Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

Sędzia SO Grażyna Jaszczuk

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 402/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 16 marca 2023 r. w sprawie II K 46/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Zarzut

1.

Obrazy art. 438 pkt. 4 kpk, który wyraża się w:

• orzeczeniu w stosunku do oskarżonego B. M. rażąco niewspółmiernej kary zarówno za czyn I, jak i II aktu oskarżenia, tj.: - za czyn I polegający na tym, że „w dniu 25 lipca 2020 r. w N. gm. J. woj. (...) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy O. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości tj. mając 4,08 %o alkoholu we krwi” oraz

- za czyn II polegający na tym, że „w dniu 25 lipca 2020 r. w N. gm. J., woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że prowadził samochód osobowy O. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości mając 4,08 %o alkoholu we krwi i wykonał manewr wyprzedzania rowerzysty M. D. bez zachowana bezpiecznego odstępu bocznego doprowadzając go do potrącenia, w wyniku czego M. D. przewrócił się doznając obrażeń ciała w postaci: złamania łuski kości skroniowej prawej, krwiaka przymózgowego po stronie prawej, krwiaka podczepcowego okolicy skroniowej i ciemieniowej prawej, obrzęku i otarcia skóry okolicy skroniowej prawej, licznych otarć skóry kończyn i tułowia, które naruszyły czynności narządu ciała M. D. na czas powyżej 7 dni"

kar jednostkowych bezwzględnego pozbawienia wolności oraz kary łącznej pozbawienia wolności w sytuacji, kiedy za oba czyny, jak i łącznie kara za ich popełnienie powinna być orzeczona z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby, co jest uzasadnione okolicznościami popełnienia obu w/w czynów, uprzedniej niekaralności oskarżonego małego stopnia winy oskarżonego oraz dużego stopnia przyczynienia się do zaistnienia przestępstwa wypadku drogowego przez pokrzywdzonego, wobec faktu całkowicie nieuprawnionego przebywania małoletniego pokrzywdzonego, który nie ukończył 10 lat na drodze, bez jakiejkolwiek opieki rodziców oraz skutków wypadku dla zdrowia pokrzywdzonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego była zwrócona przeciwko orzeczeniu o karze pozbawienia wolności za oba czyny i karze łącznej pozbawienia wolności. Pozostałe rozstrzygnięcia nie były skarżone, a odnośnie winy sam skarżący stwierdził, że nie sposób jej kwestionować.

Wykładni przesłanki „rażącej niewspółmierności” poświęcone jest bogate orzecznictwo Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, pozostaje ono stabilne niezależnie od okresu, z jakiego pochodzi oraz jednolite we wszystkich częściach kraju. Za represję rażąco niewspółmierną uznaje się taką karę, która - pomijając dyrektywy wymiaru kary - w sposób istotny lub wręcz drastyczny odbiega od tej, jaką należałoby wymierzyć przy uwzględnieniu okoliczności przedmiotowych charakteryzujących czyn przypisany sprawcy oraz podmiotowych, związanych z jego osobą. Na gruncie art. 438 pkt 4 kpk nie chodzi bowiem o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, że karę dotychczas wymierzoną można byłoby określić - również w odbiorze zewnętrznym - jako rażąco niewspółmierną, tzn. niewspółmierną w stopniu nie pozwalającym na jej akceptację (por. postanowienie SN z 26.02.2020 r., V KK 382/19, LEX nr 2946540).

Biorąc pod uwagę również, iż miarą surowości kary nie jest ilościowe oznaczenie czasu pozbawienia wolności, ale stopień wykorzystania sankcji karnej przewidzianej za dane przestępstwo. Tej samej wysokości kara może być za jedno przestępstwo nadmiernie surowa, a za inne – rażąco łagodna (por. wyrok SA w Krakowie z 28.12.2000 r., II AKa 226/00, KZS 2001/1, poz. 25), Sąd Okręgowy stwierdza, że całość sankcji zastosowana wobec oskarżonego jest właściwa. B. M. został skazany za dwa czyny tj. jazdę samochodem w stanie nietrzeźwym - przestępstwo umyślne i wypadek drogowy- przestępstwo nieumyślne. Pokrzywdzonym był małoletni chłopiec jadący rowerem bez opiekuna. Doznał wielu obrażeń ciała skutkujących długotrwałym leczeniem. Ta okoliczność jest niewątpliwa i została przez Sąd I instancji uwzględniona przy wymiarze kary. Bezzasadnym jest jednak stanowisko obrońcy nadmiernie podkreślające tę okoliczność, a wręcz stwierdzające, że małoletniego nie powinno być na drodze. Należałoby zapytać, a czy na drodze powinien się znajdować kierujący pojazdem w stanie wręcz upilstwa. Stan nietrzeźwości oskarżonego jest tak znaczny, że można zadać kolejne pytanie: co widzi kierujący pojazdem mając w organizmie 4,08 promila alkoholu we krwi, a takie stężenie stwierdzono u oskarżonego. Okoliczność ta warunkuje popełnienie czynu z pkt. I, ale może być stopniowana zarówno w czynie I, jak i II. Powinna i ma znaczenie także przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu, a w konsekwencji przy wymiarze kary (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2017 r., sygn. II AKa 168/17, LEX nr 2347811). Niekaralność oskarżonego w dacie czynu oraz jego ustabilizowany tryb życia nie mogą tak dalece wpływać na wymiar kary, jak postuluje obrońca. Okoliczności dotyczące czynów, a przede wszystkim wysoki stan nietrzeźwości, ucieczka z miejsca wypadku, nieudzielenie pomocy pokrzywdzonemu, rozległość obrażeń pokrzywdzonego przemawiają przeciwko niemu i stanowią okoliczności bardzo obciążające.

Zgodnie z dyrektywami wymiaru kary, określonymi w przepisie art. 53 § 1 i 2 kk, Sąd wymierzając karę winien mieć na względzie to, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu, a także brać pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, która kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zważyć powinien także rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób jego życia przed jego popełnieniem i jego zachowanie się po dokonaniu zarzucanego mu czynu.

Sąd Rejonowy w Sokołowie Podlaskim nie tylko uwzględnił powyższe dyrektywy, ale uczynił to we właściwej proporcji do okoliczności łagodzących i obciążających osobę sprawcy i czyny przez niego popełnione.

Wniosek

Zmiana wyroku przez wymierzenie oskarżonemu:

kary 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres 3 lat- za czyn I,

kary 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres 3 lat- za czyn II,

kary roku pozbawienia wolności jako kary łącznej z warunkowym jej zawieszeniem na okres 3 lat.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutów dążących do wzruszenia pierwszoinstancjnego rozstrzygnięcia o represji karnej wymierzonej oskarżonemu w związku z niniejszym skazaniem, warunkowała bezzasadność wniosków apelacyjnych, których skutkiem miało być łagodzące rozstrzygnięcie reformatoryjne Sądu Okręgowego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W zaskarżonej części, tj. w części dot. kary wymierzonej oskarżonemu w związku z niniejszym skazaniem, wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosków apelacyjnych.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------------

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 627 kpk oraz art. 8 w zw. z art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), obciążono oskarżonego kosztami sądowymi za II instancję, na które składały się: 300 zł opłaty od kary oraz 20 zł ryczałtu za doręczenia pism w postępowaniu apelacyjnym.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego;

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 16 marca 2023 roku, wydany w sprawie o sygn. akt II K 46/21 – w części dot. kary;

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana