Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 96/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. R.

Czyn z art. 209 § 1a k.k. polegający na tym, że oskarżony w okresie od 01.01.2022r. do 30.11.2022r. w B. woj. (...), uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki H. R., określonego co do wysokości aktualnie obowiązującym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dn. 03.10.2017r. – sygn. akt III RC 300/17 w kwocie po 400 zł miesięcznie poczynając od 21.07.2017r., narażając w/w uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, w wyniku czego łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pokrzywdzona H. R. ma(...) lat i jest córką J. P. oraz oskarżonego T. R..

Wyrokiem zaocznym z dnia 03 października 2017 roku w sprawie o sygn. akt III RC 300/17 Sąd Rejonowy w Bełchatowie podwyższył alimenty od T. R. na rzecz małoletniej córki H. R. z kwoty po 200 złotych miesięcznie zasądzonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 24 maja 2016 roku w sprawie o sygn. akt III RC 80/16 do kwoty po 400 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 21 lipca 2017 roku.

odpis skrócony aktu urodzenia H. R.

k. 17

odpis wyroku zaocznego SR w Bełchatowie III RC 300/17

k. 2

T. R. nie utrzymuje regularnego kontaktu z córką, nie wypełnia roli rodzica niemal w żadnym zakresie. Pokrzywdzona H. R. nie otrzymywała i nie otrzymuje od ojca żadnych pieniędzy. Oskarżony, jeżeli dawał jej jakieś prezenty, to sporadycznie, np. po wyjściu z zakładu karnego, na Święta Bożego Narodzenia w 2021 roku.

Kontakty z wnuczką H. R. utrzymuje natomiast jej babcia, a matka oskarżonego T. R., B. K.. W okresie objętym zarzutem kupowała ona wnuczce prezenty oraz pomagała J. P. finansowo, chociażby poprzez opłacanie małoletniej H. R. zajęć dodatkowych.

zeznania świadka B. K.

k. 145 - 146

zeznania świadka J. P.

k. 22 – 23

k. 146 - 147

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

k. 71 – 72

k. 134 - 135

T. R. w okresie objętym zarzutem nie realizował ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki H. R.. Dokonał on jedynie dwóch wpłat po 400 złotych w marcu oraz kwietniu 2022 roku tytułem alimentów do rąk J. P., która wystawiła stosowne pokwitowania.

Egzekucja świadczeń alimentacyjnych odbywa się w drodze postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bełchatowie. Pozostaje ona bezskuteczna z uwagi na to iż dłużnik T. R. nie pracuje, nie pobiera stałych świadczeń, nie uzyskuje stałych dochodów, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest również zarejestrowany w (...)

Na mocy decyzji (...) H. R. jako osobie uprawnionej, reprezentowanej przez matkę J. P. zostało przyznane świadczenie z funduszu alimentacyjnego odpowiednio na okres od 01 sierpnia 2022 roku do 30 września 2022 roku oraz na okres od 01 października 2022 roku do 30 września 2023 roku.

zawiadomienie komornika sądowego z załącznikami

k. 1 - 5

pismo komornika sądowego z kartą rozliczeniową

k. 27 - 30

zawiadomienie (...) z załącznikami

k. 32 - 36

informacja o stanie zadłużenia

k. 38

pismo (...) w B. z kartą rozliczeniową

k. 39 - 42

zeznania świadka B. K.

k. 145 - 146

zeznania świadka J. P.

k. 22 – 23

k. 146 - 147

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

k. 71 – 72

k. 134 - 135

J. P. jako osoba reprezentująca uprawnioną córkę H. R. w okresie objętym zarzutem pobierała świadczenia z funduszu alimentacyjnego w kwocie po 400 złotych miesięcznie.

W okresie wskazanym w opisie przypisanego oskarżonemu czynu H. R. była zarazem narażona na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. J. P. zmuszona była do wyboru tańszych produktów, a gdyby nie świadczenia pobierane z funduszu alimentacyjnego oraz pomoc finansowa babci pokrzywdzonej B. K. trudno byłoby jej pokryć codzienne koszty utrzymania córki.

pismo (...) w B.

k. 14 - 16

zeznania świadka J. P.

k. 22 – 23

k. 146 - 147

T. R. nie figuruje i nigdy nie figurował w ewidencji osób bezrobotnych i poszukujących pracy w PUP w B..

Nie korzystał on również z żadnych świadczeń ani pomocy ze strony (...) w B..

Po wyjściu z zakładu karnego w grudniu 2021 roku podjął on pracę zarobkową, za którą otrzymywał wynagrodzenie w wysokości tzw. „minimalnej krajowej”. Na przełomie marca-kwietnia 2022 roku zaprzestał on jednak aktywności zawodowej.

W okresie przypisanego czynu oskarżony nie chorował ciężko czy przewlekle, nie miał również żadnych innych niespodziewanych wydatków.

pismo (...) w B.

k. 18

pismo (...) w B.

k. 19 - 20

pismo (...) w B.

k. 21

T. R. jest (...); stwierdzono u niego również osobowość o(...)

Zaburzenia istniejące u oskarżonego nie miały jednak wpływu na zdolność zrozumienia popełnionego przez niego przestępstwa oraz pokierowania swoim postępowaniem.

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 107 - 112

Oskarżony T. R. był uprzednio wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwo niealimentacji.

karta karna

k. 126 - 132

odpis wyroku SO w Piotrkowie Tryb. II K 99/20 z obliczeniem kary

k. 61 - 62

odpis wyroku SR w Bełchatowie II K 966/18

k. 66

odpis wyroku SO w Piotrkowie Tryb. IV Ka 284/19

k. 67

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.2.

T. R.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- brak dokonania czynu zabronionego,

- uiszczanie alimentów przez okres kilku miesięcy (podczas gdy zgromadzony w postępowaniu materiał dowodowy wykazał, że taka zapłata miała miejsce wyłącznie w 2 wpłatach w kwocie po 400 złotych),

- utrzymywanie kontaktów z córką.

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

k. 71 – 72

k. 134 - 135

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

zawiadomienie komornika sądowego z załącznikami

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

odpis wyroku zaocznego SR w Bełchatowie III RC 300/17

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

pismo (...) w B.

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

odpis skrócony aktu urodzenia H. R.

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

pismo (...) w B.

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

pismo (...) w B.

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

pismo (...) w B.

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

pismo komornika sądowego z kartą rozliczeniową

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

zawiadomienie (...) z załącznikami

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

informacja o stanie zadłużenia

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

pismo (...) w B. z kartą rozliczeniową

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

odpis wyroku SO w Piotrkowie Tryb. II K 99/20 z obliczeniem kary

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

odpis wyroku SR w Bełchatowie II K 966/18

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

odpis wyroku SO w Piotrkowie Tryb. IV Ka 284/19

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

opinia sądowo-psychiatryczna

Pełna, jasna, sporządzona przez podmiot dysponujący fachową wiedzą, zgodnie wymogami proceduralnymi – przez dwóch biegłych psychiatrów; w konsekwencji stanowiła wiarygodne źródło dowodowe.

1.1.1.

karta karna

Dokument wiarygodny, niekwestionowany przez strony, potwierdzający uprzednią karalność oskarżonego.

1.1.1.

zeznania świadka J. P.

Spójne, zrozumiałe, konsekwentne, korespondujące z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, zwłaszcza w postaci niekwestionowanych co do autentyczności oraz treści dokumentów.

O prawdomówności świadka świadczył zarazem sposób formułowania wypowiedzi; wymieniona wyraźnie wskazywała bowiem okoliczności, których nie jest pewna albo których nie pamięta oraz na bieżąco prostowała omyłkowe depozycje, nie próbując niejako „na siłę” uzupełniać zeznań twierdzeniami o instrumentalnym charakterze, mającymi działać na jej korzyść czy podkreślić wydźwięk opisywanych przez nią relacji z ojcem pokrzywdzonej H. R., niewywiązującym się właściwie z ciążących na nim obowiązków rodzicielskich. Przeciwnie, świadek nie ukrywała faktu dokonania przez T. R. dwóch wpłat tytułem alimentów.

1.1.1.

zeznania świadka B. K.

Spójne, zrozumiałe, konsekwentne, korespondujące z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, zwłaszcza w postaci niekwestionowanych co do autentyczności oraz treści dokumentów.

Zdaniem sądu zeznania świadka – mimo bliskich relacji rodzinnych z oskarżonym (matka T. R.) - były wiarygodne, spójne, konsekwentne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym. Świadek zeznawała w sposób swobodny, wyraźnie wskazywała również, których zdarzeń była bezpośrednim świadkiem, a które informacje uzyskała wyłącznie ze słyszenia.

Zeznania świadka nie były jednocześnie nacechowane tendencją do konfabulacji czy koloryzowania zdarzeń celem próby wywarcia wpływu na wynik procesu. B. K. nie uzupełniała zeznań dopowiedzeniami, których nie potrafiłaby wyjaśnić ani rozwinąć, zaś pewne nieścisłości w jej zeznaniach wynikały z niepamięci. Świadek na bieżąco dokonywała zresztą ich sprostowania w sposób logiczny i poukładany. Nie próbowała również „wybielać” zachowania syna, wskazując nawet że w świetle jej wiedzy, poza dwoma wpłatami po 400 złotych do rąk J. P., w okresie objętym zarzutem oskarżony nie wywiązywał się on z obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki.

1.1.1.

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w części, w której wskazywał on, iż po opuszczeniu zakładu karnego, na początku 2022 roku podjął on pracę zarobkową, jak i dokonał on dwóch wpłat po 400 złotych do rąk J. P. tytułem alimentów na rzecz małoletniej córki H. R.. Wyjaśnienia te znalazły potwierdzenie między innymi w zeznaniach świadków.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.2.

wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Wyjaśnienia T. R. sąd uznał za nieprzekonujące w zakresie, w jakim twierdził on, że realizował ciążący na nim obowiązek alimentacyjny przez okres kilku miesięcy. Oskarżony nie potrafił wskazać kiedy dokonywał wpłat ani w jakich kwotach, zaś pozostały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził, iż w rzeczywistości sprawca w okresie przypisanego mu czynu przekazał matce pokrzywdzonej H. R. pieniądze tylko dwukrotnie, w kwotach po 400 złotych, w okresie marca-kwietnia 2022 roku.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

T. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 209 § 1 k.k. odpowiedzialności za przestępstwo niealimentacji podlega ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące.

Natomiast art. 209 § 1a k.k. przewiduje typ kwalifikowany wyżej wymienionego przestępstwa, wedle którego surowszej odpowiedzialności podlega ten, kto uchylając się od wykonania obowiązku alimentacyjnego z § 1, naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

W ocenie sądu oskarżony T. R. swoim zachowaniem wypełnił znamiona kwalifikowanego typu niealimentacji z art. 209 § 1a k.k. Oskarżony jako ojciec uprawnionej H. R. był zobowiązany do wykonywania obowiązku alimentacyjnego na jej rzecz, określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, mianowicie wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 03 października 2017 roku w sprawie o sygn. akt III RC 300/17 – w kwocie po 400 złotych miesięcznie. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, przede wszystkim w postaci dokumentacji komorniczej z postępowania egzekucyjnego, dokumentacji z MOPS oraz informacji o stanie zadłużenia z Funduszu Alimentacyjnego, wyraźnie wskazuje również, że w okresie objętym zarzutem łączna wysokość powstałych z tytułu zobowiązań alimentacyjnych oskarżonego zaległości stanowiła równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych.

Wobec T. R. zaktualizowała się także przesłanka „uchylania się” od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Oskarżony ma bowiem 35 lat, jest on osobą zdrową i zdolną do podjęcia pracy zarobkowej. W okresie zarzucanego mu czynu nie przebywał on w zakładzie karnym (jednostkę penitencjarną opuścił w grudniu 2021 roku), nie chorował ciężko ani przewlekle, a tym samym mógł on wykonywać aktywność zawodową. Nadto kwota zasądzonych na rzecz córki alimentów, zważywszy na obecne realia ekonomiczne, nie jest kwotą wygórowaną. W ocenie sądu wyżej wymieniony miał więc obiektywną możliwość zarobkowania i wykonywania obowiązku alimentacyjnego, a nie czynił tego wyłącznie ze złej woli i lekceważącego stosunku względem ciążących na nim zobowiązań.

Nie umknęło przy tym uwadze sądu, że T. R. w okresie marca-kwietnia 2022 roku dokonał dwóch wpłat w kwocie po 400 złotych miesięcznie do rąk J. P. na rzecz córki, jednakże w ocenie sądu wpłaty te miały charakter sporadyczny, incydentalny, a zarazem nie przekreślały sprawstwa oskarżonego, który generalnie w okresie przypisanego czynu uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego, wypełniając swoim zachowaniem wszelkie znamiona przestępstwa niealimentacji.

Zdaniem sądu swoim zachowaniem oskarżony naraził jednocześnie pokrzywdzoną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Wskazać przy tym trzeba, że pojęcie „zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych” w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego należy rozumieć szeroko jako „dostarczenie środków materialnych koniecznych nie tylko do utrzymania, ale również do uzyskania niezbędnego wykształcenia i korzystania z dóbr kulturalnych. Niezbędne jest zatem nie tylko zabezpieczenia minimum egzystencji w postaci środków przeznaczonych na utrzymanie i wykształcenie dziecka, lecz także stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych. Fakt zaspakajania podstawowych potrzeb życiowych uprawnionego kosztem znacznego wysiłku osoby współzobowiązanej do alimentacji, albo przez inne osoby nie zobowiązane, a także z funduszu alimentacyjnego ZUS, nie wyłącza ustawowego znamienia narażenia na niemożność zaspokojenia tych potrzeb.” (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 marca 1987 roku, V KRN 54/87; LEX nr 17801). J. P. – matka pokrzywdzonej H. R. - na skutek niewywiązywania się przez ojca z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego musiała rozsądnie wydatkować środki finansowe, nadto korzystała ona w okresie przypisanego oskarżonemu czynu z pomocy (...) świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz wsparcia finansowego babci pokrzywdzonej B. K.. O ile więc podstawowe potrzeby pokrzywdzonej zostały przez matkę zaspokojone, tak nie udałoby się tego osiągnąć bez pobieranych przez nią świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz wsparcia materialnego ze strony innych, niezobowiązanych do alimentacji członków rodziny.

Sąd dokonał natomiast zmiany kwalifikacji prawnej (oraz odpowiednio opisu) zarzucanego oskarżonemu przestępstwa z art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na czyn z art. 209 § 1a k.k., nie znajdując podstaw do przypisania sprawcy działania w warunkach tzw. recydywy podstawowej. Co prawda T. R. był w przeszłości skazany za przestępstwo umyślne podobne do przestępstwa obecnie przypisanego – wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 11 lutego 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 966/18 został on skazany za czyn z art. 209 § 1 k.k. - jednakże na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności. Nie została zatem spełniona przesłanka recydywy podstawowej w postaci „odbywania przez skazanego co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne”.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. R.

Sąd na podstawie art. 209 § 1a k.k. wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Zgromadzony w postępowaniu materiał dowodowy nie dał podstaw do kwestionowania zdolności rozpoznania przez oskarżonego znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. W świetle opinii (...) T. R. cierpi na (...) i innych (...) nadto wykazuje pewne (...) jednakże zaburzenia te nie stanowiły przeszkody w ocenie przez opiniowanego sytuacji oraz rozumieniu norm społecznych, zwłaszcza w zakresie prostego i zrozumiałego w swej istocie przestępstwa niealimentacji. W chwili popełnienia czynu T. R. miał zachowaną poczytalność.

Oskarżony dopuścił się więc popełnienia czynu umyślnie, z premedytacją, jak i znajomością potencjalnych konsekwencji swojego niezgodnego z prawem zachowania, zaś sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które mogłyby umniejszać jego stopień winy.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez T. R. przestępstwa sąd ocenił natomiast jako znaczny. Oskarżony nie poszanował obowiązku ciążącego na nim z mocy nie tylko samej ustawy, ale i prawomocnego wyroku sądowego, nie wywiązywał się regularnie z zapłaty alimentów na rzecz córki, którą swoim zachowaniem naraził na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Jako okoliczność obciążającą przy wymiarze kary sąd przyjął również uprzednią, co wymaga podkreślenia – wielokrotną - karalność oskarżonego.

Nie bez znaczenia dla sądu pozostawał także fakt, iż oskarżony po raz kolejny dopuścił się przestępstwa przeciwko takim dobrom chronionym prawem jak rodzina i opieka, mimo że odbywał on już w przeszłości karę orzeczoną za czyn z art. 209 § 1 k.k.

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności, kierując się jednocześnie dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., sąd doszedł do przekonania że wyłącznie bezwzględna kara pozbawienia wolności ma szansę wywrzeć na sprawcy resocjalizacyjny wpływ. Zachowanie oskarżonego wyraźnie wskazuje bowiem na lekceważący stosunek względem prawa oraz instytucji rodziny, który nie uległ zmianie mimo uprzednio wymierzanych oskarżonemu przez sąd karny sankcji.

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

W świetle wydanego w dniu 20 grudnia 2022 roku w sprawie o sygn. akt SK 78/21 wyroku Trybunału Konstytucyjnego, sąd zasądził na rzecz adwokata K. L. kwotę 1239,84 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu, której to wysokość – wliczając należny podatek Vat - ustalona została w oparciu o § 11 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (z uwzględnieniem dwóch merytorycznych terminów rozprawy).

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. sąd postanowił zwolnić oskarżonego T. R. w całości z zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa. Wobec wymienionego została bowiem orzeczona wyrokiem bezwzględna kara pozbawienia wolności, która uniemożliwi mu podjęcie pracy zarobkowej. Co więcej, w świetle aktualnej sytuacji rodzinnej i majątkowej T. R., uiszczenie należności sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe – zwłaszcza z uwagi na zadłużenie z tytułu zobowiązań alimentacyjnych, których spłata obecnie winna być dla oskarżonego priorytetem.

6. 1Podpis

II K 96/23

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE