Sygn. akt II W 54/24
Dnia 11 marca 2024 r.
Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Protokolant: Oskarżyciel |
sędzia Tomasz Hausman stażysta Agata Troczyńska --- |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2024r. sprawy
M. K.
,
zd. O., c. M. i T. z d. (...), ur. (...)
w S., PESEL: (...)
obwinionej o to, że:
W dniu 17 października 2023 roku o godzinie 10:10 w G. przy ul. (...), w sklepie (...) dokonała kradzieży art. spożywczych o łącznej wartości 348,59 zł, czym działała na szkodę (...) S.A,
tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kw
orzekł:
1.
Obwinioną
M. K. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu zabronionego, z tym ustaleniem, że popełniła go na szkodę (...) S.A
z siedzibą w K., tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw i za to na podstawie art. 119 § 1 kw wymierza jej karę 1 (jednego) miesiąca ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin.
2.
Na podstawie art. 119 § 4 kw orzeka wobec obwinionej obowiązek zapłaty
na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. z siedzibą w K. kwoty 348,59 zł (trzysta czterdzieści osiem złotych i pięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem zwrotu równowartości skradzionego mienia.
3. Zwalnia obwinioną od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, a powstałymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.
II W 54/24
Dnia 17 października 2023r. ok. godz. 10.10 obwiniona M. K. udała się do sklepu (...) przy ul. (...) w G.. Będąc w sklepie wzięła koszyk. Chodząc po sklepie brała z półek różny towar i wkładała go do koszyka. Przed podejściem do kasy część towarów spożywczych przełożyła do torby papierowej i reklamówki. Przy kasie samoobsługowej obwiniona zeskanowała tylko produkty z koszyka i wyszła ze sklepu nie płacąc za towar, który przełożyła do torby i reklamówki. Łącznie obwiniona nie zapłaciła za towar o wartości 348,59 zł.
(dowód: zeznania R. Ś. – k.5-6;
Dokumenty – k.1-3).
Obwiniona M. K. w pisemnych wyjaśnieniach nie odniosła się do tego czy przyznaje się do zarzucanego jej czynu. Wniosła o umorzenie postępowania, albowiem w jej ocenie czyn powinien być objęty postępowaniem dotyczącym innych kradzieży zakwalifikowanych jako 278§1 kk w zw. z art. 12§2 kk.
Zdaniem Sądu wniosek obwinionej nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem art. 12§2 kk ma charakter ocenny i do prowadzącego postępowanie należy ocena czy dany czyn może być objęty treścią art. 12§2 kk. Na marginesie należy zauważyć, że w sytuacji gdyby Sąd uwzględnił wniosek obwinionej i umorzył postępowanie, a w międzyczasie akt oskarżenia w sprawie, o której pisze obwiniona został skierowany do Sądu to de facto przedmiotowy czyn pozostałby nieosądzony.
Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, albowiem są one jasne i logiczne. Świadek jest osobą obcą dla obwinionej i nie ma powodów, by ją pomawiać o kradzież. Należy zauważyć, że świadek nie miał wątpliwości co do tożsamości obwinionej, albowiem znał ją z wcześniejszych kradzieży. Wątpliwości Sądu nie budzą też dokumenty prywatne dołączone do akt sprawy.
W świetle powyższego wina obwinionej nie budzi wątpliwości, a czyn jej wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 119§1 kk. Obwiniona, bowiem dokonała zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotów o wartości nie przekraczającej 800 zł.
Zdaniem Sądu kara wymierzona obwinionej jest adekwatna do stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu oraz bierze pod uwagę cele wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć w stosunku do obwinionej. Wymierzając karę Sąd miał również na uwadze wartość skradzionego mienia.
Ponieważ szkoda wyrządzona czynem nie została naprawiona Sąd nałożył na obwinioną taki obowiązek.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 121§1 kpw w zw. z art. 624§1 kpk.
z. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obrońcy obwinionej.
21.03.24r.