Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 310/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Słupcy z dnia 4 lipca 2023r., s gn. akt II K 87/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

2

Mająca wpływ na treść orzeczenia obraza przepisów postępowania, tj. art. 7 k.p.k. poprzez uznanie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego w zakresie braku działania z zamiarem wprowadzenia pokrzywdzonego w błąd, niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osobę trzecią i osiągnięcia korzyści majątkowej, zwłaszcza, iż nadał paczkę do pokrzywdzonego.

Naruszenie prawa materialnego, tj. art. 286 § 1 k.k. poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy nie wykazano ponad wszelką wątpliwość, iż oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim kierunkowym doprowadzenia pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, miał świadomość błędu co do braku zawartości paczki, a jednocześnie więc, że działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym wprowadzenia kogoś w błąd, działał w celu uzyskania korzyści majątkowej, co prowadzi do wniosku, że nie doszło do wypełnienia znamion tego przestępstwa i nie było podstaw do jego zastosowania i skazania oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy dokonując kontroli instancyjnej podzielił stanowisko sądu meriti, iż w sprawie nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości w zakresie sprawstwa oskarżonego, a zarzuty skarżącego stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami sądu orzekającego.

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy.

Zdaniem sądu odwoławczego, sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy całokształtu zachowania się oskarżonego przypisując mu ostatecznie sprawstwo w zakresie czynu z art. 286 § 1 k.k.

Obrońca - mimo, że powołuje się na naruszenie prawa procesowego, materialnego i nawet wskazuje podstawę 438 § 4 k.p.k. dotyczącą niewspółmierności kary - w apelacji stawia zarzuty w istocie swej sprawdzające się do zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mogącego mieć wpływ na treść orzeczenia noszącego cechę tzw. błędu dowolności.

Należy jednak wskazać, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym i doktryną zarzut taki jest tylko wtedy słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiada prawidłowemu i logicznemu rozumowaniu, z tym, że dla swej skuteczności wymaga on od apelującego wykazania jakich konkretnych uchybień w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego dopuścił się sąd w dokonanej ocenie materiału dowodowego, a nie przedstawienia tylko własnej oceny tych dowodów.

Wbrew twierdzeniom skarżącego – sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy wyjaśnień oskarżonego, odmawiając im wiary. Nie sposób, bowiem uznać, iż oskarżony nie miał zamiaru oszukać pokrzywdzonego. Na takie uznanie nie pozwala zebrany w sprawie wiarygodny materiał dowodowy, w szczególności szczegółowe zeznania świadka B. S., treść ogłoszenia dotyczącego sprzedaży telefonu komórkowego marki X. (...), treść wymienionej pomiędzy stronami korespondencji, a także etykieta nadania paczki, na której znajdują się dane oskarżonego, analiza połączeń telefonicznych między stronami, potwierdzenie zapłaty za telefon. Już z samej treści ogłoszenia na portalu (...) wynika, że oskarżony zamieścił ogłoszenie o sprzedaży telefonu komórkowego marki X. (...). Na powyższe wskazuje również analiza połączeń operatora telekomunikacyjnego która potwierdziła, że powyższe ogłoszenie zamieszczone zostało z IP oskarżonego. Z tym materiałem dowodowym korespondują szczegółowe, spontaniczne i spójne zeznania pokrzywdzonego, który jednoznacznie wskazał, że w doręczonej paczce nie znajdował się zamówiony telefon, a także wyjaśnił, że po tym jak zorientował się, że w przesyłce nie ma telefonu udał się do banku żeby zablokować dokonaną płatność i wykonał wiele połączeń do oskarżonego, których oskarżony nie odebrał, co znalazło odzwierciedlenie w historii połączeń między stronami. Trafnie sąd rejonowy zauważył, że wyjaśnienia oskarżonego stały w sprzeczności z całokształtem zebranego w sprawie materiału dowodowego. Natomiast wiarygodność zeznań pokrzywdzonego dodatkowo uzasadnia natychmiastowa reakcja po ujawnieniu oszustwa na jego szkodę. Twierdzenia oskarżonego, który nie przyznał się do zarzucanego czynu i wskazywał, że nie oszukał pokrzywdzonego jawiły się jako gołosłowne, nielogiczne, nie znalazły uzasadnienia w zebranym materiale dowodowym i stanowiły jedynie nieudolną próbę obrony.

Wbrew twierdzeniom skarżącego, niezasadnym również okazał się zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 286 § 1 k.k. Sąd I instancji prawidłowo ustalił, iż oskarżony wypełnił wszystkie znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., w szczególności w zakresie działania oskarżonego z zamiarem bezpośrednim i istnieniem tego zamiaru już w chwili popełnienia czynu.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem i doktryną (Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Autorzy: Świecki Dariusz (red.), Augustyniak Barbara, Eichstaedt Krzysztof Zygmunt, Kurowski Marek M. LexisNexis, 2013 Nr 9035) zarzut obrazy prawa materialnego odnoszący się do kwalifikacji prawnej czynu można po-stawić tylko wówczas, gdy skarżący nie podważa ustaleń faktycznych związanych z tą kwalifikacją. Jeżeli bowiem nieprawidłowe są ustalenia faktyczne, w oparciu o które sąd dokonał kwalifikacji prawnej czynu, to błędem pierwotnym jest błąd w ustaleniach faktycznych, a jego następstwem wadliwa kwalifikacja prawna. Dlatego też w takiej sytuacji skarżący powinien postawić tylko zarzut błędu w ustaleniach faktycz-nych i wskazać, że mógł mieć on wpływ na treść wyroku właśnie co do kwalifikacji prawnej czynu (por. wyrok SN z 15 lutego 2007 r., IV KK 234/2006, LexisNexis nr (...), OSNwSK 2007, poz. 438; 25 lipca 2005 r., V KK 61/2005, LexisNexis nr (...), OSNwSK 2005, poz. 1412). Innymi słowy nie należy stawiać zarzutu obrazy prawa materialnego, gdy kwestionowana jest kwalifikacja prawna czynu pod kątem strony podmiotowej przestępstwa, jeżeli wiąże się ona z ustaleniami faktycznymi. Ustalenia w zakresie umyślności lub nieumyślności oraz ich postaci (np. odnoszące się do zamiaru - bezpośredni czy ewentualny) są elementem faktycznym, gdyż na podstawie faktów dokonywana jest ocena stosunku psychicznego sprawcy do popełnionego czynu. W tym zakresie zarzut odwoławczy powinien dotyczyć błędu w ustaleniach faktycznych (art. 438 pkt 3).

Materiał dowodowy zebrany w sprawie wskazuje, że oskarżony wystawiając ogłoszenie sprzedaży telefonu na (...) i przyjmując dokonaną transakcję zakupu telefonu przez pokrzywdzonego wprowadził pokrzywdzonego w błąd bowiem nie miał zamiaru dostarczenia telefonu. Oskarżony miał świadomość, że nie wykona zobowiązania, tj. nie dostarczy telefonu. Oskarżony działał z zamiarem oszukania pokrzywdzonego, na co wskazuje fakt, że przysłał pokrzywdzonemu puste pudełko. Umacnia takie wnioskowanie sądu także dotychczasowy tryb życia oskarżonego, który wielokrotnie był karany za oszustwa, w sumie 45 razy!

Wobec powyższego uznać należy, że apelacja obrońcy nie dostarcza dostatecznych argumentów mogących przemawiać za jej uwzględnieniem, a co za tym idzie, uzasadniać możliwości odmiennego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Apelacja zawiera jedynie odmienną, jednostronną ocenę materiału dowodowego, a podniesione w niej argumenty mają charakter stricte polemiczny, a w szczególności abstrahują od treści zebranych dowodów.

Wniosek

-zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu,

ewentualnie

- uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji obrońcy oskarżonego i uznał, iż w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do zmiany bądź uchylenia wyroku sądu I instancji.

Przeprowadzone przez sąd I instancji postępowanie dowodowe było prawidłowe. Sąd I instancji dokonał właściwej oceny dowodów i na ich podstawie poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony świadomie wprowadził pokrzywdzonego w błąd i w pełni świadomie przysłał pokrzywdzonemu puste pudełko, bez zamówionego telefonu. Przeciwne twierdzenia obrońcy oskarżonego nie obniżały wartości tych ustaleń, albowiem skarżący bazował jedynie na wyjaśnieniach oskarżonego, nie zaś na całokształcie przeprowadzonego postępowania dowodowego.

Wobec powyższego sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji i uznał, iż sprawstwo i wina ocenione zostały przez sąd I instancji prawidłowo.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sprawstwo i wina oskarżonego, a także wymierzona kara oraz rozstrzygnięcie o kosztach procesu.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonego oraz wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości sądu odwoławczego. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona przypisanego mu czynu.

Wymierzona przez sąd I instancji kara 10 miesięcy pozbawienia wolności jest odpowiednia do stopnia winy oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, a ponadto spełni swoje cele kompensacyjne i wychowawcze.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

I

Sąd odwoławczy sprostował oczywistą omyłkę pisarską zawartą w punkcie 2 zaskarżonego wyroku w ten sposób, że wyrażenie „adwokata D. K. (1)” zastąpił wyrażeniem „adwokata P. K.”.

Oskarżonego w toku procesu przed Sądem I instancji reprezentował wyznaczony z urzędu pełnomocnik – adwokat P. K.. Tymczasem w zaskarżonym wyroku pojawiła się omyłka pisarska bowiem Sąd Rejonowy zasądził koszty nieopłaconej pomocy prawnej na rzecz wyznaczonego z urzędu pełnomocnika adwokata D. K. (2).

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

IV

Sąd na podstawie § 4 ust. 1-4 i 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz.U.2023.2631) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. K. kwotę 774,90 zł (w tym VAT) z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, podwyższając - stosownie do cały czas aktualnej regulacji prawnej w tym zakresie - wysokość opłaty do 150%.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych z uwagi na jego sytuację materialną.

7.  PODPIS

Karol Skocki