Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

SSO Agata Kowalska

Protokolant:

sekr. sądowy Kinga Ambroziak vel Mrozowicz

3UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 462/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 17 kwietnia 2024 roku w sprawie II K 410/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że stopień społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się W. B. jest znaczny, a jego postawa, właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia nie uzasadniają przypuszczenia, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego w sytuacji, gdy prawidłowa ocena okoliczności niniejszej sprawy, w tym przede wszystkim uprzednia niekaralność oskarżonego, incydentalny charakter czynu, którego się dopuścił prowadzi do przeciwnego wniosku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione w apelacji obrońcy oskarżonego jako bezzasadne nie zasługiwały na uwzględnienie. Wbrew twierdzeniom skarżącego zawartym w złożonym środku odwoławczym, analiza materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy oraz pisemnych motywów zaskarżonego orzeczenia wskazuje, że Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny i nie dopuścił się błędów, o których wspomina w swojej apelacji obrońca. W postępowaniu pierwszoinstancyjnym właściwie ustalono okoliczności mające wpływ na stopień społecznej szkodliwości czynu oraz stopień winy sprawcy i poddano je należytej ocenie, zasadnie przyjmując, że są one w niniejszej sprawie znaczne.

Sąd Rejonowy słusznie przyjął, iż brak jest podstaw do zastosowania dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania w skonkretyzowanej sytuacji podsądnego W. B.. Zgodnie z art. 66 § 1 kk Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przekładając ten przepis na realia tej sprawy, Sąd I instancji zasadnie wskazał, iż stwierdzone u oskarżonego 0,35 mg/l zmierzające do 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu przekraczało w istotnym stopniu wartość progową stanu nietrzeźwości z art. 115 § 16 kk. Nie można się zatem zgodzić z apelującym, że społeczna szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu nie była znaczna. Wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu w czasie bezpośrednio następującym po kontroli dokonanej przez funkcjonariuszy Policji miała tendencję zwyżkową, a sam oskarżony przyznał w swoich wyjaśnieniach, że alkohol w postaci jednego piwa spożywał bezpośrednio przed prowadzeniem samochodu, tj. na około 30 minut od dokonanej kontroli, co w sposób jednoznaczny stoi w sprzeczności z zawartym w apelacji stwierdzeniem, że oskarżony spożywał alkohol na długo przed rozpoczęciem kierowania pojazdem. Krótki czas między spożyciem alkoholu a rozpoczęciem prowadzenia samochodu wskazuje również na to, że oskarżony był w pełni świadomy tego, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, a prowadzenie samochodu w tym stanie stanowi przestępstwo. Istotne w zakresie oceny, że społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez sprawcę była znaczna jest także to, że oskarżony prowadził samochód w obszarze zabudowanym. Przy czym podnoszony przez obrońcę fakt, że oskarżony prowadził samochód w późnych godzinach wieczornych nie warunkuje oceny, że oskarżony nie stworzył żadnego zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu lądowym oraz nie wpływa na prawnokarną ocenę czynu.

Nic nie umniejszało również winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, od lat funkcjonującą w społeczeństwie, świadomą zasad w nim panujących oraz negatywnego wpływu alkoholu na działanie organizmu. W. B. zdawał sobie sprawę, że w dniu zdarzenia spożywał alkohol, zaś okoliczność, że zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym w tym stanie aby zakupić alkohol, dodatkowo świadczy o znacznym stopniu jego winy. Nie przekonał Sądu Okręgowego również argument obrońcy, iż w trakcie przedmiotowego zdarzenia oskarżony nie stworzył swoim zachowaniem żadnego zagrożenia, gdyż został zatrzymany do rutynowej kontroli, a ponadto wyraził żal z powodu zaistniałej sytuacji. Po pierwsze – gdyby doszło do ewentualnego zdarzenia drogowego, stanowiłoby to w zależności od skutków, odrębne wykroczenie lub nawet przestępstwo z innym zagrożeniem ustawowym. Po drugie zaś – wyrażenie skruchy w związku z zaistniałą sytuacją, przy okolicznościach obciążających oskarżonego, to stanowczo za mało, aby warunkowo umorzyć wobec niego postępowanie karne. Nie można też przeceniać przyznania się oskarżonego do popełnienia czynu i wyrażenia skruchy w sytuacji, gdy został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa.

Przy prawidłowym uznaniu, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego w tej konkretnej sprawie były znaczne, zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania pozostawało wykluczone, mimo spełnienia pozostałych przesłanek, m.in. braku uprzedniej karalności za przestępstwo umyślne oraz właściwości osobistych i dotychczasowego trybu życia sprawcy. Reasumując, w części dotyczącej ustaleń faktycznych co do braku podstaw zakończenia postępowania poprzez jego warunkowe umorzenie wobec oskarżonego, zaskarżony wyrok był w pełni prawidłowy. Apelacja obrońcy oskarżonego jako niezasadna nie zasługiwała na uwzględnienie.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i warunkowe umorzenie postępowania wobec W. B. na okres 2 lat próby oraz orzeczenie wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu powodowała, że wniosek wywiedziony przez obrońcę nie mógł zostać uwzględniony

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 17 kwietnia 2024 roku w sprawie II K 410/23 w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Zgodnie z treścią art. 636 § 1 kpk w razie nieuwzględnienia apelacji, wniesionej wyłącznie przez obrońcę oskarżonego koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi skarżący. Na koszty postępowania odwoławczego składają się: opłata w wysokości należnej za I instancję oraz ryczał za doręczenie korespondencji w kwocie 20 zł.

7.  PODPIS