Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

SSO Karol Troć

Protokolant:

sekr. sąd. Beata Wilkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 151/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 16 listopada 2023 r. sygn. akt II K 1137/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego P. M. (1) kary pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego zarzut apelacji obrońcy oskarżonego P. M. (1) absolutnie nie może być uznany za uzasadniony. Skarżąca z jednej strony usiłowała wykazać, że Sąd nie wziął pod uwagę lub nie nadał wystarczającej rangi okolicznościom łagodzącym, jakie w przypadku tego oskarżonego wystąpiły (nie kwestionując ustalonych okoliczności obciążających), jak również podnosiła, iż współoskarżonym wymierzono kary jednostkowe i łączną proporcjonalnie łagodniejsze i wyrokowi brak w zakresie wymiaru kar wewnętrznej spójności. Tymczasem jako owa niedoceniona okoliczność łagodząca wskazana w apelacji została jedynie postawa oskarżonego, który przyznawał się do zarzutów i nie umniejszał swej roli w zdarzeniach, a i to w apelacji przyznano, że Sąd meriti okoliczność tę przy wymiarze kary za czyn z pkt III aktu oskarżenia uwzględnił. Wbrew zarzutowi, Sąd uwzględnił tę okoliczność również przy wymiarze kary za czyn z pkt I, o czym świadczy zapis na k. 408, w pełni analogiczny jak na k. 409. Nie można więc uznać, że Sąd okoliczność tę pominął (nawet przy braku takiego zapisu co do czynu z pkt I, uwzględnienie treści wyjaśnień oskarżonego w całości wskazywałoby na ich uwzględnienie także w części). Dodatkowo zauważyć należy, że wszyscy oskarżeni przyznawali się do zarzutów, a przyznanie się P. M. (1) było poprzedzone wyjaśnieniami współoskarżonych, którzy opisali swoją i jego rolę w zdarzeniach, nadto po części zdarzenia były utrwalone na nagraniach monitoringu, wobec czego przyznanie się P. M. nieznacznie tylko przyczyniło się do możliwości poczynienia ustaleń faktycznych. Dodatkowo apelacja milczy na temat tego choćby, że owo przyznanie się było poprzedzone wprawdzie krótkotrwałymi, ale jednak poszukiwaniami i zatrzymaniem P. M., nadto jego wyjaśnienia po części polegały na niepamięci i odmowie odpowiedzi, zaś na rozprawę główną zażyczył sobie doprowadzenia tylko po to, by odmówić składania wyjaśnień i nie złożyć żadnych wniosków. Nie sposób też podzielić argumentu o braku proporcji wymierzonych kar względem wszystkich oskarżonych. Skarżąca nie kwestionuje, ale przemilcza fakt, że spośród oskarżonych tylko P. M. był karany, i to nie raz, a trzynaście razy, w zdecydowanej większości za przestępstwa przeciwko mieniu, a więc przestępstwa podobne, odbywał za nie kary pozbawienia wolności, a w sprawie niniejszej odpowiadał w warunkach recydywy. W tej sytuacji wymierzenie P. M. kar nieznacznie tylko surowszych niż współoskarżonym, którzy prawnie nie byli dotąd karani za przestępstwa (i nieznacznie tylko wykraczające ponad ustawowe minimum), może razić, ale zdecydowanie nie surowością. Sąd Rejonowy w pełni trafnie przyjął i omówił ustalone okoliczności, mające wpływ na wymiar kar, nie pominął w tym zakresie żadnych istotnych okoliczności, zwłaszcza podniesionych w środku zaskarżenia. Nie można więc było uznać, że kary jednostkowe i łączna, wymierzone P. M., są surowe i to jeszcze w stopniu rażącym.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego i wymierzenie oskarżonemu za czyn I kary dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II kary sześciu miesięcy pozbawienia wolności i orzeczenie kary łącznej w rozmiarze roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres trzech lat próby

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutów skutkowała nietrafnością wniosku o jakąkolwiek zmianę wyroku, w szczególności poprzez uniewinnienie oskarżonego. Całkowicie niezasadny był wniosek o orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, podczas gdy w świetle wcześniejszej karalności na kary pozbawienia wolności (i odpowiadanie w warunkach recydywy) wobec treści art. 69 § 1 kk rozstrzygnięcie takie nie było możliwe.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku, tak w części zaskarżonej, jak i w pozostałej, podlegającej ocenie z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność apelacji i brak okoliczności, podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Zgodnie z treścią art. 636 § 1 kpk w razie nieuwzględnienia apelacji, wniesionej wyłącznie przez oskarżonego (jego obrońcę), koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi skarżący. Sąd uznał jednak, że na tle sytuacji majątkowej oskarżonego, jego możliwości finansowych w tym w związku z charakterem orzeczonej wobec niego kary, zasadnym będzie zwolnienie go na podstawie art. 624 § 1 kpk od obowiązku ich uiszczenia jako nadmiernie dolegliwego.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie o karze

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana