Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIKa 176/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z 20 marca 2024r. w sprawie o sygn. akt IIK 207/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonej R. T.

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca zarzucił wyrokowi:

1.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 56§1 k.k.s. w zw. z art. 61§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 7§1 k.k.s, poprzez ich wadliwe zastosowanie i uznanie, że oskarżona swym działaniem wypełniła znamiona czynu zabronionego stypizowanego we wskazanych artykułach;

2.  obrazę przepisów postępowania, tj. art. 193 § 1 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. polegającą na nieprzeprowadzeniu przez sąd pierwszej instancji na wniosek obrońcy oskarżonej dowodu z opinii biegłego z zakresu finansów i rachunkowości, co mogło mieć wpływ na treść wyroku w zakresie ustaleń faktycznych co do popełnienia przez oskarżoną zarzucanego jej czynu;

3.  naruszenie prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę zeznań oskarżonej w zakresie w jakim kwestionowała ona poczynione w postępowaniu ustalenia i wskazywała, że nie otrzymała faktur, które zostały jej w toku niniejszego postępowania przypisano, w związku z czym nie zaniżyła podstawy opodatkowania w zakresie podatku VAT i podatku dochodowym, ani i na podstawie których powiększono przychód i dochód prowadzonej przez nią działalności gospodarczej;

Nadto skarżąc orzeczenie o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu obrońca zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. §17 ust. 2 pkt 3 i §20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu uwzględniające obronę w postępowaniu przed sądem I instancji poprzez przyznanie obrońcy oskarżonej kwoty 2.273,04 złotych, podczas gdy w związku z zakwestionowaniem przez Trybunał Konstytucyjny ww. przepisów zastosowanie powinien znaleźć §11 ust. 1 pkt 3 oraz §17 pkt 1) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie tj. kwota 840 zł za postępowanie sądowe oraz kwota 2.856,00 zł za 17 terminów rozpraw powiększone o stawkę podatku VAT, tj. 4.546,08 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszej kolejności należy wskazać, że chybiony jest zarzut obrazy prawa materialnego, albowiem obrońca oskarżonej wbrew utrwalonej w orzecznictwie i literaturze zasadzie - wskazując na obrazę art. 56§1 k.k.s. w zw. z art. 61§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 7§1 k.k.s, zakwestionował, choć uczynił to jedynie w uzasadnieniu środka odwoławczego, ustalania faktyczne w zakresie w jakim Sąd przyjął, że oskarżona otrzymała kwestionowane faktury Vat i nie ewidencjonując ich zaniżyła podstawy opodatkowana w zakresie podatku Vat i podatku dochodowego, co w żadnym razie nie wpisuje się w istotę tego rodzaju zarzutu. Sąd Najwyższy niejednokrotnie podkreślał, że "zarzut obrazy prawa materialnego (w jego postaci z art.438pkt1k.p.k., tj. odnoszącej się do kwalifikacji prawnej czynu) można postawić tylko wówczas, gdy skarżący nie podważa ustaleń faktycznych związanych z tą kwalifikacją. Jeżeli bowiem nieprawidłowe są ustalenia faktyczne, na podstawie których sąd dokonał kwalifikacji prawnej czynu, to błędem pierwotnym jest błąd w ustaleniach faktycznych, a jego następstwem wadliwa kwalifikacja prawna" (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2023 r., (...) 204/23 LEX nr 3587988; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2024 r. II KK 602/23 ).

W drugiej kolejności Sąd odwoławczy wskazuje, że obrońca w stosunku do zaskarżonego wyroku poza wadliwym postawieniem zarzutu naruszenia prawa materialnego, postawił tylko jeden zarzut - obrazy przepisów postępowania, tj. art. 193 § 1 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. oraz art.7k.p.k., polegającej na nieprzeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego z zakresu finansów i rachunkowości oraz dokonaniu dowolnej, a nie swobodnej oceny zeznań (powinno być wyjaśnień) oskarżonej w zakresie w jakim twierdziła ona, że nie otrzymała faktur, które zostały jej w tym postępowaniu przypisane, w związku z czym nie zaniżyła podstaw opodatkowania podatkiem VAT i podatkiem dochodowym.

Znamienne jest też, że obrońca wprost nie postawił zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych, co do przyjęcia, że oskarżona przedmiotowe faktury otrzymała, że odzwierciedlały one rzeczywiste transakcje, że towar czyli zakupiony gaz musiała sprzedać dalej skoro nie wykazywała jego zapasów w spisach z natury, a mimo tego nie zaewidencjonowała ich w dokumentacji księgowej i nie odprowadziła należnych podatków.

A przecież mamy do czynienia z profesjonalnym podmiotem postępowania karnego, który powinien wiedzieć, na czym polega zarzut obrazy prawa procesowego, a na czym zarzut błędu w ustaleniach faktycznych.

W tej sytuacji sąd odwoławczy zgodnie z art. 433 § 1 k.p.k. winien odnieść się tylko do zarzutu obrazy prawa procesowego, to jest art. 7 k.p.k. oraz art. 193 § 1 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. bo tylko taki zarzut obrońca postawił. Można tu powołać się na treść judykatu Sądu Najwyższego, który wprost odnosi się do tej kwestii: "Dla Sądu Najwyższego jest bowiem oczywiste, że z uwagi na treść art. 438 pkt 2 k.p.k., który to przepis wymaga wykazania przez skarżącego wpływu obrazy przepisów postępowania na treść wyroku, postawienie w apelacji tylko zarzutu obrazy np. art. 7 k.p.k. czy też innego przepisu ze sfery gromadzenia, analizy i oceny dowodów nie daje Sądowi odwoławczemu podstawy do uwzględnienia opartego tylko na zarzucie obrazy przepisu czy też przepisów prawa procesowego środka zaskarżenia. Dla skuteczności wniesionej apelacji konieczne jest bowiem jednoczesne zakwestionowanie całości lub też określonej części dokonanych przez Sąd meriti ustaleń faktycznych poprzez zarzut określony w art. 438 pkt 3 k.p.k. Nie można zaś uznać, że poprzez sam zarzut obrazy przepisów postępowania karnego można kwestionować ustalenia faktyczne. Zarzut obrazy art. 7 k.p.k. służby bowiem jedynie do podważenia dokonanej przez Sąd oceny określonego dowodu a nie do kwestionowania ustaleń faktycznych. Należy także w tym aspekcie zwrócić uwagę na art. 433 § 1 k.p.k. z którego treści wynika, że jeżeli środek zaskarżenia został sporządzony przez podmiot profesjonalny to Sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia i podniesionych zarzutów, a w szerszym zakresie w wypadkach wskazanych w art. 435, art. 439 § 1, art. 440 i art. 455 k.p.k. Należy zatem przyjąć, że jeżeli w apelacji zostanie postawiony tylko zarzut czy też zarzuty obrazy określonych przepisów postępowania karnego np. art. 7 k.p.k. bez jednoczesnego kwestionowania w całości lub w części dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych poprzez zarzut określony w art. 438 pkt 3 k.p.k. to tak zredagowana apelacja nie daje Sądowi odwoławczemu podstaw do dokonania instancyjnej kontroli trafności dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych i należy ją uznać za formalnie wadliwą i tym samym nieskuteczną, gdyż nie wykazano w niej wpływu obrazy przepisów postępowania karnego ze sfery gromadzenia i oceny dowodów na treść wyroku. W ocenie Sądu Najwyższego można tego dokonać jedynie poprzez jednoczesne postawienie w zwykłym środku zaskarżenia zarzutów określonych w art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k." (wyrok SN z 9 maja 2023 r., I KK 468/22, LEX nr 3564800).

Na tym w sumie rozpoznanie apelacji obrońcy można by zakończyć, gdyż nie wykazał on, aby zarzucana obraza art. 7 k.p.k. czy art. 193 § 1 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. miała wpływ na treść wyroku, skoro nie postawił jednocześnie zarzutu z art. 438 pkt 3 k.p.k. błędu w ustaleniach faktycznych.

Nie mniej jednak apelacja obrońcy wymaga w ocenie Sądu odwoławczego uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku, choćby w interesie samej oskarżonej.

Wracając jeszcze do wskazanych w apelacji zarzutów naruszenia prawa procesowego, niezasadny okazał się w ocenie Sądu odwoławczego zarzut dotyczący naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art.193§1k.p.k. w zw. z art.167k.p.k., gdyż poczynienie w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych w szczególności co do kwot podatku vat i podatku dochodowego narażonego na uszczuplenie działaniem oskarżonej, która nie zaewidencjonowała wskazanych faktur vat dotyczących zakupu przez nią gazu i nie ujęła ich w dokumentacji księgowej, a następnie po sprzedaży tego gazu nie zaewidencjonowała faktur i nie odprowadziła należnego podatku vat i podatku dochodowego, nie wymagało wiadomości specjalnych.

Stąd Sąd odwoławczy również oddalił wniosek złożony w tym przedmiocie przez obrońcę oskarżonej. Weryfikacja ustaleń kontrolnych była możliwa do przeprowadzenia bez konieczności uciekania się do opinii biegłego. Poprawność natomiast przeprowadzonej kontroli pozostawała poza zakresem orzekania w niniejszej sprawie. Oskarżona nie tyle bowiem kwestionowała prawidłowość kontroli w zakresie rachunkowości czy finansów, a jej linia obrony sprowadzała się do prostego twierdzenia, że nie dokonywała ona zakupów gazu ze spornych faktur i nie otrzymała spornych faktur vat od swoich kontrahentów, a co za tym idzie nie dokonała dalszej sprzedaży tego gazu, które to faktury jak wynikało z protokołów kontroli ujawnione zostały u kontrahentów oskarżonej i powinny znaleźć odzwierciedlenie w jej dokumentacji księgowej po stronie zakupów, a następnie po stronie sprzedaży.

Skoro Sąd I instancji nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej a uznał, że oskarżona sporne faktury dokumentujące faktyczny zakup przez nią gazu otrzymała, a nie zaewidencjonowała ich w swojej dokumentacji księgowej, gdy dokonała ich dalszej sprzedaży, unikając następnie przy jego dalszej sprzedaży opodatkowania podatkiem Vat oraz podatkiem dochodowym, nie można czynić Sądowi I instancji zarzutu, że jego ustalenia pokrywają się z ustaleniami kontroli skarbowych przeprowadzonych u oskarżonej, których wynikiem były wydane wobec oskarżonej decyzje podatkowe. Oceniając wyjaśnienia oskarżonej Sąd I instancji nie naruszył w ocenie Sądu odwoławczego przepisu art.7k.p.k. Ocena wyjaśnień oskarżonej pozostaje pod ochroną tego przepisu, podobnie jak ocena zeznań świadków przesłuchanych w niniejszej sprawie i ujawnionych dokumentów. Cytowane w uzasadnieniu apelacji zeznania świadków wbrew temu co zamierzał wykazać obrońca, wcale nie wskazują na wiarygodność twierdzeń oskarżonej, obrońca zeznania tych świadków cytuje bardzo wybiórczo. Sąd odwoławczy podzielił natomiast ocenę dowodów dokonaną przez Sąd I instancji.

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy. Sąd Rejonowy przeprowadził wyczerpujące postępowanie dowodowe, przeanalizował zgromadzony materiał dowodowy, w następstwie czego poczynił prawidłowe i wiarygodne ustalenia faktyczne i to na nich oparł swój wyrok. Ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k.

Sąd odwoławczy zauważa wprawdzie mankamenty uzasadnienia zaskarżonego wyroku w którym Sąd I instancji nie wskazał szczegółowo jakie faktury uznał za niezaewidencjonowane przez oskarżoną, odwołując się jedynie do wykazu tych faktur w decyzjach podatkowych oraz w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z 7.09.22r. na k. 463-468 akt, jednak lakoniczność uzasadnienia nie może być podstawą uchylenia zaskarżonego wyroku, gdyż nie mogło to mieć wpływu na treść wyroku.

Sąd odwoławczy zauważa też, że w niniejszej sprawie Sąd I instancji oparł swoje ustalenia nie tylko na wspomnianych protokołach kontroli i wydanych decyzjach podatkowych. Sąd I instancji przesłuchał też bowiem świadków: M. S., L. W., P. C., K. W., W. D., K. G. a także świadka P. T., którzy zeznawali na okoliczność transakcji kupna gazu przez oskarżoną, których dotyczyły sporne faktury. Sąd przesłuchał też osoby przeprowadzające kontrole podatkowe u oskarżonej: A. T. i P. S.. Nieprawidłowości po stronie oskarżonej polegały głównie, chociaż nie jedynie, na tym, że oskarżona nie ewidencjonowała wszystkich faktur zakupu gazu propan – butan, który nabywała od swoich kontrahentów w tym w firmie (...) w T., w (...) sp. z o.o. w Z. czy w (...) sp. z o.o. w K.. Towar ten następnie sprzedawała, gdyż nie wykazywała go w spisach z natury, a nie wykazywała tego w ewidencji podatkowej.

Wykaz faktur niezaewidencjonowanych w ewidencji przez oskarżoną znajduje odzwierciedlenie w aktach kontrolnych, w protokołach kontroli i wydanych decyzjach podatkowych, które to ustalenia kontrolne Sąd I instancji podzielił. Faktury te zostały też wyszczególnione w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z 7.09.22r. na k.463-468 akt.

Przy czym Sąd odwoławczy zauważa, że jeżeli chodzi o rok 2011 to oskarżona zaewidencjonowała sporne faktury dotyczące zakupu przez nią gazu w firmie (...) na łączną wartość netto 431.743,22zł (vat 99.300,94zł) przy czym nie zaewidencjonowała sprzedaży wszystkich butli z gazem, a co za tym idzie nie odprowadziła należnego podatku dochodowego i podatku vat od sprzedaży 8.118 sztuk butli, podczas gdy gaz ten musiała sprzedać, skoro zakupiła, jak wynikało z ewidencji zakupów w ciągu roku 2011 12.783 sztuki butli, a w remanencie końcowym wykazała 4.665 sztuk butli.

Zakupy gazu w 2011 roku oskarżona udokumentowała zaewidencjonowanymi w ewidencjach nabyć oraz w księdze przychodów i rozchodów za 2011 następującymi fakturami VAT, wystawionymi przez firmę (...), Rozlewnia Gazu w T., NIP (...):

1)  Faktura nr (...) z 09.07.2011r. na kwotę netto 20.232,95zł, vat 4.653,58zł, dotycząca zakupu 655 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 30,89zł;

2)  Faktura nr (...) z 14.07.2011r. na kwotę netto 17.452,85zł, vat 4.014,16zł, dotycząca zakupu 565 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 30,89zł;

3)  Faktura nr (...) z 19.07.2011r. na kwotę netto 17.452,85zł, vat 4.014,16zł, dotycząca zakupu 565 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 30,89zł;

4)  Faktura nr (...) z 30.07.2011r. na kwotę netto 24.681,11zł, vat 5.676,66zł, dotycząca zakupu 799 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 30,89zł;

5)  Faktura nr (...) z 12.08.2011r. na kwotę netto 31.909,37zł, vat 7.339,16zł, dotycząca zakupu 1033 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 30,89zł;

6)  Faktura nr (...) z 26.08.2011r. na kwotę netto 21.468,55zł, vat 4.937,77zł, dotycząca zakupu 695 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 30,89zł;

7)  Faktura nr (...) z 31.08.2011r. na kwotę netto 21.839,23zł, vat 5.023,02zł, dotycząca zakupu 707 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 30,89zł;

8)  Faktura nr (...) z 5.09.2011r. na kwotę netto 19.934,76zł, vat 4.584,99zł, dotycząca zakupu 613 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 32,52zł;

9)  Faktura nr (...) z 10.09.2011r. na kwotę netto 20.975,40zł, vat 4.824,34zł, dotycząca zakupu 645 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 32,52zł;

10)  Faktura nr (...) z 17.09.2011r. na kwotę netto 23.256,15zł, vat 5.348,91zł, dotycząca zakupu 681 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 34,15zł;

11)  Faktura nr (...) z 19.09.2011r. na kwotę netto 24.758,75zł, vat 5.694,51zł, dotycząca zakupu 725 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 34,15zł;

12)  Faktura nr (...) z 22.09.2011r. na kwotę netto 21.242,30zł, vat 4.885,50zł, dotycząca zakupu 622 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 34,15zł;

13)  Faktura nr (...) z 27.09.2011r. na kwotę netto 20.567,75zł, vat 5.348,91zł, dotycząca zakupu 575 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 35,77zł;

14)  Faktura nr (...) z 30.09.2011r. na kwotę netto 29.246,80zł, vat 6.726,76zł, dotycząca zakupu 782 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 37,40zł;

15)  Faktura nr (...) z 5.10.2011r. na kwotę netto 24.123zł, vat 5.548,29zł, dotycząca zakupu 645 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 37,40zł;

16)  Faktura nr (...) z 11.10.2011r. na kwotę netto 16.418,60zł, vat 3.776,28zł, dotycząca zakupu 439 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 37,40zł;

17)  Faktura nr (...) z 13.10.2011r. na kwotę netto 22.215,60zł, vat 5.109,59zł, dotycząca zakupu 594 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 37,40zł;

18)  Faktura nr (...) z 15.10.2011r. na kwotę netto 24.721,40zł, vat 5.685,92zł, dotycząca zakupu 661 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 37,40zł;

19)  Faktura nr (...) z 17.10.2011r. na kwotę netto 21.131zł, vat 4.860,13zł, dotycząca zakupu 565 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 37,40zł;

20)  Faktura nr (...) z 19.10.2011r. na kwotę netto 8.115,80zł, vat 1.866,63zł, dotycząca zakupu 217 sztuk butli w cenie jednostkowej netto 37,40zł.

W konsekwencji skoro oskarżona nie zaewidencjonowała sprzedaży 12.783 sztuk butli z gazem nabytych od M. S. w 2011r. (co wynika z remanentu początkowego i końcowego), to po doliczeniu marzy ze sprzedaży oskarżona w deklaracji PIT-36 podała nieprawdę co do wysokości osiągniętego przychodu, poniesionych kosztów uzyskania przychodu zaniżając w ten sposób podstawę opodatkowania przez co uszczupliła podatek dochodowy za 2011r. w kwocie 38.332zł, a w deklaracjach VAT – 7 za 2011r. zaniżyła podstawę opodatkowania i uszczupliła podatek VAT w kwocie 23.994zł.

Jeżeli chodzi o rok 2012 oskarżona nie zaewidencjonowała w księgach podatkowych 28 faktur vat dotyczących zakupu 4.303 sztuk butli z gazem wystawionych przez firmę (...).pl (...). z o.o. w Z. na łączną kwotę netto 136.656,92zł (vat 31.431,08zł), a tym samym ich sprzedaży. Zestawienie tych faktur przedstawia się następująco:

Nr faktury: Data: Ilość sztuk: Wartość netto zł: VAT w zł: Wartość brutto w zł:

(...) 12.04.2012 4 143,09 32,91 176,00

(...) 17.05.2012 160 5 723, (...),42 7 040,00

(...) 18.05.2012 142 5 079,67 1 168,33 6 248,00

(...) 04.06.2012 160 5 593,50 1 286,50 6 880,00

(...) 06.06.2012 164 5 733,33 1 318,67 7 052,00

(...) 13.06.2012 160 5 333,33 1 226,67 6 560,00

(...) 14.06.2012 160 5 333,33 1 226,67 6 560,00

(...) 15.06.2012 160 5 333,33 1 226,67 6 560,00

(...) 15.06.2012 160 5 333,33 1 226,67 6 560,00

(...) 18.06.2012 160 5 333,33 1 226,67 6 560,00

(...) 26.06.2012 164 5 466.67 1 257,33 6 724,00

(...) 29.06.2012 158 5 266,67 1 211,33 6 478,00

(...) 28.07.2012 120 3 609,76 830,24 4 440,00

(...) 1.08.2012 160 4 682,93 1 077,07 5 760,00

(...) 2.08.2012 160 4 682,93 1 077,07 5 760,00

(...) 3.08.2012 160 4 682,93 1 077,07 5 760,00

(...) 6.08.2012 160 4 682,93 1 077,07 5 760,00

(...) 10.08.2012 179 5 239,02 1 204,98 6 444,00

(...) 10.08.2012 169 4 946,34 1 137,66 6 084,00

(...) 13.08.2012 160 4 682,93 1 077,07 5 760,00

(...) 20.08.2012 160 4 682,93 1 077,07 5 760,00

(...) 20.08.2012 160 4 682,93 1 077,07 5 760,00

(...) 23.08.2012 160 4 813,01 1 106,99 5 920,00

(...) 24.08.2012 160 4 943,09 1 136,91 6 080,00

(...) 24.08.2012 159 4 912,20 1 129,80 6 042,00

(...) 28.08.2012 164 5 333,33 1 226,67 6 560,00

(...) 30.08.2012 160 5 203,25 1 196,75 6 400,00

(...) 31.08.2012 160 5 203,25 1 196,75 6 400,00

Spółka (...).pl sp. z o.o. w likwidacji przestawiła też kserokopie dowodów wpłaty KP, wyciągów bankowych oraz rozliczenia płatności dotyczące powyższych faktur. Przeczy to wyjaśnieniom oskarżonej jakoby zakupów, które wynikały z opłaconych przez nią faktur faktur nie dokonywała.

W 2012r. oskarżona nie zaewidencjonowała w swoich księgach podatkowych zakupu gazu do 134 butli również od firmy (...) na łączną wartość netto 4.793,18zł (vat 1102,43zł). Były to następujące faktury:

1)  Faktura nr (...) z 22.11.2012r. na kwotę netto 1.931,58zł, vat 444,26zł, dotycząca zakupu 54 sztuk butli;

2)  Faktura nr (...) z 30.11.2012r. na kwotę netto 2.861,60zł, vat 658,17zł, dotycząca zakupu 80 sztuk butli.

W 2012r. zaniżenie podatku Vat i podatku dochodowego przez oskarżoną wynikało również z niewykazania przez oskarżoną w ewidencji przychodów/obrotów ze sprzedaży środka trwałego - samochodu C. (...). I o nr rej (...) (zakupionego w dniu 30.05.2011r. i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych . Na udokumentowanie sprzedaży tego pojazdu oskarżona sama okazała umowę kupna-sprzedaży, zawartą w dniu 30.03.2012r. Z umowy wynikało, że została ona zawarta z kupującym M. B. (umowa zawiera pieczęć firmy kupującego - (...) (...)-(...) P., ul. (...), NIP 782 223 29 35). Cenę pojazdu strony ustaliły na kwotę 5 800,00 zł. Oskarżona zaniżyła zatem za miesiąc marzec 2012 r. obrót o kwotę 4 715,45 zł netto, podatek VAT o kwotę 1 084,55 zł.

W konsekwencji skoro oskarżona w 2012r. nie zaewidencjonowała sprzedaży łącznie 4.437 sztuk butli z gazem nabytych od L..pl sp. z o.o. oraz od M. S. ani nie wykazała sprzedaży środka trwałego w postaci samochodu, to oskarżona w deklaracji PIT-36 podała nieprawdę co do wysokości osiągniętego przychodu, poniesionych kosztów uzyskania przychodu zaniżając w ten sposób podstawę opodatkowania przez co uszczupliła podatek dochodowy za 2012r. w kwocie 124.165zł, a w deklaracjach VAT – 7 za 2012r. zaniżyła podstawę opodatkowania i uszczupliła podatek VAT w kwocie 18.839zł.

Jeżeli chodzi o rok 2013 to oskarżona nie zaewidencjonowała 9 faktur zakupu gazu od (...) sp. z o.o. w K. dotyczących zakupu łącznie 1537 sztuk butli z gazem o łącznej wartości netto 39.530,91zł, vat: 9.092,11zł. Dotyczy to następujących faktur:

- (...) 07.05.2013 roku : netto 3.595,12 zł + 826,88 zł VAT;

-(...) z dnia 07.05.2013 roku : netto 2.724,00 zł + 626,52 zł VAT;

- (...) z dnia 24.07.2013 roku : netto 3.021,95 zł + 695,05 zł VAT;

- Nr (...) z dnia 25.07.2013 roku: netto 7.530,89 zł + 1.732,11 zł VAT;

- Nr (...) z dnia 30.07.2013 roku : netto 2.330,89 zł + 536,11 zł VAT;

- Nr (...) z dnia 30.07.2013 roku : netto 3.175,61 zł + 730,39 zł VAT;

- (...)z dnia 08.08.2013 roku : netto 9.559,76 zł + 2.198,74 zł VAT;

- (...) z dnia 17.08.2013 roku : netto 2.608,54 zł + 599,96 zł VAT;

- (...) z dnia 31.08.2013 roku : netto 4.984,15 zł + 1.146,35 zł VAT.

Spółka (...) łącznie przedstawiła kserokopią 69 faktur sprzedaży wraz z wydrukiem komputerowym zapisów w rejestrze sprzedaży za rok 2013 dotyczących kontrahenta R. T. na łączną wartość netto 226 998,62 zł, VAT 52 209,70 zł.

Nadto z porównania przekazanych przez (...) kopii faktur VAT,

wystawionych w 2013 roku dla firmy (...) z zaksięgowanymi w księgach i okazanymi przez oskarżoną, oryginałami faktur zakupu gazu od ww. kontrahenta wynika, że firma (...) wystawiła 21 faktur, dotyczących sprzedaży 9.914 sztuk butli z gazem, których oskarżona nie zaewidencjonowała w księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla potrzeb podatku dochodowego za 2013 rok, jak i ewidencjach VAT - na łączną wartość netto 325 158,48 zł, VAT 74 786,44 zł. Zestawienie tych faktur przedstawia się następująco:

Nr faktury: Data: Wartość netto w zł: Wartość VAT w zł: Ilość sztuk:

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1) (...) 09.04.2013 18 431,49 4 239,24 553

2) (...) 23.04.2013 16 933,14 3 894,62 534

3) (...) 30.04.2013 1 172,90 269,77 37

4) (...) 10.09.2013 15 912,32 3 659,83 529

5) (...) 25.09.2013 17 545,52 4 035,47 568

6) (...) 30.09.2013 7 722,50 1 776,18 250

7) (...) 09.11.2013 19 332,88 4 446,56 553

8) (...) 15.11.2013 21 010,96 4 832,52 601

9) (...) 21.11.2013 17 815,13 4 097,48 541

10) (...) 23.11.2013 13 830,60 3 181,04 420

11) (...) 27.11.2013 18 770,10 4 317,12 570

12) (...) 30.11.2013 15 806,40 3 635,47 480

13) (...) 30.11.2013 790,32 181,77 24

14) (...) 05.12.2013 20 515,39 4 718,54 623

15) (...) 11.12.2013 17 979,78 4 135,35 546

16) (...) 11.12.2013 17 024,81 3 915,71 517

17) (...) 17.12.2013 16 399,14 3 771,80 498

18) (...) 19.12.2013 15 016,08 3 453,70 456

19) (...) 23.12.2013 16 497,93 3 794,52 501

20) (...) 27.12.2013 16 695,51 3 839,97 507

21) (...) 31.12.2013 19 955,58 4 589,78 606

Faktury wystawione w 2013 roku przez M. S., w kwotach z nich wynikających zostały zewidencjonowane w przedłożonych przez M. S. ewidencjach dostaw (sprzedaży) VAT, i rozliczone przez sprzedawcę w deklaracjach VAT-7, złożonych za wskazane miesiące 2013 roku.

W 2013 roku oskarżona R. T. dokonała również od Spółki (...) sp. z o.o. w Z., zakupu gazu propan-butan w butlach 11 kg w ilości 300 sztuk, co

udokumentowano paragonem fiskalnym, ponieważ R. T. odmówiła otrzymania faktury. Sprzedaż została potwierdzona raportem dobowym z dnia 10.04.2013. Kopia paragonu

została zarejestrowana w kasie fiskalnej w formie elektronicznej. Wartość zakupu brutto wynosiła 10 500,00 zł, VAT 1 963,41 zł, wartość netto 8 536,59 zł.

Ponadto oskarżona w ewidencji dostaw za miesiąc wrzesień 2013 roku, nie wykazała obrotów z tytułu usług najmu lokalu, położonego w T. (...), dla firmy (...)

D. J., (...)-(...) T. T. (...), NIP (...), świadczonych na podstawie zawartej dnia 02.03.2012r. umowy. Do ewidencji za miesiąc wrzesień 2013r. nie wprowadzono faktury sprzedaży VAT o nr 545 z dnia 30.09.2013r., wystawionej dla ww. firmy tytułem: czynsz najmu zwolniony z VAT : 500,00 zł, czynsz najmu opodatkowany 23% VAT: netto 406,50 zł, VAT 93,50 zł.

Ponadto do ewidencji dostaw za miesiąc marzec 2013 roku oraz do księgi przychodów i rozchodów nie została wprowadzona faktura VAT nr (...), wystawiona 30.03.2013r. dla Ośrodka Szkolno - (...) sp. z o. o. NIP (...), tytułem sprzedaży 3 sztuk gazu propan- butan w butlach 33 kilogramowych, na kwotę netto 380,49 zł, VAT 87,51 zł.

W konsekwencji oskarżona w 2013r. nie udokumentowała fakturami VAT i nie zaewidencjonowała w księgach zakupu gazu propan - butan w butlach 11 kg w ilości 11 751 sztuk na łączną wartość 373 225,98 zł (ilości i wartości gazu-propan butan w butlach wynikające z faktur VAT, wystawionych przez: (...) Sp. z o. o., (...) oraz dokumentów uzyskanych z (...) Grupa Sp. z o. o., które nie zostały zaewidencjonowane w księgach oskarżonej).

Reasumując oskarżona za 2013 rok w deklaracji PIT-36 podała nieprawdę co do wysokości osiągniętego przychodu, poniesionych kosztów uzyskania przychodu zaniżając w ten sposób podstawę opodatkowania przez co uszczupliła podatek dochodowy za 2013r. w kwocie 106.118zł, a w deklaracjach VAT – 7 za 2013r. zaniżyła podstawę opodatkowania i uszczupliła podatek VAT w kwocie 228.989zł.

Z uwagi na powyższe, kontrola instancyjna doprowadziła Sąd odwoławczy do podzielenia stanowiska Sądu I instancji, iż w sprawie nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości, iż oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona przypisanego jej czynu, tj. przestępstwa z art. 56 § 1 k.k.s. w zb. z art. 61 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.

Kierunek apelacji obligował Sąd odwoławczy do dokonania kontroli w zakresie wymierzonej oskarżonej kary, jednakże nie stwierdził uchybień również w tym zakresie.

Mając na względzie wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Sąd odwoławczy nie znajdując przy tym uchybień określonych w art. 440 k.p.k., podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia – na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. orzekł jak w wyroku.

Wniosek

Obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie odmiennie co do istoty sprawy, poprzez uniewinnienie oskarżonej od popełnienia zarzucanego jej czynu.

Nadto obrońca skarżąc orzeczenie o kosztach przyznanych mu z tytułu obrony z urzędu przed Sądem I instancji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt 2 poprzez przyznanie obrońcy oskarżonej w miejsce kwoty 2.273,04 złotych, kwoty 4.546,08 złotych tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu I instancyjnym, jednocześnie oświadczając, że koszty te nie zostały zapłacone ani w całości, ani w części.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielając zarzutów zawartych w apelacji, nie znajdując przy tym uchybień określonych w art. 440 k.p.k., podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany zaskarżonego rozstrzygnięcia, nie uwzględnił wniosku o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej czynu.

Sąd uwzględnił natomiast wniosek obrońcy oskarżonej dotyczący przyznania mu wyższego wynagrodzenia za obronę świadczoną oskarżonej z urzędu przed Sądem I instancji, chociaż nie wynikało to z podzielenia jego zarzutu „naruszenia prawa materialnego”, tj. art. §17 ust. 2 pkt 3 i §20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, gdyż abstrahując od tego, że przepisy tego rozporządzenia nie są przepisami z zakresu prawa materialnego, w chwili orzekania przez Sąd odwoławczy rozporządzenie w oparciu o które Sąd I instancji zasadził na rzecz obrońcy koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu już nie obowiązywało. Zostało uchylone na mocy §25 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2024.763), , które weszło w życie 5 czerwca 2024r., a które w§ 24 stanowiło, że do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy nowego rozporządzenia. Stąd Sąd odwoławczy, zobligowany był zmienić zaskarżone orzeczenie w przedmiocie kosztów i przyznać obrońcy wynagrodzenie na podstawie §2pkt1,§4ust.1 i 3,§17 ust.2pkt3 i §20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2024.763), którego wysokość należało ustalić na kwotę 4.546,08zł.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Sprawstwo i wina oskarżonej, wymierzona kara.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonej i wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Oskarżona swoim zachowaniem wypełniła wszystkie znamiona przypisanego jej czynu. Wymierzona przez Sąd I instancji kara grzywny jest odpowiednia do stopnia winy oskarżonej, uwzględnia jej możliwość zarobkowe, a ponadto spełni swoje cele kompensacyjne i wychowawcze. Sąd nie dopatrzył się uchybień w zakresie rozstrzygnięcia o zwolnieniu oskarżonej od kosztów sądowych, które nie było zresztą skarżone.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd odwoławczy uwzględniając wniosek obrońcy oskarżonej dotyczący przyznania mu wyższego wynagrodzenia za obronę świadczoną oskarżonej z urzędu przed Sądem I instancji, o czym była mowa wyżej, przyznał obrońcy wynagrodzenie na podstawie §2pkt1,§4ust.1 i 3,§17 ust.2pkt3 i §20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2024.763), którego wysokość należało ustalić na kwotę 4.546,08zł.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

IV

Sąd odwoławczy na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. i §2pkt1, §4ust.1i2, §17ust.2pkt4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2024.763), zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. S. kwotę 1.033,20zł z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. sąd odwoławczy zwolnił oskarżoną w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym od opłaty za to postępowanie, uznając, że uiszczenie tych kosztów byłoby dla niej zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

Agata Wilczewska