Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2023 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w II Wydziale Cywilnym – Sekcji Egzekucyjnej

Przewodniczący: Sędzia Anna Braczkowska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Paulina Wiktorska

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2023 roku w Łodzi

na posiedzeniu jawnym

sprawy z powództwa W. G.

przeciwko U. Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą we W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa, Wydział VII Grodzki w dniu 13 września 2007 roku w sprawie o sygnaturze akt VII Nc 1258/07, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 11 marca 2009 roku - w części - w zakresie odsetek ustawowych od należności głównej za okres od dnia 6 listopada 2007 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 750 zł (siedemset pięćdziesiąt złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygnatura akt II 1 C 16/23

UZASADNIENIE

W pozwie z 24 kwietnia 2023 roku, skierowanym przeciwko U. Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą we W., powódka W. G. wniosła o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanego przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział Cywilny z dnia 13 września 2007 roku, wydanego w sprawie VII Nc 1258/07, opatrzonego klauzulą wykonalności w dniu 11 marca 2009 roku – w części, co do odsetek od należności głównej za okres od dnia 24 sierpnia 2007 roku do dnia 12 listopada 2017 roku. Powódka wniosła również o: zwolnienie jej od kosztów sądowych w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania. Wniosła również o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. G. w sprawie Km 1105/23. Jako podstawę faktyczną swojego roszczenia powódka wskazała przedawnienie roszczeń objętych spornym tytułem wykonawczym ( pozew k. 3-4).

Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2023 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, II Wydział Cywilny Sekcja Egzekucyjna zabezpieczył powództwo w ten sposób, że zawiesił postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika sądowego przeciwko powódce w sprawie Km 1105/23 w części – w zakresie odsetek ustawowych od należności głównej za okres od dnia 24 sierpnia 2007 roku do dnia 12 listopada 2017. Wniosek o zabezpieczenie został oddalony w pozostałym zakresie. Jednocześnie Sąd zwolnił powódkę od kosztów sądowych w zakresie opłaty sądowej od pozwu w kwocie 750 zł i oddalił ten wniosek w pozostałej części ( postanowienie k. 13).

W dniu 17 maja 2023 roku (data nadania w UP) pozwany złożył odpowiedź na pozew. Wniósł on o oddalenie powództwa w całości. Wniósł również o zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów postępowania według norm prawem przepisanych. Pełnomocnik pozwanego wskazał, że w przeszłości terminy przedawnienie dochodzonego przez stronę pozwaną roszczenia były przetywane wielokrotnie( odpowiedź na pozew k. 30-31, pełnomocnictwo k. 32).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 września 2007 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział VII Cywilny Wydział Grodzki wydał w sprawie VII Nc 1258/07 prowadzonej z powództwa strony pozwanej nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanej W. G. aby ta zapłaciła w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia jej mu odpisu nakazu zapłaty na rzecz powoda kwotę 9.397,04 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 sierpnia 2007 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1.292 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, albo wniosła w tymże terminie sprzeciw. Nakaz zapłaty stał się prawomocny od dnia 6 listopada 2007 roku. Na wniosek pełnomocnika powoda z dnia 4 marca 2009 roku, tytuł wykonawczy został wydany pełnomocnikowi powoda w dniu 11 marca 2009 roku ( nakaz zapłaty k. 21, wniosek k. 25, zarządzenie k. 21 w załączonych aktach VII Nc 1258/07).

Na podstawie wyżej opisanego tytułu wykonawczego strona pozwana złożyła wniosek egzekucyjny do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi J. Z. celem wyegzekwowania kwot należnych mu od powódki. Postępowanie egzekucyjne w tejże sprawie zawisło za sygnaturą akt Km 2193/09, w jego toku nie doszło do zaspokojenia należności na rzecz wierzyciela. Zostało ono umorzone na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. postanowieniem komornika sądowego z dnia 7 września 2009 roku wskutek stwierdzenia bezskuteczności prowadzanej w nim egzekucji ( kopia postanowienia k. 2 wraz z tytułem wykonawczym w aktach Km 1105/23).

Na podstawie wyżej opisanego tytułu wykonawczego strona pozwana złożyła ponownie wniosek egzekucyjny do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi J. Z. celem wyegzekwowania kwot należnych mu od powódki. Postępowanie egzekucyjne w tejże sprawie zawisło za sygnaturą akt Km 1602/12, w jego toku nie doszło do zaspokojenia należności na rzecz wierzyciela. Zostało ono umorzone na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. postanowieniem komornika sądowego z dnia 5 października 2012 roku wskutek stwierdzenia bezskuteczności prowadzanej w nim egzekucji ( kopia postanowienia k. 2 wraz z tytułem wykonawczym w aktach Km 1105/23).

Na podstawie wyżej opisanego tytułu wykonawczego pozwany prowadził przeciwko powódce kolejne postępowania egzekucyjne:

- w sprawie Km 3330/20 przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. G., które zostało wszczęte w dniu 13 listopada 2020 roku, a następnie umorzone wskutek stwierdzenia bezskuteczności prowadzonej w nim egzekucji postanowieniem komornika sądowego z dnia 18 grudnia 2021 roku ( kopia postanowienia k. 2 wraz z tytułem wykonawczym w aktach Km 1105/23, wiadomość elektroniczna od komornika sadowego wniosku k. 54).

- w sprawie Km 1105/23 przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. G., które zostało wszczęte w dniu 23 marca 2023 roku i trwa do dziś; w jego toku nie zostały wyegzekwowane na rzecz wierzyciela żadne kwoty toku tego postępowania, na mocy postanowienia z dnia 31 stycznia 2018 roku, wobec zaistnienia zbiegu sądowo – administracyjnego sprawa została przekazana do Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł. w Ł. (wniosek, tytuł wykonawczy, karta rozliczeniowa wa aktach Km 1105/23).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie powołanych powyżej dokumentów znajdujących się w przedmiotowej sprawie oraz załączonych do niej aktach spraw VII Nc 1258/07 i Km 1105/23. Był właściwie niespornym pomiędzy stornami postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie żądanie pozwu dotyczyło pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia z dnia 10 stycznia 2007 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Bielsku – Białej w sprawie I Nc 2733/06 – w zakresie przedawnionej (w ocenie powódki) części odsetek.

Jak wynika z treści art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli (…): po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia. Powódka powołała się więc w przedmiotowej sprawie na uprawnioną przesłankę pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności jaką jest fakt przedawnienia roszczeń objętych spornym tytułem wykonawczym. Wskazać jednak należy, że nie całość należności odsetkowych na rzecz pozwanego objętych żądaniem pozwu uległa przedawnieniu. Stanowisko powódki w tym zakresie uznać należało za zasadne jedynie w części.

Jak stanowi bowiem art. 125 k.c., roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu przedawnia się z upływem lat sześciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu ( brzmienie przepisu od dnia 9 lipca 2018 roku - Dz.U. z 2018 r. poz. 1104 zm.). W okresie wcześniejszym przepis ten przewidywał dłuższy – 10-letni termin przedawnienia roszczeń stwierdzonych tytułem wykonawczym i ten właśnie termin znajdzie zastosowanie w przedmiotowej sprawie, a to z uwagi na treść art. 5 ust. 1 i ust 2 ustawy o zmianie ustawy kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z dnia 13.04.2018r. (Dz.U. z 2018r. poz. 1104).

Zajście po wydaniu tytułu egzekucyjnego zdarzenia, na skutek którego zobowiązanie nie może być egzekwowane, to między innymi upływ czasu. W tej sprawie wystąpił upływ długiego czasu od wydania orzeczenia. Na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy (i dokumentach znajdujących się w aktach spraw załączonych) Sąd Rejonowy ustalił jednak, że pozwany przerywał bieg terminu przedawnienia - co najmniej kilkukrotnie. Przerwanie biegu terminu przedawnienia jest instytucją uregulowaną w art. 123 § 1 k.c. i art. 124 k.c. Bieg terminu przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu bieg przedawnienia biegnie na nowo, jednak przedawnienie nie biegnie, dopóki postępowanie przed sądem lub innym organem nie zostanie zakończone.

Skutek przerwania biegu terminu przedawnienia wystąpił w przedmiotowej sprawie kilkukrotnie: po pierwsze – wskutek złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty, po drugie – wskutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 2193/09, po trzecie - wskutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 1602/12, po czwarte - wskutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 3330/20 i kolejno - wskutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 1105/23.

Analiza powyższej przedstawionych faktów i dat wskazuje, że brak było nie tylko upływu 10-letniego terminu przedawnienia roszczeń objętych spornym nakazem zapłaty w całości, ale również terminu 3-letniego w okresie czasu objętym żądaniem pozwu przez powódkę. W tej sprawie przedawnieniu uległa jednak część odsetek, które stanowiąc należności okresowe należne w przyszłości – w rozumieniu art. 125 § 1 K.c., przedawniają się w terminie trzyletnim. Odsetkami takimi są odsetki należne po uprawomocnieniu się tytułu egzekucyjnego, a więc za okres od dnia 6 listopada 2007 roku.

Ponieważ zaś termin przedawnienia odsetek ustawowych wynosi 3 lata, przedawnieniu uległy odsetki od daty uprawomocnienia się nakazu zapłaty - do daty poprzedzającej o 3 lata datę wszczęcia postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 3330/20 w dniu 13 listopada 2020 roku, który to termin jednak został przez Sąd przesunięty zgodnie z treścią art. 118 k.p.c. na początek roku kalendarzowego (13.11.2020r. – 3 lata = 13.11.2017r., co w związku z treścią art. 118 k.c. dało datę 1.01.2017r.).

W pozostałej część powództwo podlegało oddaleniu jako niezasadne.

Orzekając w przedmiocie kosztów procesu Sąd zdecydował się zastosować treść przepisu art. 98 k.p.c. w związku z art. 100 zdanie 2 k.p.c. gdyż powódka w przedmiotowej sprawie wygrała w 93%. Jej żądanie dotyczyło pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w zakresie odsetek należnych za okres czasu do dnia 24 sierpnia 2007 roku do dnia 12 listopada 2017 roku, a więc w kwocie 10.777,37 ( www.kalkulatory.gofin.pl), zaś jej powództwo zostało uwzględnione do kwoty 9.988,79 zł (za okres od dnia 5 listopada 2007 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku). Tym samym na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od strony pozwanej całą kwotę opłaty sądowej od pozwu, z której obowiązku uiszczenia powódka została pierwotnie zwolniona.