dobrym świetle, jako osoby współpracującej z oskarżonymi.

oględziny z dokumentacją fotograficzną

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

dokument pochodzący od J. K.

Dokument sporządzony przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

materiał poglądowy

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

protokoły kontroli weterynaryjnej wraz z załącznikami

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

faktury

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

wydruki korespondencji e-mail

Dokumenty te nie budzą wątpliwości sądu, strony nie kwestionowały ich treści ani też prawdziwości.

sprawozdania z badań

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

protokoły pobrania próbek do badań

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

wniosek o odebranie zwierząt

Dokument sporządzony przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

umowa zlecenia

Dokument sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

faktura od G. S.

Dokument sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

decyzje o czasowym odebraniu stada koników polskich

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

dokumentacja z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

akta pracownicze oskarżonych, Regulamin Zarządu (...), Statut, Zarządzenie o objęciu stanowiska Kierownika ds. ochrony przyrody przez J. K.

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

dokumenty, artykuły i wydruki ze stron internetowych, wskazujące na działalność J. K. związana z ochroną przyrody, wizytacja w rezerwacie B., opinia D. (...) o J. K.

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

dane o karalności oskarżonych

Dokumenty sporządzone przez osoby do tego uprawnione, prawidłowo, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

D. K. (1)

J. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt, kto zabija, uśmierca zwierzę albo dokonuje uboju zwierzęcia z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust. 1-4 podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Zgodnie natomiast z ust. 1a cytowanego przepisu tej samej karze podlega ten, kto znęca się nad zwierzęciem. Określona we wskazanym przepisie konstrukcja znęcania się nad zwierzętami dla ustalenia znamion przedmiotowych przestępstwa wymaga odwołania się do innych przepisów tejże ustawy, w szczególności do art. 6 ust. 1a i 2. Zgodnie z pierwszym z nich obowiązuje zasada zakazująca znęcania się nad zwierzętami. Natomiast zgodnie z ust. 2 przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności m.in. utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa i wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu, transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie w celu sprzedaży bez dostatecznej ilości wody umożliwiającej oddychanie, utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku.

Znęcanie się nad zwierzętami ma inne znamiona niż znęcanie się nad człowiekiem.

Dla bytu tego przestępstwa nie jest konieczne dążenie sprawcy do zadania zwierzęciu cierpienia. Zamiar bezpośredni sprawcy powinien obejmować sama czynność sprawczą znęcania się nad zwierzęciem w rozumieniu art. 6 ust. 2 tej ustawy, a nie wolę zadania bólu lub cierpienia zwierzęciu.

Oskarżeni wiedzieli, że ma osoby zatrudnionej w Ś. do opieki nad konikami polskimi od momentu rezygnacji T. O.. Co istotne wiedzieli już wcześniej, że sytuacja na K. K. nie jest dobra, bo sygnalizował im to T. O.. T. O. był już kolejnym kierownikiem rezerwatu, wskazywał, że rezerwat był niedofinansowanym, że polityka wobec K. K. była taka, żeby tam oszczędzać. T. O. zgłaszał, że jest konieczność zatrudnienia drugiej osoby, sam korzystał z pomocy wolontariuszy. Na miejscu była za mała wiata, bo stado rozrosło się, było stare ogrodzenie, a często T. O. musiała płacić z własnych pieniędzy i długo oczekiwał na zwrot za zakup pożywienia dla koni.

A. S. zgodził się pomagać przy koniach kilka dni, a kiedy poinformował, ze pomoc się skończyła był zbywany, a D. K. (1) przestała odbierać od niego telefony. (...) wiedziała, że na miejscu nie ma pracownika, ale też oskarżeni nie zadbali żeby była na miejscu osoba odpowiedzialna za opiekę. Można rzec, że A. S. został uwikłany w opiekę, a potem próbowano ta jego zgodę przeciągać w czasie. Dodać trzeba, że klucze do biura D. K. (1) odebrała od T. O. w dniu 12.04.2018r., co potwierdza to, że A. S. był osobą, która tylko doraźnie zajęła się konikami. Oskarżeni wiedzieli, że konie nie mają żadnego faktycznego, stałego opiekuna, ze opiekun był tylko na kilka dni. Każdy, nie tylko osoba znająca się na koniach, wie, że jest to zwierzę na tyle duże, że wymaga ogromnych ilości pożywienia i wody, a tego koniki polskie nie miały. To oskarżeni, mimo, że swoim zachowaniem nie dążyli do zadania cierpienia konikom polskim, takie cierpienie im zadali i zrealizowali zachowania, o których mowa w pkt. 10 i 19 definicji znęcania się nad zwierzętami. To na oskarżonych ciążył obowiązek zapewnienia warunków bytowania konikom, a przez okres czynu były one utrzymywane w stanie rażącego zaniedbania i niechlujstw, były utrzymywane bez odpowiedniego pokarmu i wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby dla gatunku. Podkreślić trzeba, że fakt, ze koniki polskie doskonale sobie radzą same na wolności, nie ekskulpuje oskarżonych, bo w realiach niniejszej sprawy koniki były pozbawione wolności i to dość radykalnie, bo z użyciem drutu kolczastego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

- - -

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

- - -

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

- - -

- - -

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K. (1)

I

I, II, III, IV

Sąd orzekł wobec oskarżonej karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres prób roku. Zdaniem Sądu brak było podstaw do stosowanie art. 37 a § 1 k.k. Czyn oskarżonej wymagał orzeczenia kary pozbawienia wolności. Wynika to z faktu, że znęcanie dotyczyło kilkudziesięciu koników polskich i to przez okres kilku miesięcy. Kara ta ma spełnić i zadanie prewencji indywidulanej i prewencji ogólnej, a wiec znaleźć odzwierciedlenie w poczuci społecznym – poczuciu sprawiedliwości.

Zdaniem Sądu takie cele kara tak ukształtowana osiągnie. Oskarżona jest osobą nie karaną, prowadzi ustabilizowany tryb życia i ocenić trzeba, że to jej zachowanie jest incydentem. Dla Sądu oczywistym było, że jest osobą, która zasługuje na zawieszenie warunkowe wykonania kary i to na okres roku.

Dodatkowo Sąd orzekł obowiązek probacyjny polegający na informowaniu sądu o przebiegu okresu prób, albowiem kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tego wymaga.

Dodatkowo Sąd orzekł obowiązek probacyjny polegający na informowaniu sądu o przebiegu okresu prób, albowiem kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tego wymaga. ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt na rzecz Fundacjo (...) w wysokości 12. 000 zł. Oskarżona swoim zachowaniem doprowadziła do ogromnego cierpienia zwierząt. K. było głodne do tego stopnia, że pogryzały się nawzajem, były zamknięte za ogrodzeniem z drutem kolczasty, o który się kaleczyły. Nie były poddawane opiece weterynaryjnej. Nie miały dostępu do odpowiedniej wody, wydaje się, że przeżyły tylko dlatego, że są twardą, odporną rasą. Co istotne, jak ustalił Sąd na konie te i na prowadzoną działalność (...) otrzymuje dotacje sięgające kilkudziesięciu tysięcy złotych. W takiej sytuacji konie nie miały prawa nie mieć co jeść i co pić.

Fundacja (...) to znana na terenie Ś. Fundacja, która zawsze angażuje się w procesy w sprawach o ochronę zwierząt, ale tez działa na wiele możliwych sposobów na rzecz ochrony zwierząt. Zdaniem Sądu z pewnością nawiązka w tej wysokości jest adekwatna do czynu i skierowana dla odpowiedniej fundacji.

J. K. (1)

I

I, II, III, IV

Zdaniem Sądu kara pozbawienia wolności w wymierzę 3 miesięcy to kara adekwatna do czyny oskarżonego, do stopnia zawinienia. Sąd nie znalazł podstaw do stosowanie art. 37 a § 1 k.k. albowiem ilość pokrzywdzonych zwierząt, czas trwania znęcania wymagał reakcji na ten czyn w postaci kary pozbawienia wolności. Oczywistym dla Sądu było, że oskarżony nie wymaga tak silnego oddziaływania prewencyjnego ażeby nie dać mu szansy w postaci orzeczenie warunkowego zawieszenia wykonania kary.

Dla oskarżonego sam proces karny w dużej mierze już spełnił cele prewencji indywidulanej. Jednak niniejsza sprawa winna także odnieść efekt prewencji ogólnej, winna wpłynąć na świadomość społeczną.

Oskarżony jest osobą nie karaną, jest miłośnikiem przyrody, w okresie próby z pewnością infamię, która jak sam przyznaje ta sprawa go okryła – może zniweczyć, a to działając na rzecz właśnie zwierząt, co oskarżony deklaruje.

Dodatkowo Sąd orzekł obowiązek probacyjny polegający na informowaniu sądu o przebiegu okresu prób, albowiem kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tego wymaga. ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt na rzecz Fundacjo (...) w wysokości 12. 000 zł. Oskarżona swoim zachowaniem doprowadziła do ogromnego cierpienia zwierząt. K. było głodne do tego stopnia, że pogryzały się nawzajem, były zamknięte za ogrodzeniem z drutem kolczasty, o który się kaleczyły. Nie były poddawane opiece weterynaryjnej. Nie miały dostępu do odpowiedniej wody, wydaje się, że przeżyły tylko dlatego, że są twardą, odporną rasą. Co istotne, jak ustalił Sąd na konie te i na prowadzoną działalność (...) otrzymuje dotacje sięgające kilkudziesięciu tysięcy złotych. W takiej sytuacji konie nie miały prawa nie mieć co jeść i co pić.

Fundacja (...) to znana na terenie Ś. Fundacja, która zawsze angażuje się w procesy w sprawach o ochronę zwierząt, ale tez działa na wiele możliwych sposobów na rzecz ochrony zwierząt. Zdaniem Sądu z pewnością nawiązka w tej wysokości jest adekwatna do czynu i skierowana dla odpowiedniej fundacji.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie orzekł żadnych środków karnych eliminujących oskarżonych z działalności na rzecz zwierząt. Zdaniem Sądu nie jest to konieczne. Sąd ocenił, że oskarżeni wręcz przeciwnie powinni działać na rzecz przyrody, bo w ten sposób mogą się w swoisty sposób zrehabilitować. Nadto wyeliminowanie oskarżonego J. K. (1), pasjonata ptaków, naukowca byłoby przewrotnie szkodą dla zwierząt. Sąd tą postawę oskarżonego widzi i docenia, mimo skazania za czyn znęcania się nad zwierzętami.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Oskarżeni są osobami w sile wieku, są wykształceni, mają możliwości zarobkowe, koszty procesu mogą ponieść.

Podpis

sędzia Kamilla Gajewska

15.12.2023r.