Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku B. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o waloryzację emerytury

na skutek odwołania B. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 1 marca 2014 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt V U 820/14

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonał waloryzacji przysługującej B. W. emerytury od dnia 1 marca 2013 roku, mnożąc kwotę świadczenia ustalonego na dzień 28 lutego 2014 roku tj. 1226,79 złotych poprzez wskaźnik waloryzacji – 101,60% co dało kwotę 1246,62 złotych.

Od powyższej decyzji wniosła odwołania B. W. wskazując, że jej emerytura winna wynosić brutto 1488,25 złotych. Wskazała, że wskaźnik waloryzacji 101,60% winien być pomnożony przez kwotę 1464,80, bowiem kwota bazowa wynosi 2099,20 złotych a podstawa wymiaru 1834,27 złotych.

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

ustalił co następuje:

B. W., urodzona w dniu (...), złożyła w dniu 20 marca 1996 roku wniosek o przyznanie emerytury.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 15 kwietnia 1996 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. przyznał wnioskodawczyni prawo emerytury od dnia 2 marca 1996 roku od dnia ustania zatrudnienia. Do obliczenia wysokości emerytury ZUS przyjął wynagrodzenie z 7 lat kalendarzowych tj. lat 1986-1992. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosił 84,11%, a wysokość emerytury 636,86 złotych. Przy ustalaniu wysokości emerytury ZUS uwzględnił 23 lata, 4 miesiące okresów składkowych (280 miesięcy) oraz 4 lata, 11 miesięcy okresów nieskładkowych (59 miesięcy). Do obliczenia wysokości emerytury nie uwzględniono okresów pracy w gospodarstwie rolnym, gdyż wnioskodawczym udowodniła 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Została natomiast wyliczona część składkowa emerytury przysługującej za okresy pracy w gospodarstwie rolnym – 18 lat, 6 miesięcy i 24 dni.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 15 kwietnia 1996 roku k. 19 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 1 marca 2007 roku organ rentowy ponownie ustalił wysokość emerytury wnioskodawczym, poprzez jej obliczenie od kwoty bazowej podwyższonej do 94,5% przeciętnego wynagrodzenia, przyjętego do obliczenia wysokości świadczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 87,38%, a emerytura z uwzględnieniem waloryzacji od 1 marca 2007 roku – 864,50 złotych.

(dowód: decyzje ZUS z dnia 1 marca 2007 roku k. 197 w aktach ZUS)

W następnych latach Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonywał kolejnych waloryzacji emerytury wnioskodawczyni.

(okoliczność niesporna)

Decyzją z dnia 1 marca 2008 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonał waloryzacji emerytury B. W.. Odwołanie wnioskodawczyni od tej decyzji zostało oddalone przez Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z dnia 23 września 2008 roku, wydanym w sprawie sygn. akt VU 974/08.

Apelacja wnioskodawczyni od powyższego wyroku została oddalona przez Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 19 czerwca 2009 roku.

Decyzją z dnia 1 marca 2009 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonał waloryzacji emerytury B. W.. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2009 roku, wydanym w sprawie sygn. akt VU 540/09 oddalił odwołanie wnioskodawczyni od tej decyzji. Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 16 marca 2010 roku, wydanym w sprawie III AUa 1107/09 oddalił apelację wnioskodawczyni od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb.

(dowód: decyzje ZUS z dnia 1 marca 2008 roku i 1 marca 2009 roku - w aktach organu rentowego; wyroki Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. i Sądu Apelacyjnego w Łodzi w aktach spraw k. 56, 90 w aktach VU 974/08 oraz k. 25, 59 w aktach VU 540/09)

Decyzją z dnia 1 marca 2011 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonał ponownego ustalenia wysokości emerytury wnioskodawczyni B. W., mnożąc kwotę świadczenia ustalonego na dzień 28 lutego 2011 roku tj. 1.075,28 złotych przez wskaźnik waloryzacji 103,10 %, co dało kwotę 1.108,61 złotych. Równocześnie ZUS dokonał podwyższenia podstawy wymiaru emerytury wskaźnikiem waloryzacji 103,10 % i w związku z tym podstawa ta od dnia 1 marca 2011 roku wyniosła 1.631,52 złotych. Odwołanie wnioskodawczyni od tej decyzji zostało oddalone przez Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 roku, wydanym w sprawie sygn. akt VU 499/11. Ponadto przedmiotowym wyrokiem przekazano zawarte w odwołaniu żądanie wnioskodawczyni w części dotyczącej okresów pracy w gospodarstwie rolniczym do rozpoznania ZUS Oddziałowi w T.

Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 14 listopada 2012 roku, wydanym w sprawie III AUa 459/12 oddalił apelację wnioskodawczyni od powyższego wyroku.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 1 marca 2011 roku k. 302 w aktach ZUS, wyroki Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. i Sądu Apelacyjnego w Łodzi w aktach spraw k. 36, 65 w aktach VU 499/11)

Decyzją z dnia 1 marca 2012 Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. dokonał waloryzacji przysługującej wnioskodawczyni emerytury. Wysokość zwaloryzowanej emerytury ustalono poprzez dodanie do kwoty świadczenia przysługującego na dzień 29 lutego 2012 roku, tj. 1.108,61 złotych kwoty waloryzacji, tj. 71 złotych. Emerytura po waloryzacji od 1 marca 2012 roku wyniosła 1.179,61 złotych. Odwołanie wnioskodawczyni od tej decyzji zostało oddalone przez Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z dnia 29 stycznia 2013 roku, wydanym w sprawie sygn. akt VU 418/12.

Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 17 stycznia 2014 roku, oddalił apelację wnioskodawczyni od powyższego wyroku.

(dowód: odpis wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. k. 38 akt VU 209/13 )

Decyzją z dnia 11 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 18 stycznia 2012 roku w sprawie VU 499/11 odmówił przeliczenia emerytury przysługującej wnioskodawczyni B. W. z uwzględnieniem okresów pracy w gospodarstwie rolnym.

Drugą zaskarżoną decyzją z dnia 1 marca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonał waloryzacji przysługującej B. W. emerytury od dnia 1 marca 2013 roku. Wysokość zwaloryzowanej emerytury ustalono poprzez pomnożenie kwoty świadczenia ustalonego na dzień 28 luty 2013 roku tj. 1179,61 złotych przez wskaźnik waloryzacji – 104,00%, co dało kwotę 1226,79 złotych.

Postanowieniem z dnia 13 czerwca 2013 roku Sąd połączył sprawy z odwołań obu wskazanych na wstępie decyzji celem ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Odwołanie wnioskodawczyni od tych decyzji zostało oddalone przez Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z dnia 21 października 2013 roku, wydanym w sprawie sygn. akt VU 209/13 .

Akta tej sprawy zostały przesłane do Sądu Apelacyjnego w Łodzi wraz z apelacją wnioskodawczyni.

(dowód: odpowiedź na odwołanie k. 24 akt VU 209/13, wyrok łączny k. 51 akt VU 209/13)

Decyzją z dnia l marca 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. dokonał ponownie waloryzacji przysługującej wnioskodawczyni emerytury mnożąc kwotę świadczenia ustalonego na dzień 28 lutego 2014 r., tj. 1 226,79 zł. przez wskaźnik waloryzacji – 101,60 %. Obliczona w ten sposób wysokość emerytury wyniosła 1246,42 zł. Jednocześnie ZUS dokonał podwyższenia podstawy wymiaru emerytury wskaźnikiem waloryzacji 101,60 %, w wyniku czego podstawa ta wyniosła od dnia 1 marca 2014 r. – 1834,27 zł. (1805,38 zł. x 101,60 %).

(dowód: decyzja ZUS z dnia 1 marca 2014 r. - k. 1-2)

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył co następuje:

Odwołani jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 88 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 1440), emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca (ust. 1). Waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji (ust. 2). Waloryzacji podlega kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej ostatniego dnia lutego roku kalendarzowego, w którym przeprowadza się waloryzację (ust. 3). Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem waloryzacji (ust. 4).

Wysokość wskaźnika waloryzacji została z kolei uregulowana w art. 89 w/w ustawy, który stanowi w ust. 1, iż wskaźnik waloryzacji to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20 % realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.

Zaś wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 1, jest średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów.

Wskaźnik waloryzacji jest ogłaszany przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w drodze komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie 3 dni roboczych od dnia ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego komunikatu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 1 i 2.

Zgodnie z Komunikatem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2013 roku (M.P z 2014, poz. 150) wskaźnik ten w 2014 roku wynosił 101,60%.

Należy stwierdzić, że organ rentowy w sposób prawidłowy w oparciu o treść art. 88 ustawy zastosował mechanizm waloryzacji emerytury wnioskodawcy. Wbrew stanowisku wnioskodawczyni wysokość jej świadczenia emerytalnego na dzień 28 lutego 2014 roku wynosiła bowiem nie jak podnosi w odwołaniu 1464,80 złotych, a 1226,79 zł., co wynika wprost z zaskarżonej decyzji oraz z decyzji z dnia 1 marca 2013r., co do której wniesione przez skarżącą odwołanie zostało przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. w sprawie sygn. akt VU 209/13 oddalone.

Organ rentowy w celu dokonania waloryzacji emerytury prawidłowo pomnożył kwotę świadczenia wnioskodawczyni ustaloną na dzień 28 lutego 2014 roku tj. 1226,79 zł., poprzez wskaźnik waloryzacji wynoszący w 2014r. 101,60%, co dało kwotę 1246,42 zł. Równocześnie z podwyższeniem emerytury ZUS dokonał podwyższenia podstawy jej wymiaru (1805,38zł.) wskaźnikiem waloryzacji 101,60%, w wyniku czego podstawa wymiaru emerytury wyniosła od dnia 1marca 2014r. – 1834,27zł. Emerytura wnioskodawczyni po waloryzacji od dnia 1 marca 2014 roku wynosi zatem, jak to prawidłowo wyliczył organ rentowy 1246,42zł.

Wskazać przy tym należy, iż zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja dotyczy waloryzacji emerytury, wnioskodawczyni podniosła zaś zarzuty co do sposobu obliczenia wysokości emerytury.

Tymczasem w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, to treść zaskarżonej decyzji wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania (por. Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 13 maja 1999 roku, II UZ 52/99, OSNP 2000/15/601). W ramach zatem kontroli prawidłowości decyzji waloryzacyjnej Sąd nie jest władny badać prawidłowości kwoty świadczenia, czy też podstawy wymiaru tj. nie może badać czy wartości te, przy których uwzględnieniu emerytura była wypłacana ostatniego dnia lutego, są zgodne z prawem czy też nie (takie stanowisko zajął w tożsamej sprawie Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 21 grudnia 2010r. w sprawie III AUa 791/10).

W sprawie dotyczącej decyzji o waloryzacji świadczenia zadaniem Sądu jest zatem li tylko przeprowadzenie kontroli przyjętego przez organ sposobu waloryzacji, a nie sprawdzenie i wyliczenie wysokości emerytury, jak chce wnioskodawczyni.

Dodać należy, iż wnioskodawczyni wielokrotnie odwoływała się od decyzji ZUS dotyczących ustalenia wysokości emerytury i waloryzacji emerytury. Odwołania te były oddalone przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. ( m.in. ostatnie wyrokiem z dnia 21 października 2013 roku wydanym w sprawie sygn. akt VU 209/13)

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.