Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

SSO Agata Kowalska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Walerczak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 379/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. akt II K 270/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---

------------------

----------------------------------------------------

------------

------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-------

------------------

----------------------------------------------------

------------

------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

---------------

-------------------------------

--------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

-------------------------------

--------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

1) na podstawie art. 438 pkt 2) k.p.k. i art. 438 pkt 3) k.p.k. naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na treść wyroku, tj. art. 170 § 1 pkt 2) k.p.k. poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego o zażądanie dokumentacji z leczenia stomatologicznego oskarżyciela prywatnego jako niemającego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, co doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych, w sytuacji, gdy okoliczność ta ma znaczenie dla oceny skutku zachowania oskarżonego i przypisania mu sprawstwa oraz wymiaru kary,

2) na podstawie art. 438 pkt 2 k.p.k. i 438 pkt 3 k.p.k. naruszenie przepisów postępowania które miało istotny wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów, sprzeczną z zasadami doświadczenia życiowego, tj. zeznań pokrzywdzonego oraz E. K. i uznania ich za wiarygodne, a odmówienie waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego i zeznaniom świadków A. M. (2) i Z. W., co doprowadziło do przypisania sprawstwa oskarżonemu z art. 157 § 2 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniesiony środek odwoławczy jako bezzasadny nie zasługiwał na uwzględnienie. Zarzuty podniesione w apelacji wraz z przytoczoną na ich poparcie argumentacją nie dostarczyły podstaw do uznania kontestowanego orzeczenia za nietrafne. W ocenie Sądu II instancji, w trakcie ferowania zaskarżonego wyroku nie doszło do wskazanych we wniesionym środku odwoławczym uchybień, nie ujawniono też w tracie kontroli instancyjnej innych uchybień o charakterze bezwzględnym, które mogłyby zobowiązać Sąd Odwoławczy do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i cofnięcia sprawy do stadium postępowania przed Sądem I instancji.

Konfrontując zarzut apelacyjny dotyczący obrazy art. 170 §1 pkt 2 k.p.k. z materiałem dowodowym zawartym w aktach sprawy, stanowczo stwierdzić należy, iż obrażenia powstałe u pokrzywdzonego bezpośrednio po zdarzeniu zostały ustalone w zaświadczeniu lekarskim, a następnie potwierdzone w opinii biegłego, dlatego w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji słusznie oddalił wniosek dowodowy obrońcy oskarżonego o zażądanie dokumentacji z leczenia stomatologicznego oskarżyciela prywatnego, które miało miejsce około 8 lat temu, jako niemające znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. W tym miejscu należy podkreślić, że oddalenie wniosku na podstawie art. 170 § 1 pkt 2 k.p.k. stanowi dla strony informację, że organ procesowy uznaje daną okoliczność za udowodnioną. W przedmiotowej sprawie, Sąd ustalił stan faktyczny dotyczący naruszenia przez oskarżonego czynności narządu ciała pokrzywdzonego m.in na podstawie wniosków wynikających z opinii Biura Ekspertyz Sądowych, gdzie biegły szczegółowo określił obrażenia, których doznał pokrzywdzony, a także wypowiedział się co do mechanizmu ich powstania stwierdzając, iż mogły powstać w okolicznościach podawanych przez pokrzywdzonego (k.106). Opinia jest rzetelna, jasna, pełna i pozbawiona sprzeczności, dlatego zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy słusznie uznał kwestie dotyczące rozstroju zdrowia pokrzywdzonego jako udowodnione i bezsporne. Ponadto podkreślenia wymaga, że w postępowaniu karnym zasadą jest kumulacja materiału dowodowego. Nie można w kwestiach niemających istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, dowolnie dopuszczać dowody zgodnie z wolą każdego z uczestników postępowania, bowiem jako niedopuszczalne uznać trzeba prowadzenie postępowania dowodowego niejako "na wszelki wypadek", dla sprawdzenia, czy za pomocą kolejnych dowodów da się wysnuć alternatywne, choćby najbardziej nieprawdopodobne wersje zdarzenia. Obrońca oskarżonego w treści apelacji zdaje się wysuwać właśnie taką alternatywną i nieprawdopodobną wersję, zgodnie z którą pokrzywdzony sam uderzył się drzwiami od pojazdu oskarżonego, gdy szarpał za nie próbując dostać się do kabiny ciągnika. W ocenie Sądu Okręgowego, wersja ta nie znajduje odzwierciedlenia w materiale dowodowym, w szczególności w treści wiarygodnych zeznań samego pokrzywdzonego i jedynego naocznego świadka – E. K., ale także wspomnianej wyżej opinii biegłego. Podsumowując, obowiązek przeprowadzenia dowodów - tak z urzędu, jak i na wniosek stron, Sąd ma tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Wtedy, gdy dokonując oceny dowodów uzna, że materiał dowodowy jest niepełny i nasuwa wątpliwości co do stanu faktycznego sprawy i tym samym wymaga uzupełnienia. Taka zaś sytuacja w przedmiotowej sprawie nie miała miejsca.

Nie sposób również zgodzić się z argumentacją skarżącego obrońcy, jakoby zeznania pokrzywdzonego oraz świadka E. K. nie zasługiwały na walor wiarygodności, w przeciwieństwie do wyjaśnień oskarżonego i świadków A. M. (2) i Z. W., które zdaniem skarżącego, Sąd I instancji powinien w efekcie potraktować jako wiarygodne. Obrońca w treści apelacji zwraca uwagę na pozorne niespójności w relacji pokrzywdzonego i świadka E. K. dotyczące kwestii używania przez strony wulgaryzmów. Zdaniem Sądu Okręgowego, twierdzenia te nie zasługują na aprobatę. Sąd I instancji w sposób prawidłowy przeanalizował zeznania świadków pod kątem spójności relacji z elementami opisu czynu zabronionego, a w tych elementach nie znalazła się kwestia wulgaryzmów. Oczywistym jest, że po upływie roku od zdarzenia, pewne elementy, zwłaszcza tak błahe jak usłyszane w trakcie wymiany zdań słowa, odchodzą w niepamięć. Natomiast w pozostałym zakresie – istotnym z punktu widzenia postępowania, zeznania te były tożsame. Zarówno pokrzywdzony jak i jedyny naoczny świadek spójnie zeznawali, że w dniu 28 maja 2022 roku doszło do zdarzenia pomiędzy stronami, w trakcie którego oskarżony A. M. (1) kopnął pokrzywdzonego P. K. w dolną szczękę powodując uraz zębów i błony śluzowej jamy ustnej. Świadek E. K. stanowczo zeznała przed Sądem, że widziała moment, w którym oskarżony kopnął pokrzywdzonego w twarz, była nawet w stanie odtworzyć, którą częścią buta uderzał sprawca oraz która część twarzy pokrzywdzonego – z jej perspektywy – doznała urazu. Zeznania świadka korespondują nie tylko z zeznaniami pokrzywdzonego, ale także z nieosobowym materiałem dowodowym w postaci zaświadczenia lekarskiego oraz opinii biegłego. Dlatego należy podzielić stanowisko Sądu Rejonowego w zakresie oceny tych zeznań jako wiarygodnych. Odnosząc się do zeznań A. M. (2) i Z. W., należy wskazać, że nie byli oni bezpośrednimi świadkami zdarzenia, a szczegóły sprawy znają jedynie z relacji oskarżonego, który miał silną motywację, aby jego przebieg opisywać w sposób dla siebie korzystny w celu zmniejszenia swojej odpowiedzialności. Dlatego ocena tych dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy zasługuje na aprobatę.

Podsumowując powyższe rozważania należy podkreślić, iż w ocenie Sądu ad quem, Sąd a quo rozpoznając niniejszą sprawę w sposób wyczerpujący rozważył wszelkie okoliczności i dowody ujawnione w toku rozprawy głównej, przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, dokonując następnie na ich podstawie prawidłowych ustaleń faktycznych. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd I instancji nie wykazywała błędów natury logicznej, nie była stronnicza, jak również nie wykraczała poza ramy swobodnej oceny dowodów, chronionej przepisem art. 7 k.p.k.

Wniosek

na podstawie art. 437 §1 i 2 k.p.k. o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie I poprzez uniewinnienie oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez obrońcę, wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie, co zostało rozważone we wcześniejszej części uzasadnienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

----------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1. Jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

----------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------

-----------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Z uwagi na nieuwzględnienie apelacji, na podstawie art. 636 § 1 k.p.k., zgodnie ze stawkami określonymi w art. 8 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych oraz §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 zł, tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana