Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant:

sekr. sąd. Kinga Ambroziak vel Mrozowicz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 181/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 20 grudnia 2023 roku w sprawie II K 1543/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

---------------------

-------------------------------------------------------------

-------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------

---------------------

-------------------------------------------------------------

-------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

z apelacji oskarżonego:

-

obraza art. 4 kpk poprzez niezastosowanie przez sąd orzekający co do istoty zasady, że prowadząc postępowanie karne sąd obowiązany jest uwzględnić okoliczności przemawiające na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego,

-

obraza art. 7 kpk poprzez nieukształtowanie swojego przekonania na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów ocenionych z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a także przeprowadzenie jedynie dowodów wskazanych przez oskarżyciela publicznego oraz oddalenie wniosków dowodowych zgłoszonych przez oskarżonego,

-

obraza art. 175 kpk poprzez pozbawienie oskarżonego możliwości uczestnictwa w rozprawie.

z apelacji obrońcy oskarżonego:

-

obraza prawa materialnego, a mianowicie art. 119 § 4 kw poprzez zasądzenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. kwoty 551,51 zł tytułem obowiązku zapłaty równowartości ukradzionego mienia, mimo że towar w stanie nienaruszonym powrócił do dalszej sprzedaży, a zatem szkoda została naprawiona,

-

obraza art. 4 kpk, art. 7 kpk poprzez dokonanie oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w sposób dowolny, a nie swobodnym, co w konsekwencji prowadziło do ustalenia przez Sąd Rejonowy, że oskarżony dopuścił się czynów zarzucanych mu w akcie, mimo że wyjaśnienia oskarżonego oraz zapisy monitoringu nie dają wystarczających podstaw do przypisania oskarżonemu winy,

-

obraza art. 378a § 1 kpk w zw. z art. 6 kpk poprzez przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego na rozprawie w dniu 30 marca 2023 r., pomimo że nie zachodził szczególnie uzasadniony wypadek,

-

obraza art. 378 § 5 i § 6 kpk a contrario poprzez uznanie, że oskarżony nie wykazał naruszenia gwarancji procesowych, w tym jego prawa do obrony we wniosku o ponowne przeprowadzenie dowodu z zeznań wskazanych świadków;

-

obraza art. 170 § 1 kpk poprzez oddalenie na rozprawie w dniu 7 grudnia 2023 r. ponownego wniosku obrońcy oskarżonego o przesłuchanie w charakterze świadka K. P., pomimo że Sąd Rejonowy wcześniej ten wniosek dopuścił,

-

ewentualnie rażąca niewspółmierność kary poprzez wymierzenie oskarżonemu za czyn opisany w pkt I aktu oskarżenia, wyczerpujący dyspozycję art. 119 § 1 kw kary grzywny w wysokości 2000 zł, podczas gdy sytuacja osobista, a także majątkowa oskarżonego, a zwłaszcza fakt, że jest on osobą bezrobotną, pobierającą zasiłek rehabilitacyjny, a nadto wobec faktu, że towar w całości w stanie nienaruszonym powrócił do pokrzywdzonego (...) S.A. przemawiały za wymierzeniem mu znacznie łagodniejszej kary,

-

ewentualnie rażąca niewspółmierność kary poprzez wymierzenie oskarżonemu za czyn opisany w pkt II aktu oskarżenia kary 4 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy właściwości i warunki osobiste oskarżonego przemawiają za wymierzeniem mu kary łagodniejszej.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- w ocenie Sądu Okręgowego, zarzuty zawarte w apelacji oskarżonego były niezasadne i nie zasługiwały na uwzględnienie. Natomiast jeśli chodzi o zarzuty zawarte w apelacji obrońcy oskarżonego, Sąd Okręgowy uznał za słuszny jedynie zarzut błędu w ustaleniach faktycznych skutkującego bezpodstawnym zastosowaniem przepisu art. 119 § 4 kw, nie uwzględniając pozostałych zarzutów.

- Sąd Okręgowy, uwzględniając zarzut dotyczący obrazy przepisu art. 119 § 4 kw, zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchylił rozstrzygnięcie z pkt II wyroku Sądu Rejonowego. Orzekając w ten sposób, Sąd miał na względzie dokumenty oraz zeznania pracownicy pokrzywdzonego (...) S.A., która w postępowaniu przygotowawczym podała, że towar został odzyskany w stanie nienaruszony oraz wrócił do sprzedaży. Dlatego też w niniejszej sprawie szkoda (...) S.A. została naprawiona już w dniu zdarzenia. Na marginesie należy dodać, że Sąd Rejonowy zajął tożsame stanowisko w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

- przechodząc do oceny pozostałych zarzutów zawartych zarówno w apelacji oskarżonego jak i jego obrońcy należy podkreślić, że Sąd Rejonowy nie dokonał oceny materiału dowodowego w sposób dowolny, a w sposób swobodny biorąc pod uwagę zarówno okoliczności obciążające oskarżonego jak i łagodzące. Sąd I instancji prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe, a zgromadzony materiał dowodowy, w szczególności zeznania świadków i zapis monitoringu, pozwolił na jednoznaczne przypisanie P. S. zarzucanych mu czynów. Jednocześnie należy wskazać, że żadna z apelacji nie zawiera przekonujących argumentów za przyjęciem, że Sąd Rejonowy prowadząc postępowanie i orzekając naruszył zasadę obiektywizmu i swobodnej oceny dowodów. Skarżący podnosząc swoje zarzuty ograniczają się jedynie do niepopartych argumentami twierdzeń, że świadkowie w swoich zeznaniach kłamali bądź że z zapisu monitoringu nie wynika, aby to oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów. Na uwzględnienie nie zasługują argumenty skarżących, iż z materiału dowodowego nie wynika, aby dokonał kradzieży mienia na kwotę 1990 zł, tudzież że osobą zarejestrowaną na monitoringu nie jest oskarzony. Wbrew twierdzeniom oskarżonego, towar opisany w zarzucie z pkt II aktu oskarżenia nie był na tyle duży gabarytowo, aby nie mógł zostać ukryty w czarnych torbach, które w czasie kradzieży miał przy sobie oskarżony. Nie sposób zgodzić się ze skarżącym, iż zapisu monitoringu nie wynika, aby oskarżony wkładał do torby towar opisany w zarzucie. W tym zakresie Sąd Rejonowy słusznie oparł swe ustalenia na zeznaniach A. G. i zapisie wideo ze sklepowego monitoringu, z którego wynika, że sprawcą był oskarżony i ukrył towar sklepowy w czarnej torbie.

- następnie odnosząc się do zarzutu apelacji oskarżonego dotyczącego naruszenia art. 175 kpk poprzez uniemożliwienie mu udziału w rozprawie należy stwierdzić, że wskazany przez skarżącego przepis nie zawiera regulacji prawnej dotyczącej prawa oskarżonego do osobistego udziału w rozprawie. Przepis art. 175 § 1 i § 2 kpk reguluje kwestie związane ze składaniem wyjaśnień przez oskarżonego w toku postępowania karnego, tymczasem oskarżony nie złożył wyjaśnień w toku postępowania przed Sądem I instancji. Oceniając zaś zasadność treści zarzutu oskarżonego, tj. zarzutu sprowadzającego się do twierdzenia o pozbawieniu oskarżonego prawa do udziału w rozprawie należy wskazać, że oskarżony w toku postępowania sądowego był prawidłowo powiadamiany o wszystkich terminach rozprawy. To oskarżony wielokrotnie składał wnioski o odroczenie rozprawy powołując się na swój stan zdrowia albo konieczność odbycia wizyty lekarskiej. Z akt sprawy wynika także, że oskarżony zaplanował swoją wizytę u lekarza na dzień wyznaczonego terminu rozprawy już po otrzymaniu zawiadomienia o terminie tej rozprawie, a jego stan zdrowia pozwalał na uczestnictwo w rozprawie (zgodnie z zaleceniami lekarza miał on prowadzić oszczędny tryb życia, co nie uniemożliwiało stawiennictwa w sądzie). W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji prawidłowo uznał te okoliczności za niewystarczające do zaistnienia konieczności odroczenia rozprawy. W tym miejscu należy również podkreślić, że obecność oskarżonego na rozprawie nie została uznana za obowiązkową ani nie była obowiązkowa w myśl przepisów procedury, wobec czego obecność stanowiła uprawnienie oskarżonego, z którego nie musiał korzystać.

- w odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 378a § 1, 5 i 6 kpk podkreślenia wymaga przede wszystkim to, że uznanie tego zarzutu za zasadny związane jest immanentnie z wykazaniem przez skarżącego, że dane naruszenie przepisów procedury miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia. Tymczasem z akt sprawy w sposób jednoznaczny wynika, że oskarżony nie dążył do złożenia wyjaśnień przed sądem, a wręcz podejmował działania zmierzające do powstania przewlekłości postępowania. Oskarżony wielokrotnie wnosił o odroczenie terminu rozprawy powołując się na okoliczności, które były wynikiem jego działań, np. ustalenie terminu wizyty u lekarza na dzień wyznaczonej rozprawy już po zawiadomieniu go o tym terminie. Zdaniem Sądu Okręgowego, takie działanie oskarżonego świadczy o tym, że zmierzał on jedynie do przewlekłości postępowania. Oskarżony wielokrotnie miał możliwość stawienia się przed Sądem I instancji, z której to możliwości nie skorzystał. Dlatego też w ocenie Sądu Okręgowego, fakt, że w postępowaniu przesłuchano świadków pod nieobecność oskarżonego, który należycie usprawiedliwił swoje niestawiennictwo nie miała wpływu na treść wydanego orzeczenia, tym bardziej, że w czasie przesłuchania świadków na terminie rozprawy obecny był obrońca oskarżonego. Z powyższymi rozważaniami związane jest także nieuwzględnienie zarzutu naruszenia art. 378a § 5 i § 6 kpk. Sąd Okręgowy podziela ocenę Sądu Rejonowego, że oskarżony w swoim wniosku o ponowne przesłuchanie świadków nie wskazał jakie jego gwarancje procesowe zostały naruszone podczas pierwszego przesłuchania świadków pod jego nieobecność. Wniosek oskarżonego ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że chciałby zadać świadkom pytania, a w dalszej jego części następuje opis tego, że oskarżony nie ma zaufania do swojego obrońcy z urzędu. Zdaniem Sądu Okręgowego, przytoczone okoliczności są niewystarczające do stwierdzenia, że przeprowadzone przesłuchanie naruszyło prawo do obrony oskarżonego. Oskarżony nie wskazał na jakie dodatkowe okoliczności należałoby odebrać zeznania oraz jakie kwestie nie zostały wystarczająco rozwinięte w wypowiedziach świadków. Dodatkowo należy wskazać, że oskarżony także w toku postępowania odwoławczego miał możliwość wnioskowania o przeprowadzenie dowodów istotnych dla wykazania słuszności podnoszonych zarzutów apelacyjnych. Tymczasem oskarżony wielokrotnie składał wnioski o odroczenie rozprawy odwoławczej powołując się głównie na wyznaczone wizyty lekarskie. Oskarżony nie stawił się także na ostatni termin rozprawy, tj. w dniu 13 sierpnia 20204r., zaś wniosek o odroczenie rozprawy w tym dniu uzasadnił uczestnictwem w pieszej pielgrzymce do C.. Ten ostatni wniosek o odroczenie rozprawy stanowi, zdaniem Sądu Okręgowego, najbardziej wyrazisty przejaw postawy procesowej oskarżonego w tej sprawie. Jak wyżej wskazano, oskarżony podnosząc formalnie zarzut naruszenia jego prawa do obrony podejmował wyłącznie działania zmierzające do powstania przewlekłości sprawy, a nie działania zmierzające do wydania wyroku zgodnie z jego stanowiskiem procesowym.

- w ocenie Sądu Okręgowego, zarzut naruszenia art. 170 § 1 kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie K. P. należy uznać za niezasadny. Podkreślenia wymaga, że okolicznością podlegającą dowodzeniu w postępowaniu karnym jest tylko ta okoliczność, która ma znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, w tym przede wszystkim do stwierdzenia, czy oskarżony popełnił zarzucany mu w akcie oskarżenia czyn. W swoim wniosku dowodowym o przesłuchanie K. P. wskazał, że K. P. posiada wiedzę na temat przeszukania przeprowadzonego w toku postępowania przygotowawczego, a nie samego zdarzenia faktycznego będącego przedmiotem niniejszego postępowania. Ponadto pozostały zgromadzony materiał dowodowy w żaden sposób nie wykazuje, że K. P. była naocznym świadkiem przedmiotowych zdarzeń, a więc zasadne jest stwierdzenie, że wiedzę na ich temat posiada przede wszystkim od samego oskarżonego. Wobec tego Sąd I instancji prawidłowo oddalił ww. wniosek dowodowy uznając, że dotyczy on okoliczności niemającej znaczenia dla sprawy, dowód z zeznań tego świadka nie jest przydatny do stwierdzenia danej okoliczności, a sam wniosek w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania.

- w odniesieniu do zarzutów ewentualnych dotyczących rażącej niewspółmierności kary, to orzeczenie wobec oskarżonego kary grzywny w wysokości 2.000 zł oraz kary 4 miesięcy pozbawienia wolności należy uznać za nienoszące cechy rażącej surowości w myśl art. 438 pkt 4 kpk. Rażąca niewspółmierność kary, o której mowa w art. 438 pkt 4 kpk występuje wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary, można przyjąć, że zachodzi wyraźna nie dająca się zaakceptować różnica między karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji, a karą, jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary przewidzianych w art. 53 kk oraz zasad ukształtowanych przez orzecznictwo (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 października 2022 roku o sygn. I KK 173/22, OSNK 2023). W niniejszym postępowaniu Sąd Rejonowy zastosował w pełni dyrektywy kary wynikające z art. 53 kk oraz art. 33 kw, mając przede wszystkim na względzie to, że oskarżony był uprzednio karany za przestępstwo przeciwko mieniu na karę pozbawienia wolności oraz to, że kara dla oskarżonego powinna stanowić adekwatną dolegliwość.

Wniosek

z apelacji oskarżonego: o uniewinnienie od zarzucanych czynów, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi
I instancji do ponownego rozpoznania

z apelacji obrońcy oskarżonego: o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od dokonania zarzucanych mu czynów; ewentualnie o zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kar znacznie łagodniejszych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów warunkowała brak podstaw do uwzględnienia wniosków apelacji

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 20 grudnia 2023 r. w sprawie II K 1543/22 za wyjątkiem rozstrzygnięcia zawartego w pkt II wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

apelacje obrońcy oskarżonego i samego oskarżonego okazały się bezzasadne, zaś w sprawie nie ujawniły się okoliczności uwzględniane z urzędu przemawiające za zmianą lub uchyleniem zaskarżonego wyroku we wskazanej części

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

uchylono rozstrzygnięcie z pkt II zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach zmiany

motywy rozstrzygnięcia omówiono w sekcji 3 uzasadnienia

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III

- orzeczenie o wynagrodzeniu za obronę z urzędu uzasadniają § 17 ust. 2 pkt 4 oraz § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

- apelacje okazały się bezzasadne w zakresie wniosków, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżony winien ponosić koszty postępowania odwoławczego w całości. Jednakże mając na uwadze sytuację materialną i osobistą oskarżonego Sąd Okręgowy zasądził od niego koszty sądowe za postępowanie odwoławcze jedynie w części, która nie obejmuje wynagrodzenia jego obrońcy.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana