Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 896/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. Z.

Występek z art. 157 § 1 kk polegający na tym, że w nocy z 21/22 sierpnia 2022 roku w miejscowości (...), gm. D., woj. (...), dokonał naruszenia czynności narządów ciała D. B. w ten sposób iż uderzył pokrzywdzonego w twarz w wyniku czego stracił on przytomność, a następnie bijąc w/w po całym ciele, spowodował u niego uszkodzenia ciała w postaci złamania trzonu kości łokciowej lewej z zachowaniem osi, złamania żeber lewych VIII-IX i tylnego, żeber prawych X-XII, stłuczenie klatki piersiowej, złamanie kości nosa i urazu głowy.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w dniu 21 sierpnia 2022 r. w domu w W. pod numerem (...)odbywała się impreza urodzinowa H. K.. Na przyjęcie zaproszony był m.in. D. B.. Goście spożywali alkohol, słuchali muzyki i prowadzili rozmowy. Po pewnym czasie dołączyli do nich A. K. wraz ze swoim partnerem J. Z.. Wcześniej byli na imprezie poprawinowej. H. K. poszedł odprowadzić swoich gości, a D. B. został przy stole z A. K. i J. Z., który po chwili opuścił pokój. Pokrzywdzony kontynuował rozmowę z A. K.. Po około 5 minutach wrócił oskarżony i miał pretensje do D. B., że podrywa jego dziewczynę. Był bardzo agresywny. Uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz w okolice oka i nosa, a następnie po wyprowadzeniu z domu bił go po całym ciele. D. B. stracił częściowo świadomość. Pokrzywdzony ocknął się pod furtką swojego domu. Był cały obolały. Miał trudności z poruszaniem się i oddychaniem. Bolały go żebra.

zeznania D. B.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

127 - 128

126 - 127

2. J. Z. kontaktował się z D. B. oraz pisał do niego smsy. Pokrzywdzony smsował także z H. K. na temat zdarzenia. Ostatecznie oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, kwestionując jednak wielkość spowodowanych obrażeń.

nagranie rozmowy wraz z protokołem oględzin

46 - 48

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

126 - 127

wydruki wiadomości sms

35 - 40

3. W wyniku zdarzenia D. B. doznał urazu wielomiejscowego, złamania wieloodłamowego trzonu kości łokciowej przedramienia lewego bez istotnego przemieszczenia, złamania kości nosa, złamania żeber lewych VIII-IX i prawych X-XII ze stłuczeniem powłok klatki piersiowej, urazu głowy bez objawów ogniskowych. Doznane obrażenia naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni.

opinia lekarska

k. 12

dokumentacja medyczna

k. 5-7

4. J. Z. był karany za czyn z art. 180a kk.

karta karna

k. 63

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. Z.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Oskarżony uderzył pokrzywdzonego kilkakrotnie wychowawczo, ponieważ on obmacywał jego partnerkę. Nie kopał go po całym ciele.

wyjaśnienia oskarżonego

126 - 127

2. Podczas tego wieczoru nie było takiej sytuacji, aby J. Z. uderzył pokrzywdzonego. D. B. był pod znacznym wpływem alkoholu i zapewne obrażenia, których doznał powstały już po opuszczeniu imprezy.

zeznania A. K.

zeznania M. K.

zeznania Ż. M.

zeznania H. K.

29 - 30

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania D. B.

Logiczne, spójne i konsekwentne. Zeznania korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z zapisami w dokumentacji medycznej oraz treścią opinii biegłego. Pokrzywdzony podawał fakty, które pamiętał, nie obciążał nadmiernie oskarżonego. Sam oskarżony przyznał się ostatecznie do popełnienia zarzucanego mu czynu.

1.1.1

nagranie rozmowy wraz z protokołem oględzin

Treść nie budziła wątpliwości, a protokół stanowił odwzorowanie nagrania.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Wiarygodne co do przyznania się do uderzenia pokrzywdzonego, gdyż powyższe korespondowało ze zgromadzonym materiałem dowodowym i nie budziło wątpliwości.

wydruki wiadomości sms

Treść nie była kwestionowana przez strony. Wydruki nie budziły wątpliwości.

1.1.1

opinia lekarska

Obiektywna, oparta na dokumentacji przedstawionej przez pokrzywdzonego, wskazująca charakter i zakres odniesionych przez oskarżonego obrażeń i wskazujących możliwą ich przyczynę.

dokumentacja medyczna

Sporządzona przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji. Treść nie budziła wątpliwości.

1.1.1

karta karna

Sporządzona przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji. Treść nie budziła wątpliwości.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Niewiarygodne co do tego, że oskarżony uderzył pokrzywdzonego tylko jednokrotnie, gdyż powyższe nie odpowiadało obrażeniom poniesionym przez D. B.. Rozmiar oraz umiejscowienie doznanych przez pokrzywdzonego obrażeń wskazuje, iż musiał on zainkasować co najmniej 5 – 6 silnych uderzeń lub kopnięć w różne części ciała. Oskarżony w ten sposób chciał umniejszyć swoją winę, a tym samym liczył na łagodniejszą karę.

1.2.1

zeznania A. K.

Jako partnerka oskarżonego chciała, by uniknął on odpowiedzialności. Zeznania niewiarygodne, sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym z wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

zeznania H. K.

Jako osoba bliska oskarżonemu (oskarżony jest partnerem matki świadka) chciał, by uniknął on odpowiedzialności. Zeznania niewiarygodne, sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym z wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

zeznania M. K.

zeznania Ż. M.

Świadek chciał potwierdzić wersję zdarzeń przedstawioną przez oskarżonego, tak by mógł uniknąć odpowiedzialności karnej. Świadkowi zależało na tym, ponieważ jest partnerką syna A. K.. Zeznania niewiarygodne, sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym z wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

J. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie oskarżonego wyczerpało dyspozycję art. 157 § 1 kk. J. Z., bowiem zadając uderzenia pokrzywdzonemu spowodował u niego obrażenia, które naruszyły czynności narządów ciała D. B. na okres powyżej 7 dni.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. Z.

Przypisany oskarżonemu czyn miał charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym oskarżony mógł zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły okoliczności wyłączające jego winę. Zachowanie oskarżonego było bezprawne, a stopień szkodliwości wyższy niż znikomy.

Przy wymiarze kary Sąd jako okoliczności obciążające wziął pod uwagę działanie oskarżonego pod wpływem alkoholu oraz uprzednią karalność. Ponadto Sąd uznał, że nawet gdyby D. B. zachowywał się niestosownie w stosunku do A. K., działania podjęte przez J. Z. były wysoce nadmierne. Oskarżony nie kontrolował w żaden sposób swojego zachowania i kontynuował bicie D. B. nawet po tym, jak stracił on przytomność. Powyższe oznacza, iż ma on poważny problem kontrolowaniem swoich emocji, działa impulsywnie i nic nie jest w stanie go powstrzymać. Sąd miał na względzie także powagę obrażeń poniesionych przez pokrzywdzonego. Nie były to zwykłe zasinienia, ale doszło do złamań żeber, ręki oraz nosa, tak że pokrzywdzony przebywał w szpitalu. J. Z. wystąpił przeciwko jednemu z podstawowych dóbr chronionych prawem tj. przeciwko zdrowiu i życiu.

Na korzyść oskarżonego Sąd poczytał mu to, że ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyraził żal z powodu zaistniałej sytuacji. Nie bez znaczenia jest także okoliczność, iż pokrzywdzony również był pod wpływem alkoholu.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzona kara spełni swoje zadania w sferze prewencji indywidualnej – a zatem, przyczyni się do tego, by oskarżony nie popełnił przestępstwa w przyszłości, jak też w dziedzinie prewencji ogólnej, w szczególności wpłynie na przeświadczenie o nieuchronnej i sprawiedliwej karze za popełnione przestępstwo.

J. Z.

Na podstawie art. 69 § 1 i § 2 kk, art. 70 § 1 kk., art. 72 § 1 pkt 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby 2 lat, zobowiązując go do przeproszenia pokrzywdzonego D. B. na piśmie w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia. Sąd uznał, iż wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie wystarczające realizacji podstawowych celów kary. Obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego będzie miało działanie wychowawcze wobec oskarżonego.

J. Z.

Na podstawie art. 71 § 1 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 20 złotych każda. Sąd wymierzył J. Z. grzywnę, która będzie stanowił dla niego realną dolegliwość. Wysokość stawki dziennej Sąd ustalił w oparciu o możliwości zarobkowe oskarżonego.

J. Z.

Na podstawie art. 46 § 2 kk Sąd orzekł od oskarżonego J. Z. na rzecz pokrzywdzonego D. B. nawiązkę w kwocie 2.500 złotych. Sąd uznał, iż wysokość wymienionej kwoty jest zasadna. Zdaniem Sądu ostateczne ustalenie kwoty odszkodowania na etapie procesu karnego przyczyniłoby się znacznie do jego przedłużenia, dlatego też pokrzywdzony winien ewentualnie dochodzić swoich roszczeń na drodze postępowania cywilnego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd uznał, iż nie jest celowe orzekanie wobec oskarżonego zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego ani też zakazu kontaktowania się z nim. Mężczyźni nie zamieszkują razem. Sytuacja miała charakter incydentalny, pokrzywdzony nie jest osobą nieporadną, ani zdaniem Sądu po zakończeniu postępowania nie będzie osobą szczególnie narażoną na niewłaściwe zachowania ze strony oskarżonego.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk, a także § 11 ust. 2 pkt 3 i ust. 7 oraz § 15 ust. 3 i § 17 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1964) Sąd zasądził zgodnie z wnioskiem kwotę 5.000 zł od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego tytułem kosztów pełnomocnictwa. Kwota powyższa nie przekraczała stawki maksymalnej określonej wymienionymi przepisami.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 320 zł tytułem opłaty (por. art. 2 ust. 2 i art. 3 ust. 12ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. 1983 r. Nr 29 poz. 2272 z późn. zmianami) oraz kwotę 320 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą składały się koszty postępowania przygotowawczego w sprawie oraz koszty postępowania przed sądem.

podpisPodpis

II K 896/22

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE